انواع خودشناسی: تفاوت میان نسخهها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
انواع خودشناسی | انواع خودشناسی کداماند؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}برای خودشناسی، انواع گوناگونی ذکر شده که برخی از آنها | {{پاسخ}}برای خودشناسی، انواع گوناگونی ذکر شده است که برخی از آنها عبارتند از: | ||
* '''خودشناسی نوعی''' (فلسفی)؛<ref>سادات، محمدعلی، اخلاق اسلامی، انتشارات، سمت، ۱۳۶۸، چ ۶، ص۲۴۳.</ref> به معنای شناخت حقیقتِ [[نفس|نَفْس]]ِ انسانی، که در مباحث مربوط به [[معرفت نفس]] مورد بحث قرار گرفته است. | * '''خودشناسی نوعی''' (فلسفی)؛<ref>سادات، محمدعلی، اخلاق اسلامی، انتشارات، سمت، ۱۳۶۸، چ ۶، ص۲۴۳.</ref> به معنای شناخت حقیقتِ [[نفس|نَفْس]]ِ انسانی، که در مباحث مربوط به [[معرفت نفس]] مورد بحث قرار گرفته است. | ||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
* '''خودشناسی فطری''' ([[علم حضوری]])؛<ref>آموزش و پرورش، جلوههای معلمی استاد مطهری، انتشارات مدرسه، ص۲۲۳.</ref> به معنای آگاهی انسان نسبت به ذات خود که از جنس علم حضوری بوده و مقدمه [[خودسازی]] است. | * '''خودشناسی فطری''' ([[علم حضوری]])؛<ref>آموزش و پرورش، جلوههای معلمی استاد مطهری، انتشارات مدرسه، ص۲۲۳.</ref> به معنای آگاهی انسان نسبت به ذات خود که از جنس علم حضوری بوده و مقدمه [[خودسازی]] است. | ||
* '''خودشناسی انسانی'''؛<ref>آموزش و پرورش، جلوههای معلمی استاد مطهری، انتشارات مدرسه، ص۲۲۳.</ref> که به معنای آگاهی به خود در رابطه با همه انسانها است. خودآگاهی انسانی، بر این اصل استوار است که انسانها یک واحد واقعی به شمار میروند و از یک وجدان مشترک انسانی بهرهمندند. این خودشناسی باعث میشود انسان درد دیگران را مانند درد خودش بداند. | * '''خودشناسی انسانی'''؛<ref>آموزش و پرورش، جلوههای معلمی استاد مطهری، انتشارات مدرسه، ص۲۲۳.</ref> که به معنای آگاهی به خود در رابطه با همه انسانها است. خودآگاهی انسانی، بر این اصل استوار است که انسانها یک واحد واقعی به شمار میروند و از یک وجدان مشترک انسانی بهرهمندند. این خودشناسی باعث میشود انسان درد دیگران را مانند درد خودش بداند. | ||
* '''خودشناسی عارفانه'''؛ که به معنای آگاهی به خود در رابطه انسان با خدا است. [[عرفان|عارفان]] خودشناسی را، رسیدن به این شناخت دانستهاند که خداوند اصل و انسانها فرع او هستند و [[روح]] انسانها مَظهری از او است. از دیدگاه عرفان، انسان تنها هنگامی به خودشناسی میرسد، که از خود فانی شده و دلبستگیهای دنیایی را از بین ببرد. | * '''خودشناسی عارفانه'''؛ که به معنای آگاهی به خود در رابطه انسان با خدا است. [[عرفان|عارفان]] خودشناسی را، رسیدن به این شناخت دانستهاند که خداوند اصل و انسانها فرع او هستند و [[روح]] انسانها مَظهری از او است که البته نقدهای بسیاری بر آن وارد است. از دیدگاه عرفان، انسان تنها هنگامی به خودشناسی میرسد، که از خود فانی شده و دلبستگیهای دنیایی را از بین ببرد. | ||
