شهادت امام سجاد(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۱ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour }}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
خط ۵: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
...
'''شهادت امام سجاد(ع)''' را به اختلاف، در سال ۹۵، ۹۴، ۹۳ و ۹۲ قمری ذکر کرده‌اند. وی در قبرستان بقیع در مدینه به خاک سپرده شد. گفته شده امام سجاد(ع) توسط عاملان [[ولید بن عبدالملک]] مسموم شد و به شهادت رسید. برخی گفته‌اند منابع متقدم هنگام سخن گفتن از وفات امام سجاد(ع) از شهادت آن حضرت سخنی به میان نیاورده‌اند. فقط [[ابن بابویه]] در ''الاعتقادات'' از مسمومیت ایشان به دستور ولیدبن عبدالملک سخن گفته است. این قول در منابع متأخر شیعه و سنّی نیز دیده می‌شود.
==زندگینامه==
على‌بن حسين‌بن على‌بن ابى‌طالب عليهم‌السلام، امام چهارم از امامان دوازده‌گانۀ شيعه و يكى از چهارده معصوم. مادرش شهربانو دختر يزدگرد بود. در باب زادگاه آن حضرت شرح حال نگاران اختلاف نظر دارند. بيشتر منابع محل ولادت وى را مدينه دانسته اند، اما بعضى مانند ابن عماد (ج 1، ص104) زادگاه او را كوفه ذكر كرده اند. براساس منابع، على بن حسين در سال 38، يعنى دو سال پيش از شهادت جدّش على عليه السلام، زاده شد. امام سجاد دوساله بود كه جدّش امام على به شهادت رسيد و دوازده ساله بود كه عمويش امام حسن مسموم شد و از دنيا رفت و حدود 23 سال (38 تا محرّم 60) در كنار پدرش زيست.<ref>باغستانى، اسماعيل، و سيدمحمد عمادى حائرى، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایره المعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.</ref>


وى همچنين با پنج خليفۀ اموى يعنى يزيدبن معاويه (حکـ : 60ـ64)، معاوية بن يزيد (حكـ : از ربيع الاول 64 تا ذيقعدۀ همان سال)، مروان بن حكم (حكـ : 64ـ 65)، عبدالملك بن مروان (حكـ : 65ـ 86) و وليدبن عبدالملك (حكـ : 86ـ96) و نيز با عبدالله بن زبير (حكـ : 64ـ73) معاصر بود و بيشتر دوران امامت آن حضرت در زمان خلافت عبدالملك بن مروان گذشت. امام سجاد پس از درامان ماندن از واقعه عاشورا به تقدير الهى و پس از گذراندن دوران دشوار اسارت در مسير كربلا تا دمشق (← كربلا<sup>*</sup>، واقعه)، به مدينه بازگشت و به جز سفرهايى كه براى اداى حج به مكه داشت باقى عمر را در مدينه گذراند.
بنا بر قول مشهور امام سجاد(ع) در سال ۳۸ق متولد شد. وی امام چهارم از امامان دوازده‌گانهٔ شیعه است. امام سجاد را به عبادت بسیار، خشیت در برابر خداوند و گزاردن حج‌های متعدد ستوده‌اند. مطابق روایات شیعی، امام سجاد(ع) بنابر وصیت پدرش [[امام حسین(ع)‌|امام حسین(ع)]] پس از ایشان به مقام امامت نایل شد.
[[پرونده:بارگاه امام سجاد.jpg|بندانگشتی|مقبره امام سجاد(ع) در قبرستان بقیع]]
== زندگی‌نامه ==
علی‌بن حسین‌بن علی‌بن ابی‌طالب، امام چهارم از امامان دوازده‌گانهٔ شیعه و یکی از [[اسامی چهارده معصوم(ع)|چهارده معصوم]] است. مادرش [[مرقد بی‌بی شهربانو در شهر ری|شهربانو]] دختر یزدگرد بود. در باب زادگاه آن حضرت شرح حال‌نگاران اختلاف نظر دارند. بیشتر منابع محل ولادت وی را مدینه دانسته‌اند، اما بعضی زادگاه او را کوفه ذکر کرده‌اند. براساس منابع، علی بن حسین در سال ۳۸، یعنی دو سال پیش از شهادت جدّش [[امام علی(ع)]] زاده شد. امام سجاد دوساله بود که جدّش امام علی به شهادت رسید و دوازده ساله بود که عمویش [[امام حسن(ع) باعظمت‌ترین شخص پس از پیامبر(ص)|امام حسن(ع)]] مسموم شد و از دنیا رفت؛ و حدود ۲۳ سال در کنار پدرش [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] زیست.<ref>خطیبی کوشکک، محمد و همکاران، فرهنگ شیعه، قم، زمزم هدایت، ۱۳۸۶ش، ص۱۰۴؛ باغستانی، اسماعیل، و سیدمحمد عمادی حائری، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.</ref>
 
