شهادت امام سجاد(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour }}
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
خط ۶: خط ۶:
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
...
...
==زندگینامه==
على‌بن حسين‌بن على‌بن ابى‌طالب عليهم‌السلام، امام چهارم از امامان دوازده‌گانۀ شيعه و يكى از چهارده معصوم. مادرش شهربانو دختر يزدگرد بود. در باب زادگاه آن حضرت شرح حال نگاران اختلاف نظر دارند. بيشتر منابع محل ولادت وى را مدينه دانسته اند، اما بعضى مانند ابن عماد (ج 1، ص104) زادگاه او را كوفه ذكر كرده اند. براساس منابع، على بن حسين در سال 38، يعنى دو سال پيش از شهادت جدّش على عليه السلام، زاده شد. امام سجاد دوساله بود كه جدّش امام على به شهادت رسيد و دوازده ساله بود كه عمويش امام حسن مسموم شد و از دنيا رفت و حدود 23 سال (38 تا محرّم 60) در كنار پدرش زيست.<ref>باغستانى، اسماعيل، و سيدمحمد عمادى حائرى، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایره المعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.</ref>


وى همچنين با پنج خليفۀ اموى يعنى يزيدبن معاويه (حکـ : 60ـ64معاوية بن يزيد (حكـ : از ربيع الاول 64 تا ذيقعدۀ همان سال)، مروان بن حكم (حكـ : 64ـ 65عبدالملك بن مروان (حكـ : 65ـ 86) و وليدبن عبدالملك (حكـ : 86ـ96) و نيز با عبدالله بن زبير (حكـ : 64ـ73) معاصر بود و بيشتر دوران امامت آن حضرت در زمان خلافت عبدالملك بن مروان گذشت. امام سجاد پس از درامان ماندن از واقعه عاشورا به تقدير الهى و پس از گذراندن دوران دشوار اسارت در مسير كربلا تا دمشق (← كربلا<sup>*</sup>، واقعه)، به مدينه بازگشت و به جز سفرهايى كه براى اداى حج به مكه داشت باقى عمر را در مدينه گذراند.
== زندگی‌نامه ==
علی‌بن حسین‌بن علی‌بن ابی‌طالب علیهم‌السلام، امام چهارم از امامان دوازده‌گانهٔ شیعه و یکی از چهارده معصوم. مادرش شهربانو دختر یزدگرد بود. در باب زادگاه آن حضرت شرح حال نگاران اختلاف نظر دارند. بیشتر منابع محل ولادت وی را مدینه دانسته‌اند، اما بعضی مانند ابن عماد (ج ۱، ص۱۰۴) زادگاه او را کوفه ذکر کرده‌اند. براساس منابع، علی بن حسین در سال ۳۸، یعنی دو سال پیش از شهادت جدّش علی علیه السلام، زاده شد. امام سجاد دوساله بود که جدّش امام علی به شهادت رسید و دوازده ساله بود که عمویش امام حسن مسموم شد و از دنیا رفت و حدود ۲۳ سال (۳۸ تا محرّم ۶۰) در کنار پدرش زیست.<ref>باغستانی، اسماعیل، و سیدمحمد عمادی حائری، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.</ref>
 
وی همچنین با پنج خلیفهٔ اموی یعنی یزیدبن معاویه (حکـ: ۶۰–۶۴معاویة بن یزید (حکـ: از ربیع الاول ۶۴ تا ذیقعدهٔ همان سال)، مروان بن حکم (حکـ: ۶۴–۶۵عبدالملک بن مروان (حکـ: ۶۵–۸۶) و ولیدبن عبدالملک (حکـ: ۸۶–۹۶) و نیز با عبدالله بن زبیر (حکـ: ۶۴–۷۳) معاصر بود و بیشتر دوران امامت آن حضرت در زمان خلافت عبدالملک بن مروان گذشت. امام سجاد پس از درامان ماندن از واقعه عاشورا به تقدیر الهی و پس از گذراندن دوران دشوار اسارت در مسیر کربلا تا دمشق (← کربلا<sup>*</sup>، واقعه)، به مدینه بازگشت و به جز سفرهایی که برای ادای حج به مکه داشت باقی عمر را در مدینه گذراند.
 
