معنای صوم و صیام: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
[[روزه|روزه‌داری]] نیز خودداری کردن از کارهایی است که روزه را باطل می‌کند.<ref>ابن منظور، محمد، لسان العرب، دار صادر، بیروت، چاپ سوم، ۱۴۱۴ق، ج۱۲، ص۳۵۰.</ref> | [[روزه|روزه‌داری]] نیز خودداری کردن از کارهایی است که روزه را باطل می‌کند.<ref>ابن منظور، محمد، لسان العرب، دار صادر، بیروت، چاپ سوم، ۱۴۱۴ق، ج۱۲، ص۳۵۰.</ref> | ||
مشتقات صوم ۱۴ مرتبه در یازده آیه | مشتقات صوم ۱۴ مرتبه در یازده آیه [[قرآن]] آمده است. | ||
* صیام.{{قرآن| صِيام}} | * صیام.{{قرآن| صِيام}} | ||
* الصیام.{{قرآن| الصِّيام}} | * الصیام.{{قرآن| الصِّيام}} | ||
نسخهٔ ۵ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۴۸
سؤال
در آیات قرآن کریم از کلمه‌های «صوم» و «صیام» استفاده شده است، آیا بین این دو کلمه تفاوتی وجود دارد؟
فعل صام یصوم دارای سه مصدر است: «صَوْمْ، صِیامْ، اصْطامْ». کلمه صیام و صوم به یک معنا بوده و به معنای ترک‌کردن و خودداری‌کردن است. [۱] [۲] روزه‌داری نیز خودداری کردن از کارهایی است که روزه را باطل می‌کند.[۳]
مشتقات صوم ۱۴ مرتبه در یازده آیه قرآن آمده است.
- صیام.﴿صِيام﴾
- الصیام.﴿الصِّيام﴾
- صوم.﴿صَوْماً﴾
- فاعل.﴿الصَّائِمينَ وَ الصَّائِماتِ﴾
- فعل امر.﴿تَصُومُوا﴾، ﴿فَلْيَصُمْهُ﴾
صوم و صیام با همه مشتقاتش در قرآن به معنای روزه گرفتن است.[۴]
علامه طباطبایی معتقد است کلمه «صیام» و «صوم» به معنای خودداری از عمل است؛ خودداری از خوردن، نوشیدن، سخن گفتن، راه رفتن، آمیزش جنسی و در معنایی عام‌تر آن‌را به معنای خودداری از کارهایی خوانده‌اند که انسان به انجام آنها، گرایش و اشتیاق دارد.[۵]
منابع
- ↑ فراهیدی، خلیل، کتاب العین، قم، نشر هجرت، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق، ج۷، ص۱۷۱.
- ↑ ابن فارس، احمد، معجم مقاییس اللغه، قم، مکتب الاعلام الاسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۳۲۳.
- ↑ ابن منظور، محمد، لسان العرب، دار صادر، بیروت، چاپ سوم، ۱۴۱۴ق، ج۱۲، ص۳۵۰.
- ↑ جفرى، آرتور، واژههاى دخيل در قرآن مجيد، ترجمه: فریدون بدره‌ای، تهران، توس، چاپ دوم، ۱۳۸۵ش، ص۲۹۸.
- ↑ طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۷.