مصباح المتهجد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۹۹: | خط ۹۹: | ||
| شاخه اصلی =حدیث | | شاخه اصلی =حدیث | ||
| شاخه فرعی۱ =دعا | | شاخه فرعی۱ =دعا | ||
| شاخه فرعی۲ = کتاب‌های | | شاخه فرعی۲ = کتاب‌های دعایی | ||
| شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
| خط ۱۱۲: | خط ۱۱۲: | ||
| ارجاعات = شد | | ارجاعات = شد | ||
| ارزیابی کمی = شد | | ارزیابی کمی = شد | ||
| ارزیابی کیفی = | | ارزیابی کیفی = شد | ||
| اولویت = ج | | اولویت = ج | ||
| کیفیت = خوب | | کیفیت = خوب | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۱۸
مصباح المتهجد از کیست و چه محتوایی دارد؟
| مصباح المتهجد | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات کتاب | |
| نویسنده | شیخ طوسی |
| تاریخ نگارش | قرن پنجم |
| موضوع | ادعیه و زیارات |
| زبان | عربی |
مِصْباحُ الْمُتَهَجِّد کتابی است در موضوع دعا و زیارات، اثر شیخ طوسی که از مهم‌ترین و معتبرترین منابع مربوط به دعا و عبادات مستحب در طول ایام سال محسوب می‌شود. مصباح المتهجد، نخستین کتاب جامع و روشمند در زمینه گردآوری کتاب ادعیه شیعی به‌شمار می‌رود. این کتاب براساس روایات پیامبر(ص) و اهل‌بیت(ع) تنظیم شده است.
این کتاب، در زمینه اعمال واجب و مستحب در ایام سال و نیز دعاهای هر روز، تألیف شده است. در کتاب مصباح المتهجد بخشی از احکام فقهی مربوط به عبادات نیز بیان شده است. تألیف مصباح المتهجد را آغاز دوره جدیدی در ادبیات دعایی امامیه دانسته‌اند.
 |
| کتاب‌های دعا و زیارت |
|---|
نویسنده
شیخ طوسی، محمد بن حسن بن علی، ملقّب به شیخ الطائفه، فقیه، محدّث و متکلم امامی قرن پنجم است. وی در سال ۳۸۵ قمری در طوس به دنیا آمد.[۱]
پس از سید مرتضی، زعامت شیعیان به شیخ طوسی رسید. وی ۴۱ سال در بغداد زیست و به تألیف، تدریس و تربیت شاگردان پرداخت. مهم‌ترین و تأثیرگذارترین استادان شیخ طوسی، شیخ مفید و سید مرتضی بودند. ایشان آثار بسیار زیادی را در حوزه‌های گوناگون علوم دینی تألیف و تصنیف کرد. التبیان فی تفسیر القرآن، تهذیب الاحکام، الاستبصار فی ما اختلف من الاخبار، المجالس که به الأمالی مشهور است، تلخیص‌الشافی، النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوی، المبسوط، الرجال، مصباح المتهجد از آثار مشهور اوست. او نخستین فرد در میان شیعه است که تفسیری جامع بر سراسر قرآن نگاشت و کتابی تفصیلی در اصول فقه نوشت.[۱]
اهمیت و جایگاه
کتاب مصباح المتهجد نخستین کتاب جامع و روشمند در زمینه گردآوری ادعیه شیعی به‌شمار می‌رود.[۲] مصباح المتهجد یکی از مهم‌ترین و معتبرترین منابع مربوط به دعا و اعمال (عبادات) مستحب در طول ایام سال است. این کتاب بر اساس روایات معتبر نبوی و اهل‌بیت(ع) تنظیم شده است. بخشی از احکام فقهی مربوط به عبادات نیز در این کتاب بیان شده است. با توجه به روایی بودن متن مصباح المتهجّد، این کتاب یکی از معتبرترین منابع دست اول حدیثی شیعه نیز به‌شمار می‌رود. مصباح المتهجد از زمان تألیف مورد توجه دانشمندان و عموم مردم قرار گرفت؛ به‌طوری که منبع تدوین بسیاری از کتاب‌های ادعیه مثل عدة الداعی، مفاتیح الجنان و اقبال الاعمال شد. دلیل اهمیت و اعتبار روایی کتاب این است که شیخ طوسی آن را با استفاده از کتابخانه شاپور بغداد و کتابخانه شخصی استادش سید مرتضی نوشته است.[۳]
با تألیف مصباح المتهجد (بین سال‌های ۴۴۱/ ۴۴۴ تا ۴۴۷ق) دوره جدیدی در ادبیات دعایی امامیه آغاز می‌شود. ویژگی‌های کتاب مصباح المتهجد یعنی جامعیت، باب‌بندی نوآورانه و نیز اعتبار و اهمیت شخصیت شیخ طوسی سبب شد از جنبه‌های مختلف، توجه دانشمندان امامیه به این کتاب جلب شده و مقبولیت عمومی پیدا کند. مصباح المتهجد مهم‌ترین و معتبرین دعانامه شیعی است و همه کتاب‌های نوشته شده در ادبیات دعای امامیه پس از آن به صورت مستقیم یا غیرمستقیم وامدار آن دانسته شده‌اند.[۴] شیخ طوسی یک بار کتاب مصباح المتهجّد را در حجم بسیار، تألیف کرد و سپس به تلخیص آن پرداخت.[۵]
محتوا
کتاب مصباح المتهجد، در زمینه اعمال واجب و مستحب در ایام سال و نیز دعاهای هر روز، تألیف شده است. مطالب کتاب در یک مقدمه، احکام فقهی و اعمال و دعاهای ایام سال، طبقه‌بندی شده‌اند. احکام فقهیِ کتاب، در دو مبحث طهارت(با تکیه بر غسل‌های واجب و مستحب) و نماز (با تکیه بر نمازهای واجب و مستحب یا نوافل)، خلاصه شده است. قسمت بزرگ مطالب کتاب، اعمال و دعاهاست که مؤلف با عنوان اعمال هفته، اعمال جمعه، دعاهای هفته، ادعیه مربوط به ماه‌های رمضان، ذی قعده، ذی حجه، محرم، صفر، رجب و شعبان، به بیان آنها پرداخته است.[۵] ساختار کتاب مصباح المتهجّد را اینگونه گزارش کرده‌اند:[۶]
- کتاب طهارت که انواع و کیفیت طهارت و احکام فقهی آن را در ذیل نُه فصل بیان کرده است.