امام سجاد را به عبادت بسیار، خشیت در برابر خداوند و گزاردن حجهای متعدد ستوده و در وصف عبادت و مقام خوف و خشیت آن حضرت گفته‌اند که در هنگام وضوگرفتن رنگ چهره اش زرد می‌شد و چون از او سبب این حال را می‌پرسیدند می گفت، می‌دانید برای ایستادن در برابر چه کسی آماده می‌شوم. بنابر روایتی از امام صادق، امام سجاد شبیه‌ترین فرد از اهل بیت به امیرمؤمنان از نظر بینش و رفتار بود. طابق روایات شیعی، امام سجاد بنابر وصیت پدرش امام حسین علیهماالسلام پس از ایشان به مقام امامت نایل شد.<ref>باغستانی، اسماعیل، و سیدمحمد عمادی حائری، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.</ref>
 
== شهادت یا وفات ==
عموم منابع متقدم هنگام سخن گفتن از وفات امام سجاد از شهادت آن حضرت سخنی به میان نیاورده اند. قط ابن بابویه در ''الاعتقادات'' (ص ۹۸) از مسمومیت ایشان به دستور ولیدبن عبدالملک سخن گفته است. این قول در منابع متأخر شیعه و سنّی نیز دیده می‌شود. مورخان و محدّثان بر این مطلب اتفاق نظر دارند که امام سجاد در مدینه وفات کرد و در بقیع و در کنار عمویش امام حسن علیه السلام به خاک سپرده شد، اما سال وفات وی را به اختلاف، ۹۵، ۹۴، ۹۳ و ۹۲ ذکر کرده‌اند. عمر امام را در زمان وفات ۵۸، ۵۷ یا ۵۶ سال ذکر کرده‌اند که سبط ابن جوزی (ج۲، ص۴۱۳) ۵۸ سال را صحیح‌ترین قول دانسته است. به گفتهٔ امام محمدباقر<sup>*</sup>، پدرش وصیت کرده بود که در وفاتش کسی را خبر نکنند و او را به سرعت به خاک بسپارند، بااین حال، به هنگام تشییع و دفن آن حضرت انبوهی از مردم حاضر بودند.<ref>باغستانی، اسماعیل، و سیدمحمد عمادی حائری، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.</ref>


امام سجاد را به عبادت بسيار، خشيت در برابر خداوند و گزاردن حجهاى متعدد ستوده و در وصف عبادت و مقام خوف و خشيت آن حضرت گفته اند كه در هنگام وضوگرفتن رنگ چهره اش زرد مى شد و چون از او سبب اين حال را مى پرسيدند مى گفت، مى دانيد براى ايستادن در برابر چه كسى آماده مى شوم. بنابر روايتى از امام صادق، امام سجاد شبيه ترين فرد از اهل بيت به اميرمؤمنان از نظر بينش و رفتار بود. طابق روايات شيعى، امام سجاد بنابر وصيت پدرش امام حسين عليهماالسلام پس از ايشان به مقام امامت نايل شد.<ref>باغستانى، اسماعيل، و سيدمحمد عمادى حائرى، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایره المعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.</ref>
==شهادت یا وفات==
عموم منابع متقدم هنگام سخن گفتن از وفات امام سجاد از شهادت آن حضرت سخنى به ميان نياورده اند. قط ابن بابويه در ''الاعتقادات'' (ص 98) از مسموميت ايشان به دستور وليدبن عبدالملك سخن گفته است. اين قول در منابع متأخر شيعه و سنّى نيز ديده مى شود. مورخان و محدّثان بر اين مطلب اتفاق نظر دارند كه امام سجاد در مدينه وفات كرد و در بقيع و در كنار عمويش امام حسن عليه السلام به خاك سپرده شد، اما سال وفات وى را به اختلاف، 95، 94، 93 و  92 ذكر كرده اند. عمر امام را در زمان وفات 58، 57 يا 56 سال ذكر كرده اند كه سبط ابن جوزى (ج2، ص413) 58 سال را صحيح ترين قول دانسته است. به گفتۀ امام محمدباقر<sup>*</sup>، پدرش وصيت كرده بود كه در وفاتش كسى را خبر نكنند و او را به سرعت به خاك بسپارند، بااين حال، به هنگام تشييع و دفن آن حضرت انبوهى از مردم حاضر بودند.<ref>باغستانى، اسماعيل، و سيدمحمد عمادى حائرى، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایره المعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.</ref>
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}

نسخهٔ ‏۱۸ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۳

سؤال

آیا امام سجاد(ع) به شهادت رسیدند؟

...

