حدیث بهشتی بودن کسی که دختر دارد

نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۵ توسط Nazarzadeh (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
سؤال
روایتی از پیامبر(ص) نقل شده که طبق آن، کسی که دختر داشته باشد بهشتی می‌شود. آیا شرط بهشتی شدن او تربیت صحیح دختر نیز هست یا همین که دختردار باشد برای بهشتی بودن او کافی است؟
درگاه‌ها
زن-و-خانواده.png


بهشتی شدن کسی که دختر دارد مضمون دسته‌‌ای از روایات است که در برخی از آنها، شرط بهشتی شدن فرد، تلاش برای تربیت و تعلیم دختر دانسته شده است.[۱] در برخی دیگر، شرط آن اذیت نکردن دختر، تحقیر نکردن او و ترجیح ندادن پسران بر او شمرده شده است[۲] و در برخی تنها شرط آن، تهیه خرجی و نفقه دختر ذکر شده است.[۳]

روایت بهشتی بودن کسی که مخارج زندگی دختر را تامین کند، معتبر است.[۴] روایت دوم از کتاب‌های اهل سنت نقل شده است.[۵] و اهل سنت سند آن را ضعیف می‌دانند.[۶] روایت سوم بدون سلسله سند از رسول خدا(ص) نقل شده است[۷] و قابل استناد نیست. از این‌رو می‌توان گفت طبق روایت معتبر برای بهشتی بودن فقط دختردار شدن و تامین هزینه زندگی آن کافی است.

متن و ترجمه

روایت اول: «مَنْ عَالَ ثَلَاثَ بَنَاتٍ أَوْ ثَلَاثَ أَخَوَاتٍ وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّه فَقِیلَ یَا رَسُولَ اللَّهِ صوَ اثْنَتَیْنِ فَقَالَ وَ اثْنَتَیْنِ فَقِیلَ یَا رَسُولَ اللَّهِ وَ وَاحِدَه فَقَالَ وَ وَاحِدَه؛ پیامبر(ص): «هر کس خرجیِ سه دختر یا سه خواهر را بدهد بهشت بر او واجب می‌شود». پرسیده شد: «یا رسول خدا(ص) اگر دو دختر داشته باشد چطور؟» فرمود: «آن نیز همین‌طور». پرسیده شد: «یک دختر چه؟» فرمود: «آن نیز همچنین.»[۳]

روایت دوم: «مَن کانتْ لَه ابنة فأدّبَها وأحْسَنَ أدَبها، وعلّمَها فأحْسَنَ تعلیمَها؛ فأوسَعَ علَیها مِن نِعمِ اللّهِ الّتی أسبَغَ علَیهِ، کانَتْ لَه مَنَعه وسِتْراً مِن النّارِ؛ پیامبر(ص): هر که دختری داشته باشد وخوب تربیتش کند؛ او را به خوبی دانش بیاموزد و از نعمت‌هایی که خداوند به او عطا کرده بهره‌مندش کند، آن دختر، سپر و پوشش پدر در برابر آتش دوزخ خواهد بود.»[۸]

روایت سوم: «مَنْ کَانَ لَهُ أُنْثًی فَلَمْ یُبْدِهَا وَ لَمْ یُهِنْهَا وَ لَمْ یُؤْثِرْ وُلْدَهُ عَلَیْهَا أَدْخَلَهُ اللَّهُ الْجَنَّه؛ هر کس که برایش دختر به دنیا آید؛ او را اذیّت نکند و حقیرش نشمارد و فرزندان ـ یعنی پسران ـ خود را بر او ترجیح ندهد، خداوند به واسطه آن دختر او را به بهشت می‌برد.»[۹]

جستارهای وابسته


منابع

  1. محمدی ری شهری، محمد، میزان الحکمه، قم: دارالحدیث، ۱۳۷۹، ج۱، ص۴۰۷، حدیث ۴۰۳.
  2. ابن أبي جمهور، محمد بن زين الدين، عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية، قم، دار سید الشهداء للنشر، چاپ اول، ۱۴۰۵ق، ج۱، ص۱۸۱، حدیث۲۴۱.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ کلینی، محمد بن یعقوب، ‏کافی، قم‏: دار الحدیث، ‏۱۴۲۹ق، ج۱۱، ص۳۳۹.
  4. مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق، ج۲۱، ص۱۴.
  5. محمدی ری شهری، محمد، میزان الحکمه، قم: دارالحدیث، ۱۳۷۹، ج۱، ص۴۰۷، حدیث ۴۰۳.
  6. هیثمی، علی بن ابی بکر، مجمع الزوائد، بیروت، دار الكتب العلمي، ۱۴۰۸ق، ج۸، ص۱۵۸.
  7. ابن أبي جمهور، محمد بن زين الدين، عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية، قم، دار سید الشهداء للنشر، چاپ اول، ۱۴۰۵ق، ج۱، ص۱۸۱، حدیث۲۴۱.
  8. محمدی ری شهری، محمد، میزان الحکمه، قم: دارالحدیث، ۱۳۷۹، ج۱، ص۴۰۷، حدیث ۴۰۳.
  9. ابن أبي جمهور، محمد بن زين الدين، عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية، قم، دار سید الشهداء للنشر، چاپ اول، ۱۴۰۵ق، ج۱، ص۱۸۱، حدیث۲۴۱.