آداب شب زفاف: تفاوت میان نسخهها
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی =' به ' | ارزیابی کمی =') |
||
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
آداب شب زفاف چیست؟ | |||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|خانواده}} | {{درگاه|خانواده}} | ||
وضو ساختن، نماز، بسم الله گفتن، صلوات، دعا و حمد و ثنای خداوند، از آداب شب زفاف است. در برخی روایات در این موضوع مستحبات و مکروهاتی نقل شده است. جماع در مسافرت در صورتى كه آبى نداشته باشد كه با آن غسل كند مكروه است. جماع نمودن در حال پر بودن معده نیز مكروه است. | |||
امام باقر(ع) میفرماید: «هنگامی که عروس را نزد تو آوردند، خودت وضو بساز و به او نیز بگو وضو بگیرد دو رکعت نماز بخوان، به او نیز بگو دو رکعت نماز بخواند، سپس خدا را حمد و ثنا کن، و صلوات بر محمد و | == نماز و دعا == | ||
اهل بیت او بفرست، آنگاه این دعا را بخوان و به حاضران بگو «آمین» بگویند: خدایا؛ دوستی و محبت و خوشنودی او را روزیِ من گردان، و مرا به او خشنود ساز، و بین ما به پیوندی صمیمانه و نیک، جمع کن، چرا که تو حلال را دوست داری و حرام را ناپسند میشماری.»<ref>حر عاملی، محمد بن حسن، وسایل الشیعه، نشر اسلامیه، ج۱۴، ص۸۱.</ref> | مستحب است هنگام آمیزش مرد وضو داشته باشد. [[امام باقر(ع)]] میفرماید: «هنگامی که عروس را نزد تو آوردند، خودت وضو بساز و به او نیز بگو وضو بگیرد دو رکعت نماز بخوان، به او نیز بگو دو رکعت نماز بخواند، سپس خدا را حمد و ثنا کن، و صلوات بر محمد و اهل بیت او بفرست، آنگاه این دعا را بخوان و به حاضران بگو «آمین» بگویند: خدایا؛ دوستی و محبت و خوشنودی او را روزیِ من گردان، و مرا به او خشنود ساز، و بین ما به پیوندی صمیمانه و نیک، جمع کن، چرا که تو حلال را دوست داری و حرام را ناپسند میشماری.»<ref>حر عاملی، محمد بن حسن، وسایل الشیعه، نشر اسلامیه، ج۱۴، ص۸۱.</ref> | ||
آن حضرت در جای دیگر میفرماید: «هنگامی که قصد نزدیک شدن به همسرت را داری بگو: خدایا فرزندی نصیبم کن و او را خداترس و پیراسته قرار ده، او را سالم از هر نقص و عیبی بیافرین، و عاقبتش را ختم به خیر گردان.»<ref>همان، ص۸۲.</ref> | آن حضرت در جای دیگر میفرماید: «هنگامی که قصد نزدیک شدن به همسرت را داری بگو: خدایا فرزندی نصیبم کن و او را خداترس و پیراسته قرار ده، او را سالم از هر نقص و عیبی بیافرین، و عاقبتش را ختم به خیر گردان.»<ref>همان، ص۸۲.</ref> | ||
عبدالرحمن بن کثیر میگوید: در حضور | عبدالرحمن بن کثیر میگوید: در حضور [[امام صادق(ع)]] بودیم. سخن از شریک شدن شیطان در امور پیش آمد، حضرت آن را بزرگ شمرد به حدی که مرا وحشت فراگرفت، عرض کردم: جانم به فدایت، راه رهایی از آن چیست؟ حضرت فرمود: «وقتی که قصد همبستر شدن با همسرت را داشتی بگو، بنام خدای بخشنده مهربان، که خدایی جز او نیست، او که خالق آسمانها و زمین است، خدایا اگر مرا امشب فرزندی و جانشینی نصیب میفرمایی برای شیطان در او شراکت و بهره ای قرار مده، خدایا او را باایمان، با اخلاص و پاکیزه از شیطان و پلیدیهای وی قرار ده، که حمد و سپاسِ تو بس عظیم است.»<ref>همان، ص۹۷.</ref> | ||
