دلیل تخریب بقیع: تفاوت میان نسخه‌ها
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{شاخه | شاخه اصلی = ادیان و مذاهب |شاخه فرعی۱ = شیعه امامیه |شاخه ف...» ایجاد کرد) |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) (ویرایش ناقص) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
يكي از پرخاطره ترين مكان هاي مدينه قبرستان بقيع است. بقيع | ==تاریخچه بقیع== | ||
يكي از پرخاطره ترين مكان هاي مدينه قبرستان بقيع است. بقيع از پيش از اسلام، گورستان مردم اين شهر بود و پس از اسلام نيز به عنوان مهمترين گورستان مدينه شناخته شد، در طول قرون مختلف اسلامي، مدفن صحابه، تابعين، همسران و فرزندان پيامبر و مهمتر از همه چهارتن از امامان شيعه بوده و از اين رو محل زيارت تمامي زائران مدينه منوره است. | |||
از منابع و متون اسلامي و تاريخي بر مي آيد كه در طول چهارده قرن گذشته و از زمان پيامبر (ص) بقيع مورد توجه مسلمين و بالاخص شيعيان بوده و همواره سعي مي كردند آنرا آباد نگه دارند و در تكريم آن مي كوشيدند و همچنين بر قبور ائمه (ع) و مدفونين در آن قبه و بنا مي ساختند كه تا حدود يك قرن پيش هم اين بناها وجود داشته.<ref>نور الدين علي سمهودي، وفاء الوفاء باخبار دارالمصطفي، بيروت، داراحياء التراث العربي، ۱۹۹۵، ج ۳، ص ۹۱۶.</ref> | از منابع و متون اسلامي و تاريخي بر مي آيد كه در طول چهارده قرن گذشته و از زمان پيامبر (ص) بقيع مورد توجه مسلمين و بالاخص شيعيان بوده و همواره سعي مي كردند آنرا آباد نگه دارند و در تكريم آن مي كوشيدند و همچنين بر قبور ائمه (ع) و مدفونين در آن قبه و بنا مي ساختند كه تا حدود يك قرن پيش هم اين بناها وجود داشته.<ref>نور الدين علي سمهودي، وفاء الوفاء باخبار دارالمصطفي، بيروت، داراحياء التراث العربي، ۱۹۹۵، ج ۳، ص ۹۱۶.</ref> | ||
اما وقتي وهابيان و آل سعود بر حجاز و شهرهاي مكه و مدينه و اطراف آن تسلط یافتند در تاريخ ۸ شوال ۱۳۴۴ق به خاطر اعتقادات انحرافي و مخاالف با اسلام اصيل اين بناها را تخريب کردند.<ref>حسين قره چانلو، حرمين شريفين، تهران، انتشارات امير كبير، چاپ اول، ۱۳۶۲، ص ۱۶۲.</ref> | |||
اينكه چرا وهابيان اين عمل زشت را انجام دادند و هدفشان از اين كار چه بود بايستي ديد كه اين فرقه منحرفه چه عقايدي داشته و تحت تاثير چه افكاري بود كه اين ننگ را بر پيشاني خود زده و در هميشه تاريخ با اين عمل زشت همراه خواهد بود. | اينكه چرا وهابيان اين عمل زشت را انجام دادند و هدفشان از اين كار چه بود بايستي ديد كه اين فرقه منحرفه چه عقايدي داشته و تحت تاثير چه افكاري بود كه اين ننگ را بر پيشاني خود زده و در هميشه تاريخ با اين عمل زشت همراه خواهد بود. | ||
وهابيان كه پيروان محمد بن عبداالوهاب مي باشند و همچنين از عقايد و نظرات ابن تيميه متاثر هستند | ==عقاید وهابیان== | ||
