مسخ در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
(تکمیل و بارگزاری)
جز (جایگزینی متن - '|شاخه فرعی' به '| شاخه فرعی')
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
در رابطه با مسخ شدگان توضيحاتي دهيد؟
در رابطه با مسخ شدگان توضیحاتی دهید؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
'''مسخ''' به معنای دگرگونی شکلی به شکل دیگر، از [[عذاب‌]]های الهی گروهی است که به دلیل عدم پیروی از دستور خدا به این عذاب گرفتار شدند. در قرآن مسخ، در مورد اهل [[قیامت]]، گروهی از [[بنی اسرائیل]] و عده‌ای از [[حواریون]] آمده است. در جریان مسخ گروهی از بنی اسرائیل اینطور آمده است که این گروه از صید ماهی در روز شنبه منع شده بودند و به دلیل پیمان شکنی تبدیل به بوزینه شدند. در مورد حواریون هم که داستان آن در [[سوره مائده]] آمده است، عده‌ای درخواست طعام آسمانی کردند و پس از نزول مائده بازهم قبول نکردند. در تفاسیر آمده است که این عده تبدیل به خوک شدند.
'''مسخ''' به معنای دگرگونی شکلی به شکل دیگر، از [[عذاب|عذاب‌]]های الهی گروهی است که به دلیل عدم پیروی از دستور خدا به این عذاب گرفتار شدند. در قرآن مسخ، در مورد اهل [[قیامت]]، گروهی از [[بنی اسرائیل]] که در روز شنبه پیمان شکنی کردند و به صید پرداختند و در نهایت تبدیل به خوک شدند و عده‌ای از امت [[عیسی(ع)]] که بعد از مشاهده معجزه باز هم کفر ورزیدند، آمده است.  


==معنای لغوی و اصطلاحی==
== معنای لغوی و اصطلاحی ==
واژه '''مسخ''' در لغت به معنای، زشت شدن طبيعت، اخلاق و دگرگوني شكلي به شكل ديگر است.<ref>راغب اصفهاني، مفردات الفاظ قرآن، ترجمه دكتر سيد غلامرضا خسروي، تهران، انتشارات مرتضوي، ۱۳۷۲ ش، ج۳، ص۲۲۴.</ref> در اصطلاح عرفا، مسخ عبارت از مسخ دل‌هاي آنان است كه از درگاه حق رانده شده اند. به گونه اي كه در آغاز دلهاشان رو به سوي خداوند بوده، اما پس از آن از خداوند دل گردانند و اسير وسوسه [[شيطان]] شوند و افسار دل به هواي نفس سپارند.<ref>خرمشاهي، بهاء الدين، پژوهشي در قرآن و دانشنامه قرآن پژوهي، تهران، انتشارات ناهيد و دوستان، ۱۳۷۷ ش، ج۲، ص۲۰۵۵.</ref>
واژه '''مسخ''' در لغت به معنای، زشت شدن طبیعت، اخلاق و دگرگونی شکلی به شکل دیگر است.<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ قرآن، ترجمه دکتر سید غلامرضا خسروی، تهران، انتشارات مرتضوی، ۱۳۷۲ ش، ج۳، ص۲۲۴.</ref> در اصطلاح عرفا، مسخ عبارت از مسخ دل‌های آنان است که از درگاه حق رانده شده‌اند. به گونه ای که در آغاز دلهاشان رو به سوی خداوند بوده، اما پس از آن از خداوند دل گردانند و اسیر وسوسه [[شیطان]] شوند و افسار دل به هوای نفس سپارند.<ref>خرمشاهی، بهاء الدین، پژوهشی در قرآن و دانشنامه قرآن پژوهی، تهران، انتشارات ناهید و دوستان، ۱۳۷۷ ش، ج۲، ص۲۰۵۵.</ref>


