باردار شدن حضرت مریم(س): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸: خط ۸:


==ظاهر شدن جبرئیل بر مریم(ع)==
==ظاهر شدن جبرئیل بر مریم(ع)==
[[حضرت مریم]] در [[بیت‌المقدس]]، مکانی را برای [[عبادت خداوند]] قرار داد.<ref>علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۹ ش، ج‏۱۴، ص۳۵.</ref> خداوند فرستاده‌ای را به نزد مریم فرستاد که قرآن با تعبیر «روح» از آن فرستاده یاد کرده است.<ref name=":0">سوره مریم، آیه۱۷.</ref> بیشتر مفسران مقصود از این روح را [[جبرئیل]] دانسته‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۳۶.</ref> جبرئیل همانند یک انسان بر مریم ظاهر شد.<ref name=":0" />
[[حضرت مریم]] در [[بیت‌المقدس]]، مکانی را برای [[عبادت خداوند]] قرار داد.<ref>علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۹ ش، ج‏۱۴، ص۳۵.</ref> خداوند فرستاده‌ای را نزد مریم فرستاد که قرآن با تعبیر «روح» از آن فرستاده یاد کرده است.<ref name=":0">سوره مریم، آیه۱۷.</ref> بیشتر مفسران مقصود از این روح را [[جبرئیل]] دانسته‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۳۶.</ref> جبرئیل همانند یک انسان بر مریم ظاهر شد.<ref name=":0" />


مریم با دیدن او ترسید و گفت من از شر تو به خدا پناه می‌برم.<ref>سوره مریم، آیه۱۸.{{سخ}}</ref>  جبرئیل خود را فرستاده خداوند معرفی کرد و به او نوید داد که خداوند می‌خواهد پسری پاک به تو ببخشد.<ref>سوره مریم، آیه۱۹.</ref> فرزندی که نامش [[حضرت عیسی|مسیح عیسی بن مریم]] است، و در هر دو جهان آبرومند و در نزد خداوند از مقربان است.<ref>سوره آل‌عمران، آیه۴۵.</ref> مریم گفت چگونه فرزندی داشته باشم در حالی که هیچ مردی با من برخورد نداشته است.<ref>سوره مریم، آیه۲۰.</ref> فرشته به او اطمینان خاطر داد و گفت این امر برای خدا آسان است.<ref>سوره مریم، آیه۲۱.</ref>
مریم با دیدن او ترسید و گفت من از شر تو به خدا پناه می‌برم.<ref>سوره مریم، آیه۱۸.{{سخ}}</ref>  جبرئیل خود را فرستاده خداوند معرفی کرد و به او نوید داد که خداوند می‌خواهد پسری پاک به تو ببخشد.<ref>سوره مریم، آیه۱۹.</ref> فرزندی که نامش [[حضرت عیسی|مسیح عیسی بن مریم]] است، و در هر دو جهان آبرومند و در نزد خداوند از مقربان است.<ref>سوره آل‌عمران، آیه۴۵.</ref> مریم گفت چگونه فرزندی داشته باشم در حالی که هیچ مردی با من برخورد نداشته است.<ref>سوره مریم، آیه۲۰.</ref> فرشته به او اطمینان خاطر داد و گفت این امر برای خدا آسان است.<ref>سوره مریم، آیه۲۱.</ref>
خط ۱۷: خط ۱۷:
اینکه این بارداری تنها با دمیدن فرشته بوده و نزدیکی جنسی صورت نگرفته در روایات نیز به صراحت نقل شده‌است: [[امام باقر(ع)]] فرمود: جبرئیل گریبان [[حضرت مریم]] را گرفت و در آن دمید.<ref>طبرسى فضل بن حسن، مجمع البيان فى تفسير القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۷۸۹.</ref>
اینکه این بارداری تنها با دمیدن فرشته بوده و نزدیکی جنسی صورت نگرفته در روایات نیز به صراحت نقل شده‌است: [[امام باقر(ع)]] فرمود: جبرئیل گریبان [[حضرت مریم]] را گرفت و در آن دمید.<ref>طبرسى فضل بن حسن، مجمع البيان فى تفسير القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۷۸۹.</ref>


[[آیت الله مکارم شیرازی]] در [[تفسیر نمونه]] به این نکته توجه داده که آیات قرآن درباره آفرینش عیسی (ع) تعبیر «يَخْلُقُ؛ می‌آفریند» استفاده شده، در حالی که درباره آفرینش [[یحیی(ع)]] در چند آیه قبل، تعبیر به «يَفْعَل؛ انجام می‌دهد»<ref>سوره آل‌عمران، آیه۴۰.</ref> استفاده شده است. شاید این تفاوت، اشاره به تفاوت خلقت این دو پیامبر بوده باشد که یکی به‌صورت عادی و دیگری غیرعادی به وجود آمده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۵۵۲.</ref>
[[آیت الله مکارم شیرازی]] در [[تفسیر نمونه]] به این نکته توجه داده که در آیات قرآن درباره آفرینش عیسی (ع) تعبیر «يَخْلُقُ؛ می‌آفریند» استفاده شده، در حالی که درباره آفرینش [[یحیی(ع)]] در چند آیه قبل، تعبیر به «يَفْعَل؛ انجام می‌دهد»<ref>سوره آل‌عمران، آیه۴۰.</ref> استفاده شده است. شاید این تفاوت، اشاره به تفاوت خلقت این دو پیامبر بوده باشد که یکی به‌صورت عادی و دیگری غیرعادی به وجود آمده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۵۵۲.</ref>


