زنان اسوه در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی پاسخ
(جایگزینی متن - 'متفرقات معارف در قرآن' به 'معارف قرآنی')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
چه کسانی از زنان نامشان در قرآن کریم به عنوان اسوه و الگو آمده است؟
چه کسانی از زنان در قرآن کریم به عنوان اسوه و الگو معرفی شده‌اند؟{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
[[قرآن]] کریم [[آسیه]] همسر فرعون و [[مریم]] مادر [[حضرت عیسی(ع)]] را، زنان با [[ایمان]] و پاکدامن معرفی نموده که اسوه و الگو برای مومنان هستند:
{{درگاه|زن و خانواده}}
خداوند در قرآن کریم، [[حضرت مریم(س)]] و [[آسیه همسر فرعون]] را برای مؤمنان مثل زده و آنان را الگویی برای مؤمنان معرفی کرده است. حضرت مریم از جایگاه ویژه‌ای در قرآن برخوردار است که هیچ زنی مانند او نبوده و خداوند او را بر تمام زنان برتری داده است. سخن گفتن مادر حضرت مریم؛ همسر عمران با خداوند هم در قرآن آمده است که فرزند خود را برای خداوند نذر کرد.


۱. '''آسیه'''، خداوند درباره او در [[سوره تحریم]] می‌فرماید: {{قرآن|وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلا لِلَّذِینَ آمَنُوا اِمْرَأَه فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِی عِنْدَکَ بَیْتًا فِی الْجَنَّه وَنَجِّنِی مِنْ فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهِ وَنَجِّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ|ترجمه=و خداوند برای مؤمنان به همسر فرعون مثل زده است، در آن هنگام که گفت: پروردگارا! خانه‌ای برای من نزد خود در بهشت بساز، و مرا از فرعون و کارا و نجات ده و مرا از گروه ستمگران رهایی‌بخش.|سوره=تحریم|آیه=۱۱}}.
خداوند در مقابل این افراد، همسران [[نوح]] و [[لوط]] را یاد می‌کند که مثال‌هایی برای افراد کافر هستند.  


۲. '''مریم مقدس'''، دختر عمران و مادر [[حضرت عیسی(ع)]] نیز به عنوان الگو و اسوه زنان معرفی شده است. خداوند می‌فرماید: {{قرآن|وَ مَرْیَمَ ابْنَتَ عِمْرَانَ الَّتِی أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِیهِ مِنْ رُوحِنَا وَصَدَّقَتْ بِکَلِمَاتِ رَبِّهَا وَکُتُبِهِ وَ کَانَتْ مِنَ الْقَانِتِینَ|ترجمه=و همچنین به مریم دختر عمران که دامان خود را پاک نگه داشت، و ما از روح خود در آن دمیدیم، او کلمات پروردگار و کتاب‌هایش را تصدیق کرده و از مطیعان فرمان خدا بود.|سوره=تحریم|آیه=۱۲}}.
== حضرت مریم(ع) ==
مریم، دختر عمران و مادر [[حضرت عیسی(ع)]] به عنوان الگو و اسوه زنان معرفی شده است: {{قرآن|وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلا لِلَّذِینَ آمَنُوا  ... وَ مَرْیَمَ ابْنَتَ عِمْرَانَ الَّتِی أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِیهِ مِنْ رُوحِنَا وَصَدَّقَتْ بِکَلِمَاتِ رَبِّهَا وَکُتُبِهِ وَ کَانَتْ مِنَ الْقَانِتِینَ|ترجمه=و خداوند برای مؤمنان به مریم دختر عمران مثل زده است، که دامان خود را پاک نگه داشت، و ما از روح خود در آن دمیدیم، او کلمات پروردگار و کتاب‌هایش را تصدیق کرده و از مطیعان فرمان خدا بود.|سوره=تحریم|آیه=۱۲}}


در این آیه، خصوصیت [[حضرت مریم]] به عنوان پاک‌دامنی و فرمانبرداری خدا بیان شده است.
در قرآن نام هیچ زنی جز مریم برده نشده است. بر اساس آیات قرآن، فرشتگان با مریم سخن گفتند و او را به عیسی(ع) مژده دادند. آیه ۴۲ سوره آل‌عمران از برگزیدن حضرت مریم خبر می‌دهد. در آیات دیگری آمده که حضرت مریم، دامان خود را حفظ کرده، خداوند از روح خود بر او دمید، او تصدیق کننده کلمات و کتاب خداوند و مطیع خداوند بود.<ref>سوره تحریم، آیه ۱۲.</ref> کفیل حضرت مریم، به امر خداوند، [[زکریا]] بود.<ref>سوره آل عمران، آیه ۳۷.</ref> 