==مسخ اهل قیامت==
==مسخ اهل قیامت==
واژه مسخ درباره اهل [[قيامت]] يك بار در [[قرآن]] آمده است. {{قرآن|و لو نشاء لمسخناهم علي مكانتهم فما استطاعوا مضيا و لا يرجعون|ترجمه=و اگر بخواهيم آنان را بر جايگاهشان، مسخ كنيم، پس نتوانند از آنجا بگذرند و نيز بر نمي گردند.|سوره=یس|آیه=۶۷}} از [[ابن عباس]] روايت شده است كه منظور از مسخ در اين آيه آن است كه آنان را به شكل بوزينه و گراز در مي‌آوريم.<ref>رك: خرمشاهي، بهاءالدين، دانشنامه قرآن، ج۲، ص۲۵۶.</ref>.
واژه مسخ درباره اهل [[قیامت]] یک بار در [[قرآن]] آمده است. {{قرآن|و لو نشاء لمسخناهم علی مکانتهم فما استطاعوا مضیا و لا یرجعون|ترجمه=و اگر بخواهیم آنان را بر جایگاهشان، مسخ کنیم، پس نتوانند از آنجا بگذرند و نیز بر نمی‌گردند.|سوره=یس|آیه=۶۷}} از [[ابن عباس]] روایت شده است که منظور از مسخ در این آیه آن است که آنان به شکل بوزینه و گراز در خواهند آمد.<ref>رک: خرمشاهی، بهاءالدین، دانشنامه قرآن، ج۲، ص۲۵۶.</ref>


==مسخ بنی اسرائیل==
==مسخ بنی اسرائیل==
در قرآن كريم به موضوع مسخ بني اسرائيل كه با حكم حرمت صيد در روز شنبه مخالفت كردند و در آن روز به صيد ماهي پرداختند، دو بار اشاره شده است:
در قرآن کریم به موضوع مسخ بنی اسرائیل که با حکم حرمت صید در روز شنبه مخالفت کردند و در آن روز به صید ماهی پرداختند، دو بار اشاره شده است:


* خداوند متعال مي‌فرمايد: {{وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِينَ اعْتَدَوْا مِنْكُمْ فِي السَّبْتِ فَقُلْنَا لَهُمْ كُونُوا قِرَدَةً خَاسِئِينَ|ترجمه=و به راستي كساني از خودتان را كه درباره شنبه از حد گذشتند، شناخته‌ايد كه به آنان گفتيم: بوزينه گاني رانده شده باشيد.|سوره=بقره|آیه=۶۵}}
*خداوند متعال می‌فرماید: {{قرآن|وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِینَ اعْتَدَوْا مِنْکُمْ فِی السَّبْتِ فَقُلْنَا لَهُمْ کُونُوا قِرَدَةً خَاسِئِینَ|ترجمه=و به راستی کسانی از خودتان را که درباره شنبه از حد گذشتند، شناخته‌اید که به آنان گفتیم: بوزینه گانی رانده شده باشید.|سوره=بقره|آیه=۶۵}}
*در جایی دیگر می‌فرماید: {{قرآن|فَلَمَّا عَتَوْا عَنْ مَا نُهُوا عَنْهُ قُلْنَا لَهُمْ کُونُوا قِرَدَةً خَاسِئِینَ|ترجمه=پس چون به ترک آنچه از آن نهی شده بودند کبر ورزیدند، به آنان گفتیم: همچون بوزینه گان خوار و زبون باشید.|سوره=اعراف|آیه=۱۶۶}} از ظاهر عبارت قرآن بر می‌آید که آنان واقعا مسخ شدند و به صورت بوزینه در آمدند. بیشتر مفسران با تأیید این جریان گفته‌اند، آنان پس از این مسخ بیش از سه روز زنده نماندند.


* در جايي دیگر مي فرمايد: {{قرآن|فَلَمَّا عَتَوْا عَنْ مَا نُهُوا عَنْهُ قُلْنَا لَهُمْ كُونُوا قِرَدَةً خَاسِئِينَ|ترجمه=پس چون به ترك آنچه از آن نهي شده بودند كبر ورزيدند، به آنان گفتيم: همچون بوزينه گان خوار و زبون باشيد.|سوره=اعراف|آیه=۱۶۶}} از ظاهر عبارت قرآن كريم بر مي‌‌آيد كه آنان واقعا مسخ شدند و به صورت بوزينه گان در آمدند و نظر بيشتر مفسران نيز همين است و گفته اند آنان پس از اين مسخ بيش از سه روز زنده نماندند.  
[[امام صادق(ع)]] درباره چگونگی تبدیل [[بنی اسرائیل]] به بوزینگان فرمودند: آنان به حالت مسخ سه روز باقی ماندند و سپس مردند و از آنان نسلی باقی نماند و میمون‌های فعلی مثل همان میمون‌ها هستند.<ref>هاشمی رفسنجانی، اکبر و جمعی از محققان حوزه، تفسیر راهنما، قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه، ۱۳۷۶ ش، ج۱، ص۲۰۰.</ref>


