بسته شدن مساجد و حرم‌ها با شیوع کرونا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(اصلاح ارقام) |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
اکنون کرونا تمام جهان را فراگرفته و همه تشکیلات مربوط به خدا اعم از مساجد، حرم‌های | اکنون کرونا تمام جهان را فراگرفته و همه تشکیلات مربوط به خدا اعم از مساجد، حرم‌های امامان و امام‌زاده‌ها و همه مراسم‌های مذهبی تعطیل شد و آب هم از آب تکان نخورد! | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|کرونا}} | |||
مساجد، حرم‌های امامان و امام‌زادگان و مراسم‌های مذهبی، مکان‌ها و مناسکی هستند که مؤمنان از طریق آنها با خدا ارتباط برقرار می‌کنند. اما اگر حفظ جان مومنان که در نگاه دین بسیار محترم است، بستگی به تعطیلی موقت مساجد و حرم‌های اولیای الهی داشته باشد، باید این مراسم‌ها و آیین‌ها را به صورت موقت تعطیل کرد. تعطیلی این مکان‌ها و برخی از مراسم‌های مذهبی به معنای تعطیلی دین، دینداری و بندگی خدا نیست. انسان مؤمن می‌تواند در همه امور زندگی و در هر حال و هر مکانی به یاد خدا باشد و کارهایی را برای خدا انجام دهد. | |||
مساجد و حرم‌ها را انسان‌ها برپا می‌کنند تا با خدای خود مناجات کرده و به او نزدیک شوند. خداوند برپایی مساجد را دوست دارد و به آن امر کرده است. <ref>بقره، ۱۱۴؛ توبه، ۱۸.</ref> اما علاوه بر این، به انسان نعمت عقل را نیز عطا کرده و از طریق وحی به انسان آموخته که حفظ جان واجب است و اگر حفظ جان مستلزم تعطیلی موقت مسجد باشد، تعطیلی آن واجب است. با نگاه توحیدی و جامع به اسلام، استحباب یا وجوب ساخت مسجد با وجوب تعطیلی موقت آن، برای حفظ جان انسان‌ها هیچ تضادی ندارد، بلکه کاملا منطبق بر اسلام است. | |||
گستره هستی مُلک خدا و همه موجودات جهان، از بزرگ‌ترین تا کوچک‌ترین ذره، مخلوقات خدا و تحت تدبیر فرمان او هستند. خداوند خالق و مربی انسان‌ها است و همان‌گونه که با عبادت و نیایش آنان را تربیت می‌کند، بیماری، بلا و مصیبت هم هدفی جز تربیت و امتحان انسان ندارد. هرچند ممکن است در بسیاری از موارد خود انسان عامل و زمینه‌ساز بلا و مصیبت باشد. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
| شاخه اصلی = مسائل روز | | شاخه اصلی = مسائل روز | ||
| شاخه فرعی۱ = کرونا | | شاخه فرعی۱ = کرونا | ||
|شاخه فرعی۲ = | | شاخه فرعی۲ = | ||
|شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
}} | }} | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه =- | ||
| تیترها = | | تیترها =- | ||
| ویرایش = | | ویرایش =شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی = | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی = | | بازبینی نویسنده = | ||
| ارزیابی کمی = | |||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت =ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت =ج | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۹
اکنون کرونا تمام جهان را فراگرفته و همه تشکیلات مربوط به خدا اعم از مساجد، حرم‌های امامان و امام‌زاده‌ها و همه مراسم‌های مذهبی تعطیل شد و آب هم از آب تکان نخورد!
مساجد، حرم‌های امامان و امام‌زادگان و مراسم‌های مذهبی، مکان‌ها و مناسکی هستند که مؤمنان از طریق آنها با خدا ارتباط برقرار می‌کنند. اما اگر حفظ جان مومنان که در نگاه دین بسیار محترم است، بستگی به تعطیلی موقت مساجد و حرم‌های اولیای الهی داشته باشد، باید این مراسم‌ها و آیین‌ها را به صورت موقت تعطیل کرد. تعطیلی این مکان‌ها و برخی از مراسم‌های مذهبی به معنای تعطیلی دین، دینداری و بندگی خدا نیست. انسان مؤمن می‌تواند در همه امور زندگی و در هر حال و هر مکانی به یاد خدا باشد و کارهایی را برای خدا انجام دهد.
مساجد و حرم‌ها را انسان‌ها برپا می‌کنند تا با خدای خود مناجات کرده و به او نزدیک شوند. خداوند برپایی مساجد را دوست دارد و به آن امر کرده است. [۱] اما علاوه بر این، به انسان نعمت عقل را نیز عطا کرده و از طریق وحی به انسان آموخته که حفظ جان واجب است و اگر حفظ جان مستلزم تعطیلی موقت مسجد باشد، تعطیلی آن واجب است. با نگاه توحیدی و جامع به اسلام، استحباب یا وجوب ساخت مسجد با وجوب تعطیلی موقت آن، برای حفظ جان انسان‌ها هیچ تضادی ندارد، بلکه کاملا منطبق بر اسلام است.
گستره هستی مُلک خدا و همه موجودات جهان، از بزرگ‌ترین تا کوچک‌ترین ذره، مخلوقات خدا و تحت تدبیر فرمان او هستند. خداوند خالق و مربی انسان‌ها است و همان‌گونه که با عبادت و نیایش آنان را تربیت می‌کند، بیماری، بلا و مصیبت هم هدفی جز تربیت و امتحان انسان ندارد. هرچند ممکن است در بسیاری از موارد خود انسان عامل و زمینه‌ساز بلا و مصیبت باشد.
منابع
- ↑ بقره، ۱۱۴؛ توبه، ۱۸.