اگر تمام دنيا را به منافق ببخشم دوست من نخواهد شد
این مقاله نیازمند گسترش است. لطفاً اگر تخصص و توانایی گسترش این مقاله را دارید، آن را بهبود بخشید. |
حدیثی در مورد دوست داشتن و دشمنی داشتن امام علی(ع) از کتب شیعه بیان کنید؟
امیر مومنان(ع) فرمود:
« | لَوْ ضَرَبْتُ خَيْشُومَ الْمُؤْمِنِ بِسَيْفِي هَذَا عَلَى أَنْ يُبْغِضَنِي مَا أَبْغَضَنِي وَ لَوْ صَبَبْتُ الدُّنْيَا بِجَمَّاتِهَا عَلَى الْمُنَافِقِ عَلَى أَنْ يُحِبَّنِي مَا أَحَبَّنِي وَ ذَلِكَ أَنَّهُ قُضِيَ فَانْقَضَى عَلَى لِسَانِ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَنَّهُ قَالَ يَا عَلِيُّ لَا يُبْغِضُكَ مُؤْمِنٌ وَ لَا يُحِبُّكَ مُنَافِقٌ [۱]
اگر با شمشيرم بر بينى مومن بزنم كه دشمن من شود، با من دشمنى نخواهد كرد. و اگر تمام دنيا را به منافق ببخشم تا مرا دوست بدارد، دوست من نخواهد شد. و اين بدان جهت است كه قضاى الهى جارى شد و بر زبان پيامبر امّى صلّى اللّه عليه و آله گذشت كه فرمود: اى على مؤمن تو را دشمن نگيرد و منافق تو را دوست نخواهد داشت. |
» |
علاوه بر علمای شیعه،[۲] احمد بن حنبل در کتاب مسند احمد،[۳] مسلم در کتاب صحیح مسلم[۴] و دیگر علمای اهل سنت[۵] مضمون این حدیث را از علی بن ابی طالب نقل کردهاند:
« | عَهِدَ إِلَيَّ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنَّهُ لَا يُحِبُّكَ إِلا مُؤْمِنٌ وَلا يُبْغِضُكَ إِلا مُنَافِقٌ
پیامبر(صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ) با من عهد کرد به یقین مؤمن تو را دشمن نگيرد و منافق تو را دوست نخواهد داشت. |
» |
محققان کتاب السنن الکبری از اهل سنت، در پاورقی ذیل این سه حدیث نوشتهاند که راویان این سه روایت ثقه هستند.[۶]
منابع
- ↑ على بن ابىطالب(ع)، امام اول، نهج البلاغه، قم، موسسه دار الهجره، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ص۴۷۷، حکمت۴۵.
- ↑ ابن بابويه، محمد بن على، الأمالي، تهران، کتابچی، چاپ ششم، ۱۳۷۶ش، ص۱۳۴. مفيد، محمد بن محمد، الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ ق، ج۱، ص۴۰. طوسى، محمد بن الحسن، الأمالي، قم، دار الثقافه، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ص۷۸.
- ↑ ابن حنبل، احمد بن محمد، مسند الإمام أحمد بن حنبل، بیروت، مؤسسه الرساله، چاپ اول، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۷۱، حدیث۶۴۲. ج۲، ص۱۳۶، حدیث۷۳۱. ج۲، ص۳۱۶، حدیث۱۰۶۲.
- ↑ مسلم بن حجاج، صحيح مسلم، مصر-قاهره، دار الحديث، چاپ اول، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۸۶، باب۳۴، حدیث۱۳۱.
- ↑ ابن ماجه، محمد بن يزيد، سنن الحافظ أبى عبدالله محمد بن يزيد القزويني ابن ماجه، بیروت، دار الجيل، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۳۱. ترمذى، محمد بن عيسى، الجامع الصحيح و هو سنن الترمذي، مصر - قاهره، دار الحديث، چاپ اول۱، ۱۴۱۹ق، ج۵، ص۴۶۰.
- ↑ نسائى، احمد بن على، السنن الكبرى، محقق: بندارى، عبد الغفار سليمان و حسن، سيد كسروى، بیروت، دار الكتب العلميه، منشورات محمد علي بيضون، چاپ اول، ۱۴۱۱ق، ، ج۵، ص۱۳۷، باب۳۳- الْفَرَقُ بَيْنَ الْمُؤْمِنِ وَ الْمُنَافِقِ، حدیث۱و ۲و ۳.