تکفیر شیعیان توسط اهل‌سنت: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
خط ۱۱: خط ۱۱:


== معیار کفر نزد اهل‌سنت ==
== معیار کفر نزد اهل‌سنت ==
فقیهان اهل‌سنت معتقدند اگر کسی یکی از ضروریات اسلام را انکار کند، کافر و بیرون از دین است. بنابر این معیار، شیعه نمی‌تواند از نظر مذاهب اهل‌سنت کافر باشد؛ زیرا شیعیان، اصول دین از جمله [[توحید]]، [[نبوت]]، [[قیامت]] و دستورات اصلی اسلام را انکار نمی‌کنند. اختلافات شیعه با مذاهب دیگر از موضوعات ضروری دین نبوده و انکار آن، خروج از دین نیست.<ref>بررسی فتوای تکفیر در نگاه مذاهب اسلامی، رجبی، حسین، ص۲۷، نشر مشعر، تهران ١٣٨٨ش.</ref>
فقیهان اهل‌سنت معتقدند اگر کسی یکی از ضروریات اسلام را انکار کند، کافر و بیرون از دین است. بنابر این معیار، شیعه نمی‌تواند از نظر مذاهب اهل‌سنت کافر باشد؛ زیرا شیعیان، اصول دین از جمله [[توحید]]، [[نبوت]]، [[قیامت]] و دستورات اصلی اسلام را انکار نمی‌کنند. اختلافات شیعه با مذاهب دیگر از موضوعات ضروری دین نبوده و انکار آن، خروج از دین نیست.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بررسی فتوای تکفیر در نگاه مذاهب اسلامی|سال=١٣٨٨|نام=حسین|نام خانوادگی=رجبی|ناشر=نشر مشعر|جلد=|صفحه=۲۷|زبان=|مکان=تهران|ویرایش=}}</ref>


نووی از عالمان اهل‌سنت در شرح صحیح مسلم، آورده که هیچ‌یک از مسلمانان به خاطر گناه، تکفیر نمی‌شود و هرکس موردی از ضروریات دین اسلام را انکار کند، حکم به ارتداد و کفر او داده می‌شود.<ref>نووی، ابو زکریا یحیی بن شرف، صحیح مسلم بشرح النووی، ج۱، ص۱۵۰، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، ۱۳۹۲ق.</ref> روایات فراوانی در منابع اهل‌سنت نیز جان، مال و آبروی افرادی که به «لا إله إلا اللّه» و «محمد رسول اللّه» اعتقاد داشته باشند را محترم دانسته و اجازه کافر دانستن آن‌ها را نداده است.<ref>صحیح مسلم، ج۴، ص۱۸۷۱، صحیح البخاری ج۵، ص۱۷۱، و ج۵ ص۲۲، دار احیاء التراث العربی.</ref>
نووی از عالمان اهل‌سنت در شرح صحیح مسلم، آورده که هیچ‌یک از مسلمانان به خاطر گناه، تکفیر نمی‌شود و هرکس موردی از ضروریات دین اسلام را انکار کند، حکم به ارتداد و کفر او داده می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=صحیح مسلم بشرح النووی|سال=۱۳۹۲|نام=ابوزکریا یحیی بن شرف|نام خانوادگی=نووی|ناشر=دار إحیاء التراث العربی|جلد=1|صفحه=۱۵۰|زبان=|مکان=بیروت|ویرایش=}}</ref> روایات فراوانی در منابع اهل‌سنت نیز جان، مال و آبروی افرادی که به «لا إله إلا اللّه» و «محمد رسول اللّه» اعتقاد داشته باشند را محترم دانسته و اجازه کافر دانستن آن‌ها را نداده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=صحیح مسلم بشرح النووی|سال=۱۳۹۲|نام=ابوزکریا یحیی بن شرف|نام خانوادگی=نووی|ناشر=دار إحیاء التراث العربی|جلد=4|صفحه=1871|زبان=|مکان=بیروت|ویرایش=}}</ref>


