دعای روز چهارم ماه رمضان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
برای روز | برای روز چهارم ماه رمضان چه دعاهایی سفارش شده است؟ | ||
{{پایان سوال}}{{پاسخ}} | {{پایان سوال}}{{پاسخ}} | ||
{{ماه رمضان|4}} | |||
اللَّهُمَّ قَوِّنِي فِيهِ عَلَى إِقَامَةِ أَمْرِكَ وَ أَذِقْنِي فِيهِ حَلَاوَةَ ذِكْرِكَ وَ أَوْزِعْنِي فِيهِ لِأَدَاءِ شُكْرِكَ بِكَرَمِكَ وَ احْفَظْنِي فِيهِ بِحِفْظِكَ وَ سِتْرِكَ يَا أَبْصَرَ النَّاظِرِينَ. | دعاهایی برای روز چهارم ماه رمضان ذکر شده است. [[علامه مجلسی]] (درگذشت ۱۱۱۰ق) در [[زاد المعاد]] یکی از این دعاها را چنین نقل کرده است: | ||
<ref>مجلسی، محمد باقر، زاد المعاد (مفتاح الجنان)، محقق و مصحح: اعلمی، علاء الدین، بیروت، موسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۴۲۳ق، ص۱۴۴.</ref> | {{دعا|اللَّهُمَّ قَوِّنِي فِيهِ عَلَى إِقَامَةِ أَمْرِكَ وَ أَذِقْنِي فِيهِ حَلَاوَةَ ذِكْرِكَ وَ أَوْزِعْنِي فِيهِ لِأَدَاءِ شُكْرِكَ بِكَرَمِكَ وَ احْفَظْنِي فِيهِ بِحِفْظِكَ وَ سِتْرِكَ يَا أَبْصَرَ النَّاظِرِينَ.<ref>مجلسی، محمد باقر، زاد المعاد (مفتاح الجنان)، محقق و مصحح: اعلمی، علاء الدین، بیروت، موسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۴۲۳ق، ص۱۴۴.</ref> | ||
|ترجمه = خدایا نیرومندم فرما | |ترجمه = خدایا در این روز نیرومندم فرما برای به پا داشتن فرمانت و به من شیرینى یادت را بچشان و به کـَرَمت مرا برای انجام سپاسگزاریت آماده کن. خدایا مرا در این روز به نگاه داریت و پرده‌پوشى‌ات نگهدار اى بیناترین بینایان.}} | ||
[[ | براساس دیدگاه [[آیت‌الله مکارم شیرازی]] از مراجع تقلید شیعه، ذكر خدا تنها اين نيست كه نام او را بر زبان آوریم، بلكه منظور آن است كه با تمام وجود متوجه او گردیم. اين توجه، آغاز حركت و فعاليت در وجودمان است و همین، حقيقت شیرینی ذكر الهی است.<ref>«[https://makarem.ir/news/fa/News/Details/417431#_ftn4 شرح دعای روز چهارم ماه مبارک رمضان]»، سایت آیت‌الله مکارم شیرازی، تاریخ بازدید: ۷ فرورودین ۱۴۰۲ش.</ref> | ||
[[احمد مجتهدی تهرانی]] عالم و مدرس اخلاق در حوزه علمیه تهران معتقد است دعا و عبادت شیرینی و لذت را با خود همراه دارد. او روایتی که اگر عالمی دوستدار دنیا شود، کمترین عذابی که خدا برای او در نظر می‌گیرد، گرفتن شیرینی مناجات با خداوند است<ref>کلینی، محمد بن يعقوب، کافی، محقق، مصحح، على‌اكبر غفارى، محمد آخوندى، تهران، دارالكتب الإسلامية، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۶.</ref> را شاهد بر گفتار خود می‌آورد.<ref name=":0" /> به اعتقاد او، شکر چنین است که نعمت‌های خداوند درست و در موقعیت خود استفاده شود و نباید در گناه نامشروع و حرام مورد استفاده قرارگیرد.<ref name=":0">«[https://www.ziaossalehin.ir/fa/content/1745/%D8%B4%D8%B1%D8%AD-%D8%AF%D8%B9%D8%A7%DB%8C-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%DA%86%D9%87%D8%A7%D8%B1%D9%85-%D9%85%D8%A7%D9%87-%D8%B1%D9%85%D8%B6%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B2-%D8%A2%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D9%85%D8%AC%D8%AA%D9%87%D8%AF%DB%8C-%D9%81%DB%8C%D9%84%D9%85%D8%8C-%D8%B5%D9%88%D8%AA%D8%8C-%D9%85%D8%AA%D9%86 شرح دعای روز چهارم ماه رمضان از آیت الله مجتهدی]»، پایگاه ضیاء الصالحین، تاریخ بازدید: ۲۱ اسفند ۱۴۰۱ش.</ref> | |||
