روحالامین: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
«و اگر جبرئیل را امین خواند، برای این بود که دلالت کند بر این که او مورد اعتماد خدای تعالی و امین در رساندن رسالت او به پیامبر او است، نه چیزی از پیام او را تغییر میدهد و نه جابجا و تحریف میکند، نه عمداً و نه سهواً و نه دچار فراموشی میگردد، هم چنانکه توصیف او در جای دیگر به روح قدس نیز به این معانی اشاره دارد، چون او را منزه از این گونه منقصتها معرفی میکند.»<ref>طباطبایی، سیّد محمّد حسین، ترجمه المیزان، ج۱۵، ص: ۴۴۹</ref>{{پایان پاسخ}} | «و اگر جبرئیل را امین خواند، برای این بود که دلالت کند بر این که او مورد اعتماد خدای تعالی و امین در رساندن رسالت او به پیامبر او است، نه چیزی از پیام او را تغییر میدهد و نه جابجا و تحریف میکند، نه عمداً و نه سهواً و نه دچار فراموشی میگردد، هم چنانکه توصیف او در جای دیگر به روح قدس نیز به این معانی اشاره دارد، چون او را منزه از این گونه منقصتها معرفی میکند.»<ref>طباطبایی، سیّد محمّد حسین، ترجمه المیزان، ج۱۵، ص: ۴۴۹</ref>{{پایان پاسخ}} | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
* روح القدس | * [[روحالقدس|روح القدس]] | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۶
کلمهٔ روح الامین در کدام آیه آمده است و منظور از آن کیست؟
مراد از «روح الامین» جبرئیل(ع) است، که فرشته وحی میباشد. این واژهٔ ترکیبی در سوره شعراء، آیه ۱۹۳ آمده است: ﴿نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِینُ؛ روحالامین آن را بر دلت نازل کرد﴾(شعراء:۱۹۳)
آن کس که قرآن را بر قلب پیامبر نازل کرد جبرئیل بود. خداوند متعال در قرآن میفرمایند:﴿مَنْ کانَ عَدُوًّا لِجِبْرِیلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلی قَلْبِکَ بِإِذْنِ اللَّهِ؛ بگو: «کسی که دشمن جبرئیل است [در واقع دشمن خداست] چرا که او، به فرمان خدا، قرآن را بر قلبت نازل کرده است.﴾(بقره:۹۷) و در جای دیگر او را روح القدس خوانده است:﴿قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِنْ رَبِّکَ بِالْحَقِّ؛ بگو که این آیات را روح القدس از جانب پروردگارت به حقیقت و راستی نازل کرده است﴾(نحل:۳۲)
«و اگر جبرئیل را امین خواند، برای این بود که دلالت کند بر این که او مورد اعتماد خدای تعالی و امین در رساندن رسالت او به پیامبر او است، نه چیزی از پیام او را تغییر میدهد و نه جابجا و تحریف میکند، نه عمداً و نه سهواً و نه دچار فراموشی میگردد، هم چنانکه توصیف او در جای دیگر به روح قدس نیز به این معانی اشاره دارد، چون او را منزه از این گونه منقصتها معرفی میکند.»[۱]
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ طباطبایی، سیّد محمّد حسین، ترجمه المیزان، ج۱۵، ص: ۴۴۹