صحابه‌ی حافظ قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{شروع متن}} {{سوال}} كدام يك از صحابه حافظ قرآن بودند؟ آيا حافظ بودن مي‌تواند ا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
كدام يك از صحابه حافظ قرآن بودند؟ آيا حافظ بودن مي‌تواند امتياز محسوب شود؟
کدام یک از صحابه حافظ قرآن بودند؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}


گروهی از صحابه در زمان پیامبر اسلام، قرآن را حفظ کردند. در مورد تعداد دقیق حافظان قرآن، نقلی وجود ندارد. با این حال نام برخی صحابه که حافظ قرآن بوده‌اند در منابع ذکر شده است:


هم‌زمان با حيات پيامبر گرامي اسلام گروهي از ياران آن حضرت، قرآن را حفظ كردند و بر اساس برخي اقوال، تعداد آن‌ها بيش از هفتاد نفر بود؛ هفتاد نفر از معلمان قرآن در جنگ «ذات الرجيع» و عده‌اي نيز در جنگ «بئرمعونه» به شهادت رسيدند.  
برخی [[مهاجران]] که حافظ قرآن بودند: [[امام علی(ع)]]، [[ابوبکر]]، [[عمر بن خطاب|عمر]]، [[عثمان بن عفان|عثمان]]، [[طلحه]]، سعد بن عبید، [[عبدالله بن مسعود]]، حذیفه، سالم بن معقل، [[ابوهریره]]، عبدالله بن سائب، عبادلهٔ اربعه ([[عبدالله بن عباس]]، عبدالله بن عمرو بن عاص، عبدالله بن عمرو و [[عبدالله بن زبیر]]) [[عایشه]]، [[حفصه]]، [[ام‌سلمه]]، [[زید بن ثابت]]، [[ابوموسی اشعری]]، ابوایوب انصاری و .


برخي از مهاجراني كه حافظ قرآن بودند عبارت اند از: حضرت علي، ابوبكر، عمر، عثمان، طلحه، سعد بن عبيد، عبدالله بن مسعود، حذيفه، سالم بن معقل، ابوهريره، عبدالله بن سائب، عبادله ي اربعه (عبدالله بن عباس، عبدالله بن عمرو بن عاص، عبدالله بن عمرو و عبدالله بن زبير) عايشه، حفصه، ام‌سلمه، زيد بن ثابت، ابوموسي اشعري، ابوايوب انصاري و... .
برخی [[انصار]] نیز [[حافظ قرآن]] بودند: [[عباده بن صامت]]، [[معاذ بن جبل]]، مجمع بن جاریه، فضاله بن عبیده، مسلمه بن مخلد و ... .<ref>پژوهشی در تاریخ قرآن، ص۲۳۸–۲۴۶؛ محمود رامیار، تاریخ قرآن، ص۲۴۷.</ref>


برخي از انصار نيز كه حافظ قرآن بودند عبارت اند از: عباده بن صامت، معاذ بن جبل، مجمع بن جاريه، فضاله بن عبيده، مسلمه بن مخلد و... . آنها زير نظر رسول گرامي اسلام و با نظارت ايشان به قرائت و حفظ قرآن مي‌پرداختند،<ref>ر.ك: پژوهشي در تاريخ قرآن، ص۲۳۸ ـ ۲۴۶؛ محمود راميار، تاريخ قرآن، ص۲۴۷.</ref> اما صرف حفظ قرآن امتياز و برتري محسوب نمي‌شود، بلكه آن‌چه به حافظ قرآن كرامت و ارزش مي‌بخشد عمل به آيات قرآن و رفتار بر اساس قرآن كريم و دستورها و سفارش‌هاي پيامبر اكرم مي‌باشد.
== منابع ==
 
{{پانویس}}
==منابع==
<references />
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =  
  | شاخه اصلی = ادیان و مذاهب
|شاخه فرعی۱ =  
| شاخه فرعی۱ = اسلام
|شاخه فرعی۲ =  
| شاخه فرعی۲ = صحابه
|شاخه فرعی۳ =  
|شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =  
  | شناسه =-
  | تیترها =  
  | تیترها =-
  | ویرایش =  
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =  
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت =  
  | اولویت =ج
  | کیفیت =  
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۲۷

سؤال

کدام یک از صحابه حافظ قرآن بودند؟


گروهی از صحابه در زمان پیامبر اسلام، قرآن را حفظ کردند. در مورد تعداد دقیق حافظان قرآن، نقلی وجود ندارد. با این حال نام برخی صحابه که حافظ قرآن بوده‌اند در منابع ذکر شده است:

برخی مهاجران که حافظ قرآن بودند: امام علی(ع)، ابوبکر، عمر، عثمان، طلحه، سعد بن عبید، عبدالله بن مسعود، حذیفه، سالم بن معقل، ابوهریره، عبدالله بن سائب، عبادلهٔ اربعه (عبدالله بن عباس، عبدالله بن عمرو بن عاص، عبدالله بن عمرو و عبدالله بن زبیر) عایشه، حفصه، ام‌سلمه، زید بن ثابت، ابوموسی اشعری، ابوایوب انصاری و … .

برخی انصار نیز حافظ قرآن بودند: عباده بن صامت، معاذ بن جبل، مجمع بن جاریه، فضاله بن عبیده، مسلمه بن مخلد و ... .[۱]

منابع

  1. پژوهشی در تاریخ قرآن، ص۲۳۸–۲۴۶؛ محمود رامیار، تاریخ قرآن، ص۲۴۷.