لقب رسول الله در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
| (۲۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
آیا لقب رسول الله در قرآن هم آمده است؟ | آیا لقب رسول الله در قرآن هم آمده است؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}'''لقب رسول الله در قرآن''' برای پیامبر اکرم(ص) و برخی دیگر از پیامبران | {{پاسخ}} | ||
'''لقب رسول الله در قرآن''' برای [[پیامبر اکرم(ص)]] و برخی دیگر از پیامبران الهی، چون حضرت عیسی(ع)، حضرت موسی(ع) و [[حضرت صالح(ع)]]، آمده است. | |||
این لقب برای پیامبر(ص) در آیات مختلفی آمده که محتوای تعدادی از آنها هشدار به مسلمانان درباره این موضوع است که آن کسی که در میان آنهاست رسولی از طرف خداوند است. درباره [[حضرت عیسی(ع)]] نیز این لقب برای رفع شبهه الوهیت حضرت از سوی مسیحیان و دلیلی برای پذیرش رسالت آن حضرت آمده است. | |||
== پیامبر اکرم(ص) == | |||
لقب رسول الله برای پیامبر(ص) در آیات مختلفی آمده است. محتوای تعدادی از آنها هشدار به مسلمانان است که پیامبر اسلام، رسول و فرستاده خداوند است.<ref>سوره اعراف، آیه ۱۵۸؛ سوره حجرات، آیه ۷.</ref> بر اساس این هشدار از آنان خواسته شده که با او با احترام برخورد کنند و رسالت او را بپذیرند.<ref>سوره توبه، آیه ۸۱؛ سوره توبه، آیه ۱۲۰.</ref> | |||
*{{قرآن|مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ ۚ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ|ترجمه=محمد[ص] پيامبر خداست و كسانى كه با اويند، بر كافران سختگير [و] با همديگر مهربانند.}}<ref>سوره فتح، آیه ۲۹.</ref> | |||
*{{قرآن|مَا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِنْ رِجَالِكُمْ وَلَٰكِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِيِّينَ ۗ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا|ترجمه=محمد پدر هيچ‌يک از مردان شما نيست، ولى فرستاده خدا و خاتم پيامبران است. و خدا همواره بر هر چيزى داناست.}}<ref>سوره احزاب، آیه ۴۰.</ref> | |||
*{{قرآن|وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ|ترجمه=و محمد، جز فرستاده‌اى كه پيش از او [هم] پيامبرانى [آمده و] گذشتند، نيست.}}<ref>سوره آل‌عمران، آیه ۱۴۴.</ref> | |||
*{{قرآن|قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ جَمِيعًا|ترجمه=بگو: «اى مردم، من پيامبر خدا به‌سوى همه شما هستم.}}<ref>سوره اعراف، آیه ۱۵۸.</ref> | |||
*{{قرآن|وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا يَسْتَغْفِرْ لَكُمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُءُوسَهُمْ وَرَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ وَهُمْ مُسْتَكْبِرُونَ|ترجمه=و چون بديشان گفته شود: «بياييد تا پيامبر خدا براى شما آمرزش بخواهد»، سرهاى خود را بر مى‌گردانند، و آنان را مى‌بينى كه تكبركنان روى برمى‌تابند.}}<ref>سوره منافقون، آیه ۵.</ref> | |||