وی همچنین با پنج خلیفهٔ اموی یعنی [[یزیدبن معاویه]]، معاویه بن یزید، مروان بن حکم، عبدالملک بن مروان و ولیدبن عبدالملک و نیز با عبدالله بن زبیر معاصر بود و بیشتر دوران امامت آن حضرت در زمان خلافت [[عبدالملک بن مروان]] گذشت. امام سجاد پس از در امان ماندن از واقعه عاشورا به تقدیر الهی و پس از گذراندن دوران دشوار اسارت در مسیر کربلا تا دمشق، به مدینه بازگشت و به جز سفرهایی که برای ادای حج به مکه داشت باقی عمر را در مدینه گذراند. امام سجاد را به عبادت بسیار، خشیت در برابر خداوند و گزاردن حج‌های متعدد ستوده‌اند. در وصف عبادت و مقام خوف و خشیت وی گفته‌اند که در هنگام وضوگرفتن رنگ چهره‌اش زرد می‌شد و چون از او سبب این حال را می‌پرسیدند می‌گفت، می‌دانید برای ایستادن در برابر چه کسی آماده می‌شوم. بنابر روایتی از امام صادق(ع)، امام سجاد شبیه‌ترین فرد از اهل‌بیت(ع) به امام علی(ع) از نظر بینش و رفتار بود. مطابق روایات شیعی، امام سجاد بنابر وصیت پدرش امام حسین(ع) پس از ایشان به مقام امامت نایل شد.<ref>باغستانی، اسماعیل، و سیدمحمد عمادی حائری، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.</ref>
== شهادت یا وفات ==
در مقاله امام سجاد(ع) در [[دانشنامه جهان اسلام]] گفته شده عموم منابع متقدم هنگام سخن گفتن از وفات امام سجاد(ع) از شهادت آن حضرت سخنی به میان نیاورده‌اند. فقط [[ابن بابویه]] در ''الاعتقادات'' از مسمومیت ایشان به دستور ولیدبن عبدالملک سخن گفته است. این قول در منابع متأخر شیعه و سنّی نیز دیده می‌شود.<ref>باغستانی، اسماعیل، و سیدمحمد عمادی حائری، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.</ref> مورخان و محدّثان بر این مطلب اتفاق نظر دارند که امام سجاد در مدینه وفات کرد و در بقیع و در کنار عمویش امام حسن(ع) به خاک سپرده شد، اما سال وفات وی را به اختلاف، ۹۵، ۹۴، ۹۳ و ۹۲ ذکر کرده‌اند. عمر امام را در زمان وفات ۵۸، ۵۷ یا ۵۶ سال ذکر کرده‌اند که سبط ابن جوزی ۵۸ سال را صحیح‌ترین قول دانسته است. به گفتهٔ امام باقر(ع)، پدرش وصیت کرده بود که در وفاتش کسی را خبر نکنند و او را به سرعت به خاک بسپارند، با این حال، به هنگام تشییع و دفن آن حضرت انبوهی از مردم حاضر بودند.<ref>باغستانی، اسماعیل، و سیدمحمد عمادی حائری، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.</ref>
 
برخی گفته‌اند امام سجاد در عاشورای سال ۶۱ هجری به امامت رسیدند، و در سال ۹۴ مسموم و شهید شدند.<ref>خامنه ای، سیدعلی، پژوهشی در زندگی امام سجاد(ع)، ۱۳۶۱ش، ص۱۲.</ref> بعضی نیز گفته‌اند شهادت امام سجاد(ع) در سال ۹۵ق پیش آمد و عاملان ولید بن عبدالملک، آن حضرت را در پنجاه و هفت سالگی به شهادت رساندند. مرقد مطهّر ایشان در قبرستان بقیع جای دارد.<ref>خطیبی کوشکک، محمد و همکاران، فرهنگ شیعه، قم، زمزم هدایت، ۱۳۸۶ش، ص۱۰۶.</ref>