{{جعبه نقل قول|و فرشتگان گفتند: اى مريم، خدا تو را برگزيد و پاكيزه ساخت و بر زنان جهان برترى داد. (سوره آل‌عمران، آیه ۴۲)
| تراز = چپ
| اندازه قلم = کوچک
}}
خداوند فرشته‌ای به شکل انسان بر مریم فرستاد تا نویددهنده فرزندی برای او باشد. سپس عیسی(ع) را حامله شد. پس از زایمان، به حضرت مریم گفته شد که در برابر تهمت مردم، سکوت پیشه کند. حضرت مریم به میان مردم رفت و از سوی مردم مورد اتهام قرار گرفت، عیسی(ع) در حالی که تازه متولد شده بود در گهواره به سخن آمد تا معجزه‌ای باشد که حضرت مریم را از این اتهام دور سازد.<ref>سوره مریم، آیات ۱۶ تا ۳۶. </ref>
{{همچنین ببینید|باردار شدن حضرت مریم| الگو بودن حضرت مریم(س)}}


{{مطالعه بیشتر}}
== آسیه ==
{{نوشتار اصلی|الگو بودن آسیه همسر فرعون}}
خداوند داستانِ آسیه بنت مزاحم همسر فرعون را مثلی برای مؤمنان می‌زند. در [[سوره تحریم]] آمده است: {{قرآن|وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلا لِلَّذِینَ آمَنُوا اِمْرَأَه فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِی عِنْدَکَ بَیْتًا فِی الْجَنَّه وَنَجِّنِی مِنْ فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهِ وَنَجِّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ|ترجمه=و خداوند برای مؤمنان به همسر فرعون مثل زده است، در آن هنگام که گفت: پروردگارا! خانه‌ای برای من نزد خود در بهشت بساز، و مرا از فرعون و کار او نجات ده و مرا از گروه ستمگران رهایی‌بخش.|سوره=تحریم|آیه=۱۱}}  


== مطالعه بیشتر ==
در جای دیگر هم از او یاد شده است که او فرعون را راضی کرد تا [[حضرت موسی(ع)]] را نکشد و به فرزندی قبولش کنند.<ref>سوره قصص، آیه ۹.</ref> مفسران گفته‌اند آسیه تحت شکنجه سخت فرعون قرار گرفت تا ایمانش را واگذارد اما او مقاومت کرد و زیر شکنجه جانش گرفته شد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ج۲۵، ص۱۵۵؛  مغنیه، تفسير كاشف، ج۷، ص۶۱۵؛ طباطبایی، محمدحسین، الميزان، ج۱۹، ص ۵۸۱.
* المیزان، ج۱۹، ص۶۹۱.
</ref>
* محمّدی اشتهاردی، محمّد، قصه‌های قرآن.
* زن در آینه جلال و جمال، اثر استاد جوادی آملی.


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{شاخه
{{شاخه
| شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
| شاخه اصلی = تاریخ
|شاخه فرعی۱ = معارف قرآنی
| شاخه فرعی۱ = زنان اسوه
|شاخه فرعی۲ = اشخاص و اقوام
| شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۳ =
| شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =-
  | شناسه =شد
  | تیترها =-
  | تیترها =شد
  | ویرایش =شد
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =شد
  | لینک‌دهی =شد
خط ۳۷: خط ۴۴:
  | تغییر مسیر =شد
  | تغییر مسیر =شد
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | بازبینی =
  | بازبینی نویسنده =  
| بازبینی =شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =ج
  | اولویت =ج
خط ۴۳: خط ۵۱:
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
[[ar:النساء القدوة في القرآن]]
[[es:Mujeres que son un modelo a seguir en el Corán]]
[[fr:Femmes présentées dans le Coran comme modèles moraux]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۷

سؤال
چه کسانی از زنان در قرآن کریم به عنوان اسوه و الگو معرفی شده‌اند؟
درگاه‌ها
زن-و-خانواده.png


خداوند در قرآن کریم، حضرت مریم(س) و آسیه همسر فرعون را برای مؤمنان مثل زده و آنان را الگویی برای مؤمنان معرفی کرده است. حضرت مریم از جایگاه ویژه‌ای در قرآن برخوردار است که هیچ زنی مانند او نبوده و خداوند او را بر تمام زنان برتری داده است. سخن گفتن مادر حضرت مریم؛ همسر عمران با خداوند هم در قرآن آمده است که فرزند خود را برای خداوند نذر کرد.