*{{قرآن|هُمُ الَّذِينَ يَقُولُونَ لَا تُنْفِقُوا عَلَىٰ مَنْ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ حَتَّىٰ يَنْفَضُّوا ۗ وَلِلَّهِ خَزَائِنُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَٰكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَفْقَهُونَ|ترجمه=آنان كسانى‌اند كه مى‌گويند: «به كسانى كه نزد پيامبر خدايند انفاق مكنيد تا پراكنده شوند» و حال آنكه گنجينه‌هاى آسمان‌ها و زمين از آنِ خداست ولى منافقان درنمى‌يابند.}}<ref>سوره منافقون، آیه ۷.</ref> | |||
*{{قرآن|إِنَّ الَّذِينَ يَغُضُّونَ أَصْوَاتَهُمْ عِندَ رَسُولِ اللَّهِ أُوْلَئِكَ الَّذِينَ امْتَحَنَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ لِلتَّقْوَى|ترجمه=آنان که نزد رسول خدا به صدای آرام و آهسته سخن گویند آنها هستند که در حقیقت خدا دل‌هایشان را برای تقوا آزموده.}}<ref>سوره حجرات، آیه ۳.</ref> | |||
*{{قرآن|فَرِحَ الْمُخَلَّفُونَ بِمَقْعَدِهِمْ خِلاَفَ رَسُولِ اللّهِ وَكَرِهُواْ أَن يُجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ|ترجمه=بر جاى‌ماندگان، به [خانه] نشستن خود، پس از رسول خدا، شادمان شدند، و از اينكه با مال و جان خود در راه خدا جهاد كنند، كراهت داشتند.}}<ref>سوره توبه، آیه ۸۱.</ref> | |||
*{{قرآن|وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ|ترجمه=و كسانى كه پيامبر خدا را آزار مى‌رسانند، عذابى پر درد [در پيش] خواهند داشت.}}<ref>سوره توبه، آیه ۶۱.</ref> | |||
*{{قرآن|لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثِيرًا|ترجمه=قطعاً براى شما در [اقتدا به] رسول خدا سرمشقى نيكوست: براى آن كس كه به خدا و روز بازپسين اميد دارد و خدا را فراوان ياد مى‌كند.}}<ref>سوره احزاب، آیه ۲۱.</ref> | |||
*{{قرآن|وَمَا كَانَ لَكُمْ أَنْ تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ|ترجمه=و شما حق نداريد رسول خدا را برنجانيد.}}<ref>سوره احزاب، آیه ۵۳.</ref> | |||
*{{قرآن|مَا كَانَ لِأَهْلِ الْمَدِينَةِ وَمَنْ حَوْلَهُمْ مِنَ الْأَعْرَابِ أَنْ يَتَخَلَّفُوا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ وَلَا يَرْغَبُوا بِأَنْفُسِهِمْ عَنْ نَفْسِهِ|ترجمه=مردم مدينه و باديه‌نشينان پيرامونشان را نرسد كه از [فرمان] پيامبر خدا سر باز زنند و جان خود را عزيزتر از جان او بدانند.}}<ref>سوره توبه، آیه ۱۲۰.</ref> | |||
*{{قرآن|وَاعْلَمُوا أَنَّ فِيكُمْ رَسُولَ اللَّهِ|ترجمه=و بدانید رسول خدا در میان شماست.}}<ref>سوره حجرات، آیه ۷.</ref> | |||
*{{قرآن|إِذَا جَاءَكَ الْمُنَافِقُونَ قَالُوا نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَكَاذِبُونَ|ترجمه=(ای رسول ما) چون منافقان ریاکار نزد تو آیند گویند که ما به یقین و حقیقت گواهی می‌دهیم که تو رسول خدایی؛ و خدا می‌داند که تو رسول اویی و خدا هم گواهی می‌دهد که منافقان سخن دروغ می‌گویند}}<ref>سوره منافقون، آیه ۱.</ref> | |||
==حضرت عیسی(ع)== | |||
لقب رسول الله برای [[حضرت عیسی(ع)]] در رفع شبهه الوهیت حضرت از سوی مسیحیان<ref>سوره نساء، آیه ۱۵۷.</ref> و دلیلی برای پذیرش [[رسالت حضرت عیسی(ع)]] از سوی آنان آمده است.<ref>سوره صف، آیه ۶.</ref> | |||
* {{قرآن|إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَكَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَىٰ مَرْيَمَ وَرُوحٌ مِنْهُ|ترجمه=مسيح، عيسى بن مريم، فقط پيامبر خدا و كلمه اوست كه آن را به‌سوى مريم افكنده و روحى از جانب اوست.}}<ref>سوره نساء، آیه ۱۷۱.</ref> | |||
