ازدواج با خواهرزن: تفاوت میان نسخهها
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =' برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|زن و خانواده}} | {{درگاه|زن و خانواده}} | ||
'''ازدواج مرد با خواهرزن'''، تا زمانی که در | '''ازدواج مرد با خواهرزن'''، تا زمانی که در عقد دائم یا [[ازدواج موقت در قرآن|موقت]] با زن خود باشد، حرام و باطل دانسته شده است. اگر زنِ او در عده طلاق رجعی باشد نیز، ازدواج با خواهرزن حرام و باطل شمرده شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به «[https://farsi.khamenei.ir/treatise-imam-content?id=532&tid=99 عدهاى از زنها كه ازدواج با آنان حرام است]»، دفتر حفظ و نشر آثار آیتالله سید علی خامنه ای، تاریخ بازدید: ۱۳ مهر ۱۴۰۰ش؛ «[https://www.sistani.org/persian/qa/0971/ عده]»، پایگاه اطلاعرسانی دفتر آیتالله سید علی سیستانی، تاریخ بازدید:۱۳ مهر ۱۴۰۰ش.</ref> در آیه ۲۳ سوره نساء، به حکم حرمت جمع کردن بین دو خواهر تصریح شده است. | ||
حضرت یعقوب(ع) بر اساس روایتی در کتاب [[اعتبار کتاب بحارالانوار|بحارالانوار]]، به طور همزمان با دو خواهر ازدواج نکرد؛ بلکه پس از درگذشت همسرش لیا، با خواهرش راحیل ازدواج کرد.<ref>مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق، ج۱۲، ص۲۱۹.</ref> امینالاسلام طَبْرسی [[مفسر]] شیعه نیز معتقد است یعقوب راحیل را پس از وفات لیا به همسری گرفت.<ref>طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، ناصرخسرو، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۳۲۴.</ref> از میان عالمان اهل سنت، محمد بن جریر طبری مفسر قرن چهارم قمری نیز، همین روایت را ذکر کرده است.<ref>طبری، محمد بن جریر، جامع البیان عن تأویل القرآن، مکه، دار التربیة و التراث، بیتا.</ref> | |||
تنها محمد بن جریر طبری، مفسر و تاریخنگار اهلسنت، در قرن چهارم قمری آورده است که یعقوب بین دو دختردایی خود راحیل و لیا جمع کرد و توضیح داده در آن زمان تا پیامبریِ | تنها محمد بن جریر طبری، مفسر و تاریخنگار اهلسنت، در قرن چهارم قمری آورده است که یعقوب بین دو دختردایی خود راحیل و لیا جمع کرد و توضیح داده در آن زمان تا پیامبریِ حضرت موسی(ع)، مردم به طور همزمان با دو خواهر ازدواج میکردند و منعی نبوده است. این روایت را ضعیف شمردهاند.<ref>برزنجی، محمد بن طاهر، صحیح و ضعیف تاریخ الطبری، بیروت، دار ابن کثیر، ۱۴۲۸ق، ج۶، ص۲۲۸.</ref> | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
{{#seo: | |||
|title=حکم ازدواج با خواهرزن - آیا حضرت یعقوب با دو خواهر ازدواج کرد؟ - ویکی پاسخ | |||
|title_mode=Replaced Title | |||
|keywords=ازدواج با خواهرزن | |||
|description=ازدواج همزمان با دو خواهر در اسلام حرام است و قرآن در آیه ۲۳ نساء آن را ممنوع میداند. حضرت یعقوب(ع) همزمان با دو خواهر ازدواج نکرد و ازدواج او با راحیل پس از وفات لیا بوده است. | |||
}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۲۷
ازدواج مرد با خواهرزن، تا زمانی که در عقد دائم یا موقت با زن خود باشد، حرام و باطل دانسته شده است. اگر زنِ او در عده طلاق رجعی باشد نیز، ازدواج با خواهرزن حرام و باطل شمرده شده است.[۱] در آیه ۲۳ سوره نساء، به حکم حرمت جمع کردن بین دو خواهر تصریح شده است.
حضرت یعقوب(ع) بر اساس روایتی در کتاب بحارالانوار، به طور همزمان با دو خواهر ازدواج نکرد؛ بلکه پس از درگذشت همسرش لیا، با خواهرش راحیل ازدواج کرد.[۲] امینالاسلام طَبْرسی مفسر شیعه نیز معتقد است یعقوب راحیل را پس از وفات لیا به همسری گرفت.[۳] از میان عالمان اهل سنت، محمد بن جریر طبری مفسر قرن چهارم قمری نیز، همین روایت را ذکر کرده است.[۴]
تنها محمد بن جریر طبری، مفسر و تاریخنگار اهلسنت، در قرن چهارم قمری آورده است که یعقوب بین دو دختردایی خود راحیل و لیا جمع کرد و توضیح داده در آن زمان تا پیامبریِ حضرت موسی(ع)، مردم به طور همزمان با دو خواهر ازدواج میکردند و منعی نبوده است. این روایت را ضعیف شمردهاند.[۵]
منابع
- ↑ برای نمونه نگاه کنید به «عدهاى از زنها كه ازدواج با آنان حرام است»، دفتر حفظ و نشر آثار آیتالله سید علی خامنه ای، تاریخ بازدید: ۱۳ مهر ۱۴۰۰ش؛ «عده»، پایگاه اطلاعرسانی دفتر آیتالله سید علی سیستانی، تاریخ بازدید:۱۳ مهر ۱۴۰۰ش.
- ↑ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق، ج۱۲، ص۲۱۹.
- ↑ طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، ناصرخسرو، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۳۲۴.
- ↑ طبری، محمد بن جریر، جامع البیان عن تأویل القرآن، مکه، دار التربیة و التراث، بیتا.
- ↑ برزنجی، محمد بن طاهر، صحیح و ضعیف تاریخ الطبری، بیروت، دار ابن کثیر، ۱۴۲۸ق، ج۶، ص۲۲۸.
