شیطان در عصر ظهور: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
جز (ابرابزار)
(ابرابزار)
 
(۱۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
چرا شیطان زمانی که امام زمان (عج) ظهور می‌کند خود را تسلیم امام می‌کند تا سر او را از بدنش جدا کند؟
پایان کار شیطان چه زمانی است و آیا او به دست امام زمان(عج) کشته می‌شود؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
موضوع پایان کار شیطان در قرآن به صورت اشاره، مطرح شده‌است و روایاتی نیز در ذیل آیات مربوط به این بحث نقل گردیده‌است در قرآن کریم جریان مهلت خواستن شیطان از خداوند در دو آیه (۳۶ سوره حجر ،۷۹ سوره ص) به یک شکل آمده‌است. در این آیات، شیطان بعد از طرد شدن از درگاه الهی، از خداوند تقاضا می‌کند {{قرآن|قَالَ رَبِّ فَأَنْظِرْنِی إِلَی یَوْمِ یُبْعَثُونَ}} خدایا مرا تا روز قیامت مهلت بده. خداوند در پاسخ می‌فرماید: «انک من المنظرین الی یوم الوقت المعلوم.» یعنی تو اجازه داری تا زمان مشخصی به کار خود ادامه دهی. از این آیات استفاده می‌شود که خداوند با اصل تقاضای شیطان موافقت فرموده اما آن را محدود نموده‌است به وقت معلوم. در مورد اینکه مراد از «وقت معلوم» در آیه چیست میان مفسرین اختلاف نظر وجود دارد که این اختلاف نظر نیز ناشی از اختلاف روایات مربوط به این مسئله می‌باشد.
'''شیطان در عصر ظهور امام مهدی(عج)''' به پایان کار خود می‌رسد. در روایات، قتل شیطان به دست امام زمان و پایان نقش‌آفرینی شیطان در اغوا و ضلالت انسان‌ها به عنوان دو احتمال از چگونگی پایان کار او دانسته شده است.


ولی بسیاری از مفسرین، از جمله مرحوم علامه طباطبائی در تفسیر المیزان، معتقدند که: میان پاسخ خداوند و تقاضای شیطان تفاوت وجود دارد و دراین پاسخ از جهتی موافقت شده‌است و از جهتی نیز مخالفت شده‌است اصل مهلت دادن به شیطان، پذیرفته شده ولی مدت مورد نظر شیطان رد شده‌است. چون سیاق آیه دلالت دارد بر اینکه «وقت معلوم» غیر از «یوم یعبثون» است و مراد از آن زمان قبل از قیامت است.
== مهلت داشتن شیطان تا وقت معلوم ==
ماجرای مهلت خواستن شیطان تا روز قیامت و روز معلوم را، قرآن در [[سوره حجر]] گزارش کرده است. در این آیه، شیطان بعد از طرد شدن از درگاه الهی، از خداوند تقاضا می‌کند تا خداوند او را تا روز قیامت مهلت دهد:
: {{قرآن|قَالَ رَبِّ فَأَنْظِرْنِی إِلَیٰ یَوْمِ یُبْعَثُونَ|ترجمه=گفت: پروردگارا! پس مرا تا روزی که [همگان] برانگیخته می‌شوند، مهلت ده|سوره=حجر|آیه=۱۵}}


ایشان، نتیجه می‌گیرد که منظور از وقت معلومی که خداوند آن را پایان مهلت شیطان قرار داده‌است، روزی است که خداوند جامعه بشری را در آن روزگار کاملاً اصلاح می‌کند و ریشه همه فسادها را قطع می‌کند نه اینکه مراد روز برپایی قیامت و مرگ عموم خلایق باشد.}}<ref>المیزان، بیروت، چاپ مؤسسه علمی، ۱۴۱۱ه‍، ج۱۲، ص۱۵۸–۱۶۰.</ref>
خداوند در پاسخ می‌فرماید: {{قرآن|قَالَ فَإِنَّکَ مِنَ الْمُنْظَرِینَ|۳۷|إِلَیٰ یَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ|۳۸|ترجمه=[خدا] گفت: تو از مهلت یافتگانی، تا روز [آن] وقت معین|سوره=حجر|آیه=۳۷–۳۸}} یعنی تو اجازه داری تا زمان مشخصی به کار خود ادامه دهی.