امام سجاد را به عبادت بسيار، خشيت در برابر خداوند و گزاردن حجهاى متعدد ستوده و در وصف عبادت و مقام خوف و خشيت آن حضرت گفته اند كه در هنگام وضوگرفتن رنگ چهره اش زرد مى شد و چون از او سبب اين حال را مى پرسيدند مى گفت، مى دانيد براى ايستادن در برابر چه كسى آماده مى شوم. بنابر روايتى از امام صادق، امام سجاد شبيه ترين فرد از اهل بيت به اميرمؤمنان از نظر بينش و رفتار بود. طابق روايات شيعى، امام سجاد بنابر وصيت پدرش امام حسين عليهماالسلام پس از ايشان به مقام امامت نايل شد.<ref>باغستانى، اسماعيل، و سيدمحمد عمادى حائرى، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایره المعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.</ref>
==شهادت یا وفات==
عموم منابع متقدم هنگام سخن گفتن از وفات امام سجاد از شهادت آن حضرت سخنى به ميان نياورده اند. قط ابن بابويه در ''الاعتقادات'' (ص 98) از مسموميت ايشان به دستور وليدبن عبدالملك سخن گفته است. اين قول در منابع متأخر شيعه و سنّى نيز ديده مى شود. مورخان و محدّثان بر اين مطلب اتفاق نظر دارند كه امام سجاد در مدينه وفات كرد و در بقيع و در كنار عمويش امام حسن عليه السلام به خاك سپرده شد، اما سال وفات وى را به اختلاف، 95، 94، 93 و  92 ذكر كرده اند. عمر امام را در زمان وفات 58، 57 يا 56 سال ذكر كرده اند كه سبط ابن جوزى (ج2، ص413) 58 سال را صحيح ترين قول دانسته است. به گفتۀ امام محمدباقر<sup>*</sup>، پدرش وصيت كرده بود كه در وفاتش كسى را خبر نكنند و او را به سرعت به خاك بسپارند، بااين حال، به هنگام تشييع و دفن آن حضرت انبوهى از مردم حاضر بودند.<ref>باغستانى، اسماعيل، و سيدمحمد عمادى حائرى، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایره المعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.</ref>
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۶

سؤال

آیا امام سجاد(ع) به شهادت رسیدند؟

شهادت امام سجاد(ع) را به اختلاف، در سال ۹۵، ۹۴، ۹۳ و ۹۲ قمری ذکر کرده‌اند. وی در قبرستان بقیع در مدینه به خاک سپرده شد. گفته شده امام سجاد(ع) توسط عاملان ولید بن عبدالملک مسموم شد و به شهادت رسید. برخی گفته‌اند منابع متقدم هنگام سخن گفتن از وفات امام سجاد(ع) از شهادت آن حضرت سخنی به میان نیاورده‌اند. فقط ابن بابویه در الاعتقادات از مسمومیت ایشان به دستور ولیدبن عبدالملک سخن گفته است. این قول در منابع متأخر شیعه و سنّی نیز دیده می‌شود.

بنا بر قول مشهور امام سجاد(ع) در سال ۳۸ق متولد شد. وی امام چهارم از امامان دوازده‌گانهٔ شیعه است. امام سجاد را به عبادت بسیار، خشیت در برابر خداوند و گزاردن حج‌های متعدد ستوده‌اند. مطابق روایات شیعی، امام سجاد(ع) بنابر وصیت پدرش امام حسین(ع) پس از ایشان به مقام امامت نایل شد.

مقبره امام سجاد(ع) در قبرستان بقیع

زندگی‌نامه

علی‌بن حسین‌بن علی‌بن ابی‌طالب، امام چهارم از امامان دوازده‌گانهٔ شیعه و یکی از چهارده معصوم است. مادرش شهربانو دختر یزدگرد بود. در باب زادگاه آن حضرت شرح حال‌نگاران اختلاف نظر دارند. بیشتر منابع محل ولادت وی را مدینه دانسته‌اند، اما بعضی زادگاه او را کوفه ذکر کرده‌اند. براساس منابع، علی بن حسین در سال ۳۸، یعنی دو سال پیش از شهادت جدّش امام علی(ع) زاده شد. امام سجاد دوساله بود که جدّش امام علی به شهادت رسید و دوازده ساله بود که عمویش امام حسن(ع) مسموم شد و از دنیا رفت؛ و حدود ۲۳ سال در کنار پدرش امام حسین(ع) زیست.[۱]