دعاهای دیگری نیز برای روز چهارم نقل شده است.<ref>ابن‌طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، گردآورنده: آخوندی، محمد، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۶۷ش، ج۱، ص۲۵۷.</ref> | |||
{{نقل قول دوقلو تاشو | {{نقل قول دوقلو تاشو | ||
| تیتر = دعای روز چهارم ماه رمضان|يا كَهْفِي حِينَ تُعْيِينِي الْمَذاهِبُ، وَ مَلْجَئي حِينَ تَقِلُّ بِيَ الْحِيَلُ، وَ يا بارِئَ خَلْقِي رَحْمَةً بِي، وَ كُنْتَ عَنْ خَلْقِي | | تیتر = دعای روز چهارم ماه رمضان | ||
أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي هُوَ مِنْ نُورِكَ، وَ أَسْأَلُكَ بِنُورِكَ الَّذِي هُوَ مِنْ كَيْنُونَتِكَ، وَ أَسْأَلُكَ بِكَيْنُونَتِكَ الَّتِي هِيَ مِنْ كِبْرِيائِكَ، وَ أَسْأَلُكَ بِكِبْرِيائِكَ الَّتِي هِيَ مِنْ عَظَمَتِكَ، وَ أَسْأَلُكَ بِعَظَمَتِكَ الَّتِي هِيَ مِنْ عِزَّتِكَ، وَ أَسْأَلُكَ بِعِزَّتِكَ الَّتِي لا تُرامُ، وَ بِقُدْرَتِكَ الَّتِي خَلَقْتَ بِها خَلْقَكَ، فَهُمْ لَكَ مُذْعِنُونَ. | | عنوان ستون چپ = ترجمه|يا كَهْفِي حِينَ تُعْيِينِي الْمَذاهِبُ، وَ مَلْجَئي حِينَ تَقِلُّ بِيَ الْحِيَلُ، وَ يا بارِئَ خَلْقِي رَحْمَةً بِي، وَ كُنْتَ عَنْ خَلْقِي غَنِيّاً يا مُؤَيِّدِي بِالنَّصْرِ عَلى أَعْدائِي، وَ لَوْ لا نَصْرُكَ إِيَّايَ لَكُنْتُ مِنَ الْمَغْلُوبِينَ، وَ يا مُقِيلَ عَثْرَتِي، وَ لَوْ لا سِتْرُكَ عَوْرَتِي لَكُنْتُ مِنَ الْمَفْضُوحِينَ | ||
وَ بِاسْمِكَ الْأَجَلِّ الْأَعْظَمِ الْمُبِينِ، أَنْ تُصَلِّيَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَنْ تَقْضِيَ عَنِّي دَيْنِي، وَ تُغْنِيَنِي مِنَ الْفَقْرِ، وَ تُمَتِّعَنِي بِسَمْعِي وَ بَصَرِي، وَ تَجْعَلَهُما الْوارِثَيْنِ مِنِّي، وَ أَنْ تَرْزُقْنِي مِنْ فَضْلِكَ الْواسِعِ، مِنْ حَيْثُ أَحْتَسِبُ وَ مِنْ حَيْثُ لا أَحْتَسِبُ، فَإِنَّهُ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلَّا بِكَ، يا اللَّهُ يا رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اغْفِرْ لِي وَ لِكُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ، يا أَرْحَمَ | |اى گريزگاه من آن‌گاه كه راه‌ها ناتوانم سازند. ای پناهگاه من آن‌گاه كه بيچاره مى‌گردم. اى کسی که برای لطف به من، مرا پدید آوردی، درحالى‌كه از آفريدن من بى‌نياز بودى. اى يارى‌بخش من در پيروزى بر دشمنانم. اگر يارى تو نبود، قطعا جزو شكست‌خوردگان بودم. اى درگذرنده از لغزشم، كه اگر زشتى‌ام را نمى‌پوشيدى حتما جزو رسواشدگان مى‌شدم. | ||
