تعریف دیندار: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'هٔ' به 'ه') |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
دانشمندان مسلمان و غربی، تعریفهای فراوانی از دین ارائه دادهاند. دین در شکلهای گوناگون، از ابتداییترین صورت تا صورت متعالی و جامع، ظهور یافته است. بنابراین ارائه تعریفی از دین که تمام ادیان را دربر گیرد، مشکل است. با این حال دین را «به معنای اعتقاد به آفرینندهای برای جهان و انسان و دستورهای عملی متناسب با این عقاید دانستهاند». از این رو کسانی که معتقد به آفرینندهای نیستند و پیدایش پدیدههای جهان را تصادفی یا صرفاً معلول فعل و انفعالهای مادی و طبیعی میدانند، بیدین نامیده میشوند. بر این اساس هر دینی از دو بخش اساسی تشکیل شده است: | دانشمندان مسلمان و غربی، تعریفهای فراوانی از دین ارائه دادهاند. دین در شکلهای گوناگون، از ابتداییترین صورت تا صورت متعالی و جامع، ظهور یافته است. بنابراین ارائه تعریفی از دین که تمام ادیان را دربر گیرد، مشکل است. با این حال دین را «به معنای اعتقاد به آفرینندهای برای جهان و انسان و دستورهای عملی متناسب با این عقاید دانستهاند». از این رو کسانی که معتقد به آفرینندهای نیستند و پیدایش پدیدههای جهان را تصادفی یا صرفاً معلول فعل و انفعالهای مادی و طبیعی میدانند، بیدین نامیده میشوند. بر این اساس هر دینی از دو بخش اساسی تشکیل شده است: | ||
*عقاید و گزارههای حقیقی که | *عقاید و گزارههای حقیقی که ریشه دینداری به شمار میرود. | ||
*دستورات عملی که بر پایه آموزههای اعتقادی استوار شدهاند. | *دستورات عملی که بر پایه آموزههای اعتقادی استوار شدهاند. | ||
نسخهٔ ۷ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۰۸
حقیقت دین را تسلیم در برابر خدا و دیندار را دارای خصوصیت تسلیم و بندگی در مقابل خداوند که جهتدهی به امیال و خواستههای خود در راستای اراده و خواست خدا قرار میدهد.
بر اساس اموزههای اسلام، انسانها باید در برابر خداوند مطیع باشند و در مرتبه بعد و به تبع تسلیم در برابر خدا، باید تابع رسول خدا(ص) و پیام آور دین الهی باشند.[۱]
دانشمندان مسلمان و غربی، تعریفهای فراوانی از دین ارائه دادهاند. دین در شکلهای گوناگون، از ابتداییترین صورت تا صورت متعالی و جامع، ظهور یافته است. بنابراین ارائه تعریفی از دین که تمام ادیان را دربر گیرد، مشکل است. با این حال دین را «به معنای اعتقاد به آفرینندهای برای جهان و انسان و دستورهای عملی متناسب با این عقاید دانستهاند». از این رو کسانی که معتقد به آفرینندهای نیستند و پیدایش پدیدههای جهان را تصادفی یا صرفاً معلول فعل و انفعالهای مادی و طبیعی میدانند، بیدین نامیده میشوند. بر این اساس هر دینی از دو بخش اساسی تشکیل شده است:
- عقاید و گزارههای حقیقی که ریشه دینداری به شمار میرود.
- دستورات عملی که بر پایه آموزههای اعتقادی استوار شدهاند.
براساس این تعریف از دین، دیندار فردی است که به این سه بخش اعتقاد داشته باشد:
- در بخش عقاید و معارف به وحدانیت خداوند ایمان بیاورد و نیز به رسولان الهی که برای هدایت انسانها آمدند و هم چنین به روز رستاخیز.
- عمل به ارزشهای اصیل اخلاقی و اصلاح و تهذیب نفس که نقش مهمی در سعادت انسان دارند.
- عمل به دستورات و احکام الهی به ویژه انجام واجبات و ترک محرمات که برای وصول به مقام بندگی و لقای الهی ضروری است.
منابع
- ↑ برای نمونه رجوع کنید به: سوره حشر، آیه ۷، سوره آلعمران، آیه۳۱–۳۲ و ۱۳۲، سوره نساء آیه ۵۹.