زینت آشکار در آیه ۳۱ سوره نور
این مقاله هماکنون به دست fabbasi در حال ویرایش است. |
منظور از زینتهای آشکار در آیه ۳۱ سوره نور چیست؟
زینت هم به اندام زن اطلاق میشود و هم به زیورآلات و آرایش. بعضیها زینت آشکاری را که میتوان نمایان ساخت، صورت و دو دست تا مچ و زیورآلات و آرایش متعلق به این دو را میدانند. همچون سرمه، انگشتر و خضاب و دستبند و... برخی گوشواره و خلخال و جامهها را هم جزء زینت آشکار میدانند. برخی[۱] هم زینت را فقط محل و موضع زینت میدانند چرا که نگاه به خود زیورآلات اشکالی ندارد. و مفسرینی[۲] هم هستند که معنای زینت را نسبت به هر عصر و زمان متفاوت میدانند.
متن آیه
﴿ | وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا ۖ
و به زنان با ايمان بگو: «ديدگان خود را [از هر نامحرمى] فرو بندند و پاكدامنى ورزند و زيورهاى خود را آشكار نگردانند مگر آنچه كه طبعاً از آن پيداست. نور:۳۱ |
﴾ |
مفهوم شناسی زینت
آیه ۳۱ سوره نور به شرح وظائف زنان مىپردازد؛ از جمله: فرو گرفتن چشم از نامحرم، پوشش خود در مقابل نامحرمان، آشکار نکردن زینتهای خود بر نامحرمان.[۳] در این آیه آشکار شدن برخی از زینتها استثنا شده است: ﴿وَ لا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا ما ظَهَرَ مِنْها؛ و نبايد زينت خود را آشكار سازند جز آن مقدار كه آشکار است.﴾
مفسران در زينت آشكارى كه پوشاندنش لازم نیست، اختلاف دارند.
- بعضى زينت پنهان را به معنى زينت طبيعى(اندام زيباى زن) گرفتهاند، در حالى كه كلمه زينت به اين معنى كمتر اطلاق مىشود.
- بعضى آن را به معنى محل زينت گرفتهاند، زيرا آشكار كردن خود زينت مانند گوشواره و دستبند و بازوبند به تنهايى مانعى ندارد.
- بعضى ديگر آن را به معنى خود زينت آلات گرفتهاند منتها در حالى كه روى بدن قرار گرفته باشد. طبيعى است كه آشكار كردن چنين زينتى توام با آشكار كردن اندامى است كه زينت بر آن قرار دارد.[۴]
مراد از زینت همان زیور آلات است و زنان حق ندارند زينتهاي پنهانى را آشكار سازند هر چند اندامشان نمايان نشود و به اين ترتيب آشكار كردن لباسهاى زينتى مخصوصى را كه در زير لباس عادى يا چادر مىپوشند مجاز نيست، چرا كه قرآن از ظاهر ساختن چنين زينتهايى نهى كرده است.[۵]
منابع
- ↑ علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، جلد ۱۵، ص۱۱۱
- ↑ سید قطب، فی ظلال القرآن، جلد چهار، ص۲۵۱۲
- ↑ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران ، دار الكتب الإسلاميه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۱۴، ص۴۳۸.
- ↑ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران ، دار الكتب الإسلاميه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۱۴، ص۴۳۹.
- ↑ مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران ، دار الكتب الإسلاميه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۱۴، ص۴۳۹.