کرونا و لزوم بازاندیشی در نذرها: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}}امروزه روشن شده که به‌جای نذر امام‌زاده و ضریح و امثال اینها باید نذر پزشک و پرستار و تجهیزات پزشکی کرد. اینها می‌توانند به بشر کمک کنند نه آنها! | {{سوال}} | ||
امروزه روشن شده که به‌جای نذر امام‌زاده و ضریح و امثال اینها باید نذر پزشک و پرستار و تجهیزات پزشکی کرد. اینها می‌توانند به بشر کمک کنند نه آنها! | |||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
نذر | {{درگاه|کرونا}} | ||
شرط اصلی در نذر کردن، خیر بودن آن است. در هر زمان، می‌توان مصداق کامل و بهترین کار برای نذر کردن را پیدا کرده و آن را انجام داد. اگر در یک دوران اولویت جامعه امور پزشکی و درمانی است، بهتر است نذر در این راستا باشد و این امر نه تنها با دستورات دینی منافات ندارد بلکه مطابق دستورات دینی نیز است. | |||
نذر برای | همچنین نذر برای امامان معصوم(ع) و امام‌زادگانِ معتبر و باتقوا، در زمانی که از دنیا رفته‌اند، باید در امور خیریه و کمک به فقرا استفاده شود و ثواب آن کار به امام و امام‌زاده هدیه شود.<ref>برای مطالعه احکام نذر، مراجعه شود به: [https://farsi.khamenei.ir/treatise-imam-content?id=573&tid=99 «توضیح المسائل امام، احکام نذر و عهد»] سایت آیت الله خامنه‌ای. موسوی، سیدجعفر، نذر و احکام آن.</ref> همچنین نذر برای حرم آنها نیز کار خیر است؛ حرم‌سازی، گسترش و تقویت آن، هم زمینه‌ساز ارتباط معنوی مردم با خداوند است و هم زمنیه‌ساز اجتماعات مذهبی مردم که سبب اتحاد مؤمنان می‌شود. | ||
در اسلام با اینکه به توسل و نذر، تأکید شده است اما اینها، انسان را از پزشک و درمان بی‌نیاز نمی‌کند. در طول تاریخ، مسلمانان و شیعیان بر طبق توصیه‌های دینی، هم دعا و توسل داشته‌اند و هم پزشک و دوا، هم به امور معنوی اهتمام ورزیده و هم به مسائل بهداشتی و پزشکی اعتنا کرده‌اند. در کشور ما و دیگر کشورهای مسلمان‌نشین بسیاری از مراکز درمانی توسط افراد مسلمان و با انگیزه‌های دینی ساخته و وقف شده است. | |||
محققان توجه داده‌اند که دو حیطه ایمان و علم، دو مسیر متفاوت هستند و نباید یکی از آنها را فدای دیگری کرد. شهید مطهری معتقد است علم به ما روشنایی و توانایی می‌بخشد و ایمان، عشق و امید؛ علم، ابزار می‌سازد و ایمان مقصد؛ علم طبیعت‌ساز است و ایمان انسان‌ساز.<ref>شهید مطهری، مجموعه آثار استاد شهید مطهری، تهران، صدرا، ج۲، ص۳۲.</ref> او معتقد است تاریخ نشان داده که تفکیک علم و ایمان از یکدیگر چه نتایجی خواهد داشت؛ آنجا که علم بوده و جای ایمان خالی مانده، تمام قدرت علمی صرف خودخواهی‌ها و خودپرستی‌ها، افزون طلبی‌ها، برتری طلبی‌ها و استثمارها شده است.<ref>شهید مطهری، مجموعه آثار استاد شهید مطهری، تهران، صدرا، ج۲، ص۳۷.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۰: | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | | بازبینی نویسنده = | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| خط ۴۳: | خط ۳۷: | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[ar:كورونا وضرورة اعادة التفكير بالنذور]] | |||
[[en:Covid-19 and the Necessity of Rethinking about Nadhrs]] | |||
[[es:Corona virus y la necesidad de reflexionar sobre las promesas]] | |||
[[ps:کورونا او په نذرونو کي بیا د فکر کولو لزومتیا]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۸
امروزه روشن شده که به‌جای نذر امام‌زاده و ضریح و امثال اینها باید نذر پزشک و پرستار و تجهیزات پزشکی کرد. اینها می‌توانند به بشر کمک کنند نه آنها!
شرط اصلی در نذر کردن، خیر بودن آن است. در هر زمان، می‌توان مصداق کامل و بهترین کار برای نذر کردن را پیدا کرده و آن را انجام داد. اگر در یک دوران اولویت جامعه امور پزشکی و درمانی است، بهتر است نذر در این راستا باشد و این امر نه تنها با دستورات دینی منافات ندارد بلکه مطابق دستورات دینی نیز است.
همچنین نذر برای امامان معصوم(ع) و امام‌زادگانِ معتبر و باتقوا، در زمانی که از دنیا رفته‌اند، باید در امور خیریه و کمک به فقرا استفاده شود و ثواب آن کار به امام و امام‌زاده هدیه شود.[۱] همچنین نذر برای حرم آنها نیز کار خیر است؛ حرم‌سازی، گسترش و تقویت آن، هم زمینه‌ساز ارتباط معنوی مردم با خداوند است و هم زمنیه‌ساز اجتماعات مذهبی مردم که سبب اتحاد مؤمنان می‌شود.
در اسلام با اینکه به توسل و نذر، تأکید شده است اما اینها، انسان را از پزشک و درمان بی‌نیاز نمی‌کند. در طول تاریخ، مسلمانان و شیعیان بر طبق توصیه‌های دینی، هم دعا و توسل داشته‌اند و هم پزشک و دوا، هم به امور معنوی اهتمام ورزیده و هم به مسائل بهداشتی و پزشکی اعتنا کرده‌اند. در کشور ما و دیگر کشورهای مسلمان‌نشین بسیاری از مراکز درمانی توسط افراد مسلمان و با انگیزه‌های دینی ساخته و وقف شده است.
محققان توجه داده‌اند که دو حیطه ایمان و علم، دو مسیر متفاوت هستند و نباید یکی از آنها را فدای دیگری کرد. شهید مطهری معتقد است علم به ما روشنایی و توانایی می‌بخشد و ایمان، عشق و امید؛ علم، ابزار می‌سازد و ایمان مقصد؛ علم طبیعت‌ساز است و ایمان انسان‌ساز.[۲] او معتقد است تاریخ نشان داده که تفکیک علم و ایمان از یکدیگر چه نتایجی خواهد داشت؛ آنجا که علم بوده و جای ایمان خالی مانده، تمام قدرت علمی صرف خودخواهی‌ها و خودپرستی‌ها، افزون طلبی‌ها، برتری طلبی‌ها و استثمارها شده است.[۳]
منابع
- ↑ برای مطالعه احکام نذر، مراجعه شود به: «توضیح المسائل امام، احکام نذر و عهد» سایت آیت الله خامنه‌ای. موسوی، سیدجعفر، نذر و احکام آن.
- ↑ شهید مطهری، مجموعه آثار استاد شهید مطهری، تهران، صدرا، ج۲، ص۳۲.
- ↑ شهید مطهری، مجموعه آثار استاد شهید مطهری، تهران، صدرا، ج۲، ص۳۷.