* {{قرآن|وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيحَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولَ اللّهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَكِن شُبِّهَ لَهُمْ|ترجمه=و گفته ايشان كه «ما مسيح، عيسى بن مريم، پيامبر خدا را كشتيم»، و حال آنكه آنان او را نكشتند و مصلوبش نكردند، ليكن امر بر آنان مشتبه شد.}}<ref>سوره نساء، آیه ۱۵۷.</ref> | |||
* {{قرآن|وَإِذْ قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَمُبَشِّرًا بِرَسُولٍ يَأْتِي مِنْ بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ|ترجمه=و هنگامى را كه عيسى پسر مريم گفت: «اى فرزندان اسرائيل، من فرستاده خدا به‌سوى شما هستم. تورات را كه پيش از من بوده تصديق مى‌كنم و به فرستاده‌اى كه پس از من مى‌آيد و نام او احمد است بشارتگرم.»}}<ref>سوره صف، آیه ۶.</ref> | |||
== سایر انبیاء(ع) == | |||
لقب رسول الله برای سایر انبیاء الهی، چون [[حضرت موسی(ع)]] و [[حضرت صالح(ع)]]، نیز آمده و به‌عنوان مبنایی برای پذیرش رسالت آنان از سوی مردم و فرمانبری از سوی آنان مطرح شده است.<ref>سوره صف، آیه ۵؛ سوره شمس، آیه ۱۳.</ref> | |||
* حضرت موسی(ع): {{قرآن|وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ لِمَ تُؤْذُونَنِي وَقَد تَّعْلَمُونَ أَنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ|ترجمه=و [ياد كن] هنگامى را كه موسى به قوم خود گفت: «اى قوم من، چرا آزارم مى‌دهيد، با اينكه مى‌دانيد من فرستاده خدا به سوى شما هستم؟»}}<ref>سوره صف، آیه ۵.</ref> | |||
*حضرت صالح(ع): {{قرآن|فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا|ترجمه=پس فرستاده خدا به آنان گفت: «زنهار! ماده‌شتر خدا و [نوبت] آب‌خوردنش را [حرمت نهيد]».}}<ref>سوره شمس، آیه ۱۳.</ref> | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| خط ۱۸: | خط ۴۷: | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه = شد | ||
| تیترها = | | تیترها = شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش = شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی = شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| خط ۲۷: | خط ۵۶: | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | | بازبینی نویسنده = | ||
| بازبینی = | | بازبینی = شد | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت = ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت = ب | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۲
سؤال
آیا لقب رسول الله در قرآن هم آمده است؟
لقب رسول الله در قرآن برای پیامبر اکرم(ص) و برخی دیگر از پیامبران الهی، چون حضرت عیسی(ع)، حضرت موسی(ع) و حضرت صالح(ع)، آمده است.
این لقب برای پیامبر(ص) در آیات مختلفی آمده که محتوای تعدادی از آنها هشدار به مسلمانان درباره این موضوع است که آن کسی که در میان آنهاست رسولی از طرف خداوند است. درباره حضرت عیسی(ع) نیز این لقب برای رفع شبهه الوهیت حضرت از سوی مسیحیان و دلیلی برای پذیرش رسالت آن حضرت آمده است.