==منابع==
==منابع==

نسخهٔ ‏۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۰۰

سؤال

حضرت مریم چگونه به حضرت عیسی باردار شد؟ آیا از طریق ازدواج با فرشته یا از طریق دمیدن فرشته، حضرت عیسی به وجود آمد؟

حضرت مریم(ع) براساس ظاهر آیات قرآن، بدون روش‌های معمولِ بارداری، باردار شده است. قرآن باردار شدن حضرت مریم(ع) را با تعبیر «فَنَفَخْنا؛ دمیدیم» یاد کرده و خلقت حضرت عیسی(ع) را به مانند حضرت آدم با معجزه دانسته است. علاوه بر این در روایات نیز تصریح شده که باردار شدن حضرت مریم با دمیدن جبرئیل بوده و هیچ ارتباط جنسی برقرار نشده است.

نوید باردار شدن حضرت مریم توسط جبرئیل به او داده شد و مریم(ع) پس از تعجب، با این پاسخ روبه‌رو گشت که این امر برای خداوند آسان است.

ظاهر شدن جبرئیل بر مریم(ع)

حضرت مریم در بیت‌المقدس، مکانی را برای عبادت خداوند قرار داد.[۱] خداوند فرستاده‌ای را نزد مریم فرستاد که قرآن با تعبیر «روح» از آن فرستاده یاد کرده است.[۲] بیشتر مفسران مقصود از این روح را جبرئیل دانسته‌اند.[۳] جبرئیل همانند یک انسان بر مریم ظاهر شد.[۲]

مریم با دیدن او ترسید و گفت من از شر تو به خدا پناه می‌برم.[۴] جبرئیل خود را فرستاده خداوند معرفی کرد و به او نوید داد که خداوند می‌خواهد پسری پاک به تو ببخشد.[۵] فرزندی که نامش مسیح عیسی بن مریم است، و در هر دو جهان آبرومند و در نزد خداوند از مقربان است.[۶] مریم گفت چگونه فرزندی داشته باشم در حالی که هیچ مردی با من برخورد نداشته است.[۷] فرشته به او اطمینان خاطر داد و گفت این امر برای خدا آسان است.[۸]

دمیدن فرشته

مریم باردار شد و قرآن در مورد نحوه بارداری او توضیح صریحی نمی‌دهد.[۹] و تنها با تعبیر «فَنَفَخْنا؛ دمیدیم»[۱۰] از آن یاد کرده است. از آیات قرآن استفاده می‌شود، خلقت حضرت عیسی(ع) با سایر انسان‌ها متفاوت و به صورت معجزه بوده است؛ قرآن عیسی(ع) را به مانند حضرت آدم دانسته﴿مَثَل (خلقت) عيسى در پيشگاه خدا، همچون مَثَل(خلقت) آدم است كه او را از خاک آفريد و سپس به او گفت: موجود باش و فورا موجود شد.(آل‌عمران:۵۹) و هر دو بدون پدر متولد شده‌اند.[۱۱] در این معجزه، مریم (س) نقش خود را به عنوان مادر انجام داده که البته بدون تماس با جنس مرد بوده است.[۱۲] خداوند در مورد مریم می‌فرماید: ﴿مَرْیَمَ ابْنَتَ عِمْرانَ الَّتِی أَحْصَنَتْ فَرْجَها فَنَفَخْنا فِیهِ مِنْ رُوحِنا؛ و همچنین به مریم دختر عمران که دامان خود را پاک نگه داشت، و ما را از روح خود در آن دمیدیم.(تحریم:۱۲)

اینکه این بارداری تنها با دمیدن فرشته بوده و نزدیکی جنسی صورت نگرفته در روایات نیز به صراحت نقل شده‌است: امام باقر(ع) فرمود: جبرئیل گریبان حضرت مریم را گرفت و در آن دمید.[۱۳]

آیت الله مکارم شیرازی در تفسیر نمونه به این نکته توجه داده که در آیات قرآن درباره آفرینش عیسی (ع) تعبیر «يَخْلُقُ؛ می‌آفریند» استفاده شده، در حالی که درباره آفرینش یحیی(ع) در چند آیه قبل، تعبیر به «يَفْعَل؛ انجام می‌دهد»[۱۴] استفاده شده است. شاید این تفاوت، اشاره به تفاوت خلقت این دو پیامبر بوده باشد که یکی به‌صورت عادی و دیگری غیرعادی به وجود آمده‌اند.[۱۵]

منابع

  1. علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۹ ش، ج‏۱۴، ص۳۵.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ سوره مریم، آیه۱۷.
  3. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۳۶.
  4. سوره مریم، آیه۱۸.
  5. سوره مریم، آیه۱۹.
  6. سوره آل‌عمران، آیه۴۵.
  7. سوره مریم، آیه۲۰.
  8. سوره مریم، آیه۲۱.
  9. سوره مریم، آیه۲۲.
  10. سوره تحریم، آیه۱۲.
  11. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۵۷۶.
  12. جعفری، یعقوب، تفسیر کوثر، بی‌تا، ج۳، ص۴۴.
  13. طبرسى فضل بن حسن، مجمع البيان فى تفسير القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۷۸۹.
  14. سوره آل‌عمران، آیه۴۰.
  15. مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۵۵۲.