یاران شیطان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
| ترجمه = اسراف كنندگان برادران شيطان هستند. | | ترجمه = اسراف كنندگان برادران شيطان هستند. | ||
}} اسرافکاران برادران شیطان معرفی شده‌اند. | }} اسرافکاران برادران شیطان معرفی شده‌اند. | ||
* '''منافقان''' | * '''منافقان''' کسانی هستند که در ظاهر مسلمان، ولی در باطن کافر هستند. کسانی که دلشان با زبانشان یکی نیست منافق شمرده شده‌اند. [[امام علی(ع)]]، منافقان را حزب شیطان خوانده است.<ref>آمدی، غرر الحکم، دفتر تبلیغات، ۱۳۶۶، ص۴۵۸.</ref> | ||
*'''دشمنان امام علی(ع)''': براساس روایتی از [[پیامبر(ص)]]، دشمنان امام علی(ع)، اهل نفاق و از برادران شیطان هستند.<ref>مجلسی، بحار الانوار، موسسه وفا بیروت، ۱۴۰۴، ج۳۷، ص۲۱۱.</ref> | *'''دشمنان امام علی(ع)''': براساس روایتی از [[پیامبر(ص)]]، دشمنان امام علی(ع)، اهل نفاق و از برادران شیطان هستند.<ref>مجلسی، بحار الانوار، موسسه وفا بیروت، ۱۴۰۴، ج۳۷، ص۲۱۱.</ref> | ||
*'''دشمنان اهل بیت(ع)''': در روایتی رسول خدا(ص) به امام علی(ع) | *'''دشمنان اهل بیت(ع)''': در روایتی از رسول خدا(ص) به امام علی(ع) نقل شده که دشمنان شما [اهل بیت] از حزب شیطان هستند.<ref>بحار الانوار، مدرک قبل، ج۲۳، ص۱۴۲.</ref> | ||
* '''مشرکان''': [[امام باقر(ع)]] در تفسیر آیه ۹۹ [[سوره شعراء]] مشرکان را پیروی‌کنندگانِ شیطان معرفی کرده است.<ref>کلینی، اصول کافی ۸ جلدی، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵، ج۲، ص۳۱.</ref> | * '''مشرکان''': [[امام باقر(ع)]] در تفسیر آیه ۹۹ [[سوره شعراء]]، مشرکان را پیروی‌کنندگانِ شیطان معرفی کرده است.<ref>کلینی، اصول کافی ۸ جلدی، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵، ج۲، ص۳۱.</ref> | ||
== نام‌های دیگر == | == نام‌های دیگر == | ||
یاران شیطان، از جنس [[جن]] یا [[انسان]] بوده و از کار اصلی [[شیطان]]، که [[وسوسه]] و [[گمراهی|گمراه]] نمودن دیگران است پیروی می‌کنند. | یاران شیطان، از جنس [[جن]] یا [[انسان]] بوده و از کار اصلی [[شیطان]]، که [[وسوسه]] و [[گمراهی|گمراه]] نمودن دیگران است پیروی می‌کنند. | ||
در [[قرآن]]، با تعبیر «یاران شیطان» مطلبی ذکر نشده؛ ولی واژه‌های هم‌معنی آن بیان شده | در [[قرآن]]، با تعبیر «یاران شیطان» مطلبی ذکر نشده؛ ولی واژه‌های هم‌معنی آن بیان شده: | ||
* '''جنود شیطان''': از جنود شیطان در آیه {{قرآن|وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُون | * '''جنود شیطان''': از جنود شیطان در آیه {{قرآن|وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُون | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
}} یاد شده که مراد از آن با توجه به حدیثی از [[امام باقر(ع)]] ذُرّیه شیطان است.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی ۸ جلدی، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵، ج۲، ص۳۱.</ref> | }} یاد شده که مراد از آن با توجه به حدیثی از [[امام باقر(ع)]] ذُرّیه شیطان است.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی ۸ جلدی، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵، ج۲، ص۳۱.</ref> | ||
* '''قبیله شیطان''': در آیه ۲۷ [[سوره اعراف]] از تعبیر قبیله شیطان استفاده شده است. | * '''قبیله شیطان''': در آیه ۲۷ [[سوره اعراف]] از تعبیر قبیله شیطان استفاده شده است. | ||
* '''حزب شیطان''': منظور از حزب شیطان پیروان او و کسانی هستند که در خط او باشند. بر اساس قرآن، اعضای حزب او کسانی هستند که [[ولایت]] و بندگی او را پذیرفته<ref>نحل:۱۰۰.</ref> و نیز کسانی که شیطان بر آنها چیره شده و [[یاد خدا]] را از دل‌های آنان برده است.<ref>مجادله: ۱۹.</ref> | * '''حزب شیطان''': منظور از حزب شیطان پیروان او و کسانی هستند که در خط او باشند. بر اساس قرآن، اعضای حزب او کسانی هستند که [[ولایت]] و بندگی او را پذیرفته<ref>نحل:۱۰۰.</ref> و نیز کسانی که شیطان بر آنها چیره شده و [[یاد خدا]] را از دل‌های آنان برده است.<ref>مجادله: ۱۹.</ref> | ||
* '''دوستان شیطان''': دوستان شیطان کسانی هستند که شیطان با آنها | * '''دوستان شیطان''': دوستان شیطان کسانی هستند که شیطان با آنها همراه شده و آنها را دوست دارد. قرآن کسانی که [[کفر]] ورزیده<ref>نساء: ۷۶.</ref> و [[ایمان]] نمی آورند<ref>اعراف:۲۷.</ref> اولیاء شیطان نامیده است. به تعبیر قرآن، شیطان، دوستان خود را وسوسه می‌کند تا با مومنان به مجادله بپردازند.<ref>انعام :۱۲۱.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
<references /> | <references /> | ||
نسخهٔ ۲۶ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۶
سؤال
یاران شیطان چه کسانی هستند؟
بر اساس آیات و روایات، یاران شیطان، افرادی هستند که شیطان بر آنها چیره شده و یاد خدا را از دل‌های آنان برده است. منافقان، فراموش‌کنندگان یاد خدا، کسانی که زیاد خشمگین می‌شوند، اسرافکاران، دشمنان اهل بیت(ع) و مشرکان، یاران شیطان شمرده شده‌اند. یاران شیطان اختصاص به انسان‌ها ندارد و می‌تواند از جنیان نیز باشد.
