باردار شدن حضرت مریم(س): تفاوت میان نسخه‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
نوید باردار شدن حضرت مریم توسط جبرئیل به او داده شد و زمانی که با تعجب مریم (ع) همراه شد، با این پاسخ روبه‌رو گردید که این امر برای [[خداوند]] آسان است. | نوید باردار شدن حضرت مریم توسط جبرئیل به او داده شد و زمانی که با تعجب مریم (ع) همراه شد، با این پاسخ روبه‌رو گردید که این امر برای [[خداوند]] آسان است. | ||
== مریم (ع) در بیت‌المقدس و ظاهر شدن جبرئیل == | ==مریم (ع) در بیت‌المقدس و ظاهر شدن جبرئیل== | ||
[[حضرت مریم]] در [[بیت‌المقدس]]، مکانی را برای [[عبادت خداوند]] قرار | [[حضرت مریم]] در [[بیت‌المقدس]]، مکانی را برای [[عبادت خداوند]] قرار داد.<ref>علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۹ ش، ج۱۴، ص۳۵.</ref> خداوند فرستاده‌ای را به نزد مریم فرستاد که قرآن با تعبیر «روح» از آن فرستاده یاد کرده است.<ref name=":0">سوره مریم، آیه۱۷.</ref> بیشتر مفسران مقصود از این روح را [[جبرئیل]] دانسته‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۳۶.</ref> جبرئیل همانند یک انسان بر مریم ظاهر شد.<ref name=":0" /> | ||
مریم با دیدن | مریم با دیدن او ترسید و گفت من از شر تو به خدا پناه می‌برم.<ref>سوره مریم، آیه۱۸.{{سخ}}</ref> جبرئیل خود را فرستاده خداوند معرفی کرد و به او نوید داد که خداوند می‌خواهد پسری پاک به تو ببخشد.<ref>سوره مریم، آیه۱۹.</ref> فرزندی که نامش [[حضرت عیسی|مسیح عیسی بن مریم]] است، و در هر دو جهان آبرومند و در نزد خداوند از مقربان است.<ref>سوره آل‌عمران، آیه۴۵.</ref> مریم گفت چگونه فرزندی داشته باشم در حالی که هیچ مردی با من برخورد نداشته است.<ref>سوره مریم، آیه۲۰.</ref> فرشته به او اطمینان خاطر داد و گفت این امر برای خدا آسان است.<ref>سوره مریم، آیه۲۱.</ref> | ||
== دمیدن فرشته == | ==دمیدن فرشته== | ||
مریم باردار شد و قرآن در مورد نحوه بارداری او توضیح صریحی نمی‌دهد.<ref>سوره مریم، آیه۲۲.</ref> و تنها با تعبیر «فَنَفَخْنا؛ دمیدیم»<ref>سوره تحریم، آیه۱۲.</ref> از آن یاد کرده‌است. از آیات قرآن استفاده می‌شود، خلقت [[حضرت عیسی(ع)]] با سایر انسان‌ها متفاوت است و به صورت معجزه بوده‌است؛ قرآن عیسی (ع) را به مانند حضرت آدم دانسته<ref>سوره آل‌عمران، آیه۵۹.</ref> که بدون پدر متولد شده‌است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۵۷۶.</ref> در این معجزه، مریم (س) نقش خود را به عنوان مادر انجام داده که البته بدون تماس با جنس مرد | مریم باردار شد و قرآن در مورد نحوه بارداری او توضیح صریحی نمی‌دهد.<ref>سوره مریم، آیه۲۲.</ref> و تنها با تعبیر «فَنَفَخْنا؛ دمیدیم»<ref>سوره تحریم، آیه۱۲.</ref> از آن یاد کرده‌است. از آیات قرآن استفاده می‌شود، خلقت [[حضرت عیسی(ع)]] با سایر انسان‌ها متفاوت است و به صورت معجزه بوده‌است؛ قرآن عیسی (ع) را به مانند حضرت آدم دانسته<ref>سوره آل‌عمران، آیه۵۹.</ref> که بدون پدر متولد شده‌است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۵۷۶.