ظالمان در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
(تیتر آثار ظلم در قرآن به مدخل اضافه شد) |
|||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
قرآن کریم بیش از ۳۰۰ مرتبه در مورد پیکار با ستم و ستمکاری سخن گفته است.<ref>دامغانی، حسین بن محمد، قاموس قرآن، تهران، بنیاد علوم اسلامی، ۱۳۶۱ش، چاپ اول، ج۲، ص۷۸.</ref> برخی از مصداق‌های ستم و ستمکاری عبارتند از: | قرآن کریم بیش از ۳۰۰ مرتبه در مورد پیکار با ستم و ستمکاری سخن گفته است.<ref>دامغانی، حسین بن محمد، قاموس قرآن، تهران، بنیاد علوم اسلامی، ۱۳۶۱ش، چاپ اول، ج۲، ص۷۸.</ref> برخی از مصداق‌های ستم و ستمکاری عبارتند از: | ||
{{ستون|3}} | {{ستون|3}} | ||
* نگه داشتن زن برای اذیت کردن.<ref>سوره بقره، آیه۲۳۱.</ref> | * نگه داشتن زن برای اذیت کردن.{{یادداشت|افرادی هستند که راضی به زندگی با همسرشان نیستند، آنها را طلاق نمی‌دهند و نگه می‌دارند تا اذیت‌شان کنند.}}<ref>سوره بقره، آیه۲۳۱.</ref> | ||
* شرک و پرستش غیر خدا.<ref>سوره بقره، آیه۵۴. سوره بقره، آیه۱۶۵. سوره اعراف، آیه۱۴۸. سوره حج، آیه۷۱.</ref> | * شرک و پرستش غیر خدا.<ref>سوره بقره، آیه۵۴. سوره بقره، آیه۱۶۵. سوره اعراف، آیه۱۴۸. سوره حج، آیه۷۱.</ref> | ||
* تغییر سخنان خدا.<ref>سوره بقره، آیه۵۹.</ref> | * تغییر سخنان خدا.<ref>سوره بقره، آیه۵۹.</ref> | ||
نسخهٔ ۲۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۷
 | این مقاله هماکنون به دست Fabbasi در حال ویرایش است. |
سؤال
دیدگاه قرآن کریم در مورد ظالمین چیست، بیان فرمایید؟
ظالمان در قرآن چند دسته هستند: بت‌پرستان، مشرکان، متجاوزان از حدود و قوانین الهی، قاتلین، کسانی که از هوا و هوس پیروی می‌کنند، افترا زنندگان، دوستان دشمنان دین، مسخره‌کنندگان و... .
طبق گفته قرآن، عذاب سختی در انتظار ظالمان است و قطعا هلاک خواهند شد و جایگاه بدی در آخرت دارند.
معنای ظالم در قرآن
ظلم، جور و ستم، یعنی گذشتن از حد و قرار دادن هر چیزی در جایی که نباید آن جا گذاشته شود.[۱] و علاوه بر این‌ها گاهی به معنای نقص نیز می‌آید.[۲] (به خاطر این به نقص ظلم گفته می‌شود که حدش باید کامل می‌بود؛ اما ناقص است). اصل ظلم کم کردن حق است.[۳]
مصادیق ظلم در قرآن
قرآن کریم بیش از ۳۰۰ مرتبه در مورد پیکار با ستم و ستمکاری سخن گفته است.[۴] برخی از مصداق‌های ستم و ستمکاری عبارتند از:
- نگه داشتن زن برای اذیت کردن.[یادداشت ۱][۵]
- شرک و پرستش غیر خدا.[۶]
- تغییر سخنان خدا.[۷]
- کفران نعمت.[۸]
- تجاوز از حدود الهی.[۹]
- کفر‌ورزی.[۱۰]
- تکذیب نشانه‌های الهی.[۱۱]
- یاری‌کنندگان ظالمان.[۱۲]
- خوردن مال یتیم.[۱۳]
- دروغ بستن به خدا و پیامبران.[۱۴]
- تکذیب‌کردن و مخالفت با پیامبران الهی.[۱۵]
- داوری غیر الهی.[۱۶]
- تهمت‌زدن به پیامبران.[۱۷]
- ایمان نیاوردن.[۱۸]
- انکار آیات الهی.[۱۹]
- مسخره و طرد مومنان.[۲۰]
- دوستان ستم‌گران.[۲۱]
- ارتداد.[۲۲]
- بدکاران.[۲۳]
- کشتن افراد بی‌گناه.[۲۴]
- زیرسلطه یهودیان و مسیحیان رفتن.[۲۵]
- پسر خدا دانستن حضرت عیسی.[۲۶]
- شهادت و قسم دروغ.[۲۷]
- منافقین.[۲۸]
- درخواست‌کنندگان عذاب الهی.[۲۹]
- ایرادگرفتن به آیات الهی.[۳۰]
- ترک امر به معروف و نهی از منکر.[۳۱]
- گمراه‌کردن مردم.[۳۲]
- فساد در زمین.[۳۳]
- گناه و بی‌تقوایی.[۳۴]
- گرایش به سمت باطل.[۳۵]
- پرداخت نکردن خمس و زکات.[۳۶]
- همجنس‌بازی.[۳۷]
- دزدی.[۳۸]
- پیروی از شیطان.[۳۹]
- لجاجت در برابر حق و توجه نکردن به دعوت الهی.[۴۰]
- کارگزاران طاغوت.[۴۱]
- سنگدلی.[۴۲]
- پیروی از هوا‌و‌هوس.[۴۳]
- غفلت.[۴۴]
- تکبر.[۴۵]
- عالمان بی‌عمل.[۴۶]
- تحریف‌کنندگان کتاب الهی.[۴۷]
- بخل‌ورزی.[۴۸]
- طغیان‌گری.[۴۹]
- خیانت در امانات.[۵۰]
آثار ظلم در قرآن
مطالعه بیشتر
- پژوهشی در مفهوم ظلم در نگاه قرآن با رویکرد فقهی و اخلاقی، صدیق گیوی.