پیامبر اکرم(ص)
لقب رسول الله برای پیامبر(ص) در آیات مختلفی آمده است. محتوای تعدادی از آنها هشدار به مسلمانان است که پیامبر اسلام، رسول و فرستاده خداوند است.[۱] بر اساس این هشدار از آنان خواسته شده که با او با احترام برخورد کنند و رسالت او را بپذیرند.[۲]
- ﴿مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ ۚ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ؛ محمد[ص] پيامبر خداست و كسانى كه با اويند، بر كافران سختگير [و] با همديگر مهربانند.﴾[۳]
- ﴿مَا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِنْ رِجَالِكُمْ وَلَٰكِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِيِّينَ ۗ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا؛ محمد پدر هيچ‌يک از مردان شما نيست، ولى فرستاده خدا و خاتم پيامبران است. و خدا همواره بر هر چيزى داناست.﴾[۴]
- ﴿وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ؛ و محمد، جز فرستاده‌اى كه پيش از او [هم] پيامبرانى [آمده و] گذشتند، نيست.﴾[۵]
- ﴿قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ جَمِيعًا؛ بگو: «اى مردم، من پيامبر خدا به‌سوى همه شما هستم.﴾[۶]
- ﴿وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا يَسْتَغْفِرْ لَكُمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُءُوسَهُمْ وَرَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ وَهُمْ مُسْتَكْبِرُونَ؛ و چون بديشان گفته شود: «بياييد تا پيامبر خدا براى شما آمرزش بخواهد»، سرهاى خود را بر مى‌گردانند، و آنان را مى‌بينى كه تكبركنان روى برمى‌تابند.﴾[۷]
- ﴿هُمُ الَّذِينَ يَقُولُونَ لَا تُنْفِقُوا عَلَىٰ مَنْ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ حَتَّىٰ يَنْفَضُّوا ۗ وَلِلَّهِ خَزَائِنُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَٰكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَفْقَهُونَ؛ آنان كسانى‌اند كه مى‌گويند: «به كسانى كه نزد پيامبر خدايند انفاق مكنيد تا پراكنده شوند» و حال آنكه گنجينه‌هاى آسمان‌ها و زمين از آنِ خداست ولى منافقان درنمى‌يابند.﴾[۸]
- ﴿إِنَّ الَّذِينَ يَغُضُّونَ أَصْوَاتَهُمْ عِندَ رَسُولِ اللَّهِ أُوْلَئِكَ الَّذِينَ امْتَحَنَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ لِلتَّقْوَى؛ آنان که نزد رسول خدا به صدای آرام و آهسته سخن گویند آنها هستند که در حقیقت خدا دل‌هایشان را برای تقوا آزموده.﴾[۹]
- ﴿فَرِحَ الْمُخَلَّفُونَ بِمَقْعَدِهِمْ خِلاَفَ رَسُولِ اللّهِ وَكَرِهُواْ أَن يُجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ؛ بر جاى‌ماندگان، به [خانه] نشستن خود، پس از رسول خدا، شادمان شدند، و از اينكه با مال و جان خود در راه خدا جهاد كنند، كراهت داشتند.﴾[۱۰]
- ﴿وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ؛ و كسانى كه پيامبر خدا را آزار مى‌رسانند، عذابى پر درد [در پيش] خواهند داشت.﴾[۱۱]
- ﴿لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثِيرًا؛ قطعاً براى شما در [اقتدا به] رسول خدا سرمشقى نيكوست: براى آن كس كه به خدا و روز بازپسين اميد دارد و خدا را فراوان ياد مى‌كند.﴾[۱۲]
- ﴿وَمَا كَانَ لَكُمْ أَنْ تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ؛ و شما حق نداريد رسول خدا را برنجانيد.﴾[۱۳]