[[امام صادق(ع)]] درباره چگونگی تبدیل [[بنی اسرائیل]] به بوزینگان فرمودند: آنان به حالت مسخ سه روز باقي ماندند و سپس مردند و از آنان نسلي باقي نماند و ميمون‌هاي فعلي مثل همان ميمون‌ها هستند.<ref>هاشمي رفسنجاني، اكبر و جمعي از محققان حوزه، تفسير راهنما، قم، انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه، ۱۳۷۶ ش، ج۱، ص۲۰۰.</ref> (مشابه آنها در شكلند ولي از نسل آنها نيستند.).
==گروهی از امت عیسی(ع)==
گروهی از امت [[عیسی(ع)]] نیز وجود داشتند که پس از نزول مائده آسمانی و مشاهده اعجاز، باز هم کفر ورزیدند و با پیامبرشان مخالفت کردند، و در نتیجه به صورت خوک درآمدند. در قرآن آمده است {{قرآن|قَالَ اللَّهُ إِنِّی مُنَزِّلُهَا عَلَیْکُمْ ۖ فَمَنْ یَکْفُرْ بَعْدُ مِنْکُمْ فَإِنِّی أُعَذِّبُهُ عَذَابًا لَا أُعَذِّبُهُ أَحَدًا مِنَ الْعَالَمِینَ|ترجمه=خدا گفت: من آن مائده را برای شما می‌فرستم، ولی هر که بعد از نزول مائده کافر شود وی را عذابی کنم که هیچ‌یک از جهانیان را چنان عذاب نکنم.|سوره=مائده|آیه=۱۱۵}}.<ref>مجله مکتب انقلاب، گروهی از نویسندگان، شماره ۱۳، ۱۳۶۲ش، ص۱۰–۱۱.</ref> بنابر تفاسیر و روایات، عذاب خداوند تبدیل این گروه به خوک بوده است.
 
عذاب این گروه در آیه دیگری در [[سوره مائده]] ذکر شده است: {{قرآن|قُلْ هَلْ أُنَبِّئُکُمْ بِشَرٍّ مِنْ ذٰلِکَ مَثُوبَةً عِنْدَ اللَّهِ ۚ مَنْ لَعَنَهُ اللَّهُ وَغَضِبَ عَلَیْهِ وَجَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَالْخَنَازِیرَ وَعَبَدَ الطَّاغُوتَ ۚ أُولٰئِکَ شَرٌّ مَکَانًا وَأَضَلُّ عَنْ سَوَاءِ السَّبِیلِ|ترجمه=بگو آیا شما را آگاه کنم که کدام قوم نزد خداوند بدترین هستند؟ آن کسانی که خداوند بر آن‌ها لعنت و غضب کرده، و آن‌ها را به شکل بوزینه و خوک مسخ نمود و پرستندگان طاغوت. این گروه بدترین مردم و گمراه‌ترین خلق از راه راست هستند.|سوره=مائده|آیه=۶۰}} در این آیه تبدیل گروهی به خوک آورده شده است.


==گروهی از امت عیسی(ع)==
گروهي از امت [[عيسي(ع)]] نيز وجود داشتند كه پس از نزول مائده آسماني و مشاهده اعجاز باز هم كفر ورزيدند و با پیامبرشان مخالفت كردند، و در نتيجه به صورت خوك درآمدند. در قرآن آمده است {{قرآن|قَالَ اللَّهُ إِنِّي مُنَزِّلُهَا عَلَيْكُمْ ۖ فَمَنْ يَكْفُرْ بَعْدُ مِنْكُمْ فَإِنِّي أُعَذِّبُهُ عَذَابًا لَا أُعَذِّبُهُ أَحَدًا مِنَ الْعَالَمِينَ|ترجمه=خدا گفت: من آن مائده را برای شما می‌فرستم، ولی هر که بعد از نزول مائده کافر شود وی را عذابی کنم که هیچ یک از جهانیان را چنان عذاب نکنم.|سوره=مائده|آیه=۱۱۵.}}<ref>مجله مكتب انقلاب، گروهي از نويسندگان، شماره ۱۳، ۱۳۶۲ش، ص۱۰-۱۱.</ref>. بنابر تفاسیر و روایات، عذاب خداوند تبدیل این گروه به خوک بوده است.