در میان کلمات عالمان پیشین اهل‌سنت، کمتر تصریحاتی بر مسلمان بودن شیعیان یافت می‌شود و تنها در درون مباحث علمی می‌توان به نظرات آن‌ها پی برد. در کلمات عالمان معاصر اهل‌سنت، تصریح به مسلمان بودن شیعیان بیشتر قابل مشاهده است. از جمله این افراد می‌توان به جاد الحق، مفتی و وزیر اوقاف مصر<ref>جاد الحق، جاد الحق علی، مجموع فتاوی، ج۲، ص۸۲–۸۵، جیزه، دارالفاروق لإلستثمارات الثقافیة، ۲۰۰۸م.</ref> [[حسن البنا]]، بنیانگذار [[اخوان‌المسلمین]] اشاره کرد که به مسلمان بودن شیعه تصریح کرده‌اند.<ref>عماره، محمد، معالم المشروع الحضاری فی فکر البنا، ص۷۳، قاهره ـ اسکندریه، دارالسالم، ۱۴۳۰ق.</ref>
در میان کلمات عالمان پیشین اهل‌سنت، کمتر تصریحاتی بر مسلمان بودن شیعیان یافت می‌شود و تنها در درون مباحث علمی می‌توان به نظرات آن‌ها پی برد. در کلمات عالمان معاصر اهل‌سنت، تصریح به مسلمان بودن شیعیان بیشتر قابل مشاهده است. از جمله این افراد می‌توان به جاد الحق، مفتی و وزیر اوقاف مصر<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مجموع فتاوی|سال=۲۰۰۸|نام=علی|نام خانوادگی=جاد الحق|ناشر=دارالفاروق لإلستثمارات الثقافیة|جلد=2|صفحه=۸۲–۸۵|زبان=|مکان=جیزه|ویرایش=}}</ref> [[حسن البنا]]، بنیانگذار [[اخوان‌المسلمین]] اشاره کرد که به مسلمان بودن شیعه تصریح کرده‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=معالم المشروع الحضاری فی فکر البنا|سال=۱۴۳۰|نام=محمد|نام خانوادگی=عماره|ناشر=دارالسالم|جلد=|صفحه=۷۳|زبان=|مکان=قاهره|ویرایش=}}</ref>


