عذاب قبر جنازه‌های از بین‌رفته: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی پاسخ
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش}} {{شروع متن}} {{سوال}} جنازه ى برخى در يك لحظه متلاشى مى شود يا كاملاً مى...» ایجاد کرد)
    برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
     
     
    (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    {{ویرایش}}
    {{شروع متن}}
    {{شروع متن}}
    {{سوال}}
    {{سوال}}
    جنازه ى برخى در يك لحظه متلاشى مى شود يا كاملاً مى سوزد يا بر چوبه ى دار مى ماند يا در دريا غرق مى شود; فشار و عذاب قبر اين افراد چگونه است؟
    جنازه برخی افراد در یک لحظه متلاشی می‌شود یا کاملاً می‌سوزد یا بر چوبه‌دار می‌ماند یا در دریا غرق می‌شود؛ فشار و عذاب قبر این افراد چگونه است؟
    {{پایان سوال}}
    {{پایان سوال}}
    {{پاسخ}}
    {{پاسخ}}
    اجمال پاسخ از پرسش ماهيت عذاب و ثواب قبر و برزخ اين شد كه ادراك كننده ى اصلى، روح است. دردها، اندوه ها، شادى ها و لذت هاى معنوى، بهترين گواه به درستى اين مطلب اند. بدن دنيايى فقط، وسيله ى ادراك حوادث دنياست و خودش دريافت كننده نيست كه با نابودى آن، ديگر، اندوه و شادى قابل ادراك نباشد.<ref>ر.ك: فيض كاشانى، علم اليقين، ج۲، ص۱۰۹۶.</ref>
    [[عذاب قبر]] در قبرهای مادی و بر بدن‌های مادی نیست بلکه این عذاب را در [[برزخ]] دانسته‌اند که روح پس از مرگ به آن عالم رفته است. ادراک کننده اصلی دردها، اندوه‌ها، شادی‌ها و لذت‌ها پس از مرگ را روح معرفی کرده‌اند که پس از [[مرگ]]، نیز وجود داشته و به حیات خود ادامه می‌دهد. روایات، قبر حقیقی را در [[عالم برزخ]] معرفی کرده‌اند و تأکید دارند که پس از مرگ تا [[قیامت]]، تنها یک عالم وجود دارد و آن عالم برزخ است.<ref>الفروع من الکافی، ج۳، ص۲۴۲.</ref>
     
    در توضيح بدن مثالى گفته شد كه برزخ، لذت ها و دردهايى دارد كه با قوانين خود مناسب است. بنابراين اگرچه جسم مادى بسوزد يا خوراك جانوران شود، روح باقى است و با بدن مثالى، اندوه و شادى را دريافت مى كند;<ref>تعبير روايات از بدن و قالب مثالى اين بود: «فى صوره كصوره»، بحارالانوار، ج۶، ص۲۴۴; «فى قالب كقالبه فى الدنيا كهيئه الاجساد»، فروع كافى، ج۳، ص۲۴۵; و به گفته ى مرحوم مجلسى: «مسئله ى بدن سبك و قالب مثالى در برزخ در روايات بسيار معتبر آمده است»، بحار، ج۶، ص۲۷۱.</ref> درست مانند شخصى كه در بستر نرم و آرام خوابيده است; ولى اندوه هاى جانكاه، او را به شدت، آزار مى دهد.
    لذت‌ها و دردهای برزخ براساس قوانین مادی نبوده و خصوصیات خاص خود را دارد؛ بنابراین اگرچه جسم مادی بسوزد یا خوراک جانوران شود، روح باقی است و با بدن مثالی، اندوه و شادی را دریافت می‌کند.<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۶، ص۲۴۴.</ref>
     
    از امام(عليه السلام) سؤال شد: «شخصى كه به دار آويخته شده است، آيا عذاب قبر دارد؟» فرمود: «بلى، خداوند به هوا فرمان مى دهد كه او را مورد فشار قرار دهد». در روايت ديگر آمده است: «خداوند هوا و زمين يكى است».<ref>الفروع من الكافى، ج۳، ص۲۴۱.</ref>
    البته روح، به این دلیل که در حیات دنیایی با جسم ارتباط داشته؛ به آن توجه دارد. این توجه در ساعت‌های اولیهٔ مرگ، بسیار زیاد است و تا قیامت، روح به محل دفن و قبر خود توجه دارد. همچنین، وجود و اثبات [[بدن مثالی]] سبب نمی‌شود که بدن مادی به‌طور کامل بی‌ارزش شود؛ بلکه در مواردی، به بدن مادی نیز پس از زنده شدن، عذاب‌ها و پاداش‌هایی می‌رسد.<ref>ر. ک. میر احمد فقیه نی ریزی، گفتگویی پیرامون قبر، ص۱۷۹.</ref>
     
