تکفیر سیئات: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour }} | {{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour}} | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
خط ۸: | خط ۸: | ||
== از بین رفتن گناهان در قرآن == | == از بین رفتن گناهان در قرآن == | ||
در آیه ۲۹ سوره انفال آمده است تقوا و ایمان سبب از بین رفتن گناهان | در آیه ۲۹ سوره انفال آمده است تقوا و ایمان سبب از بین رفتن گناهان میشود. و آثار آن را از وجود شما برمیدارد. ص۱۴۴. «تکفیر سیئات» اشاره به آثار روانی و اجتماعی گناهان دارد که در پرتو تقوا و پرهیزکاری از میان میرود،<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱ش، ج7، ص: 144</ref> | ||
</ref> | |||
زندگی با تقوی آثار شوم گناهان را از انسان میبرد، در دنیا محبوب القلوب و در آخرت روسفیدش میکند.<ref>قرشی بنابی، علیاکبر، تفسیر احسن الحدیث، تهران، بعثت، ۱۳۷۵ش، ج4، ص: 118</ref> | |||
</ref> | آیه ۸ تحریم به همه مؤمنین میفرماید: توبه کنند، و سپس با تعبیر «عسی» این امید را که خدا گناهانشان را بپوشاند، و آنان را داخل بهشتهایی کند که نهرها از زیر آن روان است. ص۵۶۳.<ref>المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۰ق، ج19، ص: 335</ref> | ||
در حقیقت این توبه نصوح، پنج ثمره بزرگ دارد: «نخست» بخشودگی سیئات و گناهان.<ref>تفسیر نمونه، ج24، ص: 292</ref> | |||
کلمه (کفر) در لغت عرب به معنای پوشاندن است، ولی در قرآن کریم استعمالش در عفو از گناهان شایع شده است.<ref>المیزان فی تفسیر القرآن، ج4، ص: 323</ref> | |||
این کلمه که جمعش سیئات میآید به طوری که از ماده آن (سین- واو- همزه) و هیئت آن بر میآید به معنای حادثه یا عملی است که زشتی و بدی را با خود همراه دارد، و به همین جهت ای بسا که لفظ آن بر امور و مصائبی که آدمی را بدحال میکند اطلاق میشود، نظیر آیه: «وَ ما أَصابَکَ مِنْ سَیِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِکَ. سوره نساء آیه ۷۹. (هیچ مصیبتی بتو نمیرسد مگر از ناحیه خودت)، و این به حسب حقیقت به معنای سابق برگردد، و ای بسا بر خود معصیت نیز اطلاق میشود، مانند آیه شریفه زیر که میفرماید:» وَ جَزاءُ سَیِّئَةٍ سَیِّئَةٌ مِثْلُها. سوره شوری آیه ۴۰.(کیفر هر گناهی مصیبتی مثل خود آن است)، و سیئة به معنای معصیت، گاهی بر مطلق گناهان اطلاق میشود، چه صغیره و چه کبیره. آیه ۳۱ نسا آیه شریفه در مقام منت نهادن بوده و نویدی است که با عنایتی لطیف و الهی به گوش مؤمنین میرسد، که اگر از بعضی گناهان اجتناب کنند خدای عز و جل از بعضی دیگر گناهانشان درمیگذرد.<ref>المیزان فی تفسیر القرآن، ج4، ص: 324</ref> | |||
در | |||
</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = | | شاخه اصلی = | ||
| شاخه فرعی۱ = | | شاخه فرعی۱ = | ||
| شاخه فرعی۲ = | | شاخه فرعی۲ = |
نسخهٔ کنونی تا ۵ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۰۸
این مقاله هماکنون به دست A.rezapour در حال ویرایش است. |
تکفیر سیئات به چه معناست؟
تکفیر سیئات به معنای از بین رفتن گناهان و بدیها است که عوامل مختلفی برای آن در قرآن بیان شده است.
از بین رفتن گناهان در قرآن
در آیه ۲۹ سوره انفال آمده است تقوا و ایمان سبب از بین رفتن گناهان میشود. و آثار آن را از وجود شما برمیدارد. ص۱۴۴. «تکفیر سیئات» اشاره به آثار روانی و اجتماعی گناهان دارد که در پرتو تقوا و پرهیزکاری از میان میرود،[۱]
زندگی با تقوی آثار شوم گناهان را از انسان میبرد، در دنیا محبوب القلوب و در آخرت روسفیدش میکند.[۲]
آیه ۸ تحریم به همه مؤمنین میفرماید: توبه کنند، و سپس با تعبیر «عسی» این امید را که خدا گناهانشان را بپوشاند، و آنان را داخل بهشتهایی کند که نهرها از زیر آن روان است. ص۵۶۳.[۳]
در حقیقت این توبه نصوح، پنج ثمره بزرگ دارد: «نخست» بخشودگی سیئات و گناهان.[۴]
کلمه (کفر) در لغت عرب به معنای پوشاندن است، ولی در قرآن کریم استعمالش در عفو از گناهان شایع شده است.[۵]
این کلمه که جمعش سیئات میآید به طوری که از ماده آن (سین- واو- همزه) و هیئت آن بر میآید به معنای حادثه یا عملی است که زشتی و بدی را با خود همراه دارد، و به همین جهت ای بسا که لفظ آن بر امور و مصائبی که آدمی را بدحال میکند اطلاق میشود، نظیر آیه: «وَ ما أَصابَکَ مِنْ سَیِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِکَ. سوره نساء آیه ۷۹. (هیچ مصیبتی بتو نمیرسد مگر از ناحیه خودت)، و این به حسب حقیقت به معنای سابق برگردد، و ای بسا بر خود معصیت نیز اطلاق میشود، مانند آیه شریفه زیر که میفرماید:» وَ جَزاءُ سَیِّئَةٍ سَیِّئَةٌ مِثْلُها. سوره شوری آیه ۴۰.(کیفر هر گناهی مصیبتی مثل خود آن است)، و سیئة به معنای معصیت، گاهی بر مطلق گناهان اطلاق میشود، چه صغیره و چه کبیره. آیه ۳۱ نسا آیه شریفه در مقام منت نهادن بوده و نویدی است که با عنایتی لطیف و الهی به گوش مؤمنین میرسد، که اگر از بعضی گناهان اجتناب کنند خدای عز و جل از بعضی دیگر گناهانشان درمیگذرد.[۶]
منابع
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱ش، ج7، ص: 144
- ↑ قرشی بنابی، علیاکبر، تفسیر احسن الحدیث، تهران، بعثت، ۱۳۷۵ش، ج4، ص: 118
- ↑ المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۰ق، ج19، ص: 335
- ↑ تفسیر نمونه، ج24، ص: 292
- ↑ المیزان فی تفسیر القرآن، ج4، ص: 323
- ↑ المیزان فی تفسیر القرآن، ج4، ص: 324