|وَ يا مُرْسِلَ الرِّياحِ مِنْ مَعادِنِها، وَ يا ناشِرَ الْبَرَكاتِ مِنْ مَواضِعِها، وَ يا مَنْ خَصَّ نَفْسَهُ بِشُمُوخِ الرِّفْعَةِ، فَأَوْلِياؤُهُ بِعِزَّتِهِ يَتَعَزَّزُونَ، وَ يا مَنْ وَضَعَ نِيرَ الْمَذَلَّةِ عَلى أَعْناقِ الْمُلُوكِ، فَهُمْ مِنْ سَطَوَاتِهِ خائِفُونَ. | |||
|اى گسيل‌دارنده‌ى بادها از جايگاه‌هایشان. اى گستراننده‌ى بركات از جايگاه‌هاىشان. اى كسى كه خود را بلند گردانيدى و از اين‌رو دوستانت به عزت تو سرافرازاند. اى كسى كه يوغ خوارى را بر گردن پادشاهان نهاده‌اى، از اين‌رو آن‌ها از چيرگى گرفتن تو، بيمناك‌اند. | |||
|أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي هُوَ مِنْ نُورِكَ، وَ أَسْأَلُكَ بِنُورِكَ الَّذِي هُوَ مِنْ كَيْنُونَتِكَ، وَ أَسْأَلُكَ بِكَيْنُونَتِكَ الَّتِي هِيَ مِنْ كِبْرِيائِكَ، وَ أَسْأَلُكَ بِكِبْرِيائِكَ الَّتِي هِيَ مِنْ عَظَمَتِكَ، وَ أَسْأَلُكَ بِعَظَمَتِكَ الَّتِي هِيَ مِنْ عِزَّتِكَ، وَ أَسْأَلُكَ بِعِزَّتِكَ الَّتِي لا تُرامُ، وَ بِقُدْرَتِكَ الَّتِي خَلَقْتَ بِها خَلْقَكَ، فَهُمْ لَكَ مُذْعِنُونَ. | |||
|به آن اسمِ تو كه از نور تو است، و به نور تو كه از هستى تو است، و به هستى تو كه از بزرگمنشى تو است، و به بزرگمنشى تو كه از عظمت تو است، و به عظمت تو كه از سربلندى تو است، و به عزتت كه كسى نمى‌تواند آهنگ آن را كند و به قدرت تو كه آفريده‌هايت را به آن آفريده‌اى، از اين‌رو همه در برابر تو فروتن‌اند، از تو درخواست می‌کنم. | |||
|وَ بِاسْمِكَ الْأَجَلِّ الْأَعْظَمِ الْمُبِينِ، أَنْ تُصَلِّيَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَنْ تَقْضِيَ عَنِّي دَيْنِي، وَ تُغْنِيَنِي مِنَ الْفَقْرِ، وَ تُمَتِّعَنِي بِسَمْعِي وَ بَصَرِي، وَ تَجْعَلَهُما الْوارِثَيْنِ مِنِّي، وَ أَنْ تَرْزُقْنِي مِنْ فَضْلِكَ الْواسِعِ، مِنْ حَيْثُ أَحْتَسِبُ وَ مِنْ حَيْثُ لا أَحْتَسِبُ، فَإِنَّهُ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلَّا بِكَ، يا اللَّهُ يا رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اغْفِرْ لِي وَ لِكُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ، يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِين | |||
|و به اسم والاتر و بزرگ‌تر و آشكار تو، از تو مى‌طلبم كه بر محمّد و آل فرستى و بدهى مرا ادا نمايى و از نادارى مستغنى‌ام گردانيده و به گوش و چشمم بهره‌مند سازى و آن دو را وارث من قرار دهى و از [روزى]افزون و گسترده‌ى خود، اعم از آنجا كه گمان دارم و يا گمان ندارم، روزى‌ام دهى؛ زيرا هيچ بازدارندگى و نيرومندى نيست مگر آنكه به تو تحقق مى‌يابد. اى خدا اى پروردگار من، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و من و همه‌ى مردان و زنان مؤمن را بيامرز، اى مهربان‌ترين مهربانان.<ref>ابن‌طاووس، اقبال الاعمال، ۱۳۶۷ش، ج۱، ص۲۵۷.</ref> | |||
}} | }} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۳۰
سؤال