== مسلمان دانستن شیعه در میان اهل‌سنت ==
== مسلمان دانستن شیعه در میان اهل‌سنت ==
براساس گفته سرجانی در کتاب «الشیعه نضال ام ضلال» بیشتر عالمان اهل‌سنت معتقدند که شیعیان دوازده امامی، مسلمان هستند<ref>سرجانی، راغب، الشیعة نضال أم ضالل، ص۱۳۸، قاهره، دارالکتب المصریة، ۱۴۳۲ق.</ref> در آثار اهل‌سنت، شواهدی بر مسلمان دانستن شیعیان آورده شده است:
براساس گفته سرجانی در کتاب «الشیعه نضال ام ضلال» بیشتر عالمان اهل‌سنت معتقدند که شیعیان دوازده امامی، مسلمان هستند<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الشیعة نضال أم ضالل|سال=۱۴۳۲|نام=راغب|نام خانوادگی=سرجانی|ناشر=دارالکتب المصریة|جلد=|صفحه=۱۳۸|زبان=|مکان=قاهره|ویرایش=}}</ref> در آثار اهل‌سنت، شواهدی بر مسلمان دانستن شیعیان آورده شده است:
* محدثان اهل‌سنت در کتاب‌های حدیثی خود، از راویان شیعه، حدیث نقل کرده‌اند. همچنین در آثار رجالی اهل‌سنت، موارد متعددی وجود دارد که یک راوی را شیعه توصیف کرده و او را ثقه دانسته‌اند.<ref>ابن حجر عسقالانی، احمد بن علی، تهذیب التهذیب، ج۷، ص۳۳۷، هند، مطبعة دائرهٔ المعارف النظامیة، ۱۳۲۶ق.</ref>
* محدثان اهل‌سنت در کتاب‌های حدیثی خود، از راویان شیعه، حدیث نقل کرده‌اند. همچنین در آثار رجالی اهل‌سنت، موارد متعددی وجود دارد که یک راوی را شیعه توصیف کرده و او را ثقه دانسته‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تهذیب التهذیب|سال=۱۳۲۶|نام=احمد بن علی|نام خانوادگی=ابن حجر عسقالانی|ناشر=مطبعة دائرهٔ المعارف النظامیة|جلد=7|صفحه=۳۳۷|زبان=|مکان=هند|ویرایش=}}</ref>
* اهل‌سنت اعتقاد دارند که شهادت کافر پذیرفته نیست. افرادی مانند ابویوسف قاضی<ref>خطیب بغدادی، احمد بن علی، الکفایة فی علم الدرایة، ص۱۲۶، مدینه، المکتبة العلمیة، بیتا.</ref> و شافعی<ref>خطیب بغدادی، احمد بن علی، الکفایة فی علم الدرایة، ص۱۲۰.</ref> شهادت شیعیان را پذیرفته‌اند.
* اهل‌سنت اعتقاد دارند که شهادت کافر پذیرفته نیست. افرادی مانند ابویوسف قاضی<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الکفایة فی علم الدرایة|سال=بی‌تا|نام=احمد بن علی|نام خانوادگی=خطیب بغدادی|ناشر=المکتبة العلمیة|جلد=|صفحه=۱۲۶|زبان=|مکان=مدینه|ویرایش=}}</ref> و شافعی شهادت شیعیان را پذیرفته‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الکفایة فی علم الدرایة|سال=بی‌تا|نام=احمد بن علی|نام خانوادگی=خطیب بغدادی|ناشر=المکتبة العلمیة|جلد=|صفحه=120|زبان=|مکان=مدینه|ویرایش=}}</ref>
* [[اشعری]] نیز در «مقالات الاسلامیین» شیعه را یکی از گروه‌های مسلمانان ذکر می‌کند.<ref>اشعری، علی بن اسماعیل، مقالات الاسلامیین، ص۵، آلمان، ویسبادن، فرانس شتاینر، ۱۴۰۰ق</ref>
* [[اشعری]] نیز در «مقالات الاسلامیین» شیعه را یکی از گروه‌های مسلمانان ذکر می‌کند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مقالات الاسلامیین|سال=۱۴۰۰|نام=علی بن اسماعیل|نام خانوادگی=اشعری|ناشر=فرانس شتاینر|جلد=|صفحه=۵|زبان=|مکان=آلمان - ویسبادن|ویرایش=}}</ref>
* ابن‌تیمیه در «دقائق التفسیر» آورده که بسیاری از مسلمانان اهل بدعت مانند رافضه و جهمیه و … به بلاد کفر رفته‌اند و به دست آنان، جمع فراوانی مسلمان شدند. این افراد از اسلام بهره‌مند گشتند، مسلمان اهل‌بدعت گردیدند و مسلمان اهل‌بدعت بودن بهتر از این است که کافر باشند.<ref>ابن‌تیمیه، دقائق التفسیر، ج۲، ص۱۴۴، دمشق، مؤسسة القرآن، ۱۴۰۴ق.</ref>
* ابن‌تیمیه در «دقائق التفسیر» آورده که بسیاری از مسلمانان اهل بدعت مانند رافضه و جهمیه و … به بلاد کفر رفته‌اند و به دست آنان، جمع فراوانی مسلمان شدند. این افراد از اسلام بهره‌مند گشتند، مسلمان اهل‌بدعت گردیدند و مسلمان اهل‌بدعت بودن بهتر از این است که کافر باشند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=دقائق التفسیر|سال=۱۴۰۴|نام=|نام خانوادگی=ابن‌تیمیه|ناشر=مؤسسة القرآن|جلد=2|صفحه=۱۴۴|زبان=|مکان=دمشق|ویرایش=}}</ref>


