لعن در اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
123 | 123 | ||
== لعن در لغت == | |||
[[لعن]] را به معنای راندن و دور کردن همراه با ناراحتی دانسته‌اند. لعن از جانب خدا به معنای قطع رحمت و توفیق دنیوی و نیز به معنای عذاب اخروی است. لعن از سوی انسان، نوعی نفرین و بدخواهی برای دیگری است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مجمع البحرین|سال=۱۳۷۵|نام خانوادگی=طریحی|ناشر=مکتبة المرتضوية|جلد=6|صفحه=309|مکان=تهران}}</ref> | |||
== جایگاه لعن در قرآن == | |||
کلمۀ لعن و مشتقات آن ۳۷ بار در [[قرآن]] آمده است.در قرآن، [[کافر|کافران]]، ظالمان، [[منافق|منافقان]]، آزار رسانندگان به خدا و [[رسول]]، آنانی که از روی عمد قتل نفس کنند و کسانی که حقایق را کتمان و امر را بر مردم مشتبه می‌سازند، لعن شده‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مجموعه گفتمان‌های مذاهب اسلامی|سال=۱۳۸۳|نام خانوادگی=فخلعی|جلد=1|صفحه=۳۰۰}}</ref>پیامبر نیز دشمنان رسالت، [[مشرک|مشرکان]]، منافقان و برخی از [[صحابه]] را لعن کرده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=شیعه‌شناسی|سال=1384|نام خانوادگی=رضوانی|جلد=1|صفحه=588}}</ref> | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ ۲۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۲۹
سؤال
جایگاه لعن در مفاهیم اسلامی چیست؟
123
لعن در لغت
لعن را به معنای راندن و دور کردن همراه با ناراحتی دانسته‌اند. لعن از جانب خدا به معنای قطع رحمت و توفیق دنیوی و نیز به معنای عذاب اخروی است. لعن از سوی انسان، نوعی نفرین و بدخواهی برای دیگری است.[۱]
جایگاه لعن در قرآن
کلمۀ لعن و مشتقات آن ۳۷ بار در قرآن آمده است.در قرآن، کافران، ظالمان، منافقان، آزار رسانندگان به خدا و رسول، آنانی که از روی عمد قتل نفس کنند و کسانی که حقایق را کتمان و امر را بر مردم مشتبه می‌سازند، لعن شده‌اند.[۲]پیامبر نیز دشمنان رسالت، مشرکان، منافقان و برخی از صحابه را لعن کرده است.[۳]