عذاب این گروه در آیه دیگری در [[سوره مائده]] ذکر شده است: {{قرآن|قُلْ هَلْ أُنَبِّئُكُمْ بِشَرٍّ مِنْ ذَٰلِكَ مَثُوبَةً عِنْدَ اللَّهِ ۚ مَنْ لَعَنَهُ اللَّهُ وَغَضِبَ عَلَيْهِ وَجَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَالْخَنَازِيرَ وَعَبَدَ الطَّاغُوتَ ۚ أُولَٰئِكَ شَرٌّ مَكَانًا وَأَضَلُّ عَنْ سَوَاءِ السَّبِيلِ|ترجمه=بگو آيا شما را آگاه كنم كه كدام قوم نزد خداوند بدترين هستند؟ آن كساني كه خداوند بر آن‌ها لعنت و غضب كرده، و آن‌ها را به شكل بوزينه و خوك مسخ نمود و پرستندگان طاغوت. اين گروه بدترين مردم و گمراه‌ترين خلق از راه راست هستند.|سوره=مائده|آیه=۶۰}} در این آیه تبدیل گروهی به خوک آورده شده است.
==جستارهای وابسته==


{{پایان پاسخ}}
*[[تناسخ]]


==منابع==
==منابع==
<references />
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = کلام
  | شاخه اصلی = کلام
|شاخه فرعی۱ = معاد
| شاخه فرعی۱ = معاد
|شاخه فرعی۲ = تناسخ
| شاخه فرعی۲ = تناسخ
|شاخه فرعی۳ =  
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
خط ۴۱: خط ۴۳:
  | ویرایش = شد
  | ویرایش = شد
  | لینک‌دهی = شد
  | لینک‌دهی = شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر = شد
  | تغییر مسیر = شد
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
| بازبینی نویسنده =  
  | تکمیل =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | اولویت = ج
  | اولویت = ج
  | کیفیت = ج
  | کیفیت = ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۲۶

سؤال

در رابطه با مسخ شدگان توضیحاتی دهید؟

مسخ به معنای دگرگونی شکلی به شکل دیگر، از عذاب‌های الهی گروهی است که به دلیل عدم پیروی از دستور خدا به این عذاب گرفتار شدند. در قرآن مسخ، در مورد اهل قیامت، گروهی از بنی اسرائیل که در روز شنبه پیمان شکنی کردند و به صید پرداختند و در نهایت تبدیل به خوک شدند و عده‌ای از امت عیسی(ع) که بعد از مشاهده معجزه باز هم کفر ورزیدند، آمده است.

معنای لغوی و اصطلاحی

واژه مسخ در لغت به معنای، زشت شدن طبیعت، اخلاق و دگرگونی شکلی به شکل دیگر است.[۱] در اصطلاح عرفا، مسخ عبارت از مسخ دل‌های آنان است که از درگاه حق رانده شده‌اند. به گونه ای که در آغاز دلهاشان رو به سوی خداوند بوده، اما پس از آن از خداوند دل گردانند و اسیر وسوسه شیطان شوند و افسار دل به هوای نفس سپارند.[۲]

مسخ اهل قیامت

واژه مسخ درباره اهل قیامت یک بار در قرآن آمده است. ﴿و لو نشاء لمسخناهم علی مکانتهم فما استطاعوا مضیا و لا یرجعون؛ و اگر بخواهیم آنان را بر جایگاهشان، مسخ کنیم، پس نتوانند از آنجا بگذرند و نیز بر نمی‌گردند.(یس:۶۷) از ابن عباس روایت شده است که منظور از مسخ در این آیه آن است که آنان به شکل بوزینه و گراز در خواهند آمد.[۳]

مسخ بنی اسرائیل

در قرآن کریم به موضوع مسخ بنی اسرائیل که با حکم حرمت صید در روز شنبه مخالفت کردند و در آن روز به صید ماهی پرداختند، دو بار اشاره شده است:

