روز زینت در آیه ۵۹ سوره طه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}}منظور از «یَوْمُ | {{سوال}} | ||
منظور از «یَوْمُ الزِّینَة؛ روز زینت» در آیه ۵۹ سوره طه کدام روز است؟ | |||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}'''یَوْمُ الزِّینَة''' | {{پاسخ}} | ||
[[پرونده:Image 2021-08-09 09-30-03.png|بندانگشتی|نگاره‌ای از روز شم النسیم یکی از اعیاد باستانی مصر، که برخی آن را همان «روز زینت» دانسته‌اند. ]] | |||
'''روز زینت در آیه ۵۹ سوره طه''' یا '''یَوْمُ الزِّینَة''' روز عید در [[مصر|مصر باستان]] که [[حضرت موسی(ع)]] در آن روز با [[معجزه عصا|معجزه تبدیل عصا به مار]]، بر ساحرانِ [[فرعون]] پیروز شد. در تاریخِ دقیق و مناسبت آن، اختلاف‌نظر است. ابن ایاس تاریخ‌نگار مصری (متوفی ۹۰۸ق) روز زینت را روز آغازینِ سالِ مصریان دانسته است. | |||
== آیه و ترجمه == | == آیه و ترجمه == | ||
{{قرآن بزرگ|قَالَ مَوْعِدُكُمْ يَوْمُ الزِّينَةِ وَأَنْ يُحْشَرَ النَّاسُ | {{قرآن بزرگ|قَالَ مَوْعِدُكُمْ يَوْمُ الزِّينَةِ وَأَنْ يُحْشَرَ النَّاسُ ضُحًی | ||
| 8 = | | 8 = | ||
| سوره = طه | | سوره = طه | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۸: | ||
== تعیین وعده‌گاه توسط حضرت موسی و فرعون == | == تعیین وعده‌گاه توسط حضرت موسی و فرعون == | ||
[[حضرت موسی(ع)]] به دستور خداوند نزد [[فرعون]] رفت و او را با انجام [[معجزه|معجزات]]، به پرستش خداوند دعوت کرد. فرعون معجزات موسی(ع) را نپذیرفت و آنها را [[سحر]] دانست. او از موسی خواست، تاریخ و مکانی تعیین کند تا در آن، فرعون نیز ساحران خود را بیاورد. موسی {{قرآن|یَوْمُ الزّینَة}}؛ روز زینت» را برای این منظور تعیین کرد: {{قرآن|وَ لَقَدْ أَرَيْنَاهُ ءَايَاتِنَا كلَُّهَا فَكَذَّبَ وَ أَبى قَالَ أَ جِئْتَنَا لِتُخْرِجَنَا مِنْ أَرْضِنَا بِسِحْرِكَ يَمُوسى فَلَنَأْتِيَنَّكَ بِسِحْرٍ مِّثْلِهِ فَاجْعَلْ بَيْنَنَا وَ بَيْنَكَ مَوْعِدًا لَّا نخُْلِفُهُ نحَْنُ وَ لَا أَنتَ مَكاَنًا سُوًى قَالَ مَوْعِدُكُمْ يَوْمُ الزِّينَةِ وَ أَن يحُْشَرَ النَّاسُ ضُحًى فَتَوَلىَ فِرْعَوْنُ فَجَمَعَ كَيْدَهُ ثمَُّ أَتى|ترجمه=در حقيقت، [ما] همه آيات خود را به [فرعون] نشان داديم، ولی [او آنها را] دروغ پنداشت و نپذيرفت. گفت: «ای موسی، آمدهای تا با سحر خود، ما را از سرزمين‌مان بيرون كنی؟ ما [هم] قطعاً برای تو سحری مثل آن خواهيم آورد، پس ميان ما و خودت موعدی بگذار كه نه ما آن را خلاف كنيم و نه تو، [آن هم] در جايی هموار.» [موسی] گفت: «موعد شما روز جشن باشد كه مردم پيش از ظهر گرد میآيند.» پس فرعون رفت و [همه] نيرنگ خود را گرد آورد و بازآمد.|سوره=طه|آیه=۵۶ ـ ۶۰}} | |||
== روز عید مصریان == | == روز عید مصریان == | ||
به اعتقاد برخی [[مفسران]]، | به اعتقاد برخی [[مفسران]]، {{قرآن|یَوْمُ الزِّینَة}}؛ در آیه ۵۹ [[سوره طه]]، روز عید برای [[مصر|مصریان]] بود. در اینکه مناسبت این روز چه بوده یا مردم در آن چه کاری انجام می‌دادند اختلاف‌نظر است. زینت کردن مردم در این روز، روز نو سال، روز بازار و روز دهم ماه، برخی از احتمالات است. مردم در روز زینت، در یک مکانی جمع می‌شدند،<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مفاتیح الغیب|سال=1420|نام=ابوعبدالله محمد بن عمر|نام