زبان پرسش و پاسخ در قبر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷ |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۹ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
| خط ۵: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
[[روح]] پس از جدایی از بدن و عالم مادیات، از محدودیت‌ها، از جمله محدودیت زبانی رهایی می‌یابد.<ref>رفیعی قزوینی، زندگی پس از مرگ، ص۶۸.</ref> | |||
همچنین، سخن گفتن و انتقال پیام، تنها از راه مکالمه با زبان نیست. در این جهان نیز گفتار و سخن به غیر زبان ممکن است؛ شکل و شاکلهٔ برخی معماری‌ها، تابلوها، حالات انسان‌ها و غیره از جنس نطق صامت است. سخن گفتن برخی موجودات با اولیای الهی نیز گونه دیگری از نطق بوده که نطق باطنی خوانده شده، مانند سخن گفتن سنگ ریزه‌ها با پیامبر(ص).<ref> رفیعی قزوینی، زندگی پس از مرگ، ص۷۱ و ۷۲.</ref> | |||
در | محققان احتمال داده‌اند که سخن گفتن در عالم قبر که همان [[برزخ]] است، با همان زبان و صدای عالم برزخ باشد. چنان‌که در روایات آمده، حوادث و صداهای عالم برزخ و میت را همه غیر از انسان‌ها و جنیان می‌شنوند. | ||
در روایات، مطلبی پیرامون سؤال قبر از کسانی که با جمله‌های عربی آشنایی ندارند، ذکر نشده است.<ref>میر احمد فقیه نی ریزی، گفتگویی پیرامون قبر، ص۱۶۹.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۱: | خط ۱۶: | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = | | شاخه اصلی =کلام | ||
|شاخه فرعی۱ = | |شاخه فرعی۱ =معاد | ||
|شاخه فرعی۲ = | |شاخه فرعی۲ =قبر | ||
|شاخه فرعی۳ = | |شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =- | ||
| تیترها = | | تیترها =- | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی = | | بازبینی =شد | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ب | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۴۲
سؤال
پرسش و پاسخ قبر، به چه زبانی است؟
روح پس از جدایی از بدن و عالم مادیات، از محدودیت‌ها، از جمله محدودیت زبانی رهایی می‌یابد.[۱]
همچنین، سخن گفتن و انتقال پیام، تنها از راه مکالمه با زبان نیست. در این جهان نیز گفتار و سخن به غیر زبان ممکن است؛ شکل و شاکلهٔ برخی معماری‌ها، تابلوها، حالات انسان‌ها و غیره از جنس نطق صامت است. سخن گفتن برخی موجودات با اولیای الهی نیز گونه دیگری از نطق بوده که نطق باطنی خوانده شده، مانند سخن گفتن سنگ ریزه‌ها با پیامبر(ص).[۲]
محققان احتمال داده‌اند که سخن گفتن در عالم قبر که همان برزخ است، با همان زبان و صدای عالم برزخ باشد. چنان‌که در روایات آمده، حوادث و صداهای عالم برزخ و میت را همه غیر از انسان‌ها و جنیان می‌شنوند.
در روایات، مطلبی پیرامون سؤال قبر از کسانی که با جمله‌های عربی آشنایی ندارند، ذکر نشده است.[۳]