  • خداوند متعال می‌فرماید: ﴿وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِینَ اعْتَدَوْا مِنْکُمْ فِی السَّبْتِ فَقُلْنَا لَهُمْ کُونُوا قِرَدَةً خَاسِئِینَ؛ و به راستی کسانی از خودتان را که درباره شنبه از حد گذشتند، شناخته‌اید که به آنان گفتیم: بوزینه گانی رانده شده باشید.(بقره:۶۵)
  • در جایی دیگر می‌فرماید: ﴿فَلَمَّا عَتَوْا عَنْ مَا نُهُوا عَنْهُ قُلْنَا لَهُمْ کُونُوا قِرَدَةً خَاسِئِینَ؛ پس چون به ترک آنچه از آن نهی شده بودند کبر ورزیدند، به آنان گفتیم: همچون بوزینه گان خوار و زبون باشید.(اعراف:۱۶۶) از ظاهر عبارت قرآن بر می‌آید که آنان واقعا مسخ شدند و به صورت بوزینه در آمدند. بیشتر مفسران با تأیید این جریان گفته‌اند، آنان پس از این مسخ بیش از سه روز زنده نماندند.

امام صادق(ع) درباره چگونگی تبدیل بنی اسرائیل به بوزینگان فرمودند: آنان به حالت مسخ سه روز باقی ماندند و سپس مردند و از آنان نسلی باقی نماند و میمون‌های فعلی مثل همان میمون‌ها هستند.[۴]

گروهی از امت عیسی(ع)

گروهی از امت عیسی(ع) نیز وجود داشتند که پس از نزول مائده آسمانی و مشاهده اعجاز، باز هم کفر ورزیدند و با پیامبرشان مخالفت کردند، و در نتیجه به صورت خوک درآمدند. در قرآن آمده است ﴿قَالَ اللَّهُ إِنِّی مُنَزِّلُهَا عَلَیْکُمْ ۖ فَمَنْ یَکْفُرْ بَعْدُ مِنْکُمْ فَإِنِّی أُعَذِّبُهُ عَذَابًا لَا أُعَذِّبُهُ أَحَدًا مِنَ الْعَالَمِینَ؛ خدا گفت: من آن مائده را برای شما می‌فرستم، ولی هر که بعد از نزول مائده کافر شود وی را عذابی کنم که هیچ‌یک از جهانیان را چنان عذاب نکنم.(مائده:۱۱۵).[۵] بنابر تفاسیر و روایات، عذاب خداوند تبدیل این گروه به خوک بوده است.

عذاب این گروه در آیه دیگری در سوره مائده ذکر شده است: ﴿قُلْ هَلْ أُنَبِّئُکُمْ بِشَرٍّ مِنْ ذٰلِکَ مَثُوبَةً عِنْدَ اللَّهِ ۚ مَنْ لَعَنَهُ اللَّهُ وَغَضِبَ عَلَیْهِ وَجَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَالْخَنَازِیرَ وَعَبَدَ الطَّاغُوتَ ۚ أُولٰئِکَ شَرٌّ مَکَانًا وَأَضَلُّ عَنْ سَوَاءِ السَّبِیلِ؛ بگو آیا شما را آگاه کنم که کدام قوم نزد خداوند بدترین هستند؟ آن کسانی که خداوند بر آن‌ها لعنت و غضب کرده، و آن‌ها را به شکل بوزینه و خوک مسخ نمود و پرستندگان طاغوت. این گروه بدترین مردم و گمراه‌ترین خلق از راه راست هستند.(مائده:۶۰) در این آیه تبدیل گروهی به خوک آورده شده است.


جستارهای وابسته

منابع

  1. راغب اصفهانی، مفردات الفاظ قرآن، ترجمه دکتر سید غلامرضا خسروی، تهران، انتشارات مرتضوی، ۱۳۷۲ ش، ج۳، ص۲۲۴.
  2. خرمشاهی، بهاء الدین، پژوهشی در قرآن و دانشنامه قرآن پژوهی، تهران، انتشارات ناهید و دوستان، ۱۳۷۷ ش، ج۲، ص۲۰۵۵.
  3. رک: خرمشاهی، بهاءالدین، دانشنامه قرآن، ج۲، ص۲۵۶.
  4. هاشمی رفسنجانی، اکبر و جمعی از محققان حوزه، تفسیر راهنما، قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه، ۱۳۷۶ ش، ج۱، ص۲۰۰.
  5. مجله مکتب انقلاب، گروهی از نویسندگان، شماره ۱۳، ۱۳۶۲ش، ص۱۰–۱۱.