</ref> در این معجزه، مریم (س) نقش خود را به عنوان مادر انجام داده که البته بدون تماس با جنس مرد بوده است.<ref>جعفری، یعقوب، تفسیر کوثر، بی‌تا، ج۳، ص۴۴.</ref> خداوند در مورد مریم می‌فرماید: {{قرآن|مَرْیَمَ ابْنَتَ عِمْرانَ الَّتِی أَحْصَنَتْ فَرْجَها فَنَفَخْنا فِیهِ مِنْ رُوحِنا|ترجمه=و همچنین به مریم دختر عمران که دامان خود را پاک نگه داشت، و ما را از روح خود در آن دمیدیم.|سوره=تحریم|آیه=۱۲}} | ||
اینکه این بارداری تنها با دمیدن فرشته بوده و نزدیکی جنسی صورت نگرفته در روایات نیز به صراحت نقل شده‌است: [[امام باقر(ع)]] فرمود: جبرئیل گریبان [[حضرت مریم]] را گرفت و در آن دمید.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۳۷۹ ش، ج۱۴، ص۵۲.</ref> | اینکه این بارداری تنها با دمیدن فرشته بوده و نزدیکی جنسی صورت نگرفته در روایات نیز به صراحت نقل شده‌است: [[امام باقر(ع)]] فرمود: جبرئیل گریبان [[حضرت مریم]] را گرفت و در آن دمید.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۳۷۹ ش، ج۱۴، ص۵۲.</ref> | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
[[آیت الله مکارم شیرازی]] در [[تفسیر نمونه]] به این نکته توجه داده که آیات قرآن درباره آفرینش عیسی (ع) تعبیر «یخلق؛ می‌آفریند» استفاده شده، در حالی که درباره آفرینش [[یحیی(ع)]] در چند آیه قبل، تعبیر به «یفعل؛ انجام می‌دهد»<ref>سوره آل‌عمران، آیه۴۰.</ref> استفاده شده‌است. شاید این تفاوت، اشاره به تفاوت خلقت این دو پیامبر بوده باشد که یکی به‌صورت عادی و دیگری غیرعادی به وجود آمده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۵۵۲.</ref> | [[آیت الله مکارم شیرازی]] در [[تفسیر نمونه]] به این نکته توجه داده که آیات قرآن درباره آفرینش عیسی (ع) تعبیر «یخلق؛ می‌آفریند» استفاده شده، در حالی که درباره آفرینش [[یحیی(ع)]] در چند آیه قبل، تعبیر به «یفعل؛ انجام می‌دهد»<ref>سوره آل‌عمران، آیه۴۰.</ref> استفاده شده‌است. شاید این تفاوت، اشاره به تفاوت خلقت این دو پیامبر بوده باشد که یکی به‌صورت عادی و دیگری غیرعادی به وجود آمده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۵۵۲.</ref> | ||
== منابع == | ==منابع== | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
نسخهٔ ۲۰ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۲۱
حضرت مریم چگونه به حضرت عیسی باردار شد؟ آیا از طریق ازدواج با فرشته یا از طریق دمیدن فرشته، حضرت عیسی به وجود آمد؟
حضرت مریم(ع) براساس ظاهر آیات قرآن، بدون روش‌های معمولِ بارداری، باردار شده‌است. قرآن باردار شدن حضرت مریم (ع) را با تعبیر «فَنَفَخْنا؛ دمیدیم» یاد کرده و خلقت حضرت عیسی(ع) را به مانند حضرت آدم با معجزه دانسته‌است. علاوه بر این در روایات نیز تصریح شده که باردار شدن حضرت مریم با دمیدن جبرئیل بوده و هیچ ارتباط جنسی برقرار نشده‌است.
نوید باردار شدن حضرت مریم توسط جبرئیل به او داده شد و زمانی که با تعجب مریم (ع) همراه شد، با این پاسخ روبه‌رو گردید که این امر برای خداوند آسان است.