خانوادگی=فخررازی|ناشر=بیروت، داراحیاء التراث العربی|جلد=22|صفحه=64}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=جامع البیان فی تفسیر القرآن|سال=1412|نام=ابو جعفر محمد|نام خانوادگی=طبری|ناشر=بیروت، دار المعرفه|جلد=16|صفحه=135}}</ref> و کسب و کار خود را در این روز تعطیل می‌کردند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر نمونه|سال=1374|نام=ناصر|نام خانوادگی=مکارم شیرازی|ناشر=تهران، دار الکتب الإسلامیه|جلد=13|صفحه=231}}</ref> | ||
روز زینت میان مردم مصر مشهور بوده<ref> | روز زینت میان مردم مصر مشهور بوده<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الدرالمنثور فی تفسیر المأثور|سال=1404|نام=عبدالرحمن|نام خانوادگی=سیوطی|ناشر=قم، کتابخانه مرعشی نجفی|جلد=4|صفحه=303}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر صافی|سال=1415|نام=ملا محسن|نام خانوادگی=فیض کاشانی|ناشر=تهران، انتشارات صدر|جلد=3|صفحه=310}}</ref> و از آیه استفاده شده که مردم در آن روز، خود را زینت کرده و بازارها را آذین می‌بستند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=التبیان فی تفسیر القرآن|نام=محمد بن حسن|نام خانوادگی=طوسی|ناشر=بیروت، دار احیاء التراث العربی|جلد=7|صفحه=181}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ترجمه المیزان فی تفسیر القرآن|سال=1374|نام=سید محمد حسین|نام خانوادگی=طباطبایی|ناشر=قم، دفتر انتشارات اسلامی|جلد=14|صفحه=240}}</ref> به گفته ابن ایاس تاریخ‌نگار مصری (۹۰۸ق)، عادت مصریان در مصر باستان بر این بود که روز زینت، روز آغازین ماه ابتدای سال آنها بود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=نزهه الأمم فی العجائب و الحکم|سال=1995|نام=محمد|نام خانوادگی=ابن ایاس|ناشر=قاهره، مکتبه المدبولی|صفحه=245}}</ref> | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||
| خط ۲۸: | خط ۳۱: | ||
{{شاخه | {{شاخه | ||
| شاخه اصلی = | | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن | ||
| شاخه فرعی۱ = | | شاخه فرعی۱ = مفردات قرآن | ||
| شاخه فرعی۲ = | | شاخه فرعی۲ = | ||
| شاخه فرعی۳ = | | شاخه فرعی۳ = | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۸: | ||
{{تکمیل مقاله | {{تکمیل مقاله | ||
| شناسه = | | شناسه = شد | ||
| تیترها = | | تیترها = شد | ||
| ویرایش = | | ویرایش = شد | ||
| لینک‌دهی = | | لینک‌دهی = شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه = | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = شد | ||
| بازبینی = | | بازبینی = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||
| بازبینی نویسنده = | | بازبینی نویسنده = | ||
| بازبینی = شد | |||
| تکمیل = | | تکمیل = | ||
| اولویت = | | اولویت = ج | ||
| کیفیت = | | کیفیت = ب | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۱۸
منظور از «یَوْمُ الزِّینَة؛ روز زینت» در آیه ۵۹ سوره طه کدام روز است؟
روز زینت در آیه ۵۹ سوره طه یا یَوْمُ الزِّینَة روز عید در مصر باستان که حضرت موسی(ع) در آن روز با معجزه تبدیل عصا به مار، بر ساحرانِ فرعون پیروز شد. در تاریخِ دقیق و مناسبت آن، اختلاف‌نظر است. ابن ایاس تاریخ‌نگار مصری (متوفی ۹۰۸ق) روز زینت را روز آغازینِ سالِ مصریان دانسته است.
