صحابهی حافظ قرآن: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
خط ۱۰: | خط ۹: | ||
برخی [[مهاجران]] که حافظ قرآن بودند: [[امام علی(ع)]]، [[ابوبکر]]، [[عمر بن خطاب|عمر]]، [[عثمان بن عفان|عثمان]]، [[طلحه]]، سعد بن عبید، [[عبدالله بن مسعود]]، حذیفه، سالم بن معقل، [[ابوهریره]]، عبدالله بن سائب، عبادلهٔ اربعه ([[عبدالله بن عباس]]، عبدالله بن عمرو بن عاص، عبدالله بن عمرو و [[عبدالله بن زبیر]]) [[عایشه]]، [[حفصه]]، [[امسلمه]]، [[زید بن ثابت]]، [[ابوموسی اشعری]]، ابوایوب انصاری و … . | برخی [[مهاجران]] که حافظ قرآن بودند: [[امام علی(ع)]]، [[ابوبکر]]، [[عمر بن خطاب|عمر]]، [[عثمان بن عفان|عثمان]]، [[طلحه]]، سعد بن عبید، [[عبدالله بن مسعود]]، حذیفه، سالم بن معقل، [[ابوهریره]]، عبدالله بن سائب، عبادلهٔ اربعه ([[عبدالله بن عباس]]، عبدالله بن عمرو بن عاص، عبدالله بن عمرو و [[عبدالله بن زبیر]]) [[عایشه]]، [[حفصه]]، [[امسلمه]]، [[زید بن ثابت]]، [[ابوموسی اشعری]]، ابوایوب انصاری و … . | ||
برخی انصار نیز حافظ قرآن بودند: عباده بن | برخی [[انصار]] نیز [[حافظ قرآن]] بودند: [[عباده بن صامت]]، [[معاذ بن جبل]]، مجمع بن جاریه، فضاله بن عبیده، مسلمه بن مخلد و ... .<ref>پژوهشی در تاریخ قرآن، ص۲۳۸–۲۴۶؛ محمود رامیار، تاریخ قرآن، ص۲۴۷.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
خط ۲۱: | خط ۲۰: | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =- | ||
| تیترها = | | تیترها =- | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینکدهی = | | لینکدهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر =شد | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} |
نسخهٔ کنونی تا ۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۲۷
سؤال
کدام یک از صحابه حافظ قرآن بودند؟
گروهی از صحابه در زمان پیامبر اسلام، قرآن را حفظ کردند. در مورد تعداد دقیق حافظان قرآن، نقلی وجود ندارد. با این حال نام برخی صحابه که حافظ قرآن بودهاند در منابع ذکر شده است:
برخی مهاجران که حافظ قرآن بودند: امام علی(ع)، ابوبکر، عمر، عثمان، طلحه، سعد بن عبید، عبدالله بن مسعود، حذیفه، سالم بن معقل، ابوهریره، عبدالله بن سائب، عبادلهٔ اربعه (عبدالله بن عباس، عبدالله بن عمرو بن عاص، عبدالله بن عمرو و عبدالله بن زبیر) عایشه، حفصه، امسلمه، زید بن ثابت، ابوموسی اشعری، ابوایوب انصاری و … .
برخی انصار نیز حافظ قرآن بودند: عباده بن صامت، معاذ بن جبل، مجمع بن جاریه، فضاله بن عبیده، مسلمه بن مخلد و ... .[۱]
منابع
- ↑ پژوهشی در تاریخ قرآن، ص۲۳۸–۲۴۶؛ محمود رامیار، تاریخ قرآن، ص۲۴۷.