== مسلمان دانستن شیعه به همراه اجازه تقلید از آنان ==
== مسلمان دانستن شیعه به همراه اجازه تقلید از آنان ==
برخی اهل‌سنت معتقدند شیعه یکی از فرقه‌های اسلامی است که تقلید از مذهب فقهی آن نیز جایز است. این نظریه در دوره معاصر مطرح شده و پیشتاز آن شیخ شلتوت از رؤسای [[دانشگاه الازهر]] و از مؤسسان «دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیه» بوده است. وی در فتوایی بیان داشت: «مکتب جعفری، معروف به مذهب امامی اثنی‌عشری، مکتبی است که شرعاً پیروی از آن، مانند پیروی از مکتب‌های اهل‌سنت جایز است».<ref>سلهب، حسن، الشیخ محمود شلتوت قراءة فی تجربة الاصلاح و الوحدة الاسلامیة، ص۱۵۴، بیروت، ۲۰۰۸م.</ref> این متن برای نخستین بار در مجله رساله الاسلام وابسته به [[دارالتقریب]] مصر منتشر شد. زمان صدور این فتوا ۱۷ ربیع‌الاول ۱۳۷۸ق بود که در ۳ محرم ۱۳۷۹ق انتشار یافت.
برخی اهل‌سنت معتقدند شیعه یکی از فرقه‌های اسلامی است که تقلید از مذهب فقهی آن نیز جایز است. این نظریه در دوره معاصر مطرح شده و پیشتاز آن شیخ شلتوت از رؤسای [[دانشگاه الازهر]] و از مؤسسان «دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیه» بوده است. وی در فتوایی بیان داشت: «مکتب جعفری، معروف به مذهب امامی اثنی‌عشری، مکتبی است که شرعاً پیروی از آن، مانند پیروی از مکتب‌های اهل‌سنت جایز است». این متن برای نخستین بار در مجله رساله الاسلام وابسته به [[دارالتقریب]] مصر منتشر شد. زمان صدور این فتوا ۱۷ ربیع‌الاول ۱۳۷۸ق بود که در ۳ محرم ۱۳۷۹ق انتشار یافت.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الشیخ محمود شلتوت قراءة فی تجربة الاصلاح و الوحدة الاسلامیة|سال=2008|نام=حسن|نام خانوادگی=سلهب|ناشر=بی‌نا|جلد=|صفحه=۱۵۴|زبان=|مکان=بیروت|ویرایش=}}</ref>