وی همچنین با پنج خلیفهٔ اموی یعنی یزیدبن معاویه، معاویه بن یزید، مروان بن حکم، عبدالملک بن مروان و ولیدبن عبدالملک و نیز با عبدالله بن زبیر معاصر بود و بیشتر دوران امامت آن حضرت در زمان خلافت عبدالملک بن مروان گذشت. امام سجاد پس از در امان ماندن از واقعه عاشورا به تقدیر الهی و پس از گذراندن دوران دشوار اسارت در مسیر کربلا تا دمشق، به مدینه بازگشت و به جز سفرهایی که برای ادای حج به مکه داشت باقی عمر را در مدینه گذراند. امام سجاد را به عبادت بسیار، خشیت در برابر خداوند و گزاردن حج‌های متعدد ستوده‌اند. در وصف عبادت و مقام خوف و خشیت وی گفته‌اند که در هنگام وضوگرفتن رنگ چهره‌اش زرد می‌شد و چون از او سبب این حال را می‌پرسیدند می‌گفت، می‌دانید برای ایستادن در برابر چه کسی آماده می‌شوم. بنابر روایتی از امام صادق(ع)، امام سجاد شبیه‌ترین فرد از اهل‌بیت(ع) به امام علی(ع) از نظر بینش و رفتار بود. مطابق روایات شیعی، امام سجاد بنابر وصیت پدرش امام حسین(ع) پس از ایشان به مقام امامت نایل شد.[۲]

شهادت یا وفات

در مقاله امام سجاد(ع) در دانشنامه جهان اسلام گفته شده عموم منابع متقدم هنگام سخن گفتن از وفات امام سجاد(ع) از شهادت آن حضرت سخنی به میان نیاورده‌اند. فقط ابن بابویه در الاعتقادات از مسمومیت ایشان به دستور ولیدبن عبدالملک سخن گفته است. این قول در منابع متأخر شیعه و سنّی نیز دیده می‌شود.[۳] مورخان و محدّثان بر این مطلب اتفاق نظر دارند که امام سجاد در مدینه وفات کرد و در بقیع و در کنار عمویش امام حسن(ع) به خاک سپرده شد، اما سال وفات وی را به اختلاف، ۹۵، ۹۴، ۹۳ و ۹۲ ذکر کرده‌اند. عمر امام را در زمان وفات ۵۸، ۵۷ یا ۵۶ سال ذکر کرده‌اند که سبط ابن جوزی ۵۸ سال را صحیح‌ترین قول دانسته است. به گفتهٔ امام باقر(ع)، پدرش وصیت کرده بود که در وفاتش کسی را خبر نکنند و او را به سرعت به خاک بسپارند، با این حال، به هنگام تشییع و دفن آن حضرت انبوهی از مردم حاضر بودند.[۴]

برخی گفته‌اند امام سجاد در عاشورای سال ۶۱ هجری به امامت رسیدند، و در سال ۹۴ مسموم و شهید شدند.[۵] بعضی نیز گفته‌اند شهادت امام سجاد(ع) در سال ۹۵ق پیش آمد و عاملان ولید بن عبدالملک، آن حضرت را در پنجاه و هفت سالگی به شهادت رساندند. مرقد مطهّر ایشان در قبرستان بقیع جای دارد.[۶]

منابع

  1. خطیبی کوشکک، محمد و همکاران، فرهنگ شیعه، قم، زمزم هدایت، ۱۳۸۶ش، ص۱۰۴؛ باغستانی، اسماعیل، و سیدمحمد عمادی حائری، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.
  2. باغستانی، اسماعیل، و سیدمحمد عمادی حائری، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.
  3. باغستانی، اسماعیل، و سیدمحمد عمادی حائری، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.
  4. باغستانی، اسماعیل، و سیدمحمد عمادی حائری، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.
  5. خامنه ای، سیدعلی، پژوهشی در زندگی امام سجاد(ع)، ۱۳۶۱ش، ص۱۲.
  6. خطیبی کوشکک، محمد و همکاران، فرهنگ شیعه، قم، زمزم هدایت، ۱۳۸۶ش، ص۱۰۶.