وهابيان كه پيروان محمد بن عبداالوهاب مي باشند و همچنين از عقايد و نظرات ابن تيميه متاثر هستند. از نظر وهابیان نباید بر روي قبور قبه و بارگاه ساخت و همچنين توسل به انبياء و اولياء و صالحان را جایز نمی دانند. همچنین سفر به قصد زيارت قبر پيامبر يا طلب شفاعت از پيامبران و ائمه و استغاثه و استعانت از ارواح مقدسه و زيارت قبور را خلاف اسلام و توحيد مي دانند و معتقدند كه هر كس اين اعمال را انجام دهد به خدا شرک ورزیده است.<ref>محمد جواد مشكور، موسوعه فرق اسلامي، بيروت، چاپ اول، ۱۴۱۵، جمع بحوث اسلامي، ص ۵۲۲ و جعفر سبحاني، آئين وهابيت، تهران، چاپ اول، انتشارات اسلامي، از ص ۳۸ تا ۱۰۰.</ref> وهابيان با آل سعود متحد شدند در نتیجه وقتي كه آل سعود قدرت یافتند تحت تاثير افكار وهابيان و با وحشيگري و با كينه اي كه از اهل بيت (ع) داشتند اين اقدام را انجام دادند. حتي ويران كردن حرم مطهر رسول اكرم (ص) نيز در حيطه اعتقادات منحرف اين فرقه است اما تاكنون جرات به چنين اقدامی نيافته اند. | |||
===دلیل تخریب قبور از نظر وهابیان=== | |||
اما دستمايه و مستمسك وهابيان بر اين كار حديثي است كه به اعتقاد دانشمندان نه اعتبار سندي دارد و نه اعتبار متني يعني اينكه ارزش استناد ندارد.<ref>همان، ص ۶۰.</ref> | اما دستمايه و مستمسك وهابيان بر اين كار حديثي است كه به اعتقاد دانشمندان نه اعتبار سندي دارد و نه اعتبار متني يعني اينكه ارزش استناد ندارد.<ref>همان، ص ۶۰.</ref> | ||
نسخهٔ ۱۳ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۰۶
تخريب بارگاه ائمه بقيع (ع) چرا و توسط چه كسي انجام شد و هدف از آن چه بود؟
تاریخچه بقیع
يكي از پرخاطره ترين مكان هاي مدينه قبرستان بقيع است. بقيع از پيش از اسلام، گورستان مردم اين شهر بود و پس از اسلام نيز به عنوان مهمترين گورستان مدينه شناخته شد، در طول قرون مختلف اسلامي، مدفن صحابه، تابعين، همسران و فرزندان پيامبر و مهمتر از همه چهارتن از امامان شيعه بوده و از اين رو محل زيارت تمامي زائران مدينه منوره است.
از منابع و متون اسلامي و تاريخي بر مي آيد كه در طول چهارده قرن گذشته و از زمان پيامبر (ص) بقيع مورد توجه مسلمين و بالاخص شيعيان بوده و همواره سعي مي كردند آنرا آباد نگه دارند و در تكريم آن مي كوشيدند و همچنين بر قبور ائمه (ع) و مدفونين در آن قبه و بنا مي ساختند كه تا حدود يك قرن پيش هم اين بناها وجود داشته.[۱]
اما وقتي وهابيان و آل سعود بر حجاز و شهرهاي مكه و مدينه و اطراف آن تسلط یافتند در تاريخ ۸ شوال ۱۳۴۴ق به خاطر اعتقادات انحرافي و مخاالف با اسلام اصيل اين بناها را تخريب کردند.[۲]
اينكه چرا وهابيان اين عمل زشت را انجام دادند و هدفشان از اين كار چه بود بايستي ديد كه اين فرقه منحرفه چه عقايدي داشته و تحت تاثير چه افكاري بود كه اين ننگ را بر پيشاني خود زده و در هميشه تاريخ با اين عمل زشت همراه خواهد بود.
عقاید وهابیان
وهابيان كه پيروان محمد بن عبداالوهاب مي باشند و همچنين از عقايد و نظرات ابن تيميه متاثر هستند. از نظر وهابیان نباید بر روي قبور قبه و بارگاه ساخت و همچنين توسل به انبياء و اولياء و صالحان را جایز نمی دانند. همچنین سفر به قصد زيارت قبر پيامبر يا طلب شفاعت از پيامبران و ائمه و استغاثه و استعانت از ارواح مقدسه و زيارت قبور را خلاف اسلام و توحيد مي دانند و معتقدند كه هر كس اين اعمال را انجام دهد به خدا شرک ورزیده است.[۳] وهابيان با آل سعود متحد شدند در نتیجه وقتي كه آل سعود قدرت یافتند تحت تاثير افكار وهابيان و با وحشيگري و با كينه اي كه از اهل بيت (ع) داشتند اين اقدام را انجام دادند. حتي ويران كردن حرم مطهر رسول اكرم (ص) نيز در حيطه اعتقادات منحرف اين فرقه است اما تاكنون جرات به چنين اقدامی نيافته اند.
