دوری از لغو با توجه به آیه ۵۵ سوره قصص

نسخهٔ تاریخ ‏۲۳ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۱۹ توسط A.rezapour (بحث | مشارکت‌ها)
سؤال

غرض خداوند از آیه شریفه ۵۵ سوره قصص که می‌فرمایند: ﴿وَإِذَا سَمِعُوا اللَّغْوَ أَعْرَضُوا عَنْهُ وَقَالُوا لَنَا أَعْمَالُنَا وَلَکمْ أَعْمَالُکمْ سَلَامٌ عَلَیْکمْ لَا نَبْتَغِی الْجَاهِلِینَ چیست؟


متن آیه

دوری از لغو

و بالاخره یکی از امتیازهای عملی آنان همان چیزی است که در آیه مورد سؤال آمده و فرموده است ﴿... وَإِذَا سَمِعُوا اللَّغْوَ أَعْرَضُوا عَنْهُ…، سخن بیهوده و لغوی بشنوند از آن روی می‌گردانند و هرگز لغو را با لغو و جهل را با جهل جواب نمی‌دهند بلکه به‌طور عقلائی و منطقی اعراض می‌نماید و به بیهوده گویان محترمانه می‌گویند: ﴿... لَنَا أَعْمَالُنَا وَلَکمْ أَعْمَالُکمْ…، اعمال ما از آن ما است و اعمال شما از آن شما یعنی نه شما را به جرم اعمال ما می‌گیرند و نه ما را به جرم اعمال شما.

آنان با سلام وداع، صحنه گفتگو با جاهلان و انسان‌هایی را که سعی می‌کنند با بیهوده گویی و سخنان موذیانه اعصاب افراد با ایمان را درهم بریزند؛ ترک می‌گویند هم چنان‌که قرآن در جای دیگر می‌فرماید: ﴿وَعِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِینَ یَمْشُونَ عَلَی الْأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا[۱]؛ «و چون مردان نادان به ایشان خطاب می‌کنند، در پاسخ می‌گویند: سلام یا پاسخی منطقی و درست می‌دهند.

مرحوم علامه طباطبائی در تفسیر گران‌سنگ خویش می‌گوید جمله ﴿... لَا نَبْتَغِی الْجَاهِلِینَ، خواهان معاشرت و مجالست جاهلان نیستیم» که ذیل آیه ۵۵ سوره قصص آمده حکایت زبان حال این افراد با ایمان است نه این که عین این عبارت را گفته باشند زیرا اگر این عبارت را گفته باشد مقابله بدی با بدی شده و این با ذیل آیه ۵۴ که می‌فرماید: آنان بدی را با خوبی دفع می‌کنند نمی سازد.[۲]

در نتیجه آیه مورد سؤال مشتمل بر یکی از بارزترین صفت افراد با ایمان است که با دقت به ندای منادی توحید گوش فرا داده و به محض این که دلایل حق را به قدر کافی شنیدند به آن ایمان آورده و هنگام مواجهه با جاهلان و افراد موذی به طرز صحیح و عقلائی موضع می‌گیرند و آن به این نحو است که از سرگرمی و جربحث‌های بیهوده و سخنان رکیک اجتناب نموده و هرگز نیروهای فعال و سازنده خود را با درگیری جاهلان تباه نمی‌کنند و حتی در بسیاری از موارد سکوت را که بهترین پاسخ این نابخردان است بر سخن گفتن ترجیح می‌دهند و در جایی هم که لب به سخن باز می‌کنند.

پاسخ عقلائی داده و با منطق و خرد به گفتگوی با جاهلان پایان می‌بخشند.


مطالعه بیشتر

۱ـ تفسیر روض الجنان و روح الجنان، حسین بن علی ابوالفتوح رازی، ج۱۵، ص۱۴۷.

۲ـ تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، ج۴، ص۱۹۶.


منابع

  1. فرقان / ۶۳.
  2. طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان، ترجمه موسوی، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۴ش، ج۱۶، ص۷۸.