پرش به محتوا

استجابت دعای امام

از ویکی پاسخ
سؤال

چرا امام زمان هنوز ظهور نکرده در حالی که قائلیم امامان ما مستجاب الدعوه هستند و هزاران سال است که برای ظهور امام زمان دعا می‌کنند؟

درگاه‌ها


غیبت حضرت ولی عصر(عج) یکی از رازهای الهی بوده و در برخی روایات آمده که حکمت آن پس از ظهور روشن می شود. در اجابت دعا عوامل و شرايط مختلفی تأثير گذار است. برخی شرائط به زمان و مکان دعا يا اجابت مربوط است . برخی به دعا کننده و برخی نيز به دعا شونده، مربوط است. انبيا و ائمه به عنوان دعاکننده ، مستجاب الدعوه هستند ليکن دعا شونده گان يک سری لياقت ها و شايستگی هايی بايد داشته باشد تا دعا در حق آنان مستجاب گردد. در غير اين صورت دعای آنان نيز موثر نخواهد شد،و اين نقص دعا شونده است نه دعا کننده . و همچنین در اجابت دعا فوريت زمانی مطرح نيست . گاهی ممکن است دعا اجابت گردد ليکن زمان تحقق و بر خورداری از آن به خاطر منافع بيشتر و مصالح مهم تر به تأخير افتد.

دعا يکی از عوامل شکل دهنده و تأثير گذارنده در حوادث جهان است و در کنار حوادث و علل ديگر عمل می‌کند. اگر قرار باشد که با دعا همه چيز در جهان حادث شده و اتفاق افتد ، پس علل و اسباب ديگر و قوانين و سنت های خداوند چه نقشی خواهند داشت؟ اگر قرار باشد که با دعا ،تمام بيماران شفا يابند ، بايد تمام نظام و اسباب عالم برچيده شود و همه انسان ها تا ابد در دنيا زنده بمانند ، در حالی که مرگ و رفتن از دنيا يک سنت قطعی و تخلف ناپذير الهی است. بنابراين دعاها در چنين موردی، در کنار عوامل ديگر تحقق می‌‌پذيرد.

و اجابت دعا هميشه به معنای آن نيست که طبق خواست شخص دعا کننده اتفاق افتد ، بلکه دعا فوايد بسياری دارد و نحوه اجابت آن مختلف است. دعا باعث ارتباط بنده با خدا ، موجب ثواب و پاداش الهی ، دفع ضرری که مقرر شده بود ، خير و مصلحت ديگری برای دعا کننده و دعا شونده است و چيزهای بسيار ديگر که در روايات آمده است.

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

ما معتقدیم که امامان مستجاب الدعوه هستند، چنان که امام رضا(ع) در مقام بیان نشانه های امام فرمود: «دعای امام مستجاب است به گونه‌ای که اگر بر صخره‌ای دعا کند، سحره دو نیم می‌شود»«یکون دعاوه مستجابا إنه لو دعا علی صحره لانشقت بنصفین»خصال،ج2،ص528 - عیون الاخبار،ج1، ص123

-

کسی که چنین اشکالی را مطرح می‌کند توجه ندارد که اراده الهی بر آن تعلق گرفته است که ظهور در زمانی رخ دهد که تمام مردم جهان آمادگی پذیرش آن منجی الهی را داشته باشند و متنبه شده باشند.

-

یعنی امام مهدی(ع) زمانی ظهور می‌کند که تمام عالم دستشان از همه جا کوتاه و برای اصلاح ظلم و فساد جهان، دست به دامان یک منچی الهی بزنند و از همه چیز و همه کس دل بکنند و قدر وجود امام(ع) را بدانند، آن موقع است که ظهور واقع می‌شود، لذا میبینیم که در راوایات ما به این نکته اشاره شده که زمان ظهور، زمانی اسن که ناامیدی سراسری تمام عالم را فرا گیرد و همگان برای اصلاح عالم جز به یک منجی الهی، امید نداشته باشند.