* '''خودشناسی فیزیولوژی'''؛ به معنای شناخت اندامهای بدن و چگونگی کار آنها که در علم فیزیولوژی از آن بحث میشود. | * '''خودشناسی فیزیولوژی'''؛ به معنای شناخت اندامهای بدن و چگونگی کار آنها که در علم فیزیولوژی از آن بحث میشود. | ||
* '''خودشناسی روان شناختی'''؛ که شناخت روان و نیروهای درونی انسان و احساسات و فعل و انفعالات روانی است. | * '''خودشناسی روان شناختی'''؛ که شناخت روان و نیروهای درونی انسان و احساسات و فعل و انفعالات روانی است. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
| لینکدهی = شد | | لینکدهی = شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه =شد | ||
| تغییر مسیر = شد | | تغییر مسیر = شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = |
نسخهٔ ۲۷ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۱۱
سؤال
انواع خودشناسی کداماند؟
برای خودشناسی، انواع گوناگونی ذکر شده است که برخی از آنها عبارتند از:
- خودشناسی نوعی (فلسفی)؛[۱] به معنای شناخت حقیقتِ نَفْسِ انسانی، که در مباحث مربوط به معرفت نفس مورد بحث قرار گرفته است.
- خودشناسی اخلاقی؛[۲] به معنای شناخت خود از نظر استعدادها و ویژگیهای اخلاقی است.
- خودشناسی جنسیتی؛[۳] به معنای شناخت خود از نظر استعدادهای خاصی که به هر یک از دو جنس مرد و زن اختصاص دارد.
- خودشناسی فطری (علم حضوری)؛[۴] به معنای آگاهی انسان نسبت به ذات خود که از جنس علم حضوری بوده و مقدمه خودسازی است.
- خودشناسی انسانی؛[۵] که به معنای آگاهی به خود در رابطه با همه انسانها است. خودآگاهی انسانی، بر این اصل استوار است که انسانها یک واحد واقعی به شمار میروند و از یک وجدان مشترک انسانی بهرهمندند. این خودشناسی باعث میشود انسان درد دیگران را مانند درد خودش بداند.
- خودشناسی عارفانه؛ که به معنای آگاهی به خود در رابطه انسان با خدا است. عارفان خودشناسی را، رسیدن به این شناخت دانستهاند که خداوند اصل و انسانها فرع او هستند و روح انسانها مَظهری از او است که البته نقدهای بسیاری بر آن وارد است. از دیدگاه عرفان، انسان تنها هنگامی به خودشناسی میرسد، که از خود فانی شده و دلبستگیهای دنیایی را از بین ببرد.
- خودشناسی فیزیولوژی؛ به معنای شناخت اندامهای بدن و چگونگی کار آنها که در علم فیزیولوژی از آن بحث میشود.
- خودشناسی روان شناختی؛ که شناخت روان و نیروهای درونی انسان و احساسات و فعل و انفعالات روانی است.
جستارهای وابسته
مطالعه بیشتر
- به سوی خودسازی، محمدتقی مصباح یزدی، قم مؤسسه امام خمینی.
- خودشناسی برای خودسازی، محمدتقی مصباح یزدی، مؤسسه در راه حق.
منابع
- ↑ سادات، محمدعلی، اخلاق اسلامی، انتشارات، سمت، ۱۳۶۸، چ ۶، ص۲۴۳.
- ↑ سادات، محمدعلی، اخلاق اسلامی، انتشارات، سمت، ۱۳۶۸، چ ۶، ص۲۴۳.
- ↑ سادات، محمدعلی، اخلاق اسلامی، انتشارات، سمت، ۱۳۶۸، چ ۶، ص۲۴۳.
- ↑ آموزش و پرورش، جلوههای معلمی استاد مطهری، انتشارات مدرسه، ص۲۲۳.
- ↑ آموزش و پرورش، جلوههای معلمی استاد مطهری، انتشارات مدرسه، ص۲۲۳.