همچنین امام صادق(ع) در مورد مردی که هنگام همبستر شدن با همسرش از شریک شدن شیطان در این کار میهراسد می فرماید: «چنین شخصی باید «بسم الله» بگوید و از شیطان به خدا پناه ببرد.»<ref>وسایل الشیعه، ج۱۴، ص۹۷.</ref> | همچنین امام صادق(ع) در مورد مردی که هنگام همبستر شدن با همسرش از شریک شدن شیطان در این کار میهراسد می فرماید: «چنین شخصی باید «بسم الله» بگوید و از شیطان به خدا پناه ببرد.»<ref>وسایل الشیعه، ج۱۴، ص۹۷.</ref> | ||
=== توصیه پیامبر(ص) به امام علی(ع) === | |||
در وصیتهای [[پیامبر(ص)]] به [[امام علی(ع)]] آمده است: «هنگامی که عروس به خانه تو وارد شد، کفشهای او را در آور، تا بنشیند و پاهای او را بشوی و از آن آب، از درِ خانه تا انتهای آن بپاش، چنین کاری موجب رفع و دفع انواع فقر شده و باعث نزول برکتهای بسیار خواهد شد، و تا هفت روز، عروس را از خوردن شیر و سرکه و گشنیز و سیب ترش منع کن، زیرا رحم زن بر اثر خوردن این چهار غذا، سرد شده برای باروری آماده نمیشود.» | |||
پیامبر(ص) همچنین در سفارشات خود میفرماید: «در آغاز و وسط و آخر ماه (قمری) آمیزش نکن، در بعد از ظهر آمیزش نکن، هنگام آمیزش سخن نگو، هنگام آمیزش به فکر زن دیگری نباش، در حال ایستاده آمیزش نکن، شب عید فطر و قربان آمیزش نکن، بدون وضو آمیزش نکن، آمیزش در شب دوشنبه و آغاز شب سه شنبه و شب پنج شنبه و هنگام ظهر پنج شنبه و شب جمعه و عصر جمعه، خوب است» آنگاه پیامبر به علی(ع) فرمود: این وصایای مرا حفظ کن و به آنها عمل کن چنانکه من آنها را از جبرئیل دریافت و رعایت کردهام.»<ref>انصاریان، حسن، نظام خانواده در اسلام، نشر ام ابیها، ص۲۰۶.</ref> | |||
== مستحبات و مکروهات شب زفاف == | |||
اسلام شب زندهدارى را جز در سه مورد نهى كرده كه از آن جمله است زفاف. از پيامبر (ص) رسيده است كه فرمود: «شب زنده دارى نيست جز در سه مورد: تهجّد با قرآن، يا در طلب دانش، يا عروسى كه به خانه بخت مىرود. و هنگام نزديكى شايسته نيست زن را به شتاب اندازد، و نبايد تا وقتى كه نياز زن بر آورده نشده او را رها سازد. نيز بلافاصله پس از خوردن غذا با شكم پر نبايد همبستر شد.<ref>احكام خانواده و آداب ازدواج، مدرسى، سيد محمد تقى، ج۱، ص ۲۶۳ ۲۶۲ ۲۶۱</ref> و اگر مرد، پيش از آميزش، محتلم شده باشد، بهتر است كه ابتدا غسل كند. یا اینکه مجددا وضو بگیرند.<ref>تربيت جنسى: مبانى، اصول و روشها از منظر قرآن و حديث، فقيهى، على نقى، ج۱، ۲۷۸،</ref> | |||