-

امام صادق(ع) فرمود:«این امر (قیلم مهدی) جز پس از ناامیدی، برای شما رخ نمی‌دهد و به خدا سوگند، تا آن گاه که از هم جدا و ناب شوید و از آزمون به (سالم) در آیید و به خدا سوگند، تا آن گاه که هر کس باید بدبخت شود، بشود و آن که باید خوش بخت بشود، بشود».«إن هذا الامر یاتیکم الا بعد إیاس، ولا والله حتی تمیّزوه، و لا والله حتی تمحصو، ولا والله حتی یشقی من یشقی و یسعذ من یسعد»الکافی،ج1،ص370

و فرمود:«این امر (قیام)، هنگامی روی می‌دهد که بیشترین یاس و سخت‌ترین اندوه را داشته باشد»«إن هذا الامر آیس ما یکون منه و أشد غما»الغیبه،نعمانی،ج181،ص29

-

در این هنگام است که امر مهدی(ع) در یک شب سامان گرفته و ظهور محقق می‌شود، چنان که پیامبر گرامی فرمود:

«مهدی، از ما اهل بیت است و خداوند، کارش را در یک شب، سامان می‌دهد» و در نقلی دیگر، «خداوند، او را در یک شب، سامان می‌دهد»«المهدی منا أهل البیت، یصلح الله له امر فی لیلة»بحار الانوار،ج52،ص280،ح7

-

امام مهدی در توقیعی که به شیخ مفید نوشت در مورد چرایی طولانی شدن غیبت فرمود:

«اگر پیروان ما بر عهد خود، یکدل و وفادار بودند، میمنت دیدار ما برایشان به تاخیر نمی‌افتاد و ساعت مشاهده ما با حقیقت و معرفت و صداقت، براشان زودتر حاصل می‌شد، که ما را از ایشان باز نداشته است، جز آنچه از ایشان به ما می‌رسد و آن را ناپسند و ناشایسته ایشان می‌دانیم»«وَلَوْ اَنَّ اشْیاعَنا ـ وَفَّقَهُمُ اللّهُ لِطاعَتِهِ ـ عَلَی اجْتِماع مِنَ الْقُلُوبِ فِی الْوَفاءِ بِالْعَهْدِ عَلَیْهِمْ لَما تَاَخَّرَ عَنْهُمُ الْیُمْنَ بِلِقائِنا، وَلَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعادَةُ بِمُشاهَدَتِنا عَلی حَقِّ الْمَعْرِفَةِ وَصِدْقِها مِنْهُمْ بِنا، فَما یَحْبِسُنا عَنْهُمْ اِلاّ ما یَتَّصِلُ بِنا مِمّا نَکْرَهُهُ وَلا نُؤْثِرُهُ مِنْهُمْ»الاحتجاج طبرسی،ج2،ص499

-

اگر ما ماموریم که برای ظهور دعا کنیم، روشن است که مقصود دعایی است که اصلاح عمل برای ما در پی داشته باشد تا با اصلاح عمل زمینه ظهور امام مهدی(ع) مهیاتر شود.

-

صرف دعا برای فرج بدون عمل و تلاش و زمینه سازی برای ظهور و فرج، مطلوب نمی‌باشد.

-

علی فرمود:

دعا کننده بدون عمل و تلاش مانند تیر انداز بدون «زه» استنهج البلاغه،حکمت337

از آنجایی که زه عامل حرکت و وسیله پیش راندن تیر به سوی هدف است روشن میشود که تلاش و کوشش نیز جزو شرایط اساسی برای استجابت دعا

است.

-

لذا می بینیم در روایات متعددی ویژگی اصلی منتظرين ظهور امام مهدی پایبندی به فرامین الهی و سعی و تلاش در اجرای دستورات خداوند معرفی شده است.

-

آیا به شما از چیزی خبر ندهم که خدای عز و جل جز با آن، عملی را از بندگان نمی پذیرد؟» گفتم چرا فرمود؛ گواهی دادن به این که معبودی جز خداوند یکتا نیست و این که محمد بنده و فرستاده اوست و پذیرش فرمان الهی و ولایت ما و بیزاری جستن از دشمنان ما یعنی امامان و تسلیم بودن در برابر ایشان و پارسایی و سخت کوشی و وقار و برای قائم انتظار کشیدن». سپس فرمود: «ما دولتی داریم که خدا چون بخواهد آن را میآورد. مام صادق فرمود: والإقرار بما أمَرَ اللهُ، وَالوِلايَةُ لَنا وَالبَراءَةُ مِن أعدائنا - يعني الأئمة خاصة -وَالتَسلِيمُ هُم، وَالوَرَعُ وَالاجْتِهادُ وَالطُّمَأْنِينَةُ، وَالانتِظارُ لِلقائم » الغيبة، نعمانی، ص۲۰۰، بحار الأنوار، ج ۵۲، ص۱۴۰

-

بنابراین اراده الهی بر آن تعلق گرفته است که ظهور در زمان آمادگی و پذیرش

جستارهای وابسته


منابع