یاران شیطان: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - 'شاخه فرعی۳ = ' به 'شاخه فرعی۳ = | شاخه فرعی۴ = ')
جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی نویسنده =↵ | بازبینی =شد' به ' | ارزیابی کمی = | ارزیابی کیفی = ')
 
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
یاران شیطان چه کسانی هستند؟{{پایان سوال}}
یاران شیطان چه کسانی هستند؟{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}یاران شیطان افرادی هستند که در [[وسوسه]] و [[گمراهی|گمراه]] نمودن دیگران از [[شیطان]] پیروی می‌کنند. در [[قرآن]] از یاران شیطان با تعبیرهایی مانند جنود شیطان، قبیله شیطان و حزب شیطان یاد شده است.
{{پاسخ}}براساس [[آیه|آیات]] و [[روایت|روایات]]، یاران شیطان، افرادی هستند که شیطان بر آنها مسلط شده و [[یاد خدا]] را از دل‌های آنان برده است. [[منافق|منافقان]]، فراموش‌کنندگان یاد خدا، کسانی که زیاد خشمگین می‌شوند و اسرافکاران، یاران شیطان شمرده شده‌اند. یاران شیطان اختصاص به انسان‌ها ندارد و می‌تواند از [[جنیان]] نیز باشد.


بر اساس [[آیه|آیات]] و [[روایت|روایات]]، یاران شیطان، افرادی هستند که شیطان بر آنها چیره شده و [[یاد خدا]] را از دل‌های آنان برده است. [[منافق|منافقان]]، فراموش‌کنندگان یاد خدا، کسانی که زیاد خشمگین می‌شوند، اسرافکاران،‌ دشمنان اهل بیت(ع) و [[مشرک|مشرکان]] مصداق یاران شیطان شمرده شده‌اند. یاران شیطان اختصاص به انسان‌ها ندارد و می‌تواند از [[جنیان]] نیز باشد.
در [[قرآن]] از یاران شیطان با تعبیرهایی مانند قبیله شیطان و حزب شیطان یاد شده است.
 
== مصادیق ==
براساس آیات و روایات، برخی از مصادیق یاران شیطان چنین‌اند:
* '''فراموش‌کنندگان یاد خدا''': کسانی که یاد خدا را فراموش کنند یاران شیطان دانسته شده‌اند؛ زیرا شیطان زمانی به دل راه می‌یابد که یاد خدا از دل او بیرون رفته باشد.<ref>سوره مجادله، آیه۹.</ref>
* '''کسانی که زیاد خشمگین می‌شوند''': امام علی(ع) [[خشم]] را سپاهی بزرگ از لشکرهای شیطان دانسته است.<ref>نوری، مستدرک الوسائل، قم، مؤسسه آل البیت ۱۴۰۸ق، ج۱۲، ص۱۱.</ref>
* '''اسرافکاران''': در آیه {{قرآن|إِنَّ الْمُبَذِّرِینَ کانُواْ إِخْوَانَ الشَّیَاطِینِ
| سوره = اسراء
| آیه = ۲۷
| ترجمه = اسراف کنندگان برادران شیطان هستند.
}} اسرافکاران برادران شیطان معرفی شده‌اند.
* '''منافقان''' کسانی هستند که در ظاهر مسلمان، ولی در باطن کافر هستند. کسانی که دلشان با زبانشان یکی نیست منافق شمرده شده‌اند. [[امام علی(ع)]]، منافقان را حزب شیطان خوانده است.<ref>آمدی، غرر الحکم، دفتر تبلیغات، ۱۳۶۶ش، ص۴۵۸.</ref>
* '''دشمنان امام علی(ع)''': براساس روایتی از [[پیامبر(ص)]]، دشمنان امام علی(ع)، اهل نفاق و از برادران شیطان هستند.<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، مؤسسه وفا بیروت، ۱۴۰۴، ج۳۷، ص۲۱۱.</ref>
* '''دشمنان اهل بیت(ع)''': در روایتی از رسول خدا(ص) به امام علی(ع) نقل شده که دشمنان شما [اهل بیت] از حزب شیطان هستند.<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ج۲۳، ص۱۴۲.</ref>
* '''مشرکان''': [[امام باقر(ع)]] در تفسیر آیه ۹۹ [[سوره شعراء]]، مشرکان را پیروی‌کنندگانِ شیطان معرفی کرده است.<ref>کلینی، اصول کافی، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ش، ج۲، ص۳۱.</ref>


== نام‌های دیگر ==
== نام‌های دیگر ==
یاران شیطان، از جنس [[جن]] یا [[انسان]] بوده و از کار اصلی [[شیطان]]، که [[وسوسه]] و [[گمراهی|گمراه]] نمودن دیگران است پیروی می‌کنند.  
یاران شیطان، از جنس [[جن]] یا [[انسان]] بوده و از کار اصلی [[شیطان]]، که [[وسوسه]] و [[گمراهی|گمراه]] نمودن دیگران است پیروی می‌کنند.
 