روایاتی که در ذیل این آیه وارد شده متفاوت می‌باشد بعضی روایات بیان می‌دارند که پایان کار شیطان در عصر ظهور است و او به دست امام زمان (عج) کشته می‌شود، مانند روایت اسحاق بن عمار که از امام صادق (ع) روایت می‌کند: که حضرت فرمود: «مراد از وقت معلوم در آیه، روز قیام قائم ما است زمانی که خداوند او را ظاهر کند، در مسجد کوفه مستقر می‌شود در آن هنگام شیطان در حالی که به زانو راه می‌رود به سوی حضرت آورده می‌شود و شیطان فریادش از شدت حزن آن روز، بلند است آنگاه حضرت پیشانی شیطان را می‌گیرد (کنایه از ذلت و خواری) و گردن او را می‌زند.»<ref>همان.</ref> برخی روایات قتل شیطان را به رسول الله (ص) نسبت داده‌اند، و پاره ای هم بقای شیطان را تا زمان نفخه صور و مرگ دسته جمعی ذکر نموده‌اند.<ref>ر. ک. المیزان، ج۱۲، ص۱۷۴.</ref>
از این آیات استفاده می‌شود که خداوند با اصل تقاضای شیطان موافقت فرموده اما آن را محدود نموده است به وقت معلوم. در مورد اینکه مراد از «وقت معلوم» در آیه چیست میان مفسران اختلاف نظر وجود دارد. این اختلاف‌نظر ناشی از اختلاف در روایات مربوط به این مسئله می‌باشد.


۳. هر چند سند همه این روایات مشکل دارند و سند معتبر و قابل استنادی برای آن‌ها وجود ندارد ولی وجه جمع بین آن‌ها این است که بگوئیم احتمال دارد که مراد از روایات مربوط به قتل شیطان، معنای کنائی آن باشد نه قتل واقعی یعنی مراد محدود نمودن و بی‌نتیجه بودن تلاش‌های شیطان، باشد که در عصر ظهور حضرت به خاطر رشد عقول مردم و تربیت آنان در پرتو حکومت حضرت مهدی (عج) کارهای شیطان بی‌اثر می‌شود و از تأثیرگذاری می‌افتد در هر حال چه منظور قتل و کشتن خود شیطان باشد و چه بلاتأثیر ماندن تلاش‌های شیطان باشد، نتیجه یکی خواهد بود وآن عبارت است از عدم نقش‌آفرینی و کارایی شیطان در گمراهی مردم در عصر حاکمیت مطلق دین خدا و دولت کریمه حضرت مهدی (عج) به گونه‌ای که در آن عصر، اطاعت و بندگی در سراسر جامعه توحیدی نمود دارد {{قرآن|یعبدوننی لایشرکون بی‌شیئاً.<ref>نور/۵۵.</ref>
علامه طباطبائی، معتقد است: میان پاسخ خداوند و تقاضای شیطان تفاوت وجود دارد و در این پاسخ از جهتی موافقت شده است و از جهتی نیز مخالفت شده است. اصل مهلت دادن به شیطان، پذیرفته شده ولی مدت مورد نظر شیطان رد شده است. چون سیاق آیه دلالت دارد بر اینکه «وقت معلوم» غیر از «یوم یعبثون» است و مراد از آن زمان قبل از قیامت است.


