پرش به محتوا

عقل در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
Mohammad7576 (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Mohammad7576 (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۶: خط ۶:


== معنای عقل در لغت ==
== معنای عقل در لغت ==
عقل در معنای لغوی همان حبس و امساك و عقال كردن است وقتی در مورد انسان به كار می‏رود به معنای كسی است كه هوای نفس خویش را حبس و عقال كرده است و زبان خود را در كنترل دارد. هم چنین عقل در لغت به معنای علمی‏است كه توسط قوه ی عقل به دست می‏آید، یعنی مدركات قوه ی عاقله. معنای دیگر آن كاری است كه قوه ی نفس انجام می‏دهد، یعنی ادراك، هم چنین در معنای عملی كه مقدمه ی انجام خیرات و اجتناب از بدی ها است به كار رفته است1
عقل در معنای لغوی همان حبس و امساك و عقال كردن است وقتی در مورد انسان به كار می‏رود به معنای كسی است كه هوای نفس خویش را حبس و عقال كرده است و زبان خود را در كنترل دارد. هم چنین عقل در لغت به معنای علمی‏است كه توسط قوه ی عقل به دست می‏آید، یعنی مدركات قوه ی عاقله. معنای دیگر آن كاری است كه قوه ی نفس انجام می‏دهد، یعنی ادراك، هم چنین در معنای عملی كه مقدمه ی انجام خیرات و اجتناب از بدی ها است به كار رفته است.<ref>{{پک|1=مصطفوی|2=1368|ک=التحقیق فی کلمات القرآن الکریم|ص=196}}</ref>


== معنای عقل در اصطلاح حكیمان و متكلمان ==
== معنای عقل در اصطلاح حكیمان و متكلمان ==
خط ۴۵: خط ۴۵:


== منابع ==
== منابع ==
* {{یادکرد کتاب|عنوان=کافی|سال=1407|پیوند=|نام=محمد بن یعقوب|نام خانوادگی=کلینی|پیوند نویسنده=|ناشر=دار الکتب الإسلامیة|مکان=تهران|کوشش=|مترجم=}}
* {{یادکرد کتاب|عنوان=التحقیق فی کلمات القرآن الکریم|سال=1368|پیوند=|نام=حسن|نام خانوادگی=مصطفوی|پیوند نویسنده=|ناشر=وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. سازمان چاپ و انتشارات|مکان=تهران|کوشش=|مترجم=}}
* {{یادکرد کتاب|عنوان=وسائل الشیعه|سال=1409|پیوند=|نام=شیخ حر|نام خانوادگی=عاملی|پیوند نویسنده=|ناشر=مؤسسة آل البیت علیهم السلام|مکان=قم|کوشش=|مترجم=}}
* {{یادکرد کتاب|عنوان=بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار|سال=1403|پیوند=|نام=محمد باقر بن محمد تقی|نام خانوادگی=مجلسی|پیوند نویسنده=|ناشر=دار إحیاء التراث العربی|مکان=بیروت|کوشش=|مترجم=}}
* {{یادکرد کتاب|عنوان=الإقبال بالأعمال الحسنة فیما یعمل مرة فی السنة|سال=1376|پیوند=|نام=علی بن موسی|نام خانوادگی=ابن طاووس|پیوند نویسنده=|ناشر=دفتر تبلیغات اسلامی|مکان=قم|کوشش=|مترجم=}}
* {{یادکرد کتاب|عنوان=نهج الفصاحة|سال=1382|پیوند=|نام=ابوالقاسم|نام خانوادگی=پاینده|پیوند نویسنده=|ناشر=دنیای دانش|مکان=تهران|کوشش=|مترجم=}}
* {{یادکرد کتاب|عنوان=اصول الفقه|سال=1387|پیوند=|نام=محمدرضا|نام خانوادگی=مظفر|پیوند نویسنده=|ناشر=بوستان کتاب|مکان=قم|کوشش=عباسعلی زارعی سبزواری|مترجم=}}
* {{یادکرد کتاب|عنوان=فضائل الأشهر الثلاثة|سال=1396|پیوند=|نام=محمد بن علی|نام خانوادگی=ابن بابویه (شیخ صدوق)|پیوند نویسنده=|ناشر=مکتبة الداوری|مکان=قم|کوشش=غلامرضا عرفانیان یزدی|مترجم=}}
* {{یادکرد کتاب|عنوان=تهذیب الأحکام|سال=1365|پیوند=|نام=محمد بن حسن|نام خانوادگی=طوسی|پیوند نویسنده=|ناشر=دار الکتب الإسلامیة |مکان=تهران|کوشش=|مترجم=}}
* {{یادکرد کتاب|عنوان=والاترین بندگان|سال=1383|پیوند=|نام=ناصر|نام خانوادگی=مکارم شیرازی|پیوند نویسنده=|ناشر=نسل جوان|مکان=قم|کوشش=ابوالقاسم علیان نژادی|مترجم=}}
* '''{{یادکرد وب|عنوان=در بند بودن شیطان در ماه مبارک رمضان|نشانی=https://pasokh.org/fa/Article/View/110001627/%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D9%86%D8%AF-%D8%A8%D9%88%D8%AF%D9%86-%D8%B4%DB%8C%D8%B7%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D8%A7%D9%87-%D9%85%D8%A8%D8%A7%D8%B1%DA%A9-%D8%B1%D9%85%D8%B6%D8%A7%D9%86/?SearchText=%D8%AF%D8%B1%20%D8%A8%D9%86%D8%AF%20%D8%A8%D9%88%D8%AF%D9%86%20%D8%B4%DB%8C%D8%B7%D8%A7%D9%86&LPhrase=|تاریخ=1403|تاریخ بازبینی=4 اسفند 1403|شناسه={{شناسه یادکرد|اندیشه1}}|نویسنده=محمود امیریان|کد زبان=|وبگاه=pasokh.org}}'''
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =قرآن
  | شاخه اصلی =قرآن