== تکفیر شیعیان ==
== تکفیر شیعیان ==
گروه سوم از اهل‌سنت، شیعیان را کافر می‌دانند. گروهی از این افراد، شیعه را به نحو مطلق تکفیر می‌کنند. در این رویکرد، گروهی بدون معین کردن فردی خاص مورد تکفیر قرار می‌گیرد.<ref>رحیلی، ابراهیم بن عامر، التکفیر و ضوابطه، ص۱۱۷، داراإلمام احمد، ۲۰۰۸م.</ref> غالب گروهی از اهل‌سنت که شیعه را تکفیر کرده‌اند، چنین رویکردی دارند. عوده از عالمان سلفی می‌گوید: «جماعتی از علما حکم داده‌اند که شیعیان مسلمان نیستند. البته این حکم به معنای تکفیر بزرگان و افراد آنان نیست.<ref>عوده، سلمان بن فهد، دروس للشیخ سلمان العوده، ج۴۳، ص۱۱۸، بینا، بیتا.</ref> گروهی دیگر که نسبت به گروه اول در اقلیت هستند، به نحو معین، شیعه را تکفیر می‌کنند؛ یعنی تنها افراد خاص با افعالی خاص را تکفیر می‌کنند.<ref>رحیلی، ابراهیم بن عامر، التکفیر و ضوابطه، ص۱۱۸.</ref> این افراد دلایلی بر تکفیر شیعیان اقامه کرده‌اند:<ref>برای اطلاعات بیشتر ر.ک. فلاح، «[http://fiqhemoqaran.mazaheb.ac.ir/article_105977_1822cff6799366c3362266105abf55f7.pdf عدم تکفیر شیعه از دیدگاه مذاهب اهل‌سنت]»، ص۶۵-۶۶.</ref>
گروه سوم از اهل‌سنت، شیعیان را کافر می‌دانند. گروهی از این افراد، شیعه را به نحو مطلق تکفیر می‌کنند. در این رویکرد، گروهی بدون معین کردن فردی خاص مورد تکفیر قرار می‌گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=التکفیر و ضوابطه|سال=2008|نام=ابراهیم بن عامر|نام خانوادگی=رحیلی|ناشر=داراإلمام احمد|جلد=|صفحه=117|زبان=|مکان=بی‌جا|ویرایش=}}</ref> غالب گروهی از اهل‌سنت که شیعه را تکفیر کرده‌اند، چنین رویکردی دارند. عوده از عالمان سلفی می‌گوید: «جماعتی از علما حکم داده‌اند که شیعیان مسلمان نیستند. البته این حکم به معنای تکفیر بزرگان و افراد آنان نیست.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=دروس للشیخ سلمان العوده|سال=بی‌تا|نام=سلمان بن فهد|نام خانوادگی=عوده|ناشر=بی‌نا|جلد=43|صفحه=118|زبان=|مکان=بی‌جا|ویرایش=}}</ref> گروهی دیگر که نسبت به گروه اول در اقلیت هستند، به نحو معین، شیعه را تکفیر می‌کنند؛ یعنی تنها افراد خاص با افعالی خاص را تکفیر می‌کنند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=التکفیر و ضوابطه|سال=2008|نام=ابراهیم بن عامر|نام خانوادگی=رحیلی|ناشر=داراإلمام احمد|جلد=|صفحه=118|زبان=|مکان=بی‌جا|ویرایش=}}</ref> این افراد دلایلی بر تکفیر شیعیان اقامه کرده‌اند:<ref>{{یادکرد ژورنال|نام۱=محمدرضا |نام خانوادگی۱=فلاح تفتی|سال=1398|دوره=|شماره=14|عنوان=عدم تکفیر شیعه از دیدگاه مذاهب اهل‌سنت|صفحه=61-82|ژورنال=فقه مقارن|نام۲=سید محمد|نام خانوادگی۲=حسینی|نام۳=عابدین |نام خانوادگی۳=مؤمنی|نام۴=حسین|نام خانوادگی۴=داورزنی|نشانی=https://fiqhemoqaran.mazaheb.ac.ir/article_105977.html}}</ref>
* شیعیان در مورد برخی مخلوقات (امامان شیعه) عقاید غلوآمیزی دارند و آنان را هم ردیف خداوند قرار می‌دهند.
* شیعیان در مورد برخی مخلوقات (امامان شیعه) عقاید غلوآمیزی دارند و آنان را هم ردیف خداوند قرار می‌دهند.
* شیعیان معتقدند که اصحاب، بعضی از سوره‌ها مانند سوره نورین و سوره ولایت و ... را به‌طور کامل از قرآن حذف کردند.
* شیعیان معتقدند که اصحاب، بعضی از سوره‌ها مانند سوره نورین و سوره ولایت و را به‌طور کامل از قرآن حذف کردند.
* شیعه اکثر [[اصحاب]] پیامبر را تکفیر می‌کند و به آنان ناسزا می‌گوید
* شیعه اکثر [[اصحاب]] پیامبر را تکفیر می‌کند و به آنان ناسزا می‌گوید
* شیعه اهل‌سنت را کافر و نجس می‌داند و حتی وقتی یک نفر شیعه با یک نفر سنی دست می‌دهد، بعد از مصافحه دست خود را تطهیر می‌کند.
* شیعه اهل‌سنت را کافر و نجس می‌داند و حتی وقتی یک نفر شیعه با یک نفر سنی دست می‌دهد، بعد از مصافحه دست خود را تطهیر می‌کند.


این ادله مورد نقد شیعیان و برخی اهل‌سنت قرار گرفته و جواب‌های مختلفی بدان‌ها داده شده است.<ref>برای اطلاعات بیشتر ر.ک. فلاح، «[http://fiqhemoqaran.mazaheb.ac.ir/article_105977_1822cff6799366c3362266105abf55f7.pdf عدم تکفیر شیعه از دیدگاه مذاهب اهل‌سنت]»، ص۶۷–۷۴.</ref>
این ادله مورد نقد شیعیان و برخی اهل‌سنت قرار گرفته و جواب‌های مختلفی بدان‌ها داده شده است.<ref name=":0">{{یادکرد ژورنال|نام۱=محمدرضا |نام خانوادگی۱=فلاح تفتی|سال=1398|دوره=هفتم|شماره=14|عنوان=عدم تکفیر شیعه از دیدگاه مذاهب اهل‌سنت|صفحه=61-82|ژورنال=فقه مقارن|نام۲=سید محمد|نام خانوادگی۲=حسینی|نام۳=عابدین |نام خانوادگی۳=مؤمنی|نام۴=حسین|نام خانوادگی۴=داورزنی|نشانی=https://fiqhemoqaran.mazaheb.ac.ir/article_105977.html}}</ref>