۴. نکته آخر اینکه: کشته شدن شیطان یا بی‌تأثیر بودن او، منافاتی با اختیار و تکلیف انسان ندارد زیرا انگیزه‌ها و عوامل معصیت، در وسوسه شیطان منحصر نمی‌باشد بلکه علاوه بر آن دو عامل مهم دیگر: یعنی وسوسه‌های نفسانی و عوامل درونی و نیز عوامل و انگیزه‌ها و وسوسه‌های بیرونی، هم چنان باقی است چون انسان‌های آن زمان تبدیل به فرشته نمی‌شوند تا طبیعت و نفسانیات‌شان تغییر نماید، بلکه از نظر تربیت فرشته‌خو می‌شوند با اینکه زمینه و امکان معصیت و گناه برای آنان وجوددارد ولی با توجه به اینکه آگاهی و ایمان و تربیت مردم در آن دوران، به درجه اعلا قرار دارد، این معرفت و تربیت بی‌نظیر در عصر دولت الهی حضرت مهدی (عج) صدور گناه و معصیت را به حداقل ممکن می‌رساند.
ایشان، نتیجه می‌گیرد که منظور از وقت معلومی که خداوند آن را پایان مهلت شیطان قرار داده است، روزی است که خداوند جامعه بشری را در آن روزگار کاملاً اصلاح می‌کند و ریشه همه فسادها را قطع می‌کند نه اینکه مراد، روز برپایی قیامت و مرگ عموم مخلوقات باشد.<ref>المیزان، بیروت، چاپ مؤسسه علمی، ۱۴۱۱ه‍، ج۱۲، ص۱۵۸–۱۶۰.</ref>
 
=== پایان کار شیطان در روایات ===
روایاتی که در ذیل آیه مهلت دادن شیطان تا روز معلوم(۳۶–۳۸ سوره حجر) وارد شده متفاوت می‌باشد:
* در بعضی روایات پایان کار شیطان را در عصر ظهور دانسته و اشاره شده که او به دست امام زمان(عج) کشته می‌شود. روایت اسحاق بن عمار که از امام صادق(ع) روایت می‌کند از همین روایات است. امام صادق(ع) فرمود: «مراد از وقت معلوم در آیه، روز قیام قائم ما است. زمانی که خداوند او را ظاهر کند، در مسجد کوفه مستقر می‌شود. در آن هنگام شیطان در حالی که به زانو راه می‌رود به سوی حضرت آورده می‌شود و شیطان فریادش از شدت حزن آن روز، بلند است. آنگاه حضرت پیشانی شیطان را می‌گیرد (کنایه از ذلت و خواری) و گردن او را می‌زند.»<ref>المیزان، بیروت، چاپ مؤسسه علمی، ۱۴۱۱ه‍، ج۱۲، ص۱۵۸–۱۶۰.</ref>
* برخی روایات قتل شیطان را به رسول‌الله(ص) نسبت داده‌اند، و تعدادی هم بقای شیطان را تا زمان نفخه صور و مرگ دسته جمعی ذکر نموده‌اند.<ref>المیزان، بیروت، چاپ مؤسسه علمی، ۱۴۱۱ه‍، ج۱۲، ص۱۷۴.</ref>
* برخی در تفسیر روایات مربوط به قتل شیطان، گفته‌اند؛ ممکن است معنای کنایی آن باشد نه قتل واقعی؛ یعنی مراد محدود نمودن و بی‌نتیجه بودن تلاش‌های شیطان باشد که در عصر ظهور حضرت به خاطر رشد عقل مردم و تربیت آنان در پرتو حکومت حضرت مهدی(عج) کارهای شیطان بی‌اثر می‌شود و از تأثیرگذاری می‌افتد. در هر حال چه منظور قتل و کشتن خود شیطان باشد و چه بی تأثیر ماندن تلاش‌های شیطان باشد، نتیجه یکی خواهد بود و آن عبارت است از عدم نقش‌آفرینی و کارایی شیطان در گمراهی مردم در عصر حاکمیت مطلق دین خدا و دولت حضرت مهدی(عج) به گونه‌ای که در آن عصر، اطاعت و بندگی در سراسر جامعه توحیدی نمود دارد {{قرآن|یعبدوننی لایشرکون بی‌شیئاً.}}<ref>(نور: ۵۵).</ref>
 
=== پایان کار شیطان در عصر ظهور ===
در عصر ظهور امام مهدی(عج) و تشکیل حکومت مهدوی، چه شیطان کشته شود و چه نشود؛ مهلت کار شیطان به پایان می‌رسد. فرقی ندارد شیطان توسط حضرت(عج) به قتل برسد، و چه اینکه اصل وجود شیطان معدوم نگردد، نقش‌آفرینی شیطان در اغوا و ضلالت انسان‌ها که بیشترین سهم را داشته است، در آن زمان به پایان می‌رسد. به همین خاطر بیش‌ترین نگرانی شیطان از ظهور حضرت و تعجیل آن می‌باشد.