در مورد شب زفاف به مردان توصیه شده است که پیش از تصاحب جسم زنان، روح آنان را صاحب شوند و برای همبستر شدن، محیطی امن و شرایطی عاطفی و خوب برای زن فراهم کنند.<ref>تربيت جنسى: مبانى، اصول و روشها از منظر قرآن و حديث، فقيهى، على نقى، ج۱، ۲۷۸، </ref> از پیامبر نقل شده است که «هنگام نزديكى كردن، حرف نزن كه اگر فرزندى از تو به وجود آيد، ممكن است لال شود.» منظور از صحبت كردن هنگام آميزش، صحبتهاى معمولىاى است كه ذهن زوجين را از لذّت جنسى، به امور ديگر معطوف مىسازد و مانع رسيدن آنها به اوج لذّت مىشود. وگرنه، تحريك و از جمله صحبتهاى عاشقانه، نهتنها اشكالى ندارد، بلكه همانطور كه پيش از اين گفته شد، به آن توصيه هم شده است.<ref>تربيت جنسى: مبانى، اصول و روشها از منظر قرآن و حديث، فقيهى، على نقى، ج۱، ۲۷۸،</ref> | |||
در [[تحریر الوسیله]] برخی مستحبات و مکروهات جماع آمده است: «جماع در شب خسوف ماه و روز كسوف خورشيد و روز وزيدن باد سياه و زرد و زلزله و در وقت غروب آفتاب تا شفق برود و بعد از طلوع سپيده تا طلوع آفتاب و در آخر ماه قمرى و در شب اول هر ماه غير از ماه رمضان و در شب نيمه هر ماه و در شب چهارشنبه و در شب عيد قربان و عيد فطر مكروه است. و جماع در شب دوشنبه و سه شنبه و پنجشنبه و جمعه و روز پنجشنبه در وقت ظهر و روز جمعه بعد از عصر مستحب است. و جماع در مسافرت در صورتى كه آبى نداشته باشد كه با آن غسل كند مكروه است. و رو به قبله و پشت به آن جماع نمودن و در كشتى و سخن گفتن به غير ياد خدا در وقت جماع مكروه است. و جماع نمودن در حالى كه شوهر يا زن حنا بسته باشد و در وقت پر بودن معده از غذا مكروه است.»<ref>ترجمه تحرير الوسيلة (جامعه مدرسین)، خمینی، سید روح الله، ج۳، ص۴۲۷</ref> | |||
== مطالعه بیشتر == | |||
* طهماسبی آملی، علی، آداب شب زفاف، قم: پیام مهدی(عج)، ۱۳۹۲. | |||
* مشکینی اردبیلی، علی اکبر، ازدواج در اسلام، ترجمه: احمد جنتی، قم: مؤسسه الهادی، مرکز چاپ و نشر قرآن کریم، ۱۳۸۵. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = | | شاخه اصلی =تربیت و مشاوره | ||
| شاخه فرعی۱ = | | شاخه فرعی۱ =خانواده | ||
| شاخه فرعی۲ = | | شاخه فرعی۲ =ازدواج | ||
| شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =شد | ||
| تیترها = | | تیترها =شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینکدهی = | | لینکدهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| | | ارزیابی کمی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۷
آداب شب زفاف چیست؟
وضو ساختن، نماز، بسم الله گفتن، صلوات، دعا و حمد و ثنای خداوند، از آداب شب زفاف است. در برخی روایات در این موضوع مستحبات و مکروهاتی نقل شده است. جماع در مسافرت در صورتى كه آبى نداشته باشد كه با آن غسل كند مكروه است. جماع نمودن در حال پر بودن معده نیز مكروه است.