== پیوند به بیرون ==
== پیوند به بیرون ==
* بخشی از این مدخل برگرفته شده از مقاله «[http://fiqhemoqaran.mazaheb.ac.ir/article_105977_1822cff6799366c3362266105abf55f7.pdf عدم تکفیر شیعه از دیدگاه مذاهب اهل‌سنت]»، تألیف فلاح تفتی و دیگران، مجله فقه مقارن، سال هفتم، شماره۱۴، پاییز و زمستان۱۳۹۸ش.
* {{یادکرد ژورنال|نام۱=محمدرضا |نام خانوادگی۱=فلاح تفتی|سال=1398|دوره=هفتم|شماره=14|عنوان=عدم تکفیر شیعه از دیدگاه مذاهب اهل‌سنت|صفحه=61-82|ژورنال=فقه مقارن|نام۲=سید محمد|نام خانوادگی۲=حسینی|نام۳=عابدین |نام خانوادگی۳=مؤمنی|نام۴=حسین|نام خانوادگی۴=داورزنی|نشانی=https://fiqhemoqaran.mazaheb.ac.ir/article_105977.html}}


== منابع ==
== منابع ==
خط ۵۵: خط ۵۵:
  | ناوبری = شد
  | ناوبری = شد
  | تغییرمسیر = شد
  | تغییرمسیر = شد
  | ارجاعات = <!--خالی | شد-->
  | ارجاعات = شد
  | ارزیابی کمی = شد
  | ارزیابی کمی = شد
  | ارزیابی کیفی = <!--خالی | شد-->
  | ارزیابی کیفی = <!--خالی | شد-->

نسخهٔ ‏۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۲۷

سؤال

آیا مذاهب چهارگانه اهل سنت شیعه امامیه را کافر می‌دانند؟

درگاه‌ها
درگاه سنت.png


بسیاری از عالمان اهل‌سنت، شیعیان را مسلمان می‌دانند. در آثار اهل‌سنت، شواهدی بر مسلمان دانستن شیعیان وجود دارد. آنان از راویان شیعه روایت نقل کرده‌اند، شهادت افراد شیعی را پذیرفته‌اند در حالی که شهادت کافر در بحث‌های قضایی را نمی‌پذیرند. این افراد معتقدند اگر کسی یکی از ضروریات اسلام را انکار کند، کافر و بیرون از دین است و بنابر این معیار، شیعه را کافر نمی‌دانند. برخی اهل‌سنت معاصر معتقدند شیعه یکی از فرقه‌های اسلامی است که تقلید از مذهب فقهی آن‌ها نیز جایز است. این نظریه در دوره معاصر، مطرح شده و پیشتاز آن شیخ شلتوت است.

گروه دیگری در میان اهل‌سنت وجود دارد که شیعیان را کافر می‌داند. بیشتر این افراد، شیعه را به نحو مطلق تکفیر می‌کنند. ادله این افراد مواردی مانند تکفیر اصحاب پیامبر، تحریف قرآن و غلو است. این ادله توسط عالمان شیعه پاسخ داده شده است.

معیار کفر نزد اهل‌سنت

فقیهان اهل‌سنت معتقدند اگر کسی یکی از ضروریات اسلام را انکار کند، کافر و بیرون از دین است. بنابر این معیار، شیعه نمی‌تواند از نظر مذاهب اهل‌سنت کافر باشد؛ زیرا شیعیان، اصول دین از جمله توحید، نبوت، قیامت و دستورات اصلی اسلام را انکار نمی‌کنند. اختلافات شیعه با مذاهب دیگر از موضوعات ضروری دین نبوده و انکار آن، خروج از دین نیست.[۱]

نووی از عالمان اهل‌سنت در شرح صحیح مسلم، آورده که هیچ‌یک از مسلمانان به خاطر گناه، تکفیر نمی‌شود و هرکس موردی از ضروریات دین اسلام را انکار کند، حکم به ارتداد و کفر او داده می‌شود.[۲] روایات فراوانی در منابع اهل‌سنت نیز جان، مال و آبروی افرادی که به «لا إله إلا اللّه» و «محمد رسول اللّه» اعتقاد داشته باشند را محترم دانسته و اجازه کافر دانستن آن‌ها را نداده است.[۳]