آیه و ترجمه
| ﴿ | قَالَ مَوْعِدُكُمْ يَوْمُ الزِّينَةِ وَأَنْ يُحْشَرَ النَّاسُ ضُحًی
موسی گفت: وعده گاه شما روز جشن است [روزی که] همه مردم را پیش از ظهر گرد هم می آورند. طه:۵۹ |
﴾ |
تعیین وعده‌گاه توسط حضرت موسی و فرعون
حضرت موسی(ع) به دستور خداوند نزد فرعون رفت و او را با انجام معجزات، به پرستش خداوند دعوت کرد. فرعون معجزات موسی(ع) را نپذیرفت و آنها را سحر دانست. او از موسی خواست، تاریخ و مکانی تعیین کند تا در آن، فرعون نیز ساحران خود را بیاورد. موسی ﴿یَوْمُ الزّینَة﴾؛ روز زینت» را برای این منظور تعیین کرد: ﴿وَ لَقَدْ أَرَيْنَاهُ ءَايَاتِنَا كلَُّهَا فَكَذَّبَ وَ أَبى قَالَ أَ جِئْتَنَا لِتُخْرِجَنَا مِنْ أَرْضِنَا بِسِحْرِكَ يَمُوسى فَلَنَأْتِيَنَّكَ بِسِحْرٍ مِّثْلِهِ فَاجْعَلْ بَيْنَنَا وَ بَيْنَكَ مَوْعِدًا لَّا نخُْلِفُهُ نحَْنُ وَ لَا أَنتَ مَكاَنًا سُوًى قَالَ مَوْعِدُكُمْ يَوْمُ الزِّينَةِ وَ أَن يحُْشَرَ النَّاسُ ضُحًى فَتَوَلىَ فِرْعَوْنُ فَجَمَعَ كَيْدَهُ ثمَُّ أَتى؛ در حقيقت، [ما] همه آيات خود را به [فرعون] نشان داديم، ولی [او آنها را] دروغ پنداشت و نپذيرفت. گفت: «ای موسی، آمدهای تا با سحر خود، ما را از سرزمين‌مان بيرون كنی؟ ما [هم] قطعاً برای تو سحری مثل آن خواهيم آورد، پس ميان ما و خودت موعدی بگذار كه نه ما آن را خلاف كنيم و نه تو، [آن هم] در جايی هموار.» [موسی] گفت: «موعد شما روز جشن باشد كه مردم پيش از ظهر گرد میآيند.» پس فرعون رفت و [همه] نيرنگ خود را گرد آورد و بازآمد.﴾(طه:۵۶ ـ ۶۰)
روز عید مصریان
به اعتقاد برخی مفسران، ﴿یَوْمُ الزِّینَة﴾؛ در آیه ۵۹ سوره طه، روز عید برای مصریان بود. در اینکه مناسبت این روز چه بوده یا مردم در آن چه کاری انجام می‌دادند اختلاف‌نظر است. زینت کردن مردم در این روز، روز نو سال، روز بازار و روز دهم ماه، برخی از احتمالات است. مردم در روز زینت، در یک مکانی جمع می‌شدند،[۱][۲] و کسب و کار خود را در این روز تعطیل می‌کردند.[۳]
روز زینت میان مردم مصر مشهور بوده[۴][۵] و از آیه استفاده شده که مردم در آن روز، خود را زینت کرده و بازارها را آذین می‌بستند.[۶][۷] به گفته ابن ایاس تاریخ‌نگار مصری (۹۰۸ق)، عادت مصریان در مصر باستان بر این بود که روز زینت، روز آغازین ماه ابتدای سال آنها بود.[۸]
منابع
- ↑ فخررازی، ابوعبدالله محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب. ج. ۲۲. بیروت، داراحیاء التراث العربی. ص. ۶۴.
- ↑ طبری، ابو جعفر محمد (۱۴۱۲). جامع البیان فی تفسیر القرآن. ج. ۱۶. بیروت، دار المعرفه. ص. ۱۳۵.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. ج. ۱۳. تهران، دار الکتب الإسلامیه. ص. ۲۳۱.
- ↑ سیوطی، عبدالرحمن (۱۴۰۴). الدرالمنثور فی تفسیر المأثور. ج. ۴. قم، کتابخانه مرعشی نجفی. ص. ۳۰۳.
- ↑ فیض کاشانی، ملا محسن (۱۴۱۵). تفسیر صافی. ج. ۳. تهران، انتشارات صدر. ص. ۳۱۰.
- ↑ طوسی، محمد بن حسن. التبیان فی تفسیر القرآن. ج. ۷. بیروت، دار احیاء التراث العربی. ص. ۱۸۱.
- ↑ طباطبایی، سید محمد حسین (۱۳۷۴). ترجمه المیزان فی تفسیر القرآن. ج. ۱۴. قم، دفتر انتشارات اسلامی. ص. ۲۴۰.
- ↑ ابن ایاس، محمد (۱۹۹۵). نزهه الأمم فی العجائب و الحکم. قاهره، مکتبه المدبولی. ص. ۲۴۵.