مدت بارداری حضرت مریم(س): تفاوت میان نسخه‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
قرآن [[بارداری حضرت مریم]] را به‌صورت [[معجزه]] و بدون ارتباط جنسی دانسته اما در مورد دوره بارداری حضرت مریم سخنی نمی‌گوید.<ref name=":0">مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۴۰، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۳۷۴ش.</ref> | قرآن [[بارداری حضرت مریم]] را به‌صورت [[معجزه]] و بدون ارتباط جنسی دانسته اما در مورد دوره بارداری حضرت مریم سخنی نمی‌گوید.<ref name=":0">مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۴۰، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۳۷۴ش.</ref> | ||
{{درگاه|زن و خانواده}} | |||
براساس نظر برخی مفسران دوره بارداری مریم(ع) به مانند دیگر زنان، نه ماه بوده است. این افراد معتقدند خداوند مَدح مریم در این واقعه را آورده و اگر دوره بارداری مریم نیز معجزه بوده، باید در قرآن می‌آمد.<ref name=":2">ابن‌کثیر دمشقی، تفسیر القرآن العظیم، ج۵، ص۱۹۶، بیروت، دارالکتب العلمیة، منشورات محمدعلی بیضون، ۱۴۱۹ق.</ref> همچنین ترس مریم از [[تهمت]] دیگران را نشانه دیگری دانسته‌اند که مریم دوره‌ای باردار بوده و مردم نیز احتمال می‌دادند | براساس نظر برخی مفسران دوره بارداری مریم(ع) به مانند دیگر زنان، نه ماه بوده است. این افراد معتقدند خداوند مَدح مریم در این واقعه را آورده و اگر دوره بارداری مریم نیز معجزه بوده، باید در قرآن می‌آمد.<ref name=":2">ابن‌کثیر دمشقی، تفسیر القرآن العظیم، ج۵، ص۱۹۶، بیروت، دارالکتب العلمیة، منشورات محمدعلی بیضون، ۱۴۱۹ق.</ref> همچنین ترس مریم از [[تهمت]] دیگران را نشانه دیگری دانسته‌اند که مریم دوره‌ای باردار بوده و مردم نیز احتمال می‌دادند او باردار است. اما در صورت دوره بارداری یک ساعته، این احتمال وجود نداشت که به مریم تهمت بزنند. ابن‌کثیر عالم اهل‌سنت در قرن هشتم<ref name=":2"/> و طنطاوی مفسر معاصر اهل‌سنت<ref>طنطاوی، التفسیر الوسیط للقرآن الکریم، ج۹، ص۲۷، بی‌نا، بی‌جا، بی‌تا.</ref> این قول را نظر مشهور دانسته‌اند. | ||
گروهی معتقدند دوره بارداری مریم(ع) نیز [[معجزه]] بوده و مدت زمان بارداری او را یک ساعت گفته‌اند.<ref name=":1">مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۱۴، ص۲۲۵، بیروت، مؤسسة الطبع و النشر، ۱۴۱۰ق.</ref> این افراد معتقدند خداوند بلافاصله پس از گفتن داستان بارداری مریم در قرآن به ماجرای زایمان پرداخته و در اینجا از حرف فاء استفاده کرده که به معنای تعقیب و پشت سرهم بودن است.<ref name=":1"/> برخی روایات نیز این قول را تأیید می‌کند.<ref name=":1"/> | گروهی معتقدند دوره بارداری مریم(ع) نیز [[معجزه]] بوده و مدت زمان بارداری او را یک ساعت گفته‌اند.<ref name=":1">مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۱۴، ص۲۲۵، بیروت، مؤسسة الطبع و النشر، ۱۴۱۰ق.</ref> این افراد معتقدند خداوند بلافاصله پس از گفتن داستان بارداری مریم در قرآن به ماجرای زایمان پرداخته و در اینجا از حرف فاء استفاده کرده که به معنای تعقیب و پشت سرهم بودن است.<ref name=":1"/> برخی روایات نیز این قول را تأیید می‌کند.<ref name=":1"/> | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[fr:Durée de la grossesse de Maryam (a)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۱۰
مریم(س) که با معجزه خداوند باردار شد، چه مدت دوره بارداری را گذراند؟
قرآن بارداری حضرت مریم را به‌صورت معجزه و بدون ارتباط جنسی دانسته اما در مورد دوره بارداری حضرت مریم سخنی نمی‌گوید.[۱]
براساس نظر برخی مفسران دوره بارداری مریم(ع) به مانند دیگر زنان، نه ماه بوده است. این افراد معتقدند خداوند مَدح مریم در این واقعه را آورده و اگر دوره بارداری مریم نیز معجزه بوده، باید در قرآن می‌آمد.[۲] همچنین ترس مریم از تهمت دیگران را نشانه دیگری دانسته‌اند که مریم دوره‌ای باردار بوده و مردم نیز احتمال می‌دادند او باردار است. اما در صورت دوره بارداری یک ساعته، این احتمال وجود نداشت که به مریم تهمت بزنند. ابن‌کثیر عالم اهل‌سنت در قرن هشتم[۲] و طنطاوی مفسر معاصر اهل‌سنت[۳] این قول را نظر مشهور دانسته‌اند.
گروهی معتقدند دوره بارداری مریم(ع) نیز معجزه بوده و مدت زمان بارداری او را یک ساعت گفته‌اند.[۴] این افراد معتقدند خداوند بلافاصله پس از گفتن داستان بارداری مریم در قرآن به ماجرای زایمان پرداخته و در اینجا از حرف فاء استفاده کرده که به معنای تعقیب و پشت سرهم بودن است.[۴] برخی روایات نیز این قول را تأیید می‌کند.[۴]
محمدتقی مدرسی از مفسران معاصر شیعه دوره شش ماه بارداری را قوی‌تر خوانده و برخی روایات را در تأیید این قول می‌آورد.[۵] اقوال دیگری مانند هشت ماه[۶] و … نیز ذکر شده است.[۷]
آیت الله مکارم شیرازی از مفسران شیعه معتقد است این موضوع، تأثیر چندانی در هدف این داستان ندارد.[۱]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۴۰، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۳۷۴ش.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ابن‌کثیر دمشقی، تفسیر القرآن العظیم، ج۵، ص۱۹۶، بیروت، دارالکتب العلمیة، منشورات محمدعلی بیضون، ۱۴۱۹ق.
- ↑ طنطاوی، التفسیر الوسیط للقرآن الکریم، ج۹، ص۲۷، بی‌نا، بی‌جا، بی‌تا.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۱۴، ص۲۲۵، بیروت، مؤسسة الطبع و النشر، ۱۴۱۰ق.
- ↑ مدرسی، سید محمد تقی، من هدی القرآن، ج۷، ص۳۱، تهران، دارمحبی الحسین، ۱۴۱۹ق.
- ↑ شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۷، ص۱۲۰، بیروت، داراحیاء التراث العربی، بی‌تا.
- ↑ فخر رازی، مفاتیح الغیب، ج۲۱، ص۵۲۵، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۲۰ق.