نسخهٔ ‏۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۴۳

سؤال

آیا عقل در قرآن به همان معنای عقل در علم فلسفه است؟

درگاه‌ها


معنای عقل در لغت

عقل در معنای لغوی همان حبس و امساك و عقال كردن است وقتی در مورد انسان به كار می‏رود به معنای كسی است كه هوای نفس خویش را حبس و عقال كرده است و زبان خود را در كنترل دارد. هم چنین عقل در لغت به معنای علمی‏است كه توسط قوه ی عقل به دست می‏آید، یعنی مدركات قوه ی عاقله. معنای دیگر آن كاری است كه قوه ی نفس انجام می‏دهد، یعنی ادراك، هم چنین در معنای عملی كه مقدمه ی انجام خیرات و اجتناب از بدی ها است به كار رفته است.[۱]

معنای عقل در اصطلاح حكیمان و متكلمان

عقل در نزد فلاسفه و حكیمان معانی مختلفی دارد از جمله: عقل غریزی كه فصل متمیز انسان است یعنی وسیله كسب علوم، عقل نظری یعنی قوای ادراكی، عقل نظری انسان كه چهار مرتبه دارد: عقل هیولانی، عقل بالملكه، عقل بالفعل، و عقل مستفاد. كار كردهای عقل نظری عبارتند از استدلال و استنباط، تعریف و تحدید، ادراك كلیات اعم از تصورات و تصدیقات كلی، تطبیق مفاهیم بر مصادیق، تطبیق كبری بر صغری و تقسیم و تحلیل

عقل عملی: قوه ای از قوای نفس آدمی‏كه بایدها و حقایقی كه مربوط به افعال آدمی‏است درك می‏كند2

عقل در اصطلاح متكلمان نیز معنای مختلفی دارد و از جمله عقل به معنای مشهورات، عقل به معنای قضایای یقینی، عقل جوهری، عقل به معنای تكیه ی معلومات و معارف، عقل هدف ساز و ...3

معنای عقل در قرآن و روایات

عقل در قرآن و روایات به كار رفته است و نسبت به آن سفارش شده است بی شك معنای لغوی عقل كه حبس و ضبط نفس است، در اكثر موارد قرآن و روایی مورد توجه قرار گرفته است. و امّا در زمینه ی معانی اصطلاحی عقل صاحب نظران اختلاف دارند.

1. صدرالمتالهین معانی عقل نظری و عقل عملی و عقل جوهری را در روایات به عقل نسبت می‏دهد.4

2. غزالی: عقل را در قرآن به معنای عقل عاقبت اندیش می‏داند5

ولی آ نچه می‏توان گفت این است كه از عقل قرآنی عقول اربعه فلسفی و عقل نظری را نمی‏توان استنباط كرد، چون در زمان نزول قرآن این اصطلاحات نبوده بلكه چند معنی از عقل قرآنی می‏توان استفاده كرد: 1. عقل به معنای قوه ای كه خداوند عنایت نموده برای درك علوم، كه اگر كسی از آن برخوردار نباشد نمی‏تواند علوم را درك كند 2. عقل عاقبت اندیش و هدایتگر6 در نتیجه می‏توان گفت در مواردی عقل قرآنی با فلسفی فرق دارد عقل قرآنی به معنای قدرت درك و عاقبت اندیش است ولی عقل در فلسفه معانی مختلفی دارد از جمله عقل عملی كه همان عقل قرآنی به معنای قوة درك است.

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر: 1. كاوشهای عقل نظری، مهدی حائری. 2. تاریخ علوم عقلی در تمدن اسلامی، ذبیح الله صفا. 3. كلام جدید، عبدالحسین خسرو پناه، ص 62-85.

حضرت علی علیه السّلام می‏فرماید: همین منزلت برای عقلت بس كه راههای گمراهی را از راه سعادت برایت واضح می‏سازد. نهج البلاغه، حكمت 422.

پی نوشت ها: 1 . ر.ك: حسن مصطفوی، التحقیق فی كلمات القرآن ج 1، ص 196، لسان العرب، ج 9، ص 326: مجمع البحرین، ج 5، ص 426؛ كلام جدید، عبدالحسین خسروپناه مركز تحقیقات حوزه، ص 64. 2 . ر.ك: كلام جدید، همان، ص 62؛ شرح اصول كافی ج 1 مقدمه، 30، - 34 و ص 223 و 228. 3 . كلام جدید، همان ص 62-63، مهدی حائری، كاوش های عقل نظری، تهران امیركبیر، 1360، ص 240. 4 . شرح اصول كافی، ج 1، ص 225. 5 . احیاء العلوم غزالی، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ج 1، ص 102. 6 . المفردات فی غریب القرآن، راغب اصفهانی، دفتر نشر الكتاب، دوم، 1404، ص 341- 342.

پانویس

منابع

  • مصطفوی، حسن (۱۳۶۸). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. سازمان چاپ و انتشارات.