در [[قرآن]]، با تعبیر «یاران شیطان» مطلبی ذکر نشده؛ ولی واژه‌های هم‌معنی آن بیان شده و ویژگی‌های آنها نیز گفته شده است:


* '''جنود شیطان''': از جنود شیطان در آیه {{قرآن|وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُون
در [[قرآن]]، با تعبیر «یاران شیطان» مطلبی ذکر نشده؛ ولی واژه‌های هم‌معنی آن بیان شده:
* '''جنود شیطان''': از جنود شیطان در آیه {{قرآن|وَجُنُودُ إِبْلِیسَ أَجْمَعُون
| سوره = شعرا
| سوره = شعرا
| آیه = ۹۵
| آیه = ۹۵
| ترجمه = و همه سپاه ابلیس.
| ترجمه = و همه سپاه ابلیس.
}} یاد شده که مراد از آن با توجه به حدیثی از [[امام باقر(ع)]] ذُرّیه شیطان است.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی ۸ جلدی، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵، ج۲، ص۳۱.</ref>
}} یاد شده که مراد از آن با توجه به حدیثی از [[امام باقر(ع)]] ذُرّیه شیطان است.<ref>کلینی، اصول کافی، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ش، ج۲، ص۳۱.</ref>
* '''قبیله شیطان''': در آیه ۲۷ [[سوره اعراف]] از تعبیر قبیله شیطان استفاده شده است.
* '''قبیله شیطان''': در آیه ۲۷ [[سوره اعراف]] از تعبیر قبیله شیطان استفاده شده است.
* '''حزب شیطان''': منظور از حزب شیطان پیروان او و کسانی هستند که در خط او باشند. بر اساس قرآن، اعضای حزب او کسانی هستند که [[ولایت]] و بندگی او را پذیرفته<ref>نحل:۱۰۰.</ref> و نیز کسانی که شیطان بر آنها چیره شده و [[یاد خدا]] را از دل‌های آنان برده است.<ref>مجادله: ۱۹.</ref> خداوند نشانه‌های حزب شیطان را [[نفاق]]، دشمنی با حق، فراموشی یاد خدا، [[دروغ]] و نیرنگ بیان کرده است.
* '''حزب شیطان''': منظور از حزب شیطان پیروان او و کسانی هستند که در خط او باشند. بر اساس قرآن، اعضای حزب او کسانی هستند که [[ولایت]] و بندگی او را پذیرفته<ref>سوره نحل، آیه۱۰۰.</ref> و نیز کسانی که شیطان بر آنها چیره شده و [[یاد خدا]] را از دل‌های آنان برده است.<ref>سوره مجادله، آیه۱۹.</ref>
* '''دوستان شیطان''': دوستان شیطان کسانی هستند که شیطان با آنها رفیق و همراه شده و آن ها را دوست دارد. قرآن کسانی که [[کفر]] ورزیده<ref>نساء: ۷۶.</ref> و [[ایمان]] نمی آورند<ref>اعراف:۲۷.</ref> اولیاء شیطان نامیده است. به تعبیر قرآن، شیطان دوستان خود را وسوسه می‌کند تا با مومنان به مجادله بپردازند.<ref>انعام :۱۲۱.</ref>
* '''دوستان شیطان''': دوستان شیطان کسانی هستند که شیطان با آنها همراه شده و آن‌ها را دوست دارد. قرآن کسانی که [[کفر]] ورزیده<ref>سوره نساء، آیه۷۶.</ref> و [[ایمان]] نمی‌آورند<ref>سوره اعراف، آیه۲۷.</ref> اولیاء شیطان نامیده است. به تعبیر قرآن، شیطان، دوستان خود را وسوسه می‌کند تا با مؤمنان به مجادله بپردازند.<ref>سوره انعام، آیه۱۲۱.</ref>
 
