اندازه قبر
این مقاله هماکنون به دست Rezapour در حال ویرایش است. |
سؤال
آیا اندازهٔ قبر، حکم خاصی دارد؟
قبر باید به اندازهای باشد که جنازه را بتوان به پهلو در آن خوابانید به نحوی که سمت راست جنازه رو به قبله باشد. همچنین از شرایط لازم قبر این است در داخل زمین به نحوی قرار بگیرد که بویش بیرون نیاید و جسد، از خطر درندگان حفظ شود.[۱]
برای قبر مستحباتی ذکر شده است که ابتدا، زمین را با طول و عرض مناسب با میت بکنند. به گودی قد یک انسان یا به اندازه ای که انسان تا شانهها در آن فرورود یا تا اندازه ای که تا سینه فرورود.
کندن قبر به دو گونه پیشنهاد شده است:
- دیوار سمت قبله قبر را به اندازهای که انسان بتواند در آن بنشیند، خالی کنند. پس از قرار دادن جنازه در درون قبر و ریختن خاک، قبر را به اندازهٔ چهار انگشت باز و به شکل چهارگوش بالا آورند.[۲] این قبر در زمینهای سخت و غیرقابل ریزش سفارش شده است، چنانکه ابوطلحهٔ انصاری، قبر مبارک رسول خدا (صلی الله علیه وآله) را نیز همین گونه آماده کرده بود.[۳]
- در این نوع قبر، به جای خالی کردن دیوار، کف قبر را به همان اندازهٔ لحد میشکافند، به این صورت که مقداری از دو طرف دیواره را میگذارند تا آجر، سنگهای پهن یا بتونهایی که میگذارند، روی آن دیواره جا بگیرد. این گونه قبرها، برای زمینهای نرم است. امام باقر(ع) همین شکل را برای جنازهشان سفارش فرموده بودند.[۴] امام کاظم(ع) دستور داد تا قبر فرزندش را گچ کاری کنند و اسمش را روی آن حک کنند.[۵]