در قرآن از یاران شیطان با تعبیرهایی مانند جنود شیطان، قبیله شیطان و حزب شیطان یاد شده است.
مصادیق
براساس آیات و روایات، برخی از مصادیق یاران شیطان چنین‌اند:
- فراموش‌کنندگان یاد خدا: کسانی که یاد خدا را فراموش کنند یاران شیطان دانسته شده‌اند؛ زیرا شیطان زمانی به دل راه می‌یابد که یاد خدا از دل او بیرون رفته باشد.[۱]
- کسانی که زیاد خشمگین می‌شوند: امام علی(ع) خشم را سپاهی بزرگ از لشکرهای شیطان دانسته است.[۲]
- اسرافکاران: در آیه ﴿إِنَّ الْمُبَذِّرِينَ کانُواْ إِخْوَانَ الشَّيَاطِينِ؛ اسراف كنندگان برادران شيطان هستند.﴾(اسراء:۲۷) اسرافکاران برادران شیطان معرفی شده‌اند.
- منافقان کسانی هستند که در ظاهر مسلمان، ولی در باطن کافر هستند. کسانی که دلشان با زبانشان یکی نیست منافق شمرده شده‌اند. امام علی(ع)، منافقان را حزب شیطان خوانده است.[۳]
- دشمنان امام علی(ع): براساس روایتی از پیامبر(ص)، دشمنان امام علی(ع)، اهل نفاق و از برادران شیطان هستند.[۴]
- دشمنان اهل بیت(ع): در روایتی از رسول خدا(ص) به امام علی(ع) نقل شده که دشمنان شما [اهل بیت] از حزب شیطان هستند.[۵]
- مشرکان: امام باقر(ع) در تفسیر آیه ۹۹ سوره شعراء، مشرکان را پیروی‌کنندگانِ شیطان معرفی کرده است.[۶]
نام‌های دیگر
یاران شیطان، از جنس جن یا انسان بوده و از کار اصلی شیطان، که وسوسه و گمراه نمودن دیگران است پیروی می‌کنند.
در قرآن، با تعبیر «یاران شیطان» مطلبی ذکر نشده؛ ولی واژه‌های هم‌معنی آن بیان شده:
- جنود شیطان: از جنود شیطان در آیه ﴿وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُون؛ و همه سپاه ابلیس.﴾(شعرا:۹۵) یاد شده که مراد از آن با توجه به حدیثی از امام باقر(ع) ذُرّیه شیطان است.[۷]
- قبیله شیطان: در آیه ۲۷ سوره اعراف از تعبیر قبیله شیطان استفاده شده است.
- حزب شیطان: منظور از حزب شیطان پیروان او و کسانی هستند که در خط او باشند. بر اساس قرآن، اعضای حزب او کسانی هستند که ولایت و بندگی او را پذیرفته[۸] و نیز کسانی که شیطان بر آنها چیره شده و یاد خدا را از دل‌های آنان برده است.[۹]
- دوستان شیطان: دوستان شیطان کسانی هستند که شیطان با آنها همراه شده و آنها را دوست دارد. قرآن کسانی که کفر ورزیده[۱۰] و ایمان نمی آورند[۱۱] اولیاء شیطان نامیده است. به تعبیر قرآن، شیطان، دوستان خود را وسوسه می‌کند تا با مومنان به مجادله بپردازند.[۱۲]
منابع
- ↑ مجادله: ۹.
- ↑ مستدرک الوسائل، ۱۸ جلدی، موسسه آل البیت قم، ۱۴۰۸، ج۱۲، ص۱۱.
- ↑ آمدی، غرر الحکم، دفتر تبلیغات، ۱۳۶۶، ص۴۵۸.
- ↑ مجلسی، بحار الانوار، موسسه وفا بیروت، ۱۴۰۴، ج۳۷، ص۲۱۱.
- ↑ بحار الانوار، مدرک قبل، ج۲۳، ص۱۴۲.
- ↑ کلینی، اصول کافی ۸ جلدی، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵، ج۲، ص۳۱.
- ↑ کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی ۸ جلدی، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵، ج۲، ص۳۱.
- ↑ نحل:۱۰۰.
- ↑ مجادله: ۱۹.
- ↑ نساء: ۷۶.
- ↑ اعراف:۲۷.
- ↑ انعام :۱۲۱.