زندگی‌نامه

علی‌بن حسین‌بن علی‌بن ابی‌طالب علیهم‌السلام، امام چهارم از امامان دوازده‌گانهٔ شیعه و یکی از چهارده معصوم. مادرش شهربانو دختر یزدگرد بود. در باب زادگاه آن حضرت شرح حال نگاران اختلاف نظر دارند. بیشتر منابع محل ولادت وی را مدینه دانسته‌اند، اما بعضی مانند ابن عماد (ج ۱، ص۱۰۴) زادگاه او را کوفه ذکر کرده‌اند. براساس منابع، علی بن حسین در سال ۳۸، یعنی دو سال پیش از شهادت جدّش علی علیه السلام، زاده شد. امام سجاد دوساله بود که جدّش امام علی به شهادت رسید و دوازده ساله بود که عمویش امام حسن مسموم شد و از دنیا رفت و حدود ۲۳ سال (۳۸ تا محرّم ۶۰) در کنار پدرش زیست.[۱]

وی همچنین با پنج خلیفهٔ اموی یعنی یزیدبن معاویه (حکـ: ۶۰–۶۴)، معاویة بن یزید (حکـ: از ربیع الاول ۶۴ تا ذیقعدهٔ همان سال)، مروان بن حکم (حکـ: ۶۴–۶۵)، عبدالملک بن مروان (حکـ: ۶۵–۸۶) و ولیدبن عبدالملک (حکـ: ۸۶–۹۶) و نیز با عبدالله بن زبیر (حکـ: ۶۴–۷۳) معاصر بود و بیشتر دوران امامت آن حضرت در زمان خلافت عبدالملک بن مروان گذشت. امام سجاد پس از درامان ماندن از واقعه عاشورا به تقدیر الهی و پس از گذراندن دوران دشوار اسارت در مسیر کربلا تا دمشق (← کربلا*، واقعه)، به مدینه بازگشت و به جز سفرهایی که برای ادای حج به مکه داشت باقی عمر را در مدینه گذراند.

امام سجاد را به عبادت بسیار، خشیت در برابر خداوند و گزاردن حجهای متعدد ستوده و در وصف عبادت و مقام خوف و خشیت آن حضرت گفته‌اند که در هنگام وضوگرفتن رنگ چهره اش زرد می‌شد و چون از او سبب این حال را می‌پرسیدند می گفت، می‌دانید برای ایستادن در برابر چه کسی آماده می‌شوم. بنابر روایتی از امام صادق، امام سجاد شبیه‌ترین فرد از اهل بیت به امیرمؤمنان از نظر بینش و رفتار بود. طابق روایات شیعی، امام سجاد بنابر وصیت پدرش امام حسین علیهماالسلام پس از ایشان به مقام امامت نایل شد.[۲]

شهادت یا وفات

عموم منابع متقدم هنگام سخن گفتن از وفات امام سجاد از شهادت آن حضرت سخنی به میان نیاورده اند. قط ابن بابویه در الاعتقادات (ص ۹۸) از مسمومیت ایشان به دستور ولیدبن عبدالملک سخن گفته است. این قول در منابع متأخر شیعه و سنّی نیز دیده می‌شود. مورخان و محدّثان بر این مطلب اتفاق نظر دارند که امام سجاد در مدینه وفات کرد و در بقیع و در کنار عمویش امام حسن علیه السلام به خاک سپرده شد، اما سال وفات وی را به اختلاف، ۹۵، ۹۴، ۹۳ و ۹۲ ذکر کرده‌اند. عمر امام را در زمان وفات ۵۸، ۵۷ یا ۵۶ سال ذکر کرده‌اند که سبط ابن جوزی (ج۲، ص۴۱۳) ۵۸ سال را صحیح‌ترین قول دانسته است. به گفتهٔ امام محمدباقر*، پدرش وصیت کرده بود که در وفاتش کسی را خبر نکنند و او را به سرعت به خاک بسپارند، بااین حال، به هنگام تشییع و دفن آن حضرت انبوهی از مردم حاضر بودند.[۳]

منابع

  1. باغستانی، اسماعیل، و سیدمحمد عمادی حائری، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.
  2. باغستانی، اسماعیل، و سیدمحمد عمادی حائری، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.
  3. باغستانی، اسماعیل، و سیدمحمد عمادی حائری، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.