رابطه اختیار و مقدرات انسان در شب قدر

سؤال

چگونه سرنوشت ما به دست خودمان است در حالی که مقدرات انسان در شب قدر رقم زده شده است؟

شب قدر شب تفریق و جدائی امر خداوند است؛ یعنی امورات مخلوقات در آن شب اندازه‌گیری می‌شوند و از هم جدا می‌گردند.

در بعضی روایات از تفریق چنین یاد شده است که خداوند در این شب، اموری از قبیل مرگ و رزق و روزی را که به مدبّرات امر (اسرافیل، میکائیل، عزرائیل و جبرئیل(ع))تسلیم می‌نمایند، مقدّر می‌کند.

این تقدیر و اندازه‌گیری گرچه حتمی است؛ اما مانع از مشیت خدا نمی‌شود؛ یعنی حتمیت مقدرّات به آن معنا نیست که انسان در انجام کارهایش مجبور باشد؛ بلکه اعمال و رفتار او با قید اختیار مقدر می‌شود. از همین روی در چنین شب‌هایی توصیه به دعا و مناجات و عبادت شده است. این درخواست از مردم در جهت دعا و مناجات، در حقیقت یک نوع لطف، رحمت، عنایت و حکمت از طرف خداوند به بندگان است؛ زیرا، اگر مقدّرات هر کسی از قبل تعیین شده بود و انسان قابلیت جبران و تغییر آن را نداشت چنین درخواستی معنا نداشت.طبق روایات با اینکه مقدّرات یک سال در یک شب معین می‌گردد، ولی شخص می‌تواند خطاهای خود را جبران کند و با اعمال صالحه، بعضی از مقدّرات را تغییر دهد. چنان‌که صدقه، احترام به والدین، صله رحم، کمک به فقرا، بسیاری از بلاها را رفع نموده وسیله وسعت روزی، طول عمر، و توفیق آداب نیکو می‌گردد.

تقدیرات در شب قدر نه قدرت مطلقه خداوند را مقید می‌کند و نه مشیت او را حتمی می‌سازد. زیرا منافات ندارد که در شب قدر چیزی مقدّر شود ولی در هنگام تحقّق طور دیگر واقع شود؛ مانند حوادث که در لوح محو و اثبات معین شده است ولی مشیت الهی بوسیله عملکردهای انسان آن را تغییر می‌دهد.چنان‌که طول عمر انسان در لوح محفوظ برای هر کسی معین می‌باشد؛ امّا صدقه، احترام والدین، صله رحم، آن را تغییر می‌دهد.