دلیل تخریب قبور از نظر وهابیان
اما دستمايه و مستمسك وهابيان بر اين كار حديثي است كه به اعتقاد دانشمندان نه اعتبار سندي دارد و نه اعتبار متني يعني اينكه ارزش استناد ندارد.[۴]
اما در رد عقايد وهابيه درباره مسائل مطرح شده بايد گفت با دلائل فراواني مي توان اين عقايد را باطل دانست اول اينكه سيره عموم مسملين جهان از همان زمان رحلت پيامبر تا به امروز بر اين بوده كه پيوسته در مراسم حج و در ايام ديگر به قصد زيارت نزد قبر آن حضرت مي روند و اين سيره را هيچ كس نمي تواند منكر شود.
و ديگر اينكه در رابطه با بناي قبه روي قبر در قرآن هست كه مردم در زمان اصحاب كهف وقتي كه از محل خواب آنها باخبر شدند بر روي آن مسجدي بنا كردند[۵] تا ياد آنها هميشه زنده بماند، اگر اين عمل خلاف بود قرآن ذكر نمي كرد و يا اينكه چطور ممكن است ۱۴ قرن هيچ كس به خلاف اسلام بودن ساختن بنا بر روي قبر را نداند و در قرن ۱۴ فقط وهابيان به آن پي ببرند، در حاالي كه حتي روي قبر ائمه چهارگانه اهل سنت هم قبه بنا كرده اند كه الان هم در بغداد يكي از آنها موجود است در باب شفاعت خواستن از پيامبر (ص) و شفيع قرار دادن آن حضرت بايد گفت كه حتي در زمان خود حضرت صحابه شخصاً از حضرت شفاعت مي خواستند. انس بن مالك مي گويد: از پيامبر (ص) درخواست كردم كه در روز قيامت در حق من شفاعت كند وي درخواست مرا پذيرفت.[۶]
و يا اينكه درباره زيارت قبور در منابع اسلامي اعم از شيعه و سني آمده است كه پيامبر (ص) شخصاً به زيارت مدفونين در بقيع مي رفت، به آنها سلام مي كرد و به مردم سفارش مي كردند به زيارت بقيع و مدفونين آن بروند. و باز از آن حضرت نقل است كه فرمودند: هر كس قبر مرا زيارت كند شفاعتم بر او واجب است.[۷]
بنابر اعتقاد خود اهل سنت نيز ساختن بنا و قبه بر روي قبور ائمه (ع) و انبياء و شهدا و صالحين جايز است، تا اينكه ديگران به زيارت آن پرداخته و به آن تبرك جويند.[۸]
بنابراين مي توان گفت كه هدف وهابيان از اين عمل زشت و ننگين چيزي جز كينه با اهل بيت (ع) و تشيع و همچنين اختلاف ميان مسلمين كه خواسته استعمار و استكبار بوده، نيست و با اين عمل سرسپردگي خود به مستكبران را نشان دادند و با توجه به خفقاني كه در جامعه عربستان ايجاد كرده بودند و مخاالفين خود را مشرك مي پنداشتند براحتي اين عمل را انجام دادند و با توجه به اينكه چندين سال قبل از تخريب بقيع در كربلا و نجف نيز حمله برده و اين دو شهر مذهبي و شيعي را غارت و قتل و عام كرده بودند، مي توان به شدت به كينه آنها پي برد.
مطالعه بیشتر
۱. فرهنگ عقايد و مذاهب اسلامي، ج ۳، جعفر سبحاني.
۲. بناي بر قبور، حسين غيب غلامي.
منابع
- ↑ نور الدين علي سمهودي، وفاء الوفاء باخبار دارالمصطفي، بيروت، داراحياء التراث العربي، ۱۹۹۵، ج ۳، ص ۹۱۶.
- ↑ حسين قره چانلو، حرمين شريفين، تهران، انتشارات امير كبير، چاپ اول، ۱۳۶۲، ص ۱۶۲.
- ↑ محمد جواد مشكور، موسوعه فرق اسلامي، بيروت، چاپ اول، ۱۴۱۵، جمع بحوث اسلامي، ص ۵۲۲ و جعفر سبحاني، آئين وهابيت، تهران، چاپ اول، انتشارات اسلامي، از ص ۳۸ تا ۱۰۰.
- ↑ همان، ص ۶۰.
- ↑ سوره كهف، آيه ۲۱.
- ↑ جعفر سبحاني، توسل يا استمداد از ارواح مقدسه، تهران، چاپ دوم، ۱۳۶۳، انتشارات قدر، ص ۶۹.
- ↑ علاء الدين هندي، كنز العمال، بيروت، چاپ ۱۴۰۹، موسسه رساله، ج ۱، ص ۶۵۱.
- ↑ سيد البكري، اعانه الطالبين، ج ۲، بيروت، داراحياء التراث العربي، چاپ چهارم، ص ۱۲۰.