الگو بودن حضرت مریم(س): تفاوت میان نسخه‌ها

جزبدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =')
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۷: خط ۷:
{{درگاه|خانواده}}
{{درگاه|خانواده}}


[[حضرت مریم(س)]] در قرآن، نمونه و الگویی برای مومنان معرفی شده است. نام هیچ زنی جز حضرت مریم در قرآن برده نشده است. عفت و پاکدامنی، راستگویی، بنده مطیع، تطهیر شده و برگزیده زنان عالم از سوی خداوند، و تصدیق کننده کلمات خداوند، از فضایل اخلاقی حضرت مریم (س) است که در قرآن بدان تصریح شده است و از حضرت مریم الگویی برای همه زنان عالم ساخته است.
[[حضرت مریم(س)]] در قرآن، نمونه و الگویی برای مومنان معرفی شده است. نام هیچ زنی جز حضرت مریم در قرآن برده نشده است. عفت و پاکدامنی، راستگویی، بنده مطیع، تطهیر شده و برگزیده زنان عالم از سوی خداوند، و تصدیق کننده کلمات خداوند، از فضایل اخلاقی حضرت مریم(س) است که در قرآن بدان تصریح شده است و از حضرت مریم الگویی برای همه زنان عالم ساخته است.


== ویژگی‌های حضرت مریم(س) ==
== ویژگی‌های حضرت مریم(س) ==
در آیهٔ ۱۱ و ۱۲ [[سوره تحریم]] مریم(س) به عنوان الگو برای تمام مؤمنان معرفی شده است. در متون عرفانی،‌حضرت مریم(س) از جمله اولیاءالله و دارای مقام ولایت خاصه است.<ref>بازتاب مقامات حضرت مریم در متون عرفانی فارسی از قرن چهارم تا پایان قرن نهم، طاهره خوشحال دستجردی، زینب رضاپور، مجله علمی پژوهشی مطالعات عرفانی، شماره دوازدهم، ۱۳۸۹</ref> قرآن براى حضرت مريم (س) مقاماتى ارزشمند، چون اصطفا، طهارت‌ و گفتگو با فرشتگان‌<ref>سوره آل عمران آیات ۴۲ تا ۴۵</ref> برمى‌شمارد.<ref>حديث پژوهى، مهريزى، مهدى، ج۱، ص۲۷۴</ref> در اصطلاح اسلامی به کسانی که نبی و رسول نیستند اما از سوی خداوند با آنان سخن گفته می‌شود همانند حضرت مریم، به آنان محدَّث گفته می‌شود.<ref>مجموعه آثار، مطهری، مرتضی، ج۴، ص۲۹۶</ref> قرآن نام مریم(س) را به عنوان یک پیغمبر نبرده است اما معجزات‌ و خوارق عادات و الهامات و القائاتی برای مریم(س) نقل می‌کند.<ref>نبوت،  مطهری، مرتضی، ج۱، ص۱۷۹</ref>
در آیهٔ ۱۱ و ۱۲ [[سوره تحریم]] مریم(س) به عنوان الگو برای تمام مؤمنان معرفی شده است. در متون عرفانی،‌حضرت مریم(س) از جمله اولیاءالله و دارای مقام ولایت خاصه است.<ref>خوشحال دستجردی، طاهره و زینب رضاپور، «بازتاب مقامات حضرت مریم در متون عرفانی فارسی از قرن چهارم تا پایان قرن نهم»، مطالعات عرفانی، شماره دوازدهم، ۱۳۸۹ش، ص۶۸ تا ۹۷.</ref> قرآن براى حضرت مريم(س) مقاماتى ارزشمند، چون اصطفا، طهارت‌ و گفتگو با فرشتگان‌<ref>سوره آل عمران، آیات ۴۲ تا ۴۵.</ref> برمى‌شمارد.<ref>مهريزى، مهدى، حديث پژوهى، ج۱، ص۲۷۴.</ref> در اصطلاح اسلامی به کسانی که نبی و رسول نیستند اما از سوی خداوند با آنان سخن گفته می‌شود همانند حضرت مریم، به آنان محدَّث گفته می‌شود.<ref>مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، ج۴، ص۲۹۶.</ref> قرآن نام مریم(س) را به عنوان یک پیغمبر نبرده است اما معجزات‌ و خوارق عادات و الهامات و القائاتی برای مریم(س) نقل می‌کند.<ref>مطهری، مرتضی، نبوت، ج۱، ص۱۷۹.</ref>


