دعای روز بیست و دوم ماه رمضان

سؤال

برای روز بیست و دوم ماه رمضان چه اعمال و دعاهایی سفارش شده است؟

دعاهای مخصوصی برای روز بیستم و یکم ماه رمضان ذکر شده:

« ِاللَّهُمَّ زَيِّنِّي فِيهِ بِالسِّتْرِ وَ الْعَفَافِ وَ اسْتُرْنِي فِيهِ بِلِبَاسِ الصَّبْرِ وَ الْقُنُوعِ وَ الْكَفَافِ وَ احْمِلْنِي فِيهِ عَلَى الْعَدْلِ وَ الْإِنْصَافِ وَ آمِنِّي فِيهِ مِنْ كُلِّ مَا أَخَافُ بِعِصْمَتِكَ يَا عِصْمَةَ الْخَائِفِينَ. خدايا در اين ماه درهاى فضلت را به روى من بگشا، و بركاتت را بر من نازل فرما، و به موجبات خشنودى ات موفقم بدار، و در ميان بهشت هايت جايم ده، اى برآورنده خواهش درماندگان. »

ماه رمضان

۲۱ - ۲۰
۲۲
۲۴ - ۲۳

در آثار دعای این روز آورده‌اند که خداوند سَکَرات مرگ(حالت‌های حیرت‌زا و سختی‌های فراوانی که هنگام مرگ بر انسان وارد می‌شود) و پاسخگویی به سؤالات نکیر و منکر را بر خواننده این دعا آسان می‌کند.

در ابتدای این دعا از واژه «فتح» استفاده شده است. برخى روايات روى ذكر (يا فتّاح) براى حلّ مشكلات تكيه شده است، چرا كه اين صفت بزرگ الهى كه به صورت صيغه مبالغه از «فتح» آمده و بيانگر قدرت پروردگار بر گشودن هر مشكل و از ميان بردن هر اندوه و غم و فراهم ساختن اسباب هر پيروزى است. در واقع جز او فتّاح نيست

در فراز سوم از دعای بیست و دوم ماه رمضان می خوانیم:«وَوَفِّقْنى‏ فيهِ لِمُوجِباتِ مَرْضاتِكَ؛ و بر اسباب خشنوديت موفّقم بدار »^[44] در بسيارى از موارد رضاى خلق و خالق در مقابل هم قرار مى‏گيرند؛ اگر رضاى خالق را طلب كنيم از رضاى خلق جدا مى‏شويم و اگر رضاى خلق را طلب كنيم از رضاى خالق جدا مى‏شويم، در اين جا چه بايد كرد؟ امام صادق عليه السلام در این زمینه مى‏فرمايد: به سوى خشنودى خدا برو و غضب خدا را به قيمت رضايت مردم، براى خود خريدارى مكن، چون اگر رضاى خدا را طلب كنى، خداوند قلبهاى مردم را به سوى تو جلب كرده و مشكل مردم را با تو حل خواهد كرد، ولى اگر رضايت مخلوق را طلب كنى، خداوند تو را به انسان‏هاى ضعيفى كه‏ «لَايَمْلِكُونَ لِأَنْفُسِهِمْ نَفَعاً وَلَا ضَرّاً؛ (كسانى كه حتّى) مالك سود و زيان خود نيستند (تا چه رسد به شما)» واگذار مى‏كند تا هر چه مى‏خواهى از آنان بخواهى، كه نتيجه آن ناكامى در دنيا و آخرت است. الإختصاص قَالَ الصَّادِقُ ع حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ أَبِيهِ ع‏ أَنَّ رَجُلًا مِنْ أَهْلِ الْكُوفَةِ كَتَبَ إِلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ ع يَا سَيِّدِي أَخْبِرْنِي بِخَيْرِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ فَكَتَبَ ع‏ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏ أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ مَنْ طَلَبَ رِضَى اللَّهِ بِسَخَطِ النَّاسِ كَفَاهُ اللَّهُ أُمُورَ النَّاسِ وَ مَنْ طَلَبَ رَضِيَ النَّاسِ بِسَخَطِ اللَّهِ وَكَلَهُ اللَّهُ إِلَى النَّاسِ وَ السَّلَام.

سید بن طاووس عالم شیعی در قرن هفتم، دعای دیگری نیز مخصوص روز بیست و دوم ماه رمضان ذکر کرده است.

دعای روز بیست و دوم ماه رمضان

مـتـن

سُبْحانَ اللَّهِ الْبَصِيرِ الَّذِي لَيْسَ شَيْ‏ءٌ أَبْصَرَ مِنْهُ، يُبْصِرُ مِنْ فَوْقِ عَرْشِه‏ ما تَحْتَ سَبْعِ أَرَضِينَ، وَ يُبْصِرُ ما فِي ظُلُماتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ، لا تُدْرِكُهُ الْأَبْصارُ وَ هُوَ يُدْرِكُ الْأَبْصارَ، وَ هُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ. لا تُغْشى‏ بَصَرَهُ الظُّلُماتُ، وَ لا يُسْتَتَرُ عَنْهُ بِسِتْرٍ، وَ لا يُوارِي مِنْهُ جِدارٌ، وَ لا يَغِيبُ عَنْهُ بَرٌّ وَ لا بَحْرٌ وَ لا يَكِنُّ مِنْهُ جَبَلٌ ما فِي أَصْلِهِ، وَ لا قَلْبٌ ما فِيهِ، وَ لا يَسْتَتِرُ مِنْهُ صَغِيرٌ وَ لا كَبِيرٌ، وَ لا يَسْتَخْفى مِنْهُ صَغِيرٌ لِصِغَرِهِ، وَ لا يَخْفى‏ عَلَيْهِ شَيْ‏ءٌ فِي الْأَرْضِ وَ لا فِي السَّماءِ، هُوَ الَّذِي يُصَوِّرُكُمْ فِي الْأَرْحامِ كَيْفَ يَشاءُ، لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ، ذلِكَ اللَّهُ. سُبْحانَ اللَّهِ بارِئِ النَّسَمِ، سُبْحانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ، سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ الْأَزْواجِ كُلِّها، سُبْحانَ اللَّهِ جاعِلِ الظُّلُماتِ وَ النُّورِ، سُبْحانَ اللَّهِ فالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوى‏، سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ كُلِّ شَيْ‏ءٍ، سُبْحانَ اللَّهِ خالِقِ ما يُرى‏ وَ ما لا يُرى‏، سُبْحانَ اللَّهِ مِدادَ كَلِماتِهِ، سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمِين‏‏‏