نتیجه اینکه: در عصر تشکیل دولت کریمه مهدوی (عج) مهلت کار شیطان به پایان می‌رسد. و فرقی ندارد چه این که شیطان توسط حضرت (عج) به قتل برسد، چنان‌که ظاهر برخی روایات دلالت بر آن دارد و چه اینکه اصل وجود شیطان معدوم نگردد و ا ین روایات حمل به معنای کنائی بشود در این صورت، نقش‌آفرینی شیطان در اغوا و ضلالت انسان‌ها که بیش‌ترین سهم را داشته‌است، در آن زمان به پایان می‌رسد. و به همین خاطر بیش‌ترین نگرانی شیطان از ظهور حضرت و تعجیل آن می‌باشد.
{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}
== برای مطالعهٔ بیشتر ==
۱. وقت معلوم، محمدحسن گنجی فرد.
۲. تفسیر المیزان، ج۱۲، تفسیر سوره حجر.
{{پایان مطالعه بیشتر}}


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =
  | شاخه اصلی =کلام
|شاخه فرعی۱ =
|شاخه فرعی۱ =آفرینش
|شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۲ =شیطان
|شاخه فرعی۳ =
|شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =شد
  | تیترها =
  | تیترها =شد
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =د
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[رده:مهدویت]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۴

سؤال

پایان کار شیطان چه زمانی است و آیا او به دست امام زمان(عج) کشته می‌شود؟

شیطان در عصر ظهور امام مهدی(عج) به پایان کار خود می‌رسد. در روایات، قتل شیطان به دست امام زمان و پایان نقش‌آفرینی شیطان در اغوا و ضلالت انسان‌ها به عنوان دو احتمال از چگونگی پایان کار او دانسته شده است.

مهلت داشتن شیطان تا وقت معلوم

ماجرای مهلت خواستن شیطان تا روز قیامت و روز معلوم را، قرآن در سوره حجر گزارش کرده است. در این آیه، شیطان بعد از طرد شدن از درگاه الهی، از خداوند تقاضا می‌کند تا خداوند او را تا روز قیامت مهلت دهد:

﴿قَالَ رَبِّ فَأَنْظِرْنِی إِلَیٰ یَوْمِ یُبْعَثُونَ؛ گفت: پروردگارا! پس مرا تا روزی که [همگان] برانگیخته می‌شوند، مهلت ده(حجر:۱۵)

خداوند در پاسخ می‌فرماید: ﴿قَالَ فَإِنَّکَ مِنَ الْمُنْظَرِینَ۝۳۷إِلَیٰ یَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ۝۳۸؛ [خدا] گفت: تو از مهلت یافتگانی، تا روز [آن] وقت معین(حجر:۳۷–۳۸) یعنی تو اجازه داری تا زمان مشخصی به کار خود ادامه دهی.

از این آیات استفاده می‌شود که خداوند با اصل تقاضای شیطان موافقت فرموده اما آن را محدود نموده است به وقت معلوم. در مورد اینکه مراد از «وقت معلوم» در آیه چیست میان مفسران اختلاف نظر وجود دارد. این اختلاف‌نظر ناشی از اختلاف در روایات مربوط به این مسئله می‌باشد.

علامه طباطبائی، معتقد است: میان پاسخ خداوند و تقاضای شیطان تفاوت وجود دارد و در این پاسخ از جهتی موافقت شده است و از جهتی نیز مخالفت شده است. اصل مهلت دادن به شیطان، پذیرفته شده ولی مدت مورد نظر شیطان رد شده است. چون سیاق آیه دلالت دارد بر اینکه «وقت معلوم» غیر از «یوم یعبثون» است و مراد از آن زمان قبل از قیامت است.