خداوند در مقابل این افراد، همسران نوح و لوط را یاد می‌کند که مثال‌هایی برای افراد کافر هستند.

حضرت مریم(ع)

مریم، دختر عمران و مادر حضرت عیسی(ع) به عنوان الگو و اسوه زنان معرفی شده است: ﴿وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلا لِلَّذِینَ آمَنُوا ... وَ مَرْیَمَ ابْنَتَ عِمْرَانَ الَّتِی أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِیهِ مِنْ رُوحِنَا وَصَدَّقَتْ بِکَلِمَاتِ رَبِّهَا وَکُتُبِهِ وَ کَانَتْ مِنَ الْقَانِتِینَ؛ و خداوند برای مؤمنان به مریم دختر عمران مثل زده است، که دامان خود را پاک نگه داشت، و ما از روح خود در آن دمیدیم، او کلمات پروردگار و کتاب‌هایش را تصدیق کرده و از مطیعان فرمان خدا بود.(تحریم:۱۲)

در قرآن نام هیچ زنی جز مریم برده نشده است. بر اساس آیات قرآن، فرشتگان با مریم سخن گفتند و او را به عیسی(ع) مژده دادند. آیه ۴۲ سوره آل‌عمران از برگزیدن حضرت مریم خبر می‌دهد. در آیات دیگری آمده که حضرت مریم، دامان خود را حفظ کرده، خداوند از روح خود بر او دمید، او تصدیق کننده کلمات و کتاب خداوند و مطیع خداوند بود.[۱] کفیل حضرت مریم، به امر خداوند، زکریا بود.[۲]

و فرشتگان گفتند: اى مريم، خدا تو را برگزيد و پاكيزه ساخت و بر زنان جهان برترى داد. (سوره آل‌عمران، آیه ۴۲)

خداوند فرشته‌ای به شکل انسان بر مریم فرستاد تا نویددهنده فرزندی برای او باشد. سپس عیسی(ع) را حامله شد. پس از زایمان، به حضرت مریم گفته شد که در برابر تهمت مردم، سکوت پیشه کند. حضرت مریم به میان مردم رفت و از سوی مردم مورد اتهام قرار گرفت، عیسی(ع) در حالی که تازه متولد شده بود در گهواره به سخن آمد تا معجزه‌ای باشد که حضرت مریم را از این اتهام دور سازد.[۳]

آسیه

خداوند داستانِ آسیه بنت مزاحم همسر فرعون را مثلی برای مؤمنان می‌زند. در سوره تحریم آمده است: ﴿وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلا لِلَّذِینَ آمَنُوا اِمْرَأَه فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِی عِنْدَکَ بَیْتًا فِی الْجَنَّه وَنَجِّنِی مِنْ فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهِ وَنَجِّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ؛ و خداوند برای مؤمنان به همسر فرعون مثل زده است، در آن هنگام که گفت: پروردگارا! خانه‌ای برای من نزد خود در بهشت بساز، و مرا از فرعون و کار او نجات ده و مرا از گروه ستمگران رهایی‌بخش.(تحریم:۱۱)

در جای دیگر هم از او یاد شده است که او فرعون را راضی کرد تا حضرت موسی(ع) را نکشد و به فرزندی قبولش کنند.[۴] مفسران گفته‌اند آسیه تحت شکنجه سخت فرعون قرار گرفت تا ایمانش را واگذارد اما او مقاومت کرد و زیر شکنجه جانش گرفته شد.[۵]

منابع

  1. سوره تحریم، آیه ۱۲.
  2. سوره آل عمران، آیه ۳۷.
  3. سوره مریم، آیات ۱۶ تا ۳۶.
  4. سوره قصص، آیه ۹.
  5. طبرسی، مجمع البیان، ج۲۵، ص۱۵۵؛ مغنیه، تفسير كاشف، ج۷، ص۶۱۵؛ طباطبایی، محمدحسین، الميزان، ج۱۹، ص ۵۸۱.