    ابوجعفر طحاوى كه دستش از دانش اهل بيت(ع) كوتاه بوده است; در توجيه عذاب قبر كسانى كه جسدشان خوراك حيوانات يا طعمه ى آتش شده است يا اصلاً دفن نشده اند را به علم الهى و مشيت او واگذار كرده است.<ref>شرح العقيده الطحاويه، ص۱۱۶.</ref>
    == منابع ==
    {{پانویس}}
    البته روح، به اين دليل كه در حيات دنيايى با جسم ارتباط داشته است; به آن توجه دارد. اين توجه در ساعت هاى اوليه ى مرگ، بسيار زياد است و تا قيامت، روح به محل دفن و قبر خود توجه دارد. همچنين، وجود و اثبات بدن مثالى سبب نمى شود كه بدن مادى به طور كامل بى ارزش شود; بلكه در مواردى، به بدن مادى نيز عذاب ها و پاداش هايى مى رسد. بنابر گزارش برخى از منابع، هنگامى كه قبر معاويه ـ عليه الهاويه ـ را شكافتند، تنها خطى از خاكستر را ديدند و در مقابل، وقتى قبر رياحى را شكافتند، جنازه اش سالم و كامل بود.<ref>ر.ك: مير احمد فقيه نى ريزى، گفتگويى پيرامون قبر، ص۱۷۹; مشروح اين بخش خواهد آمد.</ref>
    ==منابع==
    <references />
    {{پایان پاسخ}}
    {{پایان پاسخ}}
    {{شاخه
    {{شاخه
      | شاخه اصلی =  
      | شاخه اصلی = کلام
    |شاخه فرعی۱ =  
    | شاخه فرعی۱ = معاد
    |شاخه فرعی۲ =  
    |شاخه فرعی۲ =قبر
    |شاخه فرعی۳ =  
    |شاخه فرعی۳ =عذاب قبر
    }}
    }}
    {{تکمیل مقاله
    {{تکمیل مقاله
      | شناسه =  
      | شناسه =-
      | تیترها =  
      | تیترها =-
      | ویرایش =  
      | ویرایش =شد
      | لینک‌دهی =  
      | لینک‌دهی =شد
      | ناوبری =  
      | ناوبری =
      | نمایه =  
      | نمایه =
      | تغییر مسیر =  
      | تغییر مسیر =
      | ارجاعات =  
      | ارجاعات =
      | بازبینی =  
      | بازبینی =
      | تکمیل =  
      | تکمیل =
      | اولویت =  
      | اولویت =ج
      | کیفیت =  
      | کیفیت =ج
    }}
    }}
    {{پایان متن}}
    {{پایان متن}}

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۲

    سؤال

    جنازه برخی افراد در یک لحظه متلاشی می‌شود یا کاملاً می‌سوزد یا بر چوبه‌دار می‌ماند یا در دریا غرق می‌شود؛ فشار و عذاب قبر این افراد چگونه است؟

    عذاب قبر در قبرهای مادی و بر بدن‌های مادی نیست بلکه این عذاب را در برزخ دانسته‌اند که روح پس از مرگ به آن عالم رفته است. ادراک کننده اصلی دردها، اندوه‌ها، شادی‌ها و لذت‌ها پس از مرگ را روح معرفی کرده‌اند که پس از مرگ، نیز وجود داشته و به حیات خود ادامه می‌دهد. روایات، قبر حقیقی را در عالم برزخ معرفی کرده‌اند و تأکید دارند که پس از مرگ تا قیامت، تنها یک عالم وجود دارد و آن عالم برزخ است.[۱]

    لذت‌ها و دردهای برزخ براساس قوانین مادی نبوده و خصوصیات خاص خود را دارد؛ بنابراین اگرچه جسم مادی بسوزد یا خوراک جانوران شود، روح باقی است و با بدن مثالی، اندوه و شادی را دریافت می‌کند.[۲]

    البته روح، به این دلیل که در حیات دنیایی با جسم ارتباط داشته؛ به آن توجه دارد. این توجه در ساعت‌های اولیهٔ مرگ، بسیار زیاد است و تا قیامت، روح به محل دفن و قبر خود توجه دارد. همچنین، وجود و اثبات بدن مثالی سبب نمی‌شود که بدن مادی به‌طور کامل بی‌ارزش شود؛ بلکه در مواردی، به بدن مادی نیز پس از زنده شدن، عذاب‌ها و پاداش‌هایی می‌رسد.[۳]

    منابع

    1. الفروع من الکافی، ج۳، ص۲۴۲.
    2. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۶، ص۲۴۴.
    3. ر. ک. میر احمد فقیه نی ریزی، گفتگویی پیرامون قبر، ص۱۷۹.