== مصادیق ==
براساس آیات و روایات، برخی از مصادیق یاران شیطان چنین‌اند:
 
*'''فراموش‌کنندگان یاد خدا''': کسانی که یاد خدا را فراموش کنند یاران شیطان دانسته شده‌اند؛ زیرا شیطان زمانی به دل راه می‌یابد که یاد خدا از دل او بیرون رفته باشد.<ref>مجادله: ۹.</ref>
* '''کسانی که زیاد خشمگین می‌شوند''': امام علی(ع) [[خشم]] را سپاهی بزرگ از لشکرهای شیطان دانسته است.<ref>مستدرک الوسائل، ۱۸ جلدی، موسسه آل البیت قم، ۱۴۰۸، ج۱۲، ص۱۱.</ref>
* '''اسرافکاران''': در آیه {{قرآن|إِنَّ الْمُبَذِّرِينَ کانُواْ إِخْوَانَ الشَّيَاطِينِ
| سوره = اسراء
| آیه = ۲۷
| ترجمه = اسراف كنندگان برادران شيطان هستند.
}} اسرافکاران برادران شیطان معرفی شده‌اند.
* '''منافقان''': [[منافقان]] کسانی هستند که در ظاهر مسلمان، ولی در باطن کافرند. کسانی که دلشان با زبانشان یکی نیست نیز، منافق شمرده شده‌اند. [[امام علی(ع)]]، منافقان را حزب شیطان خوانده است.<ref>آمدی، غرر الحکم، دفتر تبلیغات، ۱۳۶۶، ص۴۵۸.</ref>
*'''دشمنان امام علی(ع)''': براساس روایتی از [[پیامبر(ص)]]، دشمنان امام علی(ع)، اهل نفاق و از برادران شیطان هستند.<ref>مجلسی، بحار الانوار، موسسه وفا بیروت، ۱۴۰۴، ج۳۷، ص۲۱۱.</ref>
*'''دشمنان اهل بیت(ع)''': در روایتی رسول خدا(ص) به امام علی(ع) فرمود:‌ دشمنان شما [اهل بیت] از حزب شیطان هستند.<ref>بحار الانوار، مدرک قبل، ج۲۳، ص۱۴۲.</ref>
* '''مشرکان''': [[امام باقر(ع)]] در تفسیر آیه ۹۹ [[سوره شعراء]] مشرکان را پیروی‌کنندگانِ شیطان معرفی کرده است.<ref>کلینی، اصول کافی ۸ جلدی، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵، ج۲، ص۳۱.</ref>
*
{{مطالعه بیشتر}}
==مطالعه بیشتر==
 
* تفسیر نمونه، ذیل آیه ۲۲ سوره مجادله.


== منابع ==
== منابع ==
<references />
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = اخلاق
  | شاخه اصلی = اخلاق
  |شاخه فرعی۱ = تهذیب نفس
  | شاخه فرعی۱ = تهذیب نفس
  |شاخه فرعی۲ = محاسبه نفس
  | شاخه فرعی۲ = محاسبه نفس
  |شاخه فرعی۳ =  
  | شاخه فرعی۳ =
  | شاخه فرعی۴ =  
  | شاخه فرعی۴ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
خط ۵۵: خط ۴۷:
  | ویرایش = شد
  | ویرایش = شد
  | لینک‌دهی = شد
  | لینک‌دهی = شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه = شد
  | نمایه = شد
  | تغییر مسیر = شد
  | تغییر مسیر = شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی نویسنده =
  | ارزیابی کمی =  
  | بازبینی = شد
  | ارزیابی کیفی =  
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت = ج
  | اولویت = ج
  | کیفیت = ج
  | کیفیت = ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[ar:أصحاب الشيطان]]
[[es:Compañeros de satanás]]
[[fr:Compagnons du Satan]]


[[رده:شیطان]]
[[رده:شیطان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۲۸

سؤال
یاران شیطان چه کسانی هستند؟

براساس آیات و روایات، یاران شیطان، افرادی هستند که شیطان بر آنها مسلط شده و یاد خدا را از دل‌های آنان برده است. منافقان، فراموش‌کنندگان یاد خدا، کسانی که زیاد خشمگین می‌شوند و اسرافکاران، یاران شیطان شمرده شده‌اند. یاران شیطان اختصاص به انسان‌ها ندارد و می‌تواند از جنیان نیز باشد.