مریم (ع) در بیت‌المقدس و ظاهر شدن جبرئیل
حضرت مریم در بیت‌المقدس، مکانی را برای عبادت خداوند قرار داد.[۱] خداوند فرستاده‌ای را به نزد مریم فرستاد که قرآن با تعبیر «روح» از آن فرستاده یاد کرده است.[۲] بیشتر مفسران مقصود از این روح را جبرئیل دانسته‌اند.[۳] جبرئیل همانند یک انسان بر مریم ظاهر شد.[۲]
مریم با دیدن او ترسید و گفت من از شر تو به خدا پناه می‌برم.[۴] جبرئیل خود را فرستاده خداوند معرفی کرد و به او نوید داد که خداوند می‌خواهد پسری پاک به تو ببخشد.[۵] فرزندی که نامش مسیح عیسی بن مریم است، و در هر دو جهان آبرومند و در نزد خداوند از مقربان است.[۶] مریم گفت چگونه فرزندی داشته باشم در حالی که هیچ مردی با من برخورد نداشته است.[۷] فرشته به او اطمینان خاطر داد و گفت این امر برای خدا آسان است.[۸]
دمیدن فرشته
مریم باردار شد و قرآن در مورد نحوه بارداری او توضیح صریحی نمی‌دهد.[۹] و تنها با تعبیر «فَنَفَخْنا؛ دمیدیم»[۱۰] از آن یاد کرده‌است. از آیات قرآن استفاده می‌شود، خلقت حضرت عیسی(ع) با سایر انسان‌ها متفاوت است و به صورت معجزه بوده‌است؛ قرآن عیسی (ع) را به مانند حضرت آدم دانسته[۱۱] که بدون پدر متولد شده‌است.[۱۲] در این معجزه، مریم (س) نقش خود را به عنوان مادر انجام داده که البته بدون تماس با جنس مرد بوده است.[۱۳] خداوند در مورد مریم می‌فرماید: ﴿مَرْیَمَ ابْنَتَ عِمْرانَ الَّتِی أَحْصَنَتْ فَرْجَها فَنَفَخْنا فِیهِ مِنْ رُوحِنا؛ و همچنین به مریم دختر عمران که دامان خود را پاک نگه داشت، و ما را از روح خود در آن دمیدیم.﴾(تحریم:۱۲)
اینکه این بارداری تنها با دمیدن فرشته بوده و نزدیکی جنسی صورت نگرفته در روایات نیز به صراحت نقل شده‌است: امام باقر(ع) فرمود: جبرئیل گریبان حضرت مریم را گرفت و در آن دمید.[۱۴]
آیت الله مکارم شیرازی در تفسیر نمونه به این نکته توجه داده که آیات قرآن درباره آفرینش عیسی (ع) تعبیر «یخلق؛ می‌آفریند» استفاده شده، در حالی که درباره آفرینش یحیی(ع) در چند آیه قبل، تعبیر به «یفعل؛ انجام می‌دهد»[۱۵] استفاده شده‌است. شاید این تفاوت، اشاره به تفاوت خلقت این دو پیامبر بوده باشد که یکی به‌صورت عادی و دیگری غیرعادی به وجود آمده‌اند.[۱۶]
منابع
- ↑ علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۹ ش، ج۱۴، ص۳۵.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ سوره مریم، آیه۱۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۳۶.
- ↑ سوره مریم، آیه۱۸.
- ↑ سوره مریم، آیه۱۹.
- ↑ سوره آل‌عمران، آیه۴۵.
- ↑ سوره مریم، آیه۲۰.
- ↑ سوره مریم، آیه۲۱.
- ↑ سوره مریم، آیه۲۲.
- ↑ سوره تحریم، آیه۱۲.
- ↑ سوره آل‌عمران، آیه۵۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۵۷۶.
- ↑ جعفری، یعقوب، تفسیر کوثر، بی‌تا، ج۳، ص۴۴.
- ↑ علامه طباطبایی، المیزان، ۱۳۷۹ ش، ج۱۴، ص۵۲.
- ↑ سوره آل‌عمران، آیه۴۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۵۵۲.