ایشان، نتیجه می‌گیرد که منظور از وقت معلومی که خداوند آن را پایان مهلت شیطان قرار داده است، روزی است که خداوند جامعه بشری را در آن روزگار کاملاً اصلاح می‌کند و ریشه همه فسادها را قطع می‌کند نه اینکه مراد، روز برپایی قیامت و مرگ عموم مخلوقات باشد.[۱]

پایان کار شیطان در روایات

روایاتی که در ذیل آیه مهلت دادن شیطان تا روز معلوم(۳۶–۳۸ سوره حجر) وارد شده متفاوت می‌باشد:

  • در بعضی روایات پایان کار شیطان را در عصر ظهور دانسته و اشاره شده که او به دست امام زمان(عج) کشته می‌شود. روایت اسحاق بن عمار که از امام صادق(ع) روایت می‌کند از همین روایات است. امام صادق(ع) فرمود: «مراد از وقت معلوم در آیه، روز قیام قائم ما است. زمانی که خداوند او را ظاهر کند، در مسجد کوفه مستقر می‌شود. در آن هنگام شیطان در حالی که به زانو راه می‌رود به سوی حضرت آورده می‌شود و شیطان فریادش از شدت حزن آن روز، بلند است. آنگاه حضرت پیشانی شیطان را می‌گیرد (کنایه از ذلت و خواری) و گردن او را می‌زند.»[۲]
  • برخی روایات قتل شیطان را به رسول‌الله(ص) نسبت داده‌اند، و تعدادی هم بقای شیطان را تا زمان نفخه صور و مرگ دسته جمعی ذکر نموده‌اند.[۳]
  • برخی در تفسیر روایات مربوط به قتل شیطان، گفته‌اند؛ ممکن است معنای کنایی آن باشد نه قتل واقعی؛ یعنی مراد محدود نمودن و بی‌نتیجه بودن تلاش‌های شیطان باشد که در عصر ظهور حضرت به خاطر رشد عقل مردم و تربیت آنان در پرتو حکومت حضرت مهدی(عج) کارهای شیطان بی‌اثر می‌شود و از تأثیرگذاری می‌افتد. در هر حال چه منظور قتل و کشتن خود شیطان باشد و چه بی تأثیر ماندن تلاش‌های شیطان باشد، نتیجه یکی خواهد بود و آن عبارت است از عدم نقش‌آفرینی و کارایی شیطان در گمراهی مردم در عصر حاکمیت مطلق دین خدا و دولت حضرت مهدی(عج) به گونه‌ای که در آن عصر، اطاعت و بندگی در سراسر جامعه توحیدی نمود دارد ﴿یعبدوننی لایشرکون بی‌شیئاً.[۴]

پایان کار شیطان در عصر ظهور

در عصر ظهور امام مهدی(عج) و تشکیل حکومت مهدوی، چه شیطان کشته شود و چه نشود؛ مهلت کار شیطان به پایان می‌رسد. فرقی ندارد شیطان توسط حضرت(عج) به قتل برسد، و چه اینکه اصل وجود شیطان معدوم نگردد، نقش‌آفرینی شیطان در اغوا و ضلالت انسان‌ها که بیشترین سهم را داشته است، در آن زمان به پایان می‌رسد. به همین خاطر بیش‌ترین نگرانی شیطان از ظهور حضرت و تعجیل آن می‌باشد.


منابع

  1. المیزان، بیروت، چاپ مؤسسه علمی، ۱۴۱۱ه‍، ج۱۲، ص۱۵۸–۱۶۰.
  2. المیزان، بیروت، چاپ مؤسسه علمی، ۱۴۱۱ه‍، ج۱۲، ص۱۵۸–۱۶۰.
  3. المیزان، بیروت، چاپ مؤسسه علمی، ۱۴۱۱ه‍، ج۱۲، ص۱۷۴.
  4. (نور: ۵۵).