۶٬۹۷۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
به گفته محققان، امام کاظم(ع) نقش مرجعیت علمی خود را در ارائه معارف شیعه با روایاتی که در قالب نامه برای شیعیان خود می‌فرستاد ایفا می‌کرد. این رویه خلاف روش پدرانش بود که در قالب مجالس درس املاء حدیث می‌کردند. این روش را حاصل از شرایط سیاسی دوران امام دانسته‌اند.<ref>جعفریان، حیات فکری-سیاسی امامان شیعه، ص۴۹۷.</ref> | به گفته محققان، امام کاظم(ع) نقش مرجعیت علمی خود را در ارائه معارف شیعه با روایاتی که در قالب نامه برای شیعیان خود می‌فرستاد ایفا می‌کرد. این رویه خلاف روش پدرانش بود که در قالب مجالس درس املاء حدیث می‌کردند. این روش را حاصل از شرایط سیاسی دوران امام دانسته‌اند.<ref>جعفریان، حیات فکری-سیاسی امامان شیعه، ص۴۹۷.</ref> | ||
در این فضا برخی شاگردان امام کاظم(ع) اهل نگارش کتاب‌های دینی بودند؛ از جمله این افراد به اسماعیل پسر خود امام کاظم(ع) اشاره شده که کتاب فقهی جامعی که شامل همه ابواب فقه بود داشت. همچنین، از علی بن عبیدالله بن حسین بن علی بن الحسین(ع) یاد شده که از عالمان و زاهدان زمان خود بود و کتابی در احکام حج داشت که همه آن از روایات امام کاظم(ع) بود.<ref>جعفریان، حیات فکری-سیاسی امامان شیعه، ص۴۹۸.</ref> | در این فضا برخی شاگردان امام کاظم(ع) اهل نگارش کتاب‌های دینی بودند؛ از جمله این افراد به اسماعیل پسر خود امام کاظم(ع) اشاره شده که کتاب فقهی جامعی که شامل همه ابواب فقه بود داشت. همچنین، از علی بن عبیدالله بن حسین بن علی بن الحسین(ع) یاد شده که از عالمان و زاهدان زمان خود بود و کتابی در احکام حج داشت که همه آن از روایات امام کاظم(ع) بود. علی بن یقطین بن موسی هم از اصحاب امام کاظم(ع) بود. کتاب مسائل او حاصل پرسش‌های او و پاسخ‌های امام کاظم(ع) بوده است.<ref>جعفریان، حیات فکری-سیاسی امامان شیعه، ص۴۹۸.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||