- کتاب الصلاه که در آن به شرایط، انواع کلی، اقسام جزئی، احکام، و آداب نماز در ذیل چهار فصل و دوازده عنوان کلی پرداخته است.
- دعاهای هفتگی که در آن دعاهای مربوط به شب و روزهای هفته را ذکر کرده است.
- اعمال ماه‌های قمری که هر یک از آنها را در یک تا دوازده فصل آورده است.
نسخه‌ها، شرح و ترجمه
نسخه‌ها
نسخه‌های گزارش شده برای این کتاب، شامل موارد زیر است:[۵]
- نسخه‌ای کهن در کتابخانه آستان قدس رضوی (تاریخ تحریر: ۵۰۲ق).
- نسخه عنایة اللَّه بن اشرف بن حبیب اللَّه بن زین العابدین حسینی (به تاریخ: ۱۰۳۹ق).
- نسخه محمد باقر بن محمد مهدی مشهدی (تاریخ: ۱۱۰۹ق).
- نسخه‌ای به تاریخ ۱۱۱۶.
- و نسخه‌ای دیگر به قلم محمّد هاشم بن شاه محمود (تاریخ تحریر: ۱۰۷۵ق).
تلخیص‌ها
این کتاب با اعتنا و اعتماد علمای شیعه در سده‌های مختلف مواجه شد و برخی به تلخیص، شرح و ترجمه آن پرداختند. از جمله این کارها می‌توان به این موارد اشاره کرد:[۵]
- قَبَس المصباح صهرشتی، معاصر و شاگرد شیخ طوسی.
- الإختیار من المصباح الکبیر، از سیّد علی بن حسان بن باقی قرشی، معاصر سیّد بن طاووس.
- منهاج الصلاح فی إختیار المصباح، علّامه حلّی.
- مختصر المصباح سیّد عبد اللَّه شُبَّر.
شرح‌ها
از جمله شرح‌های نوشته شده برای این کتاب می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:[۵]
- شرح فاضل مقداد سیوری (م ۸۲۶ق).
- دو شرح مفصّل و مختصر، از شیخ خضر رازی نجفی، شاگرد میر سید شریف جرجانی (م ۸۳۸ق): یکی با نام جامع الدُرَر و دیگری مفتاح الغُرَر.
- شرح ابن ابی‌جمهور احسایی (م پس از ۹۰۱ق) با عنوان معین الفکر و شرح آن با عنوان معین المعین.
- شرح مختصر مصباح المتهجّد، از سیّد علی حسینی نجفی که قاضی نور اللَّه در کتاب المجالس و نراقی در کتاب الخزائن، از آن نقل کرده‌اند.
- شرح عبد الوحید بن نعمت اللَّه استرآبادی، شاگرد شیخ بهایی (م پس از ۱۰۲۵ق) به نام فتح الباب.
- شرح حاج میرزا علی تبریزی (م ۱۳۴۵ق).
ابن‌طاووس نیز به تکمیل کتاب مصباح المتهجد شیخ طوسی پرداخت و با استفاده از دیگر منابع دعایی که بیشترشان از اصول قدیمی بودند، آن را در ده مجلّد با عناوین مختلف، افزایش داد و مجموع آن را "مهمّات المتعبّد و تتمّات مصباح المتهجّد" نام گذاشت.[۵]
ترجمه‌ها
- ترجمه‌ای متعلّق به سال ۱۰۸۶ق، از مترجمی ناشناخته.
- ترجمه سیّد علی امامی اصفهانی، معاصر صاحب ریاض.
- ترجمه شیخ عباس قمی.
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ عمادی حائری، سیدمحمد، «طوسی، محمدبن حسن‌بن علی»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ذیل مدخل.
- ↑ مهریزی، مهدی، و مریم ایمانی جو، «بررسی صدور ادعیه ماه رمضان بر اساس مصباح المتهجد»، سفینه، سال دهم، زمستان ۱۳۹۱ش، شماره ۳۷.
- ↑ «مصباح المتهجّد»، پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حضرت آیت الله مکارم شیرازی، تاریخ درج مطلب: ۲۷ اسفند ۱۳۹۶ش. تاریخ بازدید: ۴ خرداد ۱۴۰۲.
- ↑ حکیم، سید محمدحسین، «تداوم و تحول در ادبیات دعای امامیه: مصباح المتهجد شیخ طوسی»، آینه پژوهش، سال ۳۳، خرداد و تیر ۱۴۰۱، شماره ۲. ص۶۵.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ ۵٫۴ ۵٫۵ احمدی نورآبادی، مهدی؛ رحمتی، محمدکاظم، تاریخ حدیث شیعه در سده‌های چهارم تا هفتم هجری، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، قم، ۱۳۸۹ش. ص۳۳۰ تا ۳۳۴.
- ↑ «مصباح المتهجّد»، پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حضرت آیت الله مکارم شیرازی، تاریخ درج مطلب: ۲۷ اسفند ۱۳۹۶ش. تاریخ بازدید: ۴ خرداد ۱۴۰۲.