کرونا و لزوم بازاندیشی در نذرها
امروزه روشن شده که بهجای نذر امامزاده و ضریح و امثال اینها باید نذر پزشک و پرستار و تجهیزات پزشکی کرد. اینها میتوانند به بشر کمک کنند نه آنها!
شرط اصلی در نذر کردن، خیر بودن آن است. در هر زمان، میتوان مصداق کامل و بهترین کار برای نذر کردن را پیدا کرده و آنرا انجام داد. اگر در یک دوران اولویت جامعه امور پزشکی و درمانی است، بهتر است نذر در این راستا باشد و این امر نه تنها با دستورات دینی منافات ندارد بلکه مطابق دستورات دینی نیز است.
همچنین نذر برای امامان معصوم(ع) و امامزادگانِ معتبر و باتقوا، در زمانی که از دنیا رفتهاند، باید در امور خیریه و کمک به فقرا استفاده شود و ثواب آن کار به امام و امامزاده هدیه شود.[۱] همچنین نذر برای حرم آنها نیز کار خیر است؛ حرمسازی، گسترش و تقویت آن، هم زمینهساز ارتباط معنوی مردم با خداوند است و هم زمنیهساز اجتماعات مذهبی مردم که سبب اتحاد مومنان میشود.
در اسلام با اینکه به توسل و نذر، تأکید شده است اما اینها، انسان را از پزشک و درمان بینیاز نمیکند. در طول تاریخ، مسلمانان و شیعیان بر طبق توصیههای دینی، هم دعا و توسل داشتهاند و هم پزشک و دوا، هم به امور معنوی اهتمام ورزیده و هم به مسائل بهداشتی و پزشکی اعتنا کردهاند. در کشور ما و دیگر کشورهای مسلماننشین بسیاری از مراکز درمانی توسط افراد مسلمان و با انگیزههای دینی ساخته و وقف شده است.
محققان توجه دادهاند
علم به ما روشنايى و توانايى مىبخشد و ايمانْ عشق و اميد و گرمى؛ علم ابزار مىسازد و ايمان مقصد؛ علم سرعت مىدهد و ايمان جهت؛ علم توانستن است و ايمانْ خوب خواستن؛ علم مىنماياند كه چه هست و ايمان الهام مىبخشد كه چه بايد كرد؛ علم انقلاب برون است و ايمان انقلاب درون؛ علم جهان را جهان آدمى مىكند و ايمان روان را روان آدميت مىسازد؛ علم وجود انسان را به صورت افقى گسترش مىدهد و ايمان به شكل عمودى بالا مىبرد؛ علم طبيعتساز است و ايمان انسانساز. هم علم به انسان نيرو مىدهد، هم ايمان؛ اما علم نيروى منفصل مىدهد و ايمان نيروى متصل. علم زيبايى است و ايمان هم زيبايى است؛ علم زيبايى عقل است و ايمان زيبايى روح؛ علم زيبايى انديشه است و ايمان زيبايى احساس. هم علم به انسان امنيت مىبخشد و هم ايمان؛ علم امنيت برونى مىدهد و ايمان امنيت درونى. علم در مقابل هجوم بيماريها، سيلها، زلزلهها، طوفانها ايمنى مىدهد و ايمان در مقابل اضطرابها، تنهاييها، احساس بىپناهيها، پوچانگاريها. علم جهان را با انسان سازگار مىكند و ايمان انسان را با خودش.[۲]
منابع
- ↑ برای مطالعه احکام نذر، مراجعه شود به: «توضیح المسائل امام، احكام نذر و عهد» سایت آیت الله خامنهای.؛ موسوی، سیدجعفر، نذر و احکام آن.
- ↑ مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى، ج2، ص: 32