احادیث ۱۲۴ هزار پیامبر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش|کاربر=A.ahmadi }} | |||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}}آیا احادیثی که به وجود ۱۲۴ هزار پیامبر دلالت می‌کنند، صحیح هستند؟ چرا از بین احادیث مختلف درباره تعداد پیامبران این احادیث شهرت یافته‌اند؟{{پایان سوال}} | {{سوال}}آیا احادیثی که به وجود ۱۲۴ هزار پیامبر دلالت می‌کنند، صحیح هستند؟ چرا از بین احادیث مختلف درباره تعداد پیامبران این احادیث شهرت یافته‌اند؟{{پایان سوال}} | ||
نسخهٔ ۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۰
 | این مقاله هماکنون به دست A.ahmadi در حال ویرایش است. |
حدیث ۱۲۴ هزار پیامبر
بنا بر احادیثی از پیامبر(ص)، تعداد پیامبران را ۱۲۴ هزار نفر بوده‌اند. این حدیث در کتاب‌های من لایحضره الفقیه،[۱] امالی شیخ صدوق،[۲] و بصائر الدرجات[۳] ذکر شده است.
دلیل شهرت حدیث ۱۲۴ هزار پیامبر
علت گزینش و انتخاب روایتی که در آن عدد ۱۲۴ هزار آمده بر دیگر روایات:
این روایت در چهار منبع روایی یعنی «الخصال»[۴] و «معانی الأخبار»[۵] شیخ صدوق، «بصائر الدّرجات» صفّار[۶] و «کامل الزیارات»[۷] ابن قُولَوَیه، با سندهای مختلف، ذکر شده است.
علاوه بر شیعه، علمای اهل سنت، روایتی از ابوذر نقل کرده که عدد مذکور را تأیید می‌کند.[۸]
ابن عباس نیز همین تعداد را بیان می‌کند.[۹]
در «کامل الزیارات»، که از معتبرترین کتب روایی است، روایتی وجود دارد که هر چند موضوع آن در خصوص تعداد پیامبران نیست، اما این عدد مشهور را تأیید می‌کند. در این روایت امام سجاد «ع» درباره زیارت امام حسین «ع» در روز نیمه شعبان فرمودند: «مَنْ أَحَبَ أَنْ یُصَافِحَهُ مِائَه أَلْفِ نَبِیٍ وَ أَرْبَعَه وَ عِشْرُونَ أَلْفَ نَبِیٍ فَلْیَزُرْ قَبْرَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیهما السلام فِی النِّصْفِ مِنْ شَعْبَان … کسی که دوست دارد ۱۲۴۰۰۰ پیامبر با او مصاحفه نمایند، پس قبر حسین بن علی (علیهما السلام) را در روز نیمه شعبان زیارت نماید».[۱۰]
روایاتی که ارقام مختلف، غیر از عدد ۱۲۴۰۰۰ نفر را گزارش نموده‌اند، به اصطلاح علم حدیث، شاذ و نادر هستند.
در خصوص برخی عددهای گوناگون باید بیان نمود که ممکن است ناظر به ویژگی خاصی از تعداد پیامبران باشد؛ مثلاً علامه مجلسی در خصوص ۸۰۰۰ تن، می‌نویسد: «شاید مراد در اینجا، بزرگان پیامبران باشند».[۱۱]
منابع
- ↑ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، قم، جامعه مدرسین، ج۲، ص۴۸ و ج۴، ص۱۸۰.
- ↑ الامالی، شیخ صدوق، تهران، اسلامیه، ص۲۳۶.
- ↑ بصائر الدرجات، صفار قمی، قم، کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی، ص۱۲۱.
- ↑ الخصال، شیخ صدوق، جامعه مدرسین، قم، ۱۳۶۲، چاپ اول، ج۲، ص۶۴۱، حدیث ۱۸.
- ↑ معانی الأخبار، شیخ صدوق، جامعه مدرسین، قم، ۱۴۰۳ ق، چاپ اول، ص۳۳۳، حدیث ۱.
- ↑ بصائر الدرجات فی فضائل آل محمد صلی الله علیهم، صفار، محمد، مکتبه مرعشی نجفی، قم، ۱۴۰۴ ق، چاپ دوم، ج۱، ص۱۲۱، حدیث ۱.
- ↑ کامل الزیارات، ابن قولویه، جعفر، دار المرتضویه، نجف، ۱۳۵۶، چاپ اول، ص۱۸۰، حدیث ۲.
- ↑ رک: الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، دار المعرفه، بیروت، ۱۴۲۸ ق، چاپ دوم، ج۱، ص۴۱؛ تاریخ طبری، ج۱، ص۱۵۱؛ الدر المنثور، سیوطی، ج۱، ص۵۱.
- ↑ الإختصاص، شیخ مفید، دار المفید، قم، ۱۴۱۳ق، چاپ اول، ص۲۶۴.
- ↑ کامل الزیارات، ابن قولویه، جعفر، دار المرتضویه، نجف، ۱۳۵۶، چاپ اول، ص۱۸۰، حدیث ۲.
- ↑ بحار الأنوار، ج۱۱، ص۳۱.