سوره انسان: تفاوت میان نسخه‌ها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (←محتوا) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour }} | |||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
درباره محتوای سوره دهر توضیح دهید.{{پایان سوال}} | درباره محتوای سوره دهر توضیح دهید.{{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
== معرفی و جایگاه == | == معرفی و جایگاه == | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۱: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
این سوره در عین کوتاهی محتوای عمیق و متنوع و جامعی دارد و از یک نظر می‌توان آن را به پنج بخش تقسیم کرد: | |||
در بخش اول از آفرینش انسان و خلقت او از نطفه «امشاج» (مختلط) و سپس هدایت و آزادی اراده او سخن می‌گوید. | |||
در بخش دوم سخن از پاداش ابرار و نیکان است که شان نزول خاصی در مورد اهل بیت ع دارد که به آن اشاره خواهد شد. | |||
در بخش اول از | در بخش سوم دلائل استحقاق این پاداشها را در جمله‌هایی کوتاه و مؤثر بازگو می‌کند. | ||
در بخش چهارم به اهمیت قرآن، و طریق اجرای احکام آن، و راه پرفراز و نشیب خودسازی اشاره شده. | |||
و در بخش پنجم سخن از حاکمیت مشیت الهی (در عین مختار بودن انسان) به میان آمده است.<ref>تفسیر نمونه، ج25، ص: 327</ref> | |||
در بخش دوم سخن از پاداش ابرار و | |||
در بخش سوم دلائل استحقاق | |||
در بخش چهارم به | |||
و در بخش پنجم سخن از | |||
</ref> | |||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
نسخهٔ ۱۲ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۱۵
 | این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
معرفی و جایگاه
سوره انسان که «دهر» و «هل اتی» نیز خوانده می‌شود، هفتاد و ششمین سوره قرآن است، دارای ۳۱ آیه بوده و در مدینه نازل شده است.[۱]
پیامبر اکرم(ص) فرموده‌اند: «کسی که سوره هل اتی را بخواند پاداش او بر خداوند بهشت و لباس‌های بهشتی است».[۲]
محتوا
این سوره در عین کوتاهی محتوای عمیق و متنوع و جامعی دارد و از یک نظر می‌توان آن را به پنج بخش تقسیم کرد: در بخش اول از آفرینش انسان و خلقت او از نطفه «امشاج» (مختلط) و سپس هدایت و آزادی اراده او سخن می‌گوید. در بخش دوم سخن از پاداش ابرار و نیکان است که شان نزول خاصی در مورد اهل بیت ع دارد که به آن اشاره خواهد شد. در بخش سوم دلائل استحقاق این پاداشها را در جمله‌هایی کوتاه و مؤثر بازگو می‌کند. در بخش چهارم به اهمیت قرآن، و طریق اجرای احکام آن، و راه پرفراز و نشیب خودسازی اشاره شده. و در بخش پنجم سخن از حاکمیت مشیت الهی (در عین مختار بودن انسان) به میان آمده است.[۳]