تعجب از خوشحالی با علم به مرگ: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
روایتی از [[امام رضا(ع)]] در ذیل آیه {{قرآن|وَ کانَ تَحْتَهُ کنْزٌ لَهُما|ترجمه=و زیر آن گنجی برای آن دو نهفته بود|سوره=کهف|آیه=۸۲}} نقل شده است:  
روایتی از [[امام رضا(ع)]] نقل شده است:  
{{عربی بزرگ|
{{عربی بزرگ|
|ترجمه= امام رضا(ع): در شگفتم از کسی که به مرگ یقین دارد چگونه خوشحالی می‌کند و در شگفتم كسى كه يقين دارد به تقدير، چگونه غمگین شود و در شگفتم از كسى كه دنيا و زير و رو شدن آن را بر اهلش می‌بیند، چگونه به آن اعتماد كند.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، اسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۹؛ ترجمه اصول کافی، ترجمه محمدباقر کمره‌ای، قم، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۱۸۷</ref>}}
|ترجمه= امام رضا(ع): در شگفتم از کسی که به مرگ یقین دارد چگونه خوشحالی می‌کند و در شگفتم كسى كه يقين دارد به تقدير، چگونه غمگین شود و در شگفتم از كسى كه دنيا و زير و رو شدن آن را بر اهلش می‌بیند، چگونه به آن اعتماد كند.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، اسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۹؛ ترجمه اصول کافی، ترجمه محمدباقر کمره‌ای، قم، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۱۸۷</ref>}}


سند روایت این روایت را خوب دانسته‌اند.<ref>خوئی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، بیروت، بی‌جا، چاپ سوم، ۱۴۰۳ق، ج۶، ص۷۴؛ ج۱۱، ص۲۶۰؛ ج۱۸، ص۲۵۸.</ref> انسان در دیدگاه قرآن، مرگ را [[لقاء الهی]] و پلی برای رسیدن به وعده‌های خدا می‌داند. در تفکر قرآنی بهره بردن از لذت‌های حلال دنیوی نیز مورد تأکید است. اما خوشحال به معنای خوش مطلق و عدم توجه به عاقبت انسان، در تفکر قرآنی معنا ندارد.  همچنین تفکر قرآنی سختی و مشکلات دنیا را امتحان الهی و شیرین و گوارا می‌داند اما تفکری که معتقد به جهان دیگری نیست مرگ را گذر از خوشی به سوی پایان و نیستی می‌داند.<ref>جوادی آملی، عبدالله، معاد در قرآن، قم، انتشارات اسراء، چاپ اول، ۱۳۸۱ش، ص۲۶۶.</ref>{{پایان پاسخ}}
سند روایت این روایت را خوب دانسته‌اند.<ref>خوئی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، بیروت، بی‌جا، چاپ سوم، ۱۴۰۳ق، ج۶، ص۷۴؛ ج۱۱، ص۲۶۰؛ ج۱۸، ص۲۵۸.</ref> خوشحال به معنای خوش مطلق و عدم توجه به عاقبت انسان، در تفکر اسلامی نهی شده است.<ref>جوادی آملی، عبدالله، معاد در قرآن، قم، انتشارات اسراء، چاپ اول، ۱۳۸۱ش، ص۲۶۶.</ref>
 
{{پایان پاسخ}}


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۹: خط ۲۱:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه = شد
  | شناسه = -
  | تیترها = شد
  | تیترها = -
  | ویرایش = شد
  | ویرایش = شد
  | لینک‌دهی = شد
  | لینک‌دهی = شد
خط ۲۷: خط ۲۹:
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | بازبینی =شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت = ج
  | اولویت = ج
  | کیفیت = ج
  | کیفیت = د
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}


[[رده:معاد]]
[[رده:معاد]]

نسخهٔ ‏۱۷ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۱۳

سؤال

روایتی به نقل از تورات چنین بیان می‌کند: «در شگفتم از کسی که به مرگ یقین دارد خوشحالی می‌نماید …» آیا این حدیث معتبر است؟ مطابق این روایت آیا کسی که به مرگ اعتقاد دارد نمی‌تواند خوشحالی کند؟

روایتی از امام رضا(ع) نقل شده است:

سند روایت این روایت را خوب دانسته‌اند.[۲] خوشحال به معنای خوش مطلق و عدم توجه به عاقبت انسان، در تفکر اسلامی نهی شده است.[۳]


منابع

  1. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، اسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۹؛ ترجمه اصول کافی، ترجمه محمدباقر کمره‌ای، قم، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۱۸۷
  2. خوئی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، بیروت، بی‌جا، چاپ سوم، ۱۴۰۳ق، ج۶، ص۷۴؛ ج۱۱، ص۲۶۰؛ ج۱۸، ص۲۵۸.
  3. جوادی آملی، عبدالله، معاد در قرآن، قم، انتشارات اسراء، چاپ اول، ۱۳۸۱ش، ص۲۶۶.