ایام زیارت خاصه امام رضا(ع)

سؤال

منظور از ایام زیارت خاصه امام رضا (ع) چیست؟

ایام زیارت خاصه امام رضا (ع)، ایامی است که زیارت آن حضرت در آن، مورد تأکید بیشتری واقع شده است. هرچند زیارت ائمه معصومین در همه‌ی زمان‌ها ثواب دارد، اما در بعضی وقت‌ها ثواب بیشتری بر زیارت مترتب می‌شود. در ادامه به روزهای مخصوص زیارتی آن حضرت اشاره می‌شود:

ماه رجب

یکی از ایام خاص زیارت امام رضا، ماه رجب است. از امام جواد (ع) روایت شده است که فرمودند: «زیارت آن حضرت باید در ماه رجب باشد.»^[۱] علامه مجلسی طبق این روایت، زیارت امام رضا در ماه رجب را مستحب مؤکد می‌داند.^[۲] برخی دیگر از علما نیز نظیر میرداماد و شیخ ابراهیم کفعمی زیارت در این ماه را مستحب و مورد تأکید دانسته‌اند.^[۳]^[۴]

روز ۲۳ ذی القعده

سید بن‌ طاووس در کتاب اقبال الاعمال، روز ۲۳ ذی القعده را روز مستحب زیارت امام رضا دانسته است.^[۵] طبق کلام ایشان، روز ۲۳ ذی‌القعده روز مخصوص زیارتی امام رضا نام گرفت. شیخ عباس قمی نیز بر اساس کلام سید، زیارت امام هشتم در این روز را سنّت دانسته است.^[۶]

روز دحو الأرض (۲۵ ذی القعده)

میرداماد یکی از آداب روز دحو الأرض را زیارت امام رضا می‌داند.^[۷] شیخ عباس قمی نیز این کلام میرداماد را نقل کرده است.^[۸]

برخی از ایام سال

مرحوم مجلسی موارد زیر را از بهترین روزهای زیارتی امام رضا می‌داند:

روزهای مقدس اسلامی
روز ولادت ایشان (۱۱ ذی‌القعده)
روز شهادت ایشان ( آخر یا ۱۷ صفر یا ۲۴ رمضان)
روزی که مردم با ایشان برای خلافت، بیعت کردند. ( ۱ یا ۶ رمضان)^[۹]

برخی از ایام هفته

سیدبن‌طاووس روز چهارشنبه را روز زیارتی چهار امام معصوم از جمله امام رضا معرفی کرده است. همچنین زیارت‌نامه‌ای‌ مختصر هم برای این امامان در این روز نقل کرده است.^[۱۰]

منابع

↑ شیخ کلینی، الکافی، دار الکتب الإسلامیة، چ۴، تهران، ۱۴۰۷ق، ج‏۴، ص۵۸۴؛ شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا علیه السلام‏، نشر جهان، چ۱، تهران، ۱۳۷۸ق، ج۲، ص۲۵۷؛ شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، دار الکتب الاسلامیة، چ۴، تهران، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۸۳.
↑ محمد باقر مجلسی، مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، دار الکتب الإسلامیة، چ۲، تهران، ۱۴۰۴ق، ج‏۱۸، ص۳۱۲
↑ میرداماد، رساله اربعة ایام، دبیرخانه کنگره آقا حسین خوانساری، چ۱، قم، ۱۳۷۷ش، ص۵۳
↑ شیخ ابراهیم کفعمی، البلد الامین و الدرع الحصین، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات‏، چ۱، بیروت، ۱۴۱۸ق، ص۲۶۸.
↑ سید بن طاوس، اقبال الاعمال، دار الکتب الاسلامیة، چ۲، تهران، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۳۱۰
↑ شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، اسوه، قم، ص۲۴۷
↑ میرداماد، رساله اربعة ایام، ص۵۲
↑ شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۲۵۰
↑ علامه مجلسی، بحار الأنوار، ج‏۹۹، ص۴۳
↑ سید بن طاوس، جمال الأسبوع بکمال العمل المشروع، دارالرضی، چ۱، قم، ۱۳۳۰ق، ص۳۵

[1] شیخ کلینی، الکافی، دار الکتب الإسلامیة، چ۴، تهران، ۱۴۰۷ق، ج‏۴، ص۵۸۴؛ شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا علیه السلام‏، نشر جهان، چ۱، تهران، ۱۳۷۸ق، ج۲، ص۲۵۷؛ شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، دار الکتب الاسلامیة، چ۴، تهران، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۸۳.

[2] محمد باقر مجلسی، مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، دار الکتب الإسلامیة، چ۲، تهران، ۱۴۰۴ق، ج‏۱۸، ص۳۱۲

[3] میرداماد، رساله اربعة ایام، دبیرخانه کنگره آقا حسین خوانساری، چ۱، قم، ۱۳۷۷ش، ص۵۳

[4] شیخ ابراهیم کفعمی، البلد الامین و الدرع الحصین، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات‏، چ۱، بیروت، ۱۴۱۸ق، ص۲۶۸.

[5] سید بن طاوس، اقبال الاعمال، دار الکتب الاسلامیة، چ۲، تهران، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۳۱۰

[6] شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، اسوه، قم، ص۲۴۷

[7] میرداماد، رساله اربعة ایام، ص۵۲

[8] شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ص۲۵۰

[9] علامه مجلسی، بحار الأنوار، ج‏۹۹، ص۴۳

[10] سید بن طاوس، جمال الأسبوع بکمال العمل المشروع، دارالرضی، چ۱، قم، ۱۳۳۰ق، ص۳۵

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]