- ﴿مَا كَانَ لِأَهْلِ الْمَدِينَةِ وَمَنْ حَوْلَهُمْ مِنَ الْأَعْرَابِ أَنْ يَتَخَلَّفُوا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ وَلَا يَرْغَبُوا بِأَنْفُسِهِمْ عَنْ نَفْسِهِ؛ مردم مدينه و باديه‌نشينان پيرامونشان را نرسد كه از [فرمان] پيامبر خدا سر باز زنند و جان خود را عزيزتر از جان او بدانند.﴾[۱۴]
- ﴿وَاعْلَمُوا أَنَّ فِيكُمْ رَسُولَ اللَّهِ؛ و بدانید رسول خدا در میان شماست.﴾[۱۵]
- ﴿إِذَا جَاءَكَ الْمُنَافِقُونَ قَالُوا نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَكَاذِبُونَ؛ (ای رسول ما) چون منافقان ریاکار نزد تو آیند گویند که ما به یقین و حقیقت گواهی می‌دهیم که تو رسول خدایی؛ و خدا می‌داند که تو رسول اویی و خدا هم گواهی می‌دهد که منافقان سخن دروغ می‌گویند﴾[۱۶]
حضرت عیسی(ع)
لقب رسول الله برای حضرت عیسی(ع) در رفع شبهه الوهیت حضرت از سوی مسیحیان[۱۷] و دلیلی برای پذیرش رسالت حضرت عیسی(ع) از سوی آنان آمده است.[۱۸]
- ﴿إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَكَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَىٰ مَرْيَمَ وَرُوحٌ مِنْهُ؛ مسيح، عيسى بن مريم، فقط پيامبر خدا و كلمه اوست كه آن را به‌سوى مريم افكنده و روحى از جانب اوست.﴾[۱۹]
- ﴿وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيحَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولَ اللّهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَكِن شُبِّهَ لَهُمْ؛ و گفته ايشان كه «ما مسيح، عيسى بن مريم، پيامبر خدا را كشتيم»، و حال آنكه آنان او را نكشتند و مصلوبش نكردند، ليكن امر بر آنان مشتبه شد.﴾[۲۰]
- ﴿وَإِذْ قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَمُبَشِّرًا بِرَسُولٍ يَأْتِي مِنْ بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ؛ و هنگامى را كه عيسى پسر مريم گفت: «اى فرزندان اسرائيل، من فرستاده خدا به‌سوى شما هستم. تورات را كه پيش از من بوده تصديق مى‌كنم و به فرستاده‌اى كه پس از من مى‌آيد و نام او احمد است بشارتگرم.»﴾[۲۱]
سایر انبیاء(ع)
لقب رسول الله برای سایر انبیاء الهی، چون حضرت موسی(ع) و حضرت صالح(ع)، نیز آمده و به‌عنوان مبنایی برای پذیرش رسالت آنان از سوی مردم و فرمانبری از سوی آنان مطرح شده است.[۲۲]
- حضرت موسی(ع): ﴿وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ لِمَ تُؤْذُونَنِي وَقَد تَّعْلَمُونَ أَنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ؛ و [ياد كن] هنگامى را كه موسى به قوم خود گفت: «اى قوم من، چرا آزارم مى‌دهيد، با اينكه مى‌دانيد من فرستاده خدا به سوى شما هستم؟»﴾[۲۳]
- حضرت صالح(ع): ﴿فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا؛ پس فرستاده خدا به آنان گفت: «زنهار! ماده‌شتر خدا و [نوبت] آب‌خوردنش را [حرمت نهيد]».﴾[۲۴]
منابع
- ↑ سوره اعراف، آیه ۱۵۸؛ سوره حجرات، آیه ۷.
- ↑ سوره توبه، آیه ۸۱؛ سوره توبه، آیه ۱۲۰.
- ↑ سوره فتح، آیه ۲۹.
- ↑ سوره احزاب، آیه ۴۰.
- ↑ سوره آل‌عمران، آیه ۱۴۴.
- ↑ سوره اعراف، آیه ۱۵۸.
- ↑ سوره منافقون، آیه ۵.
- ↑ سوره منافقون، آیه ۷.
- ↑ سوره حجرات، آیه ۳.
- ↑ سوره توبه، آیه ۸۱.
- ↑ سوره توبه، آیه ۶۱.
- ↑ سوره احزاب، آیه ۲۱.
- ↑ سوره احزاب، آیه ۵۳.
- ↑ سوره توبه، آیه ۱۲۰.
- ↑ سوره حجرات، آیه ۷.
- ↑ سوره منافقون، آیه ۱.
- ↑ سوره نساء، آیه ۱۵۷.
- ↑ سوره صف، آیه ۶.
- ↑ سوره نساء، آیه ۱۷۱.
- ↑ سوره نساء، آیه ۱۵۷.
- ↑ سوره صف، آیه ۶.
- ↑ سوره صف، آیه ۵؛ سوره شمس، آیه ۱۳.
- ↑ سوره صف، آیه ۵.
- ↑ سوره شمس، آیه ۱۳.