در قرآن از یاران شیطان با تعبیرهایی مانند قبیله شیطان و حزب شیطان یاد شده است.

مصادیق

براساس آیات و روایات، برخی از مصادیق یاران شیطان چنین‌اند:

  • فراموش‌کنندگان یاد خدا: کسانی که یاد خدا را فراموش کنند یاران شیطان دانسته شده‌اند؛ زیرا شیطان زمانی به دل راه می‌یابد که یاد خدا از دل او بیرون رفته باشد.[۱]
  • کسانی که زیاد خشمگین می‌شوند: امام علی(ع) خشم را سپاهی بزرگ از لشکرهای شیطان دانسته است.[۲]
  • اسرافکاران: در آیه ﴿إِنَّ الْمُبَذِّرِینَ کانُواْ إِخْوَانَ الشَّیَاطِینِ؛ اسراف کنندگان برادران شیطان هستند.(اسراء:۲۷) اسرافکاران برادران شیطان معرفی شده‌اند.
  • منافقان کسانی هستند که در ظاهر مسلمان، ولی در باطن کافر هستند. کسانی که دلشان با زبانشان یکی نیست منافق شمرده شده‌اند. امام علی(ع)، منافقان را حزب شیطان خوانده است.[۳]
  • دشمنان امام علی(ع): براساس روایتی از پیامبر(ص)، دشمنان امام علی(ع)، اهل نفاق و از برادران شیطان هستند.[۴]
  • دشمنان اهل بیت(ع): در روایتی از رسول خدا(ص) به امام علی(ع) نقل شده که دشمنان شما [اهل بیت] از حزب شیطان هستند.[۵]
  • مشرکان: امام باقر(ع) در تفسیر آیه ۹۹ سوره شعراء، مشرکان را پیروی‌کنندگانِ شیطان معرفی کرده است.[۶]

نام‌های دیگر

یاران شیطان، از جنس جن یا انسان بوده و از کار اصلی شیطان، که وسوسه و گمراه نمودن دیگران است پیروی می‌کنند.

در قرآن، با تعبیر «یاران شیطان» مطلبی ذکر نشده؛ ولی واژه‌های هم‌معنی آن بیان شده:

  • جنود شیطان: از جنود شیطان در آیه ﴿وَجُنُودُ إِبْلِیسَ أَجْمَعُون؛ و همه سپاه ابلیس.(شعرا:۹۵) یاد شده که مراد از آن با توجه به حدیثی از امام باقر(ع) ذُرّیه شیطان است.[۷]
  • قبیله شیطان: در آیه ۲۷ سوره اعراف از تعبیر قبیله شیطان استفاده شده است.
  • حزب شیطان: منظور از حزب شیطان پیروان او و کسانی هستند که در خط او باشند. بر اساس قرآن، اعضای حزب او کسانی هستند که ولایت و بندگی او را پذیرفته[۸] و نیز کسانی که شیطان بر آنها چیره شده و یاد خدا را از دل‌های آنان برده است.[۹]
  • دوستان شیطان: دوستان شیطان کسانی هستند که شیطان با آنها همراه شده و آن‌ها را دوست دارد. قرآن کسانی که کفر ورزیده[۱۰] و ایمان نمی‌آورند[۱۱] اولیاء شیطان نامیده است. به تعبیر قرآن، شیطان، دوستان خود را وسوسه می‌کند تا با مؤمنان به مجادله بپردازند.[۱۲]

منابع

  1. سوره مجادله، آیه۹.
  2. نوری، مستدرک الوسائل، قم، مؤسسه آل البیت ۱۴۰۸ق، ج۱۲، ص۱۱.
  3. آمدی، غرر الحکم، دفتر تبلیغات، ۱۳۶۶ش، ص۴۵۸.
  4. علامه مجلسی، بحار الانوار، مؤسسه وفا بیروت، ۱۴۰۴، ج۳۷، ص۲۱۱.
  5. علامه مجلسی، بحار الانوار، ج۲۳، ص۱۴۲.
  6. کلینی، اصول کافی، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ش، ج۲، ص۳۱.
  7. کلینی، اصول کافی، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ش، ج۲، ص۳۱.
  8. سوره نحل، آیه۱۰۰.
  9. سوره مجادله، آیه۱۹.
  10. سوره نساء، آیه۷۶.
  11. سوره اعراف، آیه۲۷.
  12. سوره انعام، آیه۱۲۱.