برای روز چهارم ماه رمضان چه دعاهایی سفارش شده است؟
دعاهایی برای روز چهارم ماه رمضان ذکر شده است. علامه مجلسی (درگذشت ۱۱۱۰ق) در زاد المعاد یکی از این دعاها را چنین نقل کرده است:
| « | اللَّهُمَّ قَوِّنِي فِيهِ عَلَى إِقَامَةِ أَمْرِكَ وَ أَذِقْنِي فِيهِ حَلَاوَةَ ذِكْرِكَ وَ أَوْزِعْنِي فِيهِ لِأَدَاءِ شُكْرِكَ بِكَرَمِكَ وَ احْفَظْنِي فِيهِ بِحِفْظِكَ وَ سِتْرِكَ يَا أَبْصَرَ النَّاظِرِينَ.[۱] | خدایا در این روز نیرومندم فرما برای به پا داشتن فرمانت و به من شیرینى یادت را بچشان و به کـَرَمت مرا برای انجام سپاسگزاریت آماده کن. خدایا مرا در این روز به نگاه داریت و پرده‌پوشى‌ات نگهدار اى بیناترین بینایان. | » |
براساس دیدگاه آیت‌الله مکارم شیرازی از مراجع تقلید شیعه، ذكر خدا تنها اين نيست كه نام او را بر زبان آوریم، بلكه منظور آن است كه با تمام وجود متوجه او گردیم. اين توجه، آغاز حركت و فعاليت در وجودمان است و همین، حقيقت شیرینی ذكر الهی است.[۲]
احمد مجتهدی تهرانی عالم و مدرس اخلاق در حوزه علمیه تهران معتقد است دعا و عبادت شیرینی و لذت را با خود همراه دارد. او روایتی که اگر عالمی دوستدار دنیا شود، کمترین عذابی که خدا برای او در نظر می‌گیرد، گرفتن شیرینی مناجات با خداوند است[۳] را شاهد بر گفتار خود می‌آورد.[۴] به اعتقاد او، شکر چنین است که نعمت‌های خداوند درست و در موقعیت خود استفاده شود و نباید در گناه نامشروع و حرام مورد استفاده قرارگیرد.[۴]
دعاهای دیگری نیز برای روز چهارم نقل شده است.[۵]
| مـتـن | ترجمه |
|---|---|
| يا كَهْفِي حِينَ تُعْيِينِي الْمَذاهِبُ، وَ مَلْجَئي حِينَ تَقِلُّ بِيَ الْحِيَلُ، وَ يا بارِئَ خَلْقِي رَحْمَةً بِي، وَ كُنْتَ عَنْ خَلْقِي غَنِيّاً يا مُؤَيِّدِي بِالنَّصْرِ عَلى أَعْدائِي، وَ لَوْ لا نَصْرُكَ إِيَّايَ لَكُنْتُ مِنَ الْمَغْلُوبِينَ، وَ يا مُقِيلَ عَثْرَتِي، وَ لَوْ لا سِتْرُكَ عَوْرَتِي لَكُنْتُ مِنَ الْمَفْضُوحِينَ | اى گريزگاه من آن‌گاه كه راه‌ها ناتوانم سازند. ای پناهگاه من آن‌گاه كه بيچاره مى‌گردم. اى کسی که برای لطف به من، مرا پدید آوردی، درحالى‌كه از آفريدن من بى‌نياز بودى. اى يارى‌بخش من در پيروزى بر دشمنانم. اگر يارى تو نبود، قطعا جزو شكست‌خوردگان بودم. اى درگذرنده از لغزشم، كه اگر زشتى‌ام را نمى‌پوشيدى حتما جزو رسواشدگان مى‌شدم. |
| وَ يا مُرْسِلَ الرِّياحِ مِنْ مَعادِنِها، وَ يا ناشِرَ الْبَرَكاتِ مِنْ مَواضِعِها، وَ يا مَنْ خَصَّ نَفْسَهُ بِشُمُوخِ الرِّفْعَةِ، فَأَوْلِياؤُهُ بِعِزَّتِهِ يَتَعَزَّزُونَ، وَ يا مَنْ وَضَعَ نِيرَ الْمَذَلَّةِ عَلى أَعْناقِ الْمُلُوكِ، فَهُمْ مِنْ سَطَوَاتِهِ خائِفُونَ. | اى گسيل‌دارنده‌ى بادها از جايگاه‌هایشان. اى گستراننده‌ى بركات از جايگاه‌هاىشان. اى كسى كه خود را بلند گردانيدى و از اين‌رو دوستانت به عزت تو سرافرازاند. اى كسى كه يوغ خوارى را بر گردن پادشاهان نهاده‌اى، از اين‌رو آن‌ها از چيرگى گرفتن تو، بيمناك‌اند. |
| أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي هُوَ مِنْ نُورِكَ، وَ أَسْأَلُكَ بِنُورِكَ الَّذِي هُوَ مِنْ كَيْنُونَتِكَ، وَ أَسْأَلُكَ بِكَيْنُونَتِكَ الَّتِي هِيَ مِنْ كِبْرِيائِكَ، وَ أَسْأَلُكَ بِكِبْرِيائِكَ الَّتِي هِيَ مِنْ عَظَمَتِكَ، وَ أَسْأَلُكَ بِعَظَمَتِكَ الَّتِي هِيَ مِنْ عِزَّتِكَ، وَ أَسْأَلُكَ بِعِزَّتِكَ الَّتِي لا تُرامُ، وَ بِقُدْرَتِكَ الَّتِي خَلَقْتَ بِها خَلْقَكَ، فَهُمْ لَكَ مُذْعِنُونَ. | به آن اسمِ تو كه از نور تو است، و به نور تو كه از هستى تو است، و به هستى تو كه از بزرگمنشى تو است، و به بزرگمنشى تو كه از عظمت تو است، و به عظمت تو كه از سربلندى تو است، و به عزتت كه كسى نمى‌تواند آهنگ آن را كند و به قدرت تو كه آفريده‌هايت را به آن آفريده‌اى، از اين‌رو همه در برابر تو فروتن‌اند، از تو درخواست می‌کنم. |
| وَ بِاسْمِكَ الْأَجَلِّ الْأَعْظَمِ الْمُبِينِ، أَنْ تُصَلِّيَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَنْ تَقْضِيَ عَنِّي دَيْنِي، وَ تُغْنِيَنِي مِنَ الْفَقْرِ، وَ تُمَتِّعَنِي بِسَمْعِي وَ بَصَرِي، وَ تَجْعَلَهُما الْوارِثَيْنِ مِنِّي، وَ أَنْ تَرْزُقْنِي مِنْ فَضْلِكَ الْواسِعِ، مِنْ حَيْثُ أَحْتَسِبُ وَ مِنْ حَيْثُ لا أَحْتَسِبُ، فَإِنَّهُ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلَّا بِكَ، يا اللَّهُ يا رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اغْفِرْ لِي وَ لِكُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ، يا أَرْحَمَ الرَّاحِمِين | و به اسم والاتر و بزرگ‌تر و آشكار تو، از تو مى‌طلبم كه بر محمّد و آل فرستى و بدهى مرا ادا نمايى و از نادارى مستغنى‌ام گردانيده و به گوش و چشمم بهره‌مند سازى و آن دو را وارث من قرار دهى و از [روزى]افزون و گسترده‌ى خود، اعم از آنجا كه گمان دارم و يا گمان ندارم، روزى‌ام دهى؛ زيرا هيچ بازدارندگى و نيرومندى نيست مگر آنكه به تو تحقق مى‌يابد. اى خدا اى پروردگار من، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و من و همه‌ى مردان و زنان مؤمن را بيامرز، اى مهربان‌ترين مهربانان.[۶] |
منابع
- ↑ مجلسی، محمد باقر، زاد المعاد (مفتاح الجنان)، محقق و مصحح: اعلمی، علاء الدین، بیروت، موسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۴۲۳ق، ص۱۴۴.
- ↑ «شرح دعای روز چهارم ماه مبارک رمضان»، سایت آیت‌الله مکارم شیرازی، تاریخ بازدید: ۷ فرورودین ۱۴۰۲ش.
- ↑ کلینی، محمد بن يعقوب، کافی، محقق، مصحح، على‌اكبر غفارى، محمد آخوندى، تهران، دارالكتب الإسلامية، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۶.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ «شرح دعای روز چهارم ماه رمضان از آیت الله مجتهدی»، پایگاه ضیاء الصالحین، تاریخ بازدید: ۲۱ اسفند ۱۴۰۱ش.
- ↑ ابن‌طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، گردآورنده: آخوندی، محمد، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۶۷ش، ج۱، ص۲۵۷.
- ↑ ابن‌طاووس، اقبال الاعمال، ۱۳۶۷ش، ج۱، ص۲۵۷.