نماز و دعا
مستحب است هنگام آمیزش مرد وضو داشته باشد. امام باقر(ع) میفرماید: «هنگامی که عروس را نزد تو آوردند، خودت وضو بساز و به او نیز بگو وضو بگیرد دو رکعت نماز بخوان، به او نیز بگو دو رکعت نماز بخواند، سپس خدا را حمد و ثنا کن، و صلوات بر محمد و اهل بیت او بفرست، آنگاه این دعا را بخوان و به حاضران بگو «آمین» بگویند: خدایا؛ دوستی و محبت و خوشنودی او را روزیِ من گردان، و مرا به او خشنود ساز، و بین ما به پیوندی صمیمانه و نیک، جمع کن، چرا که تو حلال را دوست داری و حرام را ناپسند میشماری.»[۱]
آن حضرت در جای دیگر میفرماید: «هنگامی که قصد نزدیک شدن به همسرت را داری بگو: خدایا فرزندی نصیبم کن و او را خداترس و پیراسته قرار ده، او را سالم از هر نقص و عیبی بیافرین، و عاقبتش را ختم به خیر گردان.»[۲]
عبدالرحمن بن کثیر میگوید: در حضور امام صادق(ع) بودیم. سخن از شریک شدن شیطان در امور پیش آمد، حضرت آن را بزرگ شمرد به حدی که مرا وحشت فراگرفت، عرض کردم: جانم به فدایت، راه رهایی از آن چیست؟ حضرت فرمود: «وقتی که قصد همبستر شدن با همسرت را داشتی بگو، بنام خدای بخشنده مهربان، که خدایی جز او نیست، او که خالق آسمانها و زمین است، خدایا اگر مرا امشب فرزندی و جانشینی نصیب میفرمایی برای شیطان در او شراکت و بهره ای قرار مده، خدایا او را باایمان، با اخلاص و پاکیزه از شیطان و پلیدیهای وی قرار ده، که حمد و سپاسِ تو بس عظیم است.»[۳]
همچنین امام صادق(ع) در مورد مردی که هنگام همبستر شدن با همسرش از شریک شدن شیطان در این کار میهراسد می فرماید: «چنین شخصی باید «بسم الله» بگوید و از شیطان به خدا پناه ببرد.»[۴]
توصیه پیامبر(ص) به امام علی(ع)
در وصیتهای پیامبر(ص) به امام علی(ع) آمده است: «هنگامی که عروس به خانه تو وارد شد، کفشهای او را در آور، تا بنشیند و پاهای او را بشوی و از آن آب، از درِ خانه تا انتهای آن بپاش، چنین کاری موجب رفع و دفع انواع فقر شده و باعث نزول برکتهای بسیار خواهد شد، و تا هفت روز، عروس را از خوردن شیر و سرکه و گشنیز و سیب ترش منع کن، زیرا رحم زن بر اثر خوردن این چهار غذا، سرد شده برای باروری آماده نمیشود.»
پیامبر(ص) همچنین در سفارشات خود میفرماید: «در آغاز و وسط و آخر ماه (قمری) آمیزش نکن، در بعد از ظهر آمیزش نکن، هنگام آمیزش سخن نگو، هنگام آمیزش به فکر زن دیگری نباش، در حال ایستاده آمیزش نکن، شب عید فطر و قربان آمیزش نکن، بدون وضو آمیزش نکن، آمیزش در شب دوشنبه و آغاز شب سه شنبه و شب پنج شنبه و هنگام ظهر پنج شنبه و شب جمعه و عصر جمعه، خوب است» آنگاه پیامبر به علی(ع) فرمود: این وصایای مرا حفظ کن و به آنها عمل کن چنانکه من آنها را از جبرئیل دریافت و رعایت کردهام.»[۵]
مستحبات و مکروهات شب زفاف