در میان کلمات عالمان پیشین اهل‌سنت، کمتر تصریحاتی بر مسلمان بودن شیعیان یافت می‌شود و تنها در درون مباحث علمی می‌توان به نظرات آن‌ها پی برد. در کلمات عالمان معاصر اهل‌سنت، تصریح به مسلمان بودن شیعیان بیشتر قابل مشاهده است. از جمله این افراد می‌توان به جاد الحق، مفتی و وزیر اوقاف مصر[۴] حسن البنا، بنیانگذار اخوان‌المسلمین اشاره کرد که به مسلمان بودن شیعه تصریح کرده‌اند.[۵]

مسلمان دانستن شیعه در میان اهل‌سنت

براساس گفته سرجانی در کتاب «الشیعه نضال ام ضلال» بیشتر عالمان اهل‌سنت معتقدند که شیعیان دوازده امامی، مسلمان هستند[۶] در آثار اهل‌سنت، شواهدی بر مسلمان دانستن شیعیان آورده شده است:

  • محدثان اهل‌سنت در کتاب‌های حدیثی خود، از راویان شیعه، حدیث نقل کرده‌اند. همچنین در آثار رجالی اهل‌سنت، موارد متعددی وجود دارد که یک راوی را شیعه توصیف کرده و او را ثقه دانسته‌اند.[۷]
  • اهل‌سنت اعتقاد دارند که شهادت کافر پذیرفته نیست. افرادی مانند ابویوسف قاضی[۸] و شافعی شهادت شیعیان را پذیرفته‌اند.[۹]
  • اشعری نیز در «مقالات الاسلامیین» شیعه را یکی از گروه‌های مسلمانان ذکر می‌کند.[۱۰]
  • ابن‌تیمیه در «دقائق التفسیر» آورده که بسیاری از مسلمانان اهل بدعت مانند رافضه و جهمیه و … به بلاد کفر رفته‌اند و به دست آنان، جمع فراوانی مسلمان شدند. این افراد از اسلام بهره‌مند گشتند، مسلمان اهل‌بدعت گردیدند و مسلمان اهل‌بدعت بودن بهتر از این است که کافر باشند.[۱۱]

مسلمان دانستن شیعه به همراه اجازه تقلید از آنان

برخی اهل‌سنت معتقدند شیعه یکی از فرقه‌های اسلامی است که تقلید از مذهب فقهی آن نیز جایز است. این نظریه در دوره معاصر مطرح شده و پیشتاز آن شیخ شلتوت از رؤسای دانشگاه الازهر و از مؤسسان «دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیه» بوده است. وی در فتوایی بیان داشت: «مکتب جعفری، معروف به مذهب امامی اثنی‌عشری، مکتبی است که شرعاً پیروی از آن، مانند پیروی از مکتب‌های اهل‌سنت جایز است». این متن برای نخستین بار در مجله رساله الاسلام وابسته به دارالتقریب مصر منتشر شد. زمان صدور این فتوا ۱۷ ربیع‌الاول ۱۳۷۸ق بود که در ۳ محرم ۱۳۷۹ق انتشار یافت.[۱۲]

تکفیر شیعیان

گروه سوم از اهل‌سنت، شیعیان را کافر می‌دانند. گروهی از این افراد، شیعه را به نحو مطلق تکفیر می‌کنند. در این رویکرد، گروهی بدون معین کردن فردی خاص مورد تکفیر قرار می‌گیرد.[۱۳] غالب گروهی از اهل‌سنت که شیعه را تکفیر کرده‌اند، چنین رویکردی دارند. عوده از عالمان سلفی می‌گوید: «جماعتی از علما حکم داده‌اند که شیعیان مسلمان نیستند. البته این حکم به معنای تکفیر بزرگان و افراد آنان نیست.[۱۴] گروهی دیگر که نسبت به گروه اول در اقلیت هستند، به نحو معین، شیعه را تکفیر می‌کنند؛ یعنی تنها افراد خاص با افعالی خاص را تکفیر می‌کنند.[۱۵] این افراد دلایلی بر تکفیر شیعیان اقامه کرده‌اند:[۱۶]

  • شیعیان در مورد برخی مخلوقات (امامان شیعه) عقاید غلوآمیزی دارند و آنان را هم ردیف خداوند قرار می‌دهند.
  • شیعیان معتقدند که اصحاب، بعضی از سوره‌ها مانند سوره نورین و سوره ولایت و … را به‌طور کامل از قرآن حذف کردند.
  • شیعه اکثر اصحاب پیامبر را تکفیر می‌کند و به آنان ناسزا می‌گوید
  • شیعه اهل‌سنت را کافر و نجس می‌داند و حتی وقتی یک نفر شیعه با یک نفر سنی دست می‌دهد، بعد از مصافحه دست خود را تطهیر می‌کند.