- ظلم شناسی با تکیه بر آیات و روایات، علیرضا آزادی.
- نکته‌های قرآنی درباره ظلم و ستم، عباسعلی کامرانیان.
منابع
- ↑ ابن منظور، لسان العرب، ج۱۲، ص۳۷۳، ماده ظلم.
- ↑ خسروانی، علیرضا، تفسیر خسروی، تهران، کتابفروشی اسلامیه، ۱۳۹۰ش، ج۱، ص۱۵۹.
- ↑ داورپناه، ابوالفضل، انوار العرفان فی تفسیر القرآن، تهران، کتابخانه صدر، چاپ اول، ۱۳۷۵ش، ج۲، ص۵۱۲.
- ↑ دامغانی، حسین بن محمد، قاموس قرآن، تهران، بنیاد علوم اسلامی، ۱۳۶۱ش، چاپ اول، ج۲، ص۷۸.
- ↑ سوره بقره، آیه۲۳۱.
- ↑ سوره بقره، آیه۵۴. سوره بقره، آیه۱۶۵. سوره اعراف، آیه۱۴۸. سوره حج، آیه۷۱.
- ↑ سوره بقره، آیه۵۹.
- ↑ سوره بقره، آیه۵۷. سوره ابراهیم، آیه۳۴.
- ↑ سوره بقره، آیه۲۲۹. سوره مائده، آیه۱۰۷.
- ↑ سوره بقره، آیه۲۵۴. سوره انفال، آیه۵۴.
- ↑ سوره اسراء، آیه۵۹.
- ↑ سوره انعام، آیه۱۲۹.
- ↑ سوره نساء، آیه۱۰.
- ↑ سوره آل عمران، آیه۹۴. سوره هود، آیه۱۸.
- ↑ سوره نحل، آیه۱۱۳. سوره انعام، آیه۳۳. سوره ابراهیم، آیه۱۳.
- ↑ سوره نور، آیه۵۰.
- ↑ سوره فرقان، آیه۸.
- ↑ سوره عنکبوت، آیه۱۴. سوره ابراهیم، آیه۲۷.
- ↑ سوره عنکبوت، آیه۴۹.
- ↑ سوره انعام، آیه۵۲. سوره حجرات، آیه۱۱.
- ↑ سوره ممتحنه۰، آیه۱۱.
- ↑ سوره آل عمران، آیه۸۶.
- ↑ سوره آل عمران، آیه۱۹۲. سوره شوری، آیه۲۲.
- ↑ سوره مائده، آیه۲۹.
- ↑ سوره مائده، آیه۵۱.
- ↑ سوره مائده، آیه۷۲.
- ↑ سوره مائده، آیه۱۰۷.
- ↑ سوره توبه، آیه۴۷. سوره حشر، آیه۱۷.
- ↑ سوره انعام، آیه۵۸.
- ↑ سوره انعام، آیه۶۸.
- ↑ سوره انعام، آیه۱۲۹.
- ↑ سوره انعام، آیه۱۴۴.
- ↑ سوره اعراف، آیه۵.
- ↑ سوره اعراف، آیه۴۱. سوره غافر، آیه۱۸. سوره مریم، آیه۷۲.
- ↑ سوره توبه، آیه۱۰۹. سوره هود، آیه۳۱.
- ↑ سوره انعام، آیه۱۲۹.
- ↑ سوره هود، آیه۸۳.
- ↑ سوره یوسف، آیه۷۵.
- ↑ سوره ابراهیم، آیه۲۲. سوره کهف، آیه۵۰.
- ↑ سوره اسراء، آیه۸۲. سوره انبیا، آیه۱۱. سوره انبیاء، آیه۴۶. سوره شوری، آیه۲۱.
- ↑ سوره کهف، آیه۲۹.
- ↑ سوره حج، آیه۵۳.
- ↑ سوره قصص، آیه۵۰.
- ↑ سوره زمر، آیه۲۴.
- ↑ سوره احقاف، آیه۱۰.
- ↑ سوره جمعه، آیه۵.
- ↑ سوره جمعه، آیه۷.
- ↑ سوره حدید، آیه۲۴.
- ↑ سوره انسان، آیه۳۱.
- ↑ سوره احزاب، آیه۷۲.
- ↑ افرادی هستند که راضی به زندگی با همسرشان نیستند، آنها را طلاق نمی‌دهند و نگه می‌دارند تا اذیت‌شان کنند.