اسلام شب زندهدارى را جز در سه مورد نهى كرده كه از آن جمله است زفاف. از پيامبر (ص) رسيده است كه فرمود: «شب زنده دارى نيست جز در سه مورد: تهجّد با قرآن، يا در طلب دانش، يا عروسى كه به خانه بخت مىرود. و هنگام نزديكى شايسته نيست زن را به شتاب اندازد، و نبايد تا وقتى كه نياز زن بر آورده نشده او را رها سازد. نيز بلافاصله پس از خوردن غذا با شكم پر نبايد همبستر شد.[۶] و اگر مرد، پيش از آميزش، محتلم شده باشد، بهتر است كه ابتدا غسل كند. یا اینکه مجددا وضو بگیرند.[۷]
در مورد شب زفاف به مردان توصیه شده است که پیش از تصاحب جسم زنان، روح آنان را صاحب شوند و برای همبستر شدن، محیطی امن و شرایطی عاطفی و خوب برای زن فراهم کنند.[۸] از پیامبر نقل شده است که «هنگام نزديكى كردن، حرف نزن كه اگر فرزندى از تو به وجود آيد، ممكن است لال شود.» منظور از صحبت كردن هنگام آميزش، صحبتهاى معمولىاى است كه ذهن زوجين را از لذّت جنسى، به امور ديگر معطوف مىسازد و مانع رسيدن آنها به اوج لذّت مىشود. وگرنه، تحريك و از جمله صحبتهاى عاشقانه، نهتنها اشكالى ندارد، بلكه همانطور كه پيش از اين گفته شد، به آن توصيه هم شده است.[۹]
در تحریر الوسیله برخی مستحبات و مکروهات جماع آمده است: «جماع در شب خسوف ماه و روز كسوف خورشيد و روز وزيدن باد سياه و زرد و زلزله و در وقت غروب آفتاب تا شفق برود و بعد از طلوع سپيده تا طلوع آفتاب و در آخر ماه قمرى و در شب اول هر ماه غير از ماه رمضان و در شب نيمه هر ماه و در شب چهارشنبه و در شب عيد قربان و عيد فطر مكروه است. و جماع در شب دوشنبه و سه شنبه و پنجشنبه و جمعه و روز پنجشنبه در وقت ظهر و روز جمعه بعد از عصر مستحب است. و جماع در مسافرت در صورتى كه آبى نداشته باشد كه با آن غسل كند مكروه است. و رو به قبله و پشت به آن جماع نمودن و در كشتى و سخن گفتن به غير ياد خدا در وقت جماع مكروه است. و جماع نمودن در حالى كه شوهر يا زن حنا بسته باشد و در وقت پر بودن معده از غذا مكروه است.»[۱۰]
مطالعه بیشتر
- طهماسبی آملی، علی، آداب شب زفاف، قم: پیام مهدی(عج)، ۱۳۹۲.
- مشکینی اردبیلی، علی اکبر، ازدواج در اسلام، ترجمه: احمد جنتی، قم: مؤسسه الهادی، مرکز چاپ و نشر قرآن کریم، ۱۳۸۵.
منابع
- ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، وسایل الشیعه، نشر اسلامیه، ج۱۴، ص۸۱.
- ↑ همان، ص۸۲.
- ↑ همان، ص۹۷.
- ↑ وسایل الشیعه، ج۱۴، ص۹۷.
- ↑ انصاریان، حسن، نظام خانواده در اسلام، نشر ام ابیها، ص۲۰۶.
- ↑ احكام خانواده و آداب ازدواج، مدرسى، سيد محمد تقى، ج۱، ص ۲۶۳ ۲۶۲ ۲۶۱
- ↑ تربيت جنسى: مبانى، اصول و روشها از منظر قرآن و حديث، فقيهى، على نقى، ج۱، ۲۷۸،
- ↑ تربيت جنسى: مبانى، اصول و روشها از منظر قرآن و حديث، فقيهى، على نقى، ج۱، ۲۷۸،
- ↑ تربيت جنسى: مبانى، اصول و روشها از منظر قرآن و حديث، فقيهى، على نقى، ج۱، ۲۷۸،
- ↑ ترجمه تحرير الوسيلة (جامعه مدرسین)، خمینی، سید روح الله، ج۳، ص۴۲۷