این ادله مورد نقد شیعیان و برخی اهل‌سنت قرار گرفته و جواب‌های مختلفی بدان‌ها داده شده است.[۱۷]

پیوند به بیرون

  • فلاح تفتی، محمدرضا؛ حسینی، سید محمد؛ مؤمنی، عابدین؛ داورزنی، حسین (۱۳۹۸). «عدم تکفیر شیعه از دیدگاه مذاهب اهل‌سنت». فقه مقارن. هفتم (۱۴): ۶۱-۸۲.

منابع

  1. رجبی، حسین (١٣٨٨). بررسی فتوای تکفیر در نگاه مذاهب اسلامی. تهران: نشر مشعر. ص. ۲۷.
  2. نووی، ابوزکریا یحیی بن شرف (۱۳۹۲). صحیح مسلم بشرح النووی. ج. ۱. بیروت: دار إحیاء التراث العربی. ص. ۱۵۰.
  3. نووی، ابوزکریا یحیی بن شرف (۱۳۹۲). صحیح مسلم بشرح النووی. ج. ۴. بیروت: دار إحیاء التراث العربی. ص. ۱۸۷۱.
  4. جاد الحق، علی (۲۰۰۸). مجموع فتاوی. ج. ۲. جیزه: دارالفاروق لإلستثمارات الثقافیة. ص. ۸۲–۸۵.
  5. عماره، محمد (۱۴۳۰). معالم المشروع الحضاری فی فکر البنا. قاهره: دارالسالم. ص. ۷۳.
  6. سرجانی، راغب (۱۴۳۲). الشیعة نضال أم ضالل. قاهره: دارالکتب المصریة. ص. ۱۳۸.
  7. ابن حجر عسقالانی، احمد بن علی (۱۳۲۶). تهذیب التهذیب. ج. ۷. هند: مطبعة دائرهٔ المعارف النظامیة. ص. ۳۳۷.
  8. خطیب بغدادی، احمد بن علی (بی‌تا). الکفایة فی علم الدرایة. مدینه: المکتبة العلمیة. ص. ۱۲۶. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  9. خطیب بغدادی، احمد بن علی (بی‌تا). الکفایة فی علم الدرایة. مدینه: المکتبة العلمیة. ص. ۱۲۰. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  10. اشعری، علی بن اسماعیل (۱۴۰۰). مقالات الاسلامیین. آلمان - ویسبادن: فرانس شتاینر. ص. ۵.
  11. ابن‌تیمیه (۱۴۰۴). دقائق التفسیر. ج. ۲. دمشق: مؤسسة القرآن. ص. ۱۴۴.
  12. سلهب، حسن (۲۰۰۸). الشیخ محمود شلتوت قراءة فی تجربة الاصلاح و الوحدة الاسلامیة. بیروت: بی‌نا. ص. ۱۵۴.
  13. رحیلی، ابراهیم بن عامر (۲۰۰۸). التکفیر و ضوابطه. بی‌جا: داراإلمام احمد. ص. ۱۱۷.
  14. عوده، سلمان بن فهد (بی‌تا). دروس للشیخ سلمان العوده. ج. ۴۳. بی‌جا: بی‌نا. ص. ۱۱۸. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  15. رحیلی، ابراهیم بن عامر (۲۰۰۸). التکفیر و ضوابطه. بی‌جا: داراإلمام احمد. ص. ۱۱۸.
  16. فلاح تفتی، محمدرضا؛ حسینی، سید محمد؛ مؤمنی، عابدین؛ داورزنی، حسین (۱۳۹۸). «عدم تکفیر شیعه از دیدگاه مذاهب اهل‌سنت». فقه مقارن (۱۴): ۶۱-۸۲.
  17. فلاح تفتی، محمدرضا؛ حسینی، سید محمد؛ مؤمنی، عابدین؛ داورزنی، حسین (۱۳۹۸). «عدم تکفیر شیعه از دیدگاه مذاهب اهل‌سنت». فقه مقارن. هفتم (۱۴): ۶۱-۸۲.