احادیث ۱۲۴ هزار پیامبر

نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۱۰ توسط A.ahmadi (بحث | مشارکت‌ها)
سؤال
آیا احادیثی که به وجود ۱۲۴ هزار پیامبر دلالت می‌کنند، صحیح هستند؟ چرا از بین احادیث مختلف درباره تعداد پیامبران این احادیث شهرت یافته‌اند؟

برخی احادیث، به وجود ۱۲۴ هزار پیامبر در طول تاریخ دلالت می‌کند. این احادیث در کتاب‌های حدیثی شیعه، مانند من لایحضره الفقیه،[۱] امالی شیخ صدوق،[۲] بصائر الدرجات،[۳] الخصال،[۴] و کامل الزیارات[۵] ذکر شده است. برخی عالمان اهل سنت نیز، روایتی از ابوذر نقل کرده‌اند که شمار پیامبران را ۱۲۴ هزار ذکر کرده است.[۶]

در برخی روایات، برای شمار پیامبران عددهای مختلفی غیر از ۱۲۴ هزار ذکر شده است؛ مانند هشت هزار،[۷] ۱۴۴ هزار[۸] و ۳۲۰ هزار.[۹] البته از بین روایات، عدد ۱۲۴ هزار شهرت یافته و دلیل آن، ذکر این حدیث در چندین منبع روایی با سندهای متفاوت دانسته شده است.[نیازمند منبع] روایاتی که عددی غیر از ۱۲۴ هزار را ذکر کرده‌اند، شاذ و نادر شمرده شده است.[نیازمند منبع]

درباره عددهای گوناگون که برای تعداد پیامبران بیان شده، برخی احتمال داده‌اند هر کدام ناظر به ویژگی خاصی از پیامبران باشد.[نیازمند منبع]برای نمونه، علامه مجلسی در کتاب بحار الانوار،‌ احتمال داده مراد از هشت هزار پیامبر، بزرگان پیامبران باشند.[۱۰]

متن حدیث و ترجمه

روایتی که شیخ صدوق، عالم شیعه قرن چهارم قمری، در کتاب من لایحضره الفقیه ذکر کرده و به شمار ۱۲۴ هزار پیامبر اشاره دارد، چنین است:

پیامبر(ص): «إِنَّ لِلَّهِ تَعَالَى مِائَةَ أَلْفِ نَبِيٍّ وَ أَرْبَعَةً وَ عِشْرِينَ أَلْفَ نَبِيٍّ أَنَا سَيِّدُهُمْ وَ أَفْضَلُهُمْ وَ أَكْرَمُهُمْ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لِكُلِّ نَبِيٍّ وَصِيٌّ أَوْصَى إِلَيْهِ بِأَمْرِ اللَّهِ تَعَالَى ذِكْرُهُ وَ إِنَّ وَصِيِّي عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ لَسَيِّدُهُمْ وَ أَفْضَلُهُمْ وَ أَكْرَمُهُمْ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ.»

خداى بلندمرتبه صد و بيست و چهار هزار پيامبر دارد، كه من نزد خداوند بلندمرتبه سرور و برتر و گرامى‌ترين آنها هستم. هر پيغمبرى، وصيّى دارد، كه به فرمان خدا او را به وصايت برگزيده است، و وصىّ من على بن ابى‌طالب، سرور و برتر و گرامى‌ترين وصى پيامبران نزد خداوند بلندمرتبه است.


منابع

  1. شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، قم، جامعه مدرسین، ج۲، ص۴۸ و ج۴، ص۱۸۰.
  2. الامالی، شیخ صدوق، تهران، اسلامیه، ص۲۳۶.
  3. بصائر الدرجات، صفار قمی، قم، کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی، ص۱۲۱.
  4. الخصال، شیخ صدوق، جامعه مدرسین، قم، ۱۳۶۲، چاپ اول، ج‏۲، ص۶۴۱، حدیث ۱۸.
  5. کامل الزیارات، ابن قولویه، جعفر، دار المرتضویه، نجف، ۱۳۵۶، چاپ اول، ص۱۸۰، حدیث ۲.
  6. رک: الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، دار المعرفه، بیروت، ۱۴۲۸ ق، چاپ دوم، ج۱، ص۴۱؛ تاریخ طبری، ج۱، ص۱۵۱؛ الدر المنثور، سیوطی، ج۱، ص۵۱.
  7. الأمالی، شیخ طوسی، دار الثقافه، قم، ۱۴۱۴ ق، چاپ اول، ص۳۹۷، حدیث ۸۸۰.
  8. بحار الأنوار، محمد باقر مجلسی، ج۱۶، ص۳۵۲، حدیث ۳۵.
  9. الإختصاص، شیخ مفید، دار المفید، قم، ۱۴۱۳ ق، چاپ اول، ص۲۶۴؛ بحار الأنوار، ج۱۱، ص۶۰، حدیث ۶۸.
  10. بحار الأنوار، ج‏۱۱، ص۳۱.