=== عفت و پاکدامنی ===
=== عفت و پاکدامنی ===
در دو جای قرآن خداوند به عفت و پاکدامنی حضرت مریم تصریح دارد:{{قرآن|أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا...|ترجمه=دامان خود را پاک نگه داشت.}}<ref>سورهٔ تحریم، آیهٔ ۱۲ و سورهٔ انبیاء، آیهٔ ۹۱.</ref> در اين آيه به مقام مريم و عظمت و احترام او و فرزندش حضرت مسيح (ع) اشاره شده است.<ref>برگزيده تفسير نمونه، مكارم شيرازى، ناصر، ج۳، ص۱۸۷</ref> از حضرت مریم در دو جا نقل شده است که دست بشری به من نرسیده است.<ref>سورهٔ مریم، آیهٔ ۲۰ و سورهٔ آل عمران، آیهٔ ۴۷.</ref> از دیدگاه عرفا، کرامات مریم(س) نتیجه دوری از شهوت و غضب و غلبه بر نفسانیت و نشانه صدق او بود.<ref>بازتاب مقامات حضرت مریم در متون عرفانی فارسی از قرن چهارم تا پایان قرن نهم، طاهره خوشحال دستجردی، زینب رضاپور، مجله علمی پژوهشی مطالعات عرفانی، شماره دوازدهم، ۱۳۸۹</ref>
در دو جای قرآن خداوند به عفت و پاکدامنی حضرت مریم تصریح دارد:{{قرآن|أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا...|ترجمه=دامان خود را پاک نگه داشت.}}<ref>سورهٔ تحریم، آیهٔ ۱۲ و سورهٔ انبیاء، آیهٔ ۹۱.</ref> در اين آيه به مقام مريم و عظمت و احترام او و فرزندش حضرت مسيح(ع) اشاره شده است.<ref>مكارم شيرازى، ناصر، برگزيده تفسير نمونه، ج۳، ص۱۸۷.</ref> از حضرت مریم در دو جا نقل شده است که دست بشری به من نرسیده است.<ref>سورهٔ مریم، آیهٔ ۲۰ و سورهٔ آل عمران، آیهٔ ۴۷.</ref> از دیدگاه عرفا، کرامات مریم(س) نتیجه دوری از شهوت و غضب و غلبه بر نفسانیت و نشانه صدق او بود.<ref>خوشحال دستجردی، طاهره و زینب رضاپور، «بازتاب مقامات حضرت مریم در متون عرفانی فارسی از قرن چهارم تا پایان قرن نهم»، مطالعات عرفانی، شماره دوازدهم، ۱۳۸۹ش، ص۶۸ تا ۹۷.</ref>


=== صداقت ===
=== صداقت ===
از ویژگی‌هاى بارز مریم صداقت اوست. قرآن حضرت مریم را صدیقه معرفی می‌کند{{قرآن|وَأُمُّهُ صِدِّيقَةٌ|ترجمه=و مادرش زنى بسيار راستگو بود.|سوره=مائده|آیه=۷۵}} صدیقه صیغه مبالغه است به معنای بسیار راستگو. برخی آن را به معنای تصدیق‌کننده حق دانسته اند.<ref>حضرت مریم(س)، نماد نیایش، ناهید طیبی، فرهنگ کوثر 1377 شماره 22</ref>
از ویژگی‌هاى بارز مریم صداقت اوست. قرآن حضرت مریم را صدیقه معرفی می‌کند{{قرآن|وَأُمُّهُ صِدِّيقَةٌ|ترجمه=و مادرش زنى بسيار راستگو بود.|سوره=مائده|آیه=۷۵}} صدیقه صیغه مبالغه است به معنای بسیار راستگو. برخی آن را به معنای تصدیق‌کننده حق دانسته اند.<ref>ناهید طیبی، «حضرت مریم(س)، نماد نیایش»، فرهنگ کوثر، ۱۳۷۷ش، شماره ۲۲،‌</ref>


=== طهارت ===
=== طهارت ===
مطهر بودن از خصایل حضرت مریم است. خداوند در قرآن می‌فرماید مریم را پاک و مطهر ساختیم: {{قرآن|وَإِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَىٰ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ|ترجمه=و [ياد كن‌] هنگامى را كه فرشتگان گفتند: «اى مريم، خداوند تو را برگزيده و پاك ساخته و تو را بر زنان جهان برترى داده است.»|سوره=آل عمران|آیه=۴۲}} مفسران تطهیر در آیه را به معنای عصمت گرفته‌اند.<ref>ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج۳، ص۲۹۵</ref> مریم(س) در اثر حفظ عفت و پاکدامنى و در اثر ارتباط با روح غیبى به مقام «مصدقین‏» و «قانتین‏» رسید.<ref>حضرت مریم(س)، نماد نیایش، ناهید طیبی، فرهنگ کوثر 1377 شماره 22</ref>
مطهر بودن از خصایل حضرت مریم است. خداوند در قرآن می‌فرماید مریم را پاک و مطهر ساختیم: {{قرآن|وَإِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَىٰ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ|ترجمه=و [ياد كن‌] هنگامى را كه فرشتگان گفتند: «اى مريم، خداوند تو را برگزيده و پاك ساخته و تو را بر زنان جهان برترى داده است.»|سوره=آل عمران|آیه=۴۲}} مفسران تطهیر در آیه را به معنای عصمت گرفته‌اند.<ref>طباطبایی، محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۳، ص۲۵۹.</ref> مریم(س) در اثر حفظ عفت و پاکدامنى و در اثر ارتباط با روح غیبى به مقام «مصدقین‏» و «قانتین‏» رسید.<ref>طباطبایی، محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۳، ص۲۵۹.</ref>


=== عبادت ===
=== عبادت ===
خداوند در قرآن به حضرت مریم دستور به عبادت می‌دهد<ref>سوره آل عمران، آیهٔ ۴۳.</ref> در قرآن مریم(س) را از قانتین معرفی می‌کند<ref>سوره تحریم آیه ۱۲</ref> که هم به معنای فرمانبردار است و هم به معنای اهل قنوت و طاعت. مفسران در شرح قانتین گفته‌اند مریم پیوسته در طاعت خدا بود.<ref>تفسير احسن الحديث، علی اکبر قرشی، ج۱۱، ص: ۲۴۵</ref> مریم (س) از نظر ايمان در سرحد اعلى قرار داشت، و به تمام كتب آسمانى و اوامر الهى مؤمن بود، و از نظر عمل پيوسته مطيع اوامر الهى بود.<ref>تفسير نمونه، مکارم شیرازی، ج۲۴، ص: ۳۰۵</ref>
خداوند در قرآن به حضرت مریم دستور به عبادت می‌دهد<ref>سوره آل عمران، آیهٔ ۴۳.</ref> در قرآن مریم(س) را از قانتین معرفی می‌کند<ref>سوره تحریم، آیه ۱۲.</ref> که هم به معنای فرمانبردار است و هم به معنای اهل قنوت و طاعت. مفسران در شرح قانتین گفته‌اند مریم پیوسته در طاعت خدا بود.<ref>قرشی، علی اکبر، تفسير احسن الحديث، ج۱۱، ص۲۴۵.</ref> مریم(س) از نظر ايمان در سرحد اعلى قرار داشت، و به تمام كتب آسمانى و اوامر الهى مؤمن بود، و از نظر عمل پيوسته مطيع اوامر الهى بود.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، ج۲۴، ص۳۰۵.</ref>


== مطالعهٔ بیشتر ==
== مطالعهٔ بیشتر ==
خط ۵۰: خط ۵۰:
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | ارزیابی کمی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =ج
  | اولویت =ج

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۸

سؤال

حضرت مریم(ع) از چه جهاتی برای زنان و دختران الگو هستند؟

درگاه‌ها
زن-و-خانواده.png


حضرت مریم(س) در قرآن، نمونه و الگویی برای مومنان معرفی شده است. نام هیچ زنی جز حضرت مریم در قرآن برده نشده است. عفت و پاکدامنی، راستگویی، بنده مطیع، تطهیر شده و برگزیده زنان عالم از سوی خداوند، و تصدیق کننده کلمات خداوند، از فضایل اخلاقی حضرت مریم(س) است که در قرآن بدان تصریح شده است و از حضرت مریم الگویی برای همه زنان عالم ساخته است.

ویژگی‌های حضرت مریم(س)

در آیهٔ ۱۱ و ۱۲ سوره تحریم مریم(س) به عنوان الگو برای تمام مؤمنان معرفی شده است. در متون عرفانی،‌حضرت مریم(س) از جمله اولیاءالله و دارای مقام ولایت خاصه است.[۱] قرآن براى حضرت مريم(س) مقاماتى ارزشمند، چون اصطفا، طهارت‌ و گفتگو با فرشتگان‌[۲] برمى‌شمارد.[۳] در اصطلاح اسلامی به کسانی که نبی و رسول نیستند اما از سوی خداوند با آنان سخن گفته می‌شود همانند حضرت مریم، به آنان محدَّث گفته می‌شود.[۴] قرآن نام مریم(س) را به عنوان یک پیغمبر نبرده است اما معجزات‌ و خوارق عادات و الهامات و القائاتی برای مریم(س) نقل می‌کند.[۵]

عفت و پاکدامنی

در دو جای قرآن خداوند به عفت و پاکدامنی حضرت مریم تصریح دارد:﴿أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا...؛ دامان خود را پاک نگه داشت.[۶] در اين آيه به مقام مريم و عظمت و احترام او و فرزندش حضرت مسيح(ع) اشاره شده است.[۷] از حضرت مریم در دو جا نقل شده است که دست بشری به من نرسیده است.[۸] از دیدگاه عرفا، کرامات مریم(س) نتیجه دوری از شهوت و غضب و غلبه بر نفسانیت و نشانه صدق او بود.[۹]

صداقت

از ویژگی‌هاى بارز مریم صداقت اوست. قرآن حضرت مریم را صدیقه معرفی می‌کند﴿وَأُمُّهُ صِدِّيقَةٌ؛ و مادرش زنى بسيار راستگو بود.(مائده:۷۵) صدیقه صیغه مبالغه است به معنای بسیار راستگو. برخی آن را به معنای تصدیق‌کننده حق دانسته اند.[۱۰]

طهارت

مطهر بودن از خصایل حضرت مریم است. خداوند در قرآن می‌فرماید مریم را پاک و مطهر ساختیم: ﴿وَإِذْ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاكِ وَطَهَّرَكِ وَاصْطَفَاكِ عَلَىٰ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ؛ و [ياد كن‌] هنگامى را كه فرشتگان گفتند: «اى مريم، خداوند تو را برگزيده و پاك ساخته و تو را بر زنان جهان برترى داده است.»(آل عمران:۴۲) مفسران تطهیر در آیه را به معنای عصمت گرفته‌اند.[۱۱] مریم(س) در اثر حفظ عفت و پاکدامنى و در اثر ارتباط با روح غیبى به مقام «مصدقین‏» و «قانتین‏» رسید.[۱۲]

عبادت

خداوند در قرآن به حضرت مریم دستور به عبادت می‌دهد[۱۳] در قرآن مریم(س) را از قانتین معرفی می‌کند[۱۴] که هم به معنای فرمانبردار است و هم به معنای اهل قنوت و طاعت. مفسران در شرح قانتین گفته‌اند مریم پیوسته در طاعت خدا بود.[۱۵] مریم(س) از نظر ايمان در سرحد اعلى قرار داشت، و به تمام كتب آسمانى و اوامر الهى مؤمن بود، و از نظر عمل پيوسته مطيع اوامر الهى بود.[۱۶]

مطالعهٔ بیشتر

  • سیمای حضرت مریم از دیدگاه قرآن و انجیل، بتول قدیانی، قدیانی
  • سیمای حضرت مریم در قرآن، زهرا مسجد جامعی، انتشارات پازینه، ۱۳۹۳.

جستار وابسته

منابع

  1. خوشحال دستجردی، طاهره و زینب رضاپور، «بازتاب مقامات حضرت مریم در متون عرفانی فارسی از قرن چهارم تا پایان قرن نهم»، مطالعات عرفانی، شماره دوازدهم، ۱۳۸۹ش، ص۶۸ تا ۹۷.
  2. سوره آل عمران، آیات ۴۲ تا ۴۵.
  3. مهريزى، مهدى، حديث پژوهى، ج۱، ص۲۷۴.
  4. مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، ج۴، ص۲۹۶.
  5. مطهری، مرتضی، نبوت، ج۱، ص۱۷۹.
  6. سورهٔ تحریم، آیهٔ ۱۲ و سورهٔ انبیاء، آیهٔ ۹۱.
  7. مكارم شيرازى، ناصر، برگزيده تفسير نمونه، ج۳، ص۱۸۷.
  8. سورهٔ مریم، آیهٔ ۲۰ و سورهٔ آل عمران، آیهٔ ۴۷.
  9. خوشحال دستجردی، طاهره و زینب رضاپور، «بازتاب مقامات حضرت مریم در متون عرفانی فارسی از قرن چهارم تا پایان قرن نهم»، مطالعات عرفانی، شماره دوازدهم، ۱۳۸۹ش، ص۶۸ تا ۹۷.
  10. ناهید طیبی، «حضرت مریم(س)، نماد نیایش»، فرهنگ کوثر، ۱۳۷۷ش، شماره ۲۲،‌
  11. طباطبایی، محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۳، ص۲۵۹.
  12. طباطبایی، محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۳، ص۲۵۹.
  13. سوره آل عمران، آیهٔ ۴۳.
  14. سوره تحریم، آیه ۱۲.
  15. قرشی، علی اکبر، تفسير احسن الحديث، ج۱۱، ص۲۴۵.
  16. مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، ج۲۴، ص۳۰۵.