۱۱٬۸۸۰
ویرایش
←عدم تعارض با مسلمان بودن پیامبران پیشین
(←معنا) |
|||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
}} | }} | ||
== | == مسلمان بودن پیامبران پیشین == | ||
در قرآن | در قرآن کسانی پیش از پیامبر(ص) هستند که مسلمان شناخته می‌شوند. [[حضرت نوح(ع)]] می‌فرماید: {{قرآن|وَأُمِرْتُ أَنْ أَکُونَ مِنَ الْمُسْلِمِینَ|ترجمه=و من مأمور شده‌ام كه از تسليم‌شدگان باشم.|سوره=یونس|آیه=۷۲}} و [[حضرت ابراهیم(ع)]] می‌گوید من تسلیم پروردگار جهانیان شدم.<ref>سوره بقره آیه ۱۲۸ و ۱۳۱.</ref> و درباره [[حضرت لوط(ع)]]<ref>سوره ذاریات آیه ۳۶.</ref> [[حضرت یوسف(ع)]]،<ref>سوره یوسف آیه ۱۰۱.</ref> و [[حضرت سلیمان(ع)]] و [[ملکه سبأ]]<ref>سوره نمل آیه ۴۴.</ref> هم آمده است. | ||
</ref> | |||
در | == اول المسلمین بودن پیامبر و ارتباط با مسلمانی پیامبران پیشین == | ||
در قرآن تنها کسی که به «أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ» توصيف شده، پیامبر اسلام(ص) است كه در آيه ۱۶۳ [[سوره انعام]] و آیه ۱۲ [[سوره زمر]] آمده است. مفسران معتقد هستند جمله «وَ أَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ» دلالت دارد بر اينكه مقصود از «اول»، اول بودن به جهت درجه و افضلیت است و مقام آن حضرت از همه مسلمانان و انبیا دیگر برتر است.<ref>علامه طباطبایی، ترجمه تفسير الميزان، ج۷، ص ۵۴۴. | |||
</ref> تعبير اول المسلمین تنها برای حضرت محمد(ص) استفاده شده و ساير انبياء به عنوان (من المسلمين؛ از مسلمانان) توصيف شده‌اند. اين را نشانه اولويت و بالاتر بودن رتبه معنوى پیامبر دانسته‌اند.<ref>جوادی آملی، عبدالله، ياد معاد، ص۳۱.</ref> | |||
و این احتمال | علامه طباطبایی و آیت‌الله مکارم شیرازی از مفسران شیعه این احتمال را مطرح کرده اند که معنای «مسلم» برای دیگر پیامبران، کسی است که در برابر فرمان خدا تسلیم است و این معنا درباره همه پیامبران الهی و امت‌های مؤمن آنها استفاده می‌شود. اما اولین مسلمان بودن پیامبر معنای اصطلاحی اسلام است که دین اسلام را در بر می‌گیرد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ج۶، ص۶۱؛ طباطبایی، محمدحسین، تفسیر المیزان، انتشارات جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ج۷، ص۳۹۴.</ref> | ||
برخی مفسران احتمال داده‌اند که «اول مسلمین» در میان امت پیامبر بوده باشد.<ref>قرشی، سید علی اکبر،، تفسير احسن‌الحديث، ج۳، ص۳۵۵.</ref> | |||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||