مجازات شراب‌خوار در قرآن
در آیه ۲۱۸ سوره بقره که در مورد حرمت شراب خواری و قمار است فقط به زیان داشتن آن دو اشاره کرده و چیزی در مورد مجازات آن نگفته‌است، پس چرا مجازات می‌شوند؟
مجازات دنیوی شرب خمر (شراب خوار) در قرآن نیامده است لکن عدم ورود این حکم در قرآن کریم دلیل بر آن نیست که این حکم در اسلام وجود ندارد. نه تنها این حکم بلکه بسیاری از احکام مسلم شرعی که حتی از ضروریات دین است در قرآن نیامده است. از باب نمونه مسائل راجع به غسل و تعداد رکعات نماز، کیفیت ازدواج و…
البته ضرورتی هم ایجاب نمی‌کند که تک تک احکام شرعی به صورت مبسوط در قرآن ذکر شود. قرآن کریم در آیات متعددی ما را به سوی پیامبر و اهل‌بیت (ع) او رهنمون شده دستور به فراگیری احکام الهی از رسول مکرم اسلام نموده[۱]و اطاعت از آنان را بر ما واجب نموده یا اطاعت از پیامبر را اطاعت از خداوند دانسته‌است.[۲] به همین جهت سنّت که گفتار پیامبر و اهل بیت معصومین پیامبر علیهم صلوات الله است یکی از منابع استخراج احکام شرعی در کنار قرآن و به عنوان یکی از ثقلین که مسلمانان به تمسک به آن سفارش شدند، به شمار می‌رود. تمسک به ثقلین و منبع بودن روایات معصومین (ع) در کنار آیات قرآن به عنوان وجه تمایز دیدگاه شیعه و سنی است. بسیاری از احکام شرعی از روایات پیامبر و اهل بیت(ع) استفاده می‌شود، همان‌طور که بیش از سه هزار حکم شرعی در مورد نماز در قرآن نیامده ولی در سنت معصومین‌ع تبیین شده‌اند.
حکم مجازات شراب خوار یکی از مسائلی است که با روایات متعدد از پیامبر و ائمه معصومین‌ع ثابت شده است و محل اتفاق جمیع فقها است بلکه به حد ضرورت و بداهت بین مسلمانان رسیده و جای تأمل و تردید در این حکم وجود ندارد. در جلد ۲۸ کتاب شریف وسائل الشیعه ده‌ها روایت به‌طور صریح و صحیح در این مورد نقل شده‌است.[۳]
در حدیثی از برید بن معاویه از امام صادق (ع) می‌خوانیم فرمود: «اِنَّ فی کِتابِ عَلِیٍّ یُضْرَبُ شارِبُ الْخَمْرِ ثَمانِینَ وَ شارِبُ النَّبیذِ ثَمانینَ؛ (مرآت العقول ۲۳/۳۳۰) در کتاب علی (ع) (کتابی که به خط امیر مؤمنان و املاء رسول خدا (ص) بود) آمده‌است، به کسی که شرب خمر کند هشتاد تازیانه، و همچنین کسی که شرب نبیذ کند هشتاد تازیانه زده می‌شود». (خمر شراب انگور، نبیذ شراب خرماست و گاه به معنی وسیع تری نیز اطلاق می‌شود).[۴]
منابع
- ↑ ﴿ما آتاکُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاکُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا؛ و آنچه را فرستاده [او] به شما داد، آن را بگیرید و از آنچه شما را باز داشت، بازایستید﴾(حشر:۷)
- ↑ ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّـهَ وَأَطِيعُوا الرَّ‌سُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنكُمْ ۖ؛ اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، خدا را اطاعت كنيد و پيامبر و اولياى امر خود را [نيز] اطاعت كنيد.﴾(نساء:۵۹) و آیه ﴿مَّن يُطِعِ الرَّ‌سُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّـهَ ۖ؛ هر كس از پيامبر فرمان بَرد، در حقيقت، خدا را فرمان برده است.﴾(نساء:۸۰)، (نساء / ۸۰).
- ↑ وسائل الشیعه، ج۲۸، ص: ۶۲
- ↑ پیام قرآن ج۱۰، حضرت آیت الله شیرازی